ستاره دنباله‌دار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = نشانه‌های ظهور
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


{{مهدویت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
ستاره‌ها اجرامی آسمانی‌اند که نورافشانی می‌‌کنند و در [[روز]] به علت روشنی هوا‌ دیده نمی‌شوند، بلکه در شب می‌‌توان آنها را مشاهده کرد. گاهی به اجرام خاموش‌ آسمانی نیز ستاره اطلاق می‌‌شود و این بدان علت است که این اجرام تاریک به علت‌ انعکاس [[نور]] [[خورشید]] در چشم ما روشن به نظر می‌‌رسند. میلیاردها میلیارد از این‌ ستاره‌ها و سیارات در کهکشان ما وجود دارند. برخی از این اجرام به علت برخورد با‌ جرمی دیگر خرد می‌‌شوند و ذرات آن در کنار هسته مرکزی [[جرم]]، به علت جاذبه موجود در آن باقی می‌‌مانند. این اجرام به علاوه ذرات حاصل از برخورد، از روی‌ [[زمین]] به صورت هاله‌ای از غبار در اطراف برخی از [[ستارگان]] و سیارات دیده می‌‌شوند. برخی از این اجرام نیز به علت نزدیک شدن به ستاره‌ای گرم، مواد سطحی آنان تبخیر‌ شده و مانند انبوهی از [[دود]] اطراف و در دنباله این اجرام مشاهده می‌‌شوند. این اجرام‌ با سرعت‌هایی فوق‌العاده در فضا جابجا می‌‌شوند و ذرات معلّق در اطراف آن، پیرامون‌ هسته و در پشت آن به صورت دنباله‌ای [[رؤیت]] می‌‌شوند. هر چند سال یک بار ما از‌ روی زمین [[شاهد]] یکی از این ستاره‌ها یا سیاره‌های دنباله‌دار هستیم. از آن جایی که اگر‌ این سیاره‌ها تحت تأثیر جاذبه سیاره‌ای دیگر قرار بگیرند، از مدار خود خارج شده و‌ با سیاره دیگر برخورد خواهند کرد، همواره زمین نیز در معرض خطر این برخوردها‌ قرار دارد. نمونه بسیار کوچک آن را می‌‌توان شهاب‌سنگ‌ها دانست که سنگ‌هایی هستند که در فضای خالی جو بیرون زمین در حرکتند و با عبور از محدوده جاذبه زمین‌ گرفتار می‌‌شوند و به سوی زمین جذب می‌‌شوند. معمولاً ورود این اجرام به جو زمین به‌ علت شدت برخورد آنها از یک محیط خلأ با هوای اطراف زمین، با [[آتش]] گرفتن آنها‌ و نورافشانی همراه است. برخورد این سیاره‌ها به زمین همواره کابوسی وحشتناک‌ برای [[بشر]] بوده و هست؛ زیرا یک سنگ با قطر چند کیلومتر، آن هم با سرعتی فوق‌العاده‌ می‌‌تواند کره زمین را با آن همه بزرگی متلاشی کند. امروزه حرکت این سیاره‌ها را تا‌ حدودی پیش‌بینی می‌‌کنند و می‌‌توانند از خطر احتمالی برخورد آن با زمین، پیش از‌ وقوع، [[آگاه]] شوند. در دنیای امروز بشر مغرورانه در [[فکر]] دفع این گونه خطرات احتمالی‌ با بمب‌های بسیار [[قدرتمند]] می‌‌باشد. اما مؤمنان راستین معتقدند که اگر عذابی را خداوند‌ برای [[بشر]] تقدیر نموده باشد، کسی [[توانایی]] دفع آن را نخواهد داشت. هر چند [[قدرتمند]] و‌ توانا باشند. در قدیم طلوع ستاره دنباله‌دار نشانه‌ای بود برای حوادث شگفت و اغلب‌ ناگوار.  
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== نشانه ظهور بودن ==
*[[طلوع ستاره دنباله‌دار]] از [[نشانه‌های ظهور]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>. در [[روایات]] آمده است: [[مهدی]] {{ع}} پس از غیبتی طولانی، همزمان با طلوع ستاره‌ای سرخ و ویرانی [[ری]] و [[خسف]] [[زوراء]] [[ظهور]] می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۶؛ الزام الناصب، ص ۱۸۸.</ref>. ستاره‌ای از [[مشرق]] طلوع می‌کند که دنباله درخشانی دارد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۷.</ref>.
