کرامات امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۴

مقدمه

پیشوایان معصوم هرچه به دوران غیبت نزدیک می‌شوند، معجزات بیشتری از خود نشان می‌دهند تا شیعیان با عزمی راسخ و ایمانی استوار، گام در عصر غیبت نهاده، پیروزمندانه دوران غیبت را پشت سر قرار دهند. از این‌رو شمار معجزاتی که از امام هادی و امام عسکری (ع) صادر شده، قابل مقایسه با شمار معجزات پیشوایان قبلی نبود. به همین دلیل در دوران غیبت صغری، هرچه به غیبت کبری نزدیک‌تر می‌شویم، معجزات بیشتری از ناحیه مقدسه صادر می‌شود و به خصوص به صورت خبرهای غیبی درباره زندگی شخصی افراد، که در مدتی کوتاه به وقوع پیوسته، اعجاز آن آفتابی می‌گردد. معجزاتی که از ناحیه]] حضرت در غیبت صغری به وقوع پیوسته بسیار است. در برخی روایات، پاره‌ای معجزات برای حضرت ذکر شده است. اینک به بخشی از معجزات و کرامات حضرت اشاره می‌کنیم:

سبز کردن چوب خشک.
نرم کردن سنگ سخت.
سخن گفتن پرنده به امر حضرت؛ امیر المؤمنین (ع) می‌فرماید: "حضرت مهدی (ع) در مسیر حرکت خود به یکی از سادات حسنی که دوازده هزار رزمنده به همراه دارد، برخورد می‌کند. حسنی در مقام احتجاج برمی‌آید و خود را سزاوارتر به رهبری می‌داند. حضرت در پاسخ او می‌گوید: "من مهدی هستم. حسنی می‌پرسد: آیا دلیل و نشانه‌ای داری تا با تو بیعت کنم‌؟ حضرت به پرنده‌ای که در آسمان در حال پرواز است، اشاره می‌کند و آن پرنده فرود می‌آید و در دستان حضرت قرار می‌گیرد، آن‌گاه به قدرت خداوند لب به سخن می‌گشاید و بر امامت حضرت مهدی (ع) گواهی می‌دهد. برای اطمینان بیشتر سید حسنی، امام (ع) چوب خشکی را به زمین فرومی‌برد؛ آن چوب سبز می‌شود و شاخ و برگ می‌دهد. بار دیگر، پاره سنگی را از زمین برمی‌دارد و با یک فشار آن را خرد کرده، همانند خمیر نرم می‌کند. سید حسنی با دیدن آن کرامات، به حضرت ایمان می‌آورد. خود و همه نیروهایش تسلیم امام می‌شوند و حضرت او را به‌عنوان فرمانده نیروی خط‍‌ مقدم می‌گمارد^[۱].
جوشش آب و آذوقه از زمین: امام صادق (ع) می‌فرماید: هنگامی که حضرت قائم (ع) در شهر مکه ظهور می‌کند و قصد حرکت به کوفه را دارد، به نیروهایش اعلام می‌کند که کسی که آب و غذا و توشه راه با خود برندارد. حضرت، سنگ موسی (ع) را همراه دارد. هرجا توقف می‌کنند سنگ را به زمین می‌کوبد و از زمین چشمه‌های آب می‌جوشد. هرکس گرسنه باشد با نوشیدن آن سیر می‌گردد و هرکس تشنه باشد، سیراب می‌شود"^[۲].
طی الارض و نداشتن سایه: امام رضا (ع) فرمود: هنگامی که حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، زمین از نور خداوند روشن می‌شود و زمین زیر پای مهدی به سرعت حرکت می‌کند (و او با سرعت، مسیرها را می‌پیماید) و اوست که سایه نخواهد داشت^[۳].
کندی حرکت زمان: امام باقر (ع) فرمود: "وقتی امام زمان (ع) ظهور کند، به سوی کوفه حرکت می‌کند و در آن‌جا هفت سال حکومت می‌کند که هرسال آن برابر ده سال از سالیان شماست^[۴].
قدرت تکبیر: رسول خدا (ص) می‌فرماید: "... حضرت مهدی (ع) جلوی قسطنطنیه فرود می‌آید. در آن روزگار، آن دژ، هفت دیوار دارد. حضرت هفت تکبیر می‌گوید و دیوارها فرو می‌ریزد"^[۵].
عبور از آب: امام صادق (ع) می‌فرماید: "پدرم فرمود: هنگامی که حضرت قائم (ع) قیام کند... سپاهیانی را به شهر قسطنطنیه می‌فرستد. آن‌گاه که به خلیج برسند، جمله‌ای بر روی پاهای خود می‌نویسند و از روی آب می‌گذرند. رومیان وقتی این معجزه را می‌بینند به یک‌دیگر می‌گویند: وقتی سپاهیان امام این‌چنین باشند، خود حضرت چگونه خواهد بود. از این‌رو، درها را به روی آنان می‌گشایند"^[۶].
ندای ابر: امام صادق (ع) فرمود: "... حضرت مهدی (ع) در آخر الزمان ظهور می‌کند. بر سر آن حضرت ابری در حرکت است و هرجا برود، آن ابر نیز می‌رود تا حضرت را از تابش خورشید حفظ‍‌ کند و با صدای رسا و آشکار، ندا می‌دهد، این مهدی است^[۷].