در [[روایات]] یکی از [[نشانه‌های ظهور]] حضرت طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار معرفی‌ شده است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۳۴۳ و بحارالانوار، ج ۶، ص۳۰۷.</ref>. در روایتی آمده است: پیش از [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} ستاره‌ای از سوی مشرق‌ طلوع خواهد کرد که دنباله‌ای درخشان به همراه دارد. دنباله این [[ستاره]] چنان پر نور‌ است که مانند ماه شب چهادره نورافشانی می‌‌کند. در [[روایت]] دیگری فرمود: ستاره‌ای‌ ظهور می‌‌کند که در افق‌ها جابجا می‌‌شود و [[آسمان]] به رنگ سرخ درمی‌‌آید<ref>ملاحم، ص۴۶.</ref>. در روایتی دیگر می‌‌فرماید: .. ستاره‌ای (به سوی [[زمین]]) پرتاب می‌‌شود، مانند شهابی‌ [[نورانی]] که همچون ماه می‌‌درخشد، ستاره‌ای که به سوی زمین آمده، شهابی است که از‌ فضا به جو زمین آمده و صدایی شدید دارد. این شهاب در [[مشرق]] به زمین می‌‌افتد و مانند ماری است که سر و دم آن به طرف یکدیگر خم شده است. سپس دو [[زلزله]] نحس در یک شب واقع می‌‌شود و [[مردم]] دچار بلایی شدید خواهد شد<ref>همان.</ref>. در ماه صفر (پیش از ظهور) نشانه‌هایی آشکار می‌‌شود که اولین نشانه ستاره‌ای دنباله‌‌دار است<ref>ملاحم، ص۴۴.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۴۹.</ref>
*طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار، [[ملت]] [[عرب]] را به [[وحشت]] می‌اندازد و آن ستاره‌ای است که در طرف [[مشرق]] ظاهر می‌شود و همانند ماه می‌درخشد. سپس دنباله‌اش برمی‌گردد و نزدیک می‌شود که دو سرش به یکدیگر برسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰؛ محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳.</ref>.
* پر واضح است که [[ترس]] و [[وحشت]] [[عرب]] از ستاره نیست، بلکه از حوادث جانکاهی است که همزمان با طلوع ستاره روی می‌دهد. [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: هنگامی که پل در [[بغداد]] زده شد و ستاره‌های دنباله‌دار از [[مشرق]] طلوع کرد، در کنار آن پل گروه‌گروه کشته می‌شوند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ بشارة الاسلام، ص ۶۰.</ref>. در کتاب [[روزگار رهایی]] آمده است: احتمال می‌رود که [[پیامبر]] {{صل}} با تعبیر [[ستاره دنباله‌دار]]، هواپیماهای جنگی را [[اراده]] کند که به دنبال خود [[دود]] غلیظی به جای می‌گذارند و شاید منظور همان [[ستاره دنباله‌دار]] باشد که در [[احادیث]] فراوانی از آن بحث شده است و خود، نشانه [[نزدیک شدن ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۵.</ref>.


==ستاره دنباله‌دار در فرهنگنامه آخرالزمان==
در روایتی دیگر آمده است: [[مهدی]]{{ع}} پس از غیبتی طولانی، همزمان با طلوع ستاره‌ای سرخ و ویرانی [[ری]] و [[خسف]] [[زوراء]] ظهور می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۲۶؛ الزام الناصب، ص۱۸۸.</ref>. ستاره‌ای از [[مشرق]] طلوع می‌کند که دنباله درخشانی دارد<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص۸۴۷.</ref>.
*ستاره‌ها اجرامی آسمانی‌اند که نورافشانی می‌‌کنند و در روز به [[علت]] روشنی هوا‌ دیده نمی‌شوند، بلکه در شب می‌‌توان آنها را مشاهده کرد. گاهی به اجرام خاموش‌ آسمانی نیز [[ستاره]] اطلاق می‌‌شود و این بدان [[علت]] است که این اجرام تاریک به علت‌ انعکاس [[نور]] [[خورشید]] در چشم ما روشن به نظر می‌‌رسند. میلیاردها میلیارد از این‌ ستاره‌ها و سیارات در کهکشان ما وجود دارند. برخی از این اجرام به [[علت]] برخورد با‌ جرمی دیگر [[خرد]] می‌‌شوند و ذرات آن در کنار هسته مرکزی [[جرم]]، به [[علت]] [[جاذبه]] موجود در آن باقی می‌‌مانند. این اجرام به علاوه ذرات حاصل از برخورد، از روی‌ [[زمین]] به صورت هاله‌ای از غبار در اطراف برخی از [[ستارگان]] و سیارات دیده می‌‌شوند. برخی از این اجرام نیز به [[علت]] نزدیک شدن به ستاره‌ای گرم، مواد سطحی آنان تبخیر‌ شده و مانند انبوهی از [[دود]] اطراف و در دنباله این اجرام مشاهده می‌‌شوند. این اجرام‌ با سرعت‌هایی فوق‌العاده در فضا جابجا می‌‌شوند و ذرات معلق در اطراف آن، پیرامون‌ هسته و در پشت آن به صورت دنباله‌ای رؤیت می‌‌شوند. هر چند سال یک بار ما از‌ روی [[زمین]] [[شاهد]] یکی از این ستاره‌ها یا سیاره‌های دنباله‌دار هستیم. از آن جایی که اگر‌ این سیاره‌ها تحت تأثیر [[جاذبه]] سیاره‌ای دیگر قرار بگیرند، از مدار خود خارج شده و‌ با سیاره دیگر برخورد خواهند کرد، همواره [[زمین]] نیز در معرض خطر این برخوردها‌ قرار دارد. نمونه بسیار کوچک آن را می‌‌توان شهاب‌سنگ‌ها دانست که سنگ‌هایی هستند که در فضای خالی جو بیرون [[زمین]] در حرکتند و با عبور از محدوده [[جاذبه]] زمین‌ گرفتار می‌‌شوند و به سوی [[زمین]] جذب می‌‌شوند. معمولاً ورود این اجرام به جو [[زمین]] به‌ [[علت]] شدت برخورد آنها از یک محیط خلأ با هوای اطراف [[زمین]]، با [[آتش]] گرفتن آنها‌ و نورافشانی همراه است. برخورد این سیاره‌ها به [[زمین]] همواره کابوسی وحشتناک‌ برای [[بشر]] بوده و هست، زیرا یک سنگ با قطر چند کیلومتر، آن هم با سرعتی فوق‌العاده‌ می‌‌تواند کره [[زمین]] را با آن همه بزرگی متلاشی کند. امروزه حرکت این سیاره‌ها را تا‌ حدودی [[پیش‌بینی]] می‌‌کنند و می‌‌توانند از خطر احتمالی برخورد آن با [[زمین]]، پیش از‌ وقوع، [[آگاه]] شوند. در دنیای امروز [[بشر]] مغرورانه در [[فکر]] دفع این گونه خطرات احتمالی‌ با بمب‌های بسیار قدرتمند می‌‌باشد. اما [[مؤمنان راستین]] معتقدند که اگر عذابی را خداوند‌ برای [[بشر]] تقدیر نموده باشد، کسی [[توانایی]] دفع آن را نخواهد داشت. هر چند قدرتمند و‌ توانا باشند. در قدیم [[طلوع ستاره دنباله‌دار]] نشانه‌ای بود برای حوادث شگفت و اغلب‌ ناگوار. در [[روایات]] یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[حضرت]] طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار معرفی‌ شده است<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۴۳ و بحارالانوار: ج ۶، ص ۳۰۷.</ref>.