برای مطالعه بیشتر در باب معجزات حضرت، می‌توانید به کتاب "نجم الثاقب" باب ششم مراجعه نمایید. و اما تعدادی از افرادی را که در غیبت صغری به مشاهده معجزات آن حضرت نائل شده‌اند، می‌آوریم: ابن اعجمی، ابن بادشاله، ابن قاسم بن موسی، ابو ثابت، ابو جعفر رفا، ابو رجا، ابو عبدالله بن فروخ، ابو عبدالله جنیدی، ابو عبدالله کندی، ابو علی اسدی، ابو القاسم بن ابی حابس، ابو القاسم بن دبیس، ابو محمد بن هارون، ابو محمد بن وجناء، احمد بن ابی الحسن، احمد بن اسحاق، اسحاق کاتب، بسامی، بلالی، جعفر بن حمدان، جعفری، حاجز، حسن بن فضل بن یزید، حسن بن نضر، حسن هارون، حسن بن یعقوب، حصینی، زیدان، شمشاطی، عاصمی، عطار، علی بن احمد، علی بن محمد، علی بن محمد بن اسحاق، فضل بن یزید، قاسم بن علاء، قاسم بن موسی، مجروح، مرداس، مسرور طباخ، محمد بن ابراهیم مهزیار، محمد بن ابی الحسن، محمد بن اسحاق، محمد بن شاذان، محمد بن شعیب، محمد بن صالح، محمد بن کشمرد، محمد بن محمد، محمد بن محمد کلینی، محمد بن هارون بن عمران، هارون فزار و...^[۸].^[۹]

پرسش مستقیم

کرامات و معجزات امام مهدی در دوران ظهور چیستند؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه

پانویس

↑ عقد الدرر، ص ۹۷، ۱۳۸، ۱۳۹؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۸ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۸۸.).
↑ کافی، ج ۱، ص ۲۳۱؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۸؛ بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۸۵ و ج ۵۲، ص ۳۲۴.
↑ کمال الدین، ص ۳۷۲؛ اعلام الوری، ص ۴۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۷.
↑ ارشاد مفید، ص ۳۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.
↑ عقد الدرر، ص ۱۸۰.
↑ غیبة نعمانی، ص ۱۵۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳.
↑ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۱۵.
↑ اعلام الوری، ص ۴۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱؛ کمال الدین، ص ۴۴۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۱.

[1] عقد الدرر، ص ۹۷، ۱۳۸، ۱۳۹؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۸ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۸۸.).

[2] کافی، ج ۱، ص ۲۳۱؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۸؛ بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۸۵ و ج ۵۲، ص ۳۲۴.

[3] کمال الدین، ص ۳۷۲؛ اعلام الوری، ص ۴۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۷.

[4] ارشاد مفید، ص ۳۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.

[5] عقد الدرر، ص ۱۸۰.

[6] غیبة نعمانی، ص ۱۵۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳.

[7] کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۱۵.

[8] اعلام الوری، ص ۴۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱؛ کمال الدین، ص ۴۴۲.