 
*در روایتی آمده است: پیش از [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} ستاره‌ای از سوی مشرق‌ طلوع خواهد کرد که دنباله‌ای درخشان به همراه دارد. دنباله این [[ستاره]] چنان پر نور‌ است که مانند ماه شب چهادره نورافشانی می‌‌کند. در [[روایت]] دیگری فرمود: ستاره‌ای‌ [[ظهور]] می‌‌کند که در افق‌ها جابجا می‌‌شود و [[آسمان]] به رنگ سرخ درمی‌‌آید<ref>ملاحم: ص ۴۶.</ref>. در روایتی دیگر می‌‌فرماید:.. ستاره‌ای (به سوی [[زمین]]) پرتاب می‌‌شود، مانند شهابی‌ [[نورانی]] که همچون ماه می‌‌درخشد، ستاره‌ای که به سوی [[زمین]] آمده، شهابی است که از‌ فضا به جو [[زمین]] آمده و صدایی شدید دارد. این شهاب در [[مشرق]] به [[زمین]] می‌‌افتد و مانند ماری است که سر و دم آن به طرف یکدیگر [[خم]] شده است. سپس دو [[زلزله]] نحس در یک شب واقع می‌‌شود و [[مردم]] دچار بلایی شدید خواهد شد<ref>همان.</ref>. در ماه صفر ([[پیش از ظهور]]) نشانه‌هایی آشکار می‌‌شود که اولین نشانه ستاره‌ای دنباله‌‌دار است<ref>ملاحم: ص ۴۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۴۹.</ref>.
طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار، [[ملت]] [[عرب]] را به [[وحشت]] می‌اندازد و آن ستاره‌ای است که در طرف مشرق ظاهر می‌شود و همانند ماه می‌درخشد. سپس دنباله‌اش برمی‌گردد و نزدیک می‌شود که دو سرش به یکدیگر برسد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۲۰؛ محجّة البیضاء، ج ۴، ص۳۴۳.</ref>. پر واضح است که [[ترس]] و وحشت عرب از [[ستاره]] نیست، بلکه از حوادث جانکاهی است که همزمان با طلوع ستاره روی می‌دهد. [[رسول اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: هنگامی که پل در [[بغداد]] زده شد و ستاره‌های دنباله‌دار از مشرق طلوع کرد، در کنار آن پل گروه‌گروه کشته می‌شوند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص۳۴۳؛ بشارة الاسلام، ص۶۰.</ref>. در کتاب روزگار رهایی آمده است: احتمال می‌رود که [[پیامبر]]{{صل}} با تعبیر [[ستاره دنباله‌دار]]، هواپیماهای [[جنگی]] را [[اراده]] کند که به دنبال خود [[دود]] غلیظی به جای می‌گذارند و شاید منظور همان ستاره دنباله‌دار باشد که در [[احادیث]] فراوانی از آن بحث شده است و خود، [[نشانه]] نزدیک شدن ظهور [[حضرت بقیة الله]] است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص۸۴۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۵.</ref>
 
==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)]]
* [[علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)]]
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان نشانه‌های ظهور امام مهدی}}
{{پرسمان نشانه‌های ظهور امام مهدی}}


== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:ستاره دنباله‌دار]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:نشانه‌های غیرحتمی ظهور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۵

مقدمه

ستاره‌ها اجرامی آسمانی‌اند که نورافشانی می‌‌کنند و در روز به علت روشنی هوا‌ دیده نمی‌شوند، بلکه در شب می‌‌توان آنها را مشاهده کرد. گاهی به اجرام خاموش‌ آسمانی نیز ستاره اطلاق می‌‌شود و این بدان علت است که این اجرام تاریک به علت‌ انعکاس نور خورشید در چشم ما روشن به نظر می‌‌رسند. میلیاردها میلیارد از این‌ ستاره‌ها و سیارات در کهکشان ما وجود دارند. برخی از این اجرام به علت برخورد با‌ جرمی دیگر خرد می‌‌شوند و ذرات آن در کنار هسته مرکزی جرم، به علت جاذبه موجود در آن باقی می‌‌مانند. این اجرام به علاوه ذرات حاصل از برخورد، از روی‌ زمین به صورت هاله‌ای از غبار در اطراف برخی از ستارگان و سیارات دیده می‌‌شوند. برخی از این اجرام نیز به علت نزدیک شدن به ستاره‌ای گرم، مواد سطحی آنان تبخیر‌ شده و مانند انبوهی از دود اطراف و در دنباله این اجرام مشاهده می‌‌شوند. این اجرام‌ با سرعت‌هایی فوق‌العاده در فضا جابجا می‌‌شوند و ذرات معلّق در اطراف آن، پیرامون‌ هسته و در پشت آن به صورت دنباله‌ای رؤیت می‌‌شوند. هر چند سال یک بار ما از‌ روی زمین شاهد یکی از این ستاره‌ها یا سیاره‌های دنباله‌دار هستیم. از آن جایی که اگر‌ این سیاره‌ها تحت تأثیر جاذبه سیاره‌ای دیگر قرار بگیرند، از مدار خود خارج شده و‌ با سیاره دیگر برخورد خواهند کرد، همواره زمین نیز در معرض خطر این برخوردها‌ قرار دارد. نمونه بسیار کوچک آن را می‌‌توان شهاب‌سنگ‌ها دانست که سنگ‌هایی هستند که در فضای خالی جو بیرون زمین در حرکتند و با عبور از محدوده جاذبه زمین‌ گرفتار می‌‌شوند و به سوی زمین جذب می‌‌شوند. معمولاً ورود این اجرام به جو زمین به‌ علت شدت برخورد آنها از یک محیط خلأ با هوای اطراف زمین، با آتش گرفتن آنها‌ و نورافشانی همراه است. برخورد این سیاره‌ها به زمین همواره کابوسی وحشتناک‌ برای بشر بوده و هست؛ زیرا یک سنگ با قطر چند کیلومتر، آن هم با سرعتی فوق‌العاده‌ می‌‌تواند کره زمین را با آن همه بزرگی متلاشی کند. امروزه حرکت این سیاره‌ها را تا‌ حدودی پیش‌بینی می‌‌کنند و می‌‌توانند از خطر احتمالی برخورد آن با زمین، پیش از‌ وقوع، آگاه شوند. در دنیای امروز بشر مغرورانه در فکر دفع این گونه خطرات احتمالی‌ با بمب‌های بسیار قدرتمند می‌‌باشد. اما مؤمنان راستین معتقدند که اگر عذابی را خداوند‌ برای بشر تقدیر نموده باشد، کسی توانایی دفع آن را نخواهد داشت. هر چند قدرتمند و‌ توانا باشند. در قدیم طلوع ستاره دنباله‌دار نشانه‌ای بود برای حوادث شگفت و اغلب‌ ناگوار.

نشانه ظهور بودن

در روایات یکی از نشانه‌های ظهور حضرت طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار معرفی‌ شده است[۱]. در روایتی آمده است: پیش از قیام حضرت مهدی(ع) ستاره‌ای از سوی مشرق‌ طلوع خواهد کرد که دنباله‌ای درخشان به همراه دارد. دنباله این ستاره چنان پر نور‌ است که مانند ماه شب چهادره نورافشانی می‌‌کند. در روایت دیگری فرمود: ستاره‌ای‌ ظهور می‌‌کند که در افق‌ها جابجا می‌‌شود و آسمان به رنگ سرخ درمی‌‌آید[۲]. در روایتی دیگر می‌‌فرماید: .. ستاره‌ای (به سوی زمین) پرتاب می‌‌شود، مانند شهابی‌ نورانی که همچون ماه می‌‌درخشد، ستاره‌ای که به سوی زمین آمده، شهابی است که از‌ فضا به جو زمین آمده و صدایی شدید دارد. این شهاب در مشرق به زمین می‌‌افتد و مانند ماری است که سر و دم آن به طرف یکدیگر خم شده است. سپس دو زلزله نحس در یک شب واقع می‌‌شود و مردم دچار بلایی شدید خواهد شد[۳]. در ماه صفر (پیش از ظهور) نشانه‌هایی آشکار می‌‌شود که اولین نشانه ستاره‌ای دنباله‌‌دار است[۴].[۵]

در روایتی دیگر آمده است: مهدی(ع) پس از غیبتی طولانی، همزمان با طلوع ستاره‌ای سرخ و ویرانی ری و خسف زوراء ظهور می‌کند[۶]. ستاره‌ای از مشرق طلوع می‌کند که دنباله درخشانی دارد[۷].

طلوع ستاره‌ای دنباله‌دار، ملت عرب را به وحشت می‌اندازد و آن ستاره‌ای است که در طرف مشرق ظاهر می‌شود و همانند ماه می‌درخشد. سپس دنباله‌اش برمی‌گردد و نزدیک می‌شود که دو سرش به یکدیگر برسد[۸]. پر واضح است که ترس و وحشت عرب از ستاره نیست، بلکه از حوادث جانکاهی است که همزمان با طلوع ستاره روی می‌دهد. رسول اکرم(ص) می‌فرماید: هنگامی که پل در بغداد زده شد و ستاره‌های دنباله‌دار از مشرق طلوع کرد، در کنار آن پل گروه‌گروه کشته می‌شوند[۹]. در کتاب روزگار رهایی آمده است: احتمال می‌رود که پیامبر(ص) با تعبیر ستاره دنباله‌دار، هواپیماهای جنگی را اراده کند که به دنبال خود دود غلیظی به جای می‌گذارند و شاید منظور همان ستاره دنباله‌دار باشد که در احادیث فراوانی از آن بحث شده است و خود، نشانه نزدیک شدن ظهور حضرت بقیة الله است[۱۰].[۱۱]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. علائم و نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
  2. علائم و نشانه‌های ظهور چیستند؟ (پرسش)
  3. علائم و نشانه‌های ظهور چند قسم‌اند؟ (پرسش)
    1. علائم و نشانه‏‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
      1. آیا خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      2. آیا خسف بیداء از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      3. آیا ندای آسمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      4. آیا قتل نفس زکیه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      5. آیا قیام یمانی از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      6. آیا ظاهر شدن کف دستی در آسمان از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      7. آیا اختلاف عباسیان بر سر حکومت از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      8. آیا طلوع خورشید از مغرب از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
    2. نشانه‏‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش)
      1. آیا قتل محمد پسر عموی نفس زکیه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      2. آیا قیام خراسانی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      3. آیا قیام سید حسنی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      4. آیا خروج دجال از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      5. آیا خروج شیصبانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
      6. آیا قیام شعیب بن صالح از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      7. آیا قیام عوف سلمی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      8. آیا خسوف و کسوف در یک ماه رمضان از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      9. آیا قساوت دل‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      10. آیا انتشار علوم اهل بیت از قم نشانه ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      11. آیا مرگ و میرها و زلزله‌ها و جنگ‌ها و آشوب‌های داخلی و خارجی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      12. آیا نبرد میان سفیانی و اصهب از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      13. آیا باران‌های پیاپی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      14. آیا گسترش ظلم و فساد از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      15. آیا آمدن غربی‌ها به سرزمین عراق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      16. آیا فتنه و آشوب در سوریه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      17. آیا اختلاف در میان امت اسلام از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      18. آیا انقراض سلسله بنی‌عباس از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      19. آیا مردن پاداشاهی به نام عبدالله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      20. آیا بالا آمدن آب دجله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      21. آیا گرانی و بالا رفتن قیمت‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      22. آیا علاماتی که در ماه رجب ظاهر می‌شود از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      23. آیا وقوع مسخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      24. آیا برگشت مرده‌ها به دنیا از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      25. آیا کشته شدن انسانهای بیگناه از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      26. آیا پر آب شدن دریاچه ساوه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      27. آیا حمله ملخ‌ها از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      28. آیا مرگ سریع از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      29. آیا بستن پل کرخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      30. آیا انشعاب نهری از فرات و جاری شدن در کوچه‌های کوفه از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      31. آیا طلوع ستاره‌ای از مشرق از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      32. آیا قیام مغربی از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)
      33. آیا خشک شدن نیل از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
  4. علائم متصل و منفصل ظهور امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  5. علائم متصل و نزدیک به ظهور امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
  6. علائم منفصلی که با ظهور امام مهدی فاصله دارند چیستند؟ (پرسش)
  7. در قرآن و حدیث چه مفاهیمی با نشانه‌های ظهور مرتبط هستند؟ (پرسش)
    1. مراد از علائم در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    2. مراد از آیت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    3. مراد از دلالت در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    4. مراد از آخر الزمان در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    5. مراد از ملاحم و فتن در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    6. مراد از ظهور در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    7. مراد از خروج در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    8. مراد از قیام در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
    9. مراد از اشراط الساعه در نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
  8. منظور از علائم حتمی ظهور چیست؟ (پرسش)
  9. مفهوم توصیفی یا تمثیلی بودن نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
  10. آیا ندای شیطانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)
  11. فواید دانستن علائم و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
  12. چه تفاوت‌هایی میان امور حتمی‌الوقوع و احتمالی در بحث نشانه‌های ظهور وجود دارد؟ (پرسش)
  13. موقوف یا مشروط بودن نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
  14. نتیجه تقسیم‌بندی نشانه‌های ظهور به موقوف و حتمی چیست؟ (پرسش)
  15. آیا به بهانه اینکه امام مهدی انسان‌های بد را مجازات می‌کند باید از او ترسید؟ (پرسش)
  16. آیا تا زمان ظهور امام مهدی قرآن و اسلام تحریف می‌شود؟ (پرسش)
  17. آیا می‌توان گفت ظهور نزدیک است؟ آیا می‌توان گفت که اوضاع نابسامان و هرج و مرج جهان نشانه نزدیکی ظهور است؟ (پرسش)
  18. آیا بین ظهور و حضور فرقی هست؟ (پرسش)
  19. آیا عوامل طبیعی مانند پاره شدن لایه اوزون و کم شدن آب شیرین در تعجیل فرج امام مهدی تاثیر دارد؟ (پرسش)
  20. آیا مراد از مرگ عبد الله که در روایت امام صادق نشانه ظهور است عبد الله پادشاه عربستان است؟ (پرسش)
  21. آیا طوفان‏‌ها و حوادثی که اکنون در جهان رخ می‌‏دهد نشان از آمدن حضرت است؟ (پرسش)
  22. اولین دعای امام مهدی به هنگام ظهورش چیست؟ (پرسش)
  23. آیا دشمن امام مهدی (سفیانی) در حال حاضر زنده است یا آن‏که متولد خواهد شد؟ وی از چه طایفه‏‌ای و اهل کجاست؟ (پرسش)
  24. آیا الگوی حکومت امام مهدی و افراد آن قبل از ظهور تحقق می‌یابد؟ (پرسش)
  25. آیا تعبیر از آیت الله خامنه‏‌ای به سید حسینی درست است؟ (پرسش)
  26. از آن‏جا که دجال قبل از امام مهدی می‏‌آید آیا می‏‌توانیم به سخنان او گوش دهیم؟ (پرسش)
  27. امام مهدی از چه راهی متوجه می‏‌شوند که موقع ظهورشان فرا رسیده است؟ (پرسش)
  28. از کجا که مهدی موعود ظهور نکرده باشد؟ (پرسش)
  29. تابوت سکینه چیست؟ (پرسش)
  30. جهان در آستانه ظهور امام مهدی در چه شرایطی است؟ (پرسش)
  31. پدیده‏‌های غیرمتعارف قبل از ظهور کدام‏اند؟ (پرسش)
  32. آگاهی از علائم ظهور افزون بر آمادگی یاران امام مهدی سبب آمادگی دشمنان حضرت برای مقابله نیز می‌‌شود این کار خلاف مصلحت الهی نیست؟ (پرسش)
  33. آیا اوضاع جهان پیش از ظهور پیش بینی شده است؟ (پرسش)
  34. استعجال ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
  35. ندای شیطانی در هنگام ظهور امام مهدی چگونه رخ می‌دهد؟ (پرسش)
  36. در عصر ظهور امام مهدی وضعیت سیاسی و جغرافیایی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
  37. آیا اعلان نشانه های و شرایط ظهور سبب اطلاع دشمنان از اسرار سیاسی است؟ (پرسش)
  38. چرا علائم و نشانه‌های ظهور همه از نوع خشن هستند؟ (پرسش)
  39. آیا در نشانه‌های ظهور بدا رخ می‌دهد؟ و نشانه‌های حتمی تغییرپذیرند؟ (پرسش)
  40. نشانه‌های ظهور در کدام ماه قمری تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)
  41. ارتباط میان ماه رمضان و نشانه‌های ظهور چیست؟ (پرسش)
  42. چه فتنه‌هایی پیش از ظهور امام مهدی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۳۴۳ و بحارالانوار، ج ۶، ص۳۰۷.
  2. ملاحم، ص۴۶.
  3. همان.
  4. ملاحم، ص۴۴.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۴۹.
  6. بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۲۶؛ الزام الناصب، ص۱۸۸.
  7. روزگار رهایی، ج ۲، ص۸۴۷.
  8. بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۲۰؛ محجّة البیضاء، ج ۴، ص۳۴۳.
  9. محجّة البیضاء، ج ۴، ص۳۴۳؛ بشارة الاسلام، ص۶۰.
  10. روزگار رهایی، ج ۲، ص۸۴۲.
  11. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۵.