[9] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
-| موضوع مرتبط = کرامت
+| موضوع مرتبط = امام مهدی
-| عنوان مدخل  = [[کرامات امام مهدی]]
+| عنوان مدخل  =
-| مداخل مرتبط = [[کرامات امام مهدی در حدیث]] - [[کرامات امام مهدی در نهج البلاغه]] - [[کرامات امام مهدی در معارف مهدوی]]
+| مداخل مرتبط =
-| پرسش مرتبط  = کرامات امام مهدی (پرسش)
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*[[پیشوایان]] [[معصوم]] هرچه به [[دوران غیبت]] نزدیک می‌شوند، [[معجزات]] بیشتری از خود نشان می‌دهند تا [[شیعیان]] با عزمی [[راسخ]] و ایمانی [[استوار]]، گام در عصر [[غیبت]] نهاده، پیروزمندانه [[دوران غیبت]] را پشت سر قرار دهند. از این‌رو شمار معجزاتی که از [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{عم}} صادر شده، قابل مقایسه با شمار [[معجزات]] [[پیشوایان]] قبلی نبود. به همین [[دلیل]] در [[دوران غیبت صغری]]، هرچه به [[غیبت کبری]] نزدیک‌تر می‌شویم، [[معجزات]] بیشتری از [[ناحیه مقدسه]] صادر می‌شود و به خصوص به صورت [[خبرهای غیبی]] درباره [[زندگی]] شخصی افراد، که در مدتی کوتاه به وقوع پیوسته، [[اعجاز]] آن آفتابی می‌گردد. معجزاتی که از [[ناحیه]] [[حضرت]] در [[غیبت صغری]] به وقوع پیوسته بسیار است. در برخی [[روایات]]، پاره‌ای [[معجزات]] برای [[حضرت]] ذکر شده است. اینک به بخشی از [[معجزات]] و [[کرامات]] [[حضرت]] اشاره می‌کنیم:
+[[پیشوایان]] [[معصوم]] هرچه به دوران غیبت نزدیک می‌شوند، [[معجزات]] بیشتری از خود نشان می‌دهند تا [[شیعیان]] با عزمی [[راسخ]] و ایمانی [[استوار]]، گام در عصر [[غیبت]] نهاده، پیروزمندانه دوران غیبت را پشت سر قرار دهند. از این‌رو شمار معجزاتی که از [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] {{عم}} صادر شده، قابل مقایسه با شمار [[معجزات]] [[پیشوایان]] قبلی نبود. به همین [[دلیل]] در [[دوران غیبت صغری]]، هرچه به [[غیبت کبری]] نزدیک‌تر می‌شویم، [[معجزات]] بیشتری از [[ناحیه مقدسه]] صادر می‌شود و به خصوص به صورت خبرهای غیبی درباره [[زندگی]] شخصی افراد، که در مدتی کوتاه به وقوع پیوسته، [[اعجاز]] آن آفتابی می‌گردد. معجزاتی که از ناحیه]] حضرت در [[غیبت صغری]] به وقوع پیوسته بسیار است. در برخی [[روایات]]، پاره‌ای [[معجزات]] برای حضرت ذکر شده است. اینک به بخشی از [[معجزات]] و [[کرامات]] حضرت اشاره می‌کنیم:
-#'''سبز کردن چوب خشک'''.
+# '''سبز کردن چوب خشک'''.
-#'''نرم کردن سنگ سخت'''.
+# '''نرم کردن سنگ سخت'''.
-#'''سخن گفتن پرنده به امر [[حضرت]]'''؛ [[امیر المؤمنین]] {{ع}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]] {{ع}} در مسیر حرکت خود به یکی از [[سادات حسنی]] که [[دوازده]] هزار رزمنده به همراه دارد، برخورد می‌کند. [[حسنی]] در [[مقام]] [[احتجاج]] برمی‌آید و خود را سزاوارتر به [[رهبری]] می‌داند. [[حضرت]] در پاسخ او می‌گوید: "من [[مهدی]] هستم. [[حسنی]] می‌پرسد: آیا [[دلیل]] و نشانه‌ای داری تا با تو [[بیعت]] کنم‌؟ [[حضرت]] به پرنده‌ای که در [[آسمان]] در حال پرواز است، اشاره می‌کند و آن پرنده فرود می‌آید و در دستان [[حضرت]] قرار می‌گیرد، آن‌گاه به [[قدرت]] [[خداوند]] لب به سخن می‌گشاید و بر [[امامت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} گواهی می‌دهد. برای [[اطمینان]] بیشتر [[سید حسنی]]، [[امام]] {{ع}} چوب خشکی را به [[زمین]] فرومی‌برد؛ آن چوب سبز می‌شود و شاخ و برگ می‌دهد. بار دیگر، پاره سنگی را از [[زمین]] برمی‌دارد و با یک فشار آن را [[خرد]] کرده، همانند خمیر نرم می‌کند. [[سید حسنی]] با دیدن آن [[کرامات]]، به [[حضرت]] [[ایمان]] می‌آورد. خود و همه نیروهایش [[تسلیم]] [[امام]] می‌شوند و [[حضرت]] او را به‌عنوان [[فرمانده]] نیروی خط‍‌ مقدم می‌گمارد<ref>عقد الدرر، ص ۹۷، ۱۳۸، ۱۳۹؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۸ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۸۸.).</ref>.
+# '''سخن گفتن پرنده به امر حضرت'''؛ [[امیر المؤمنین]] {{ع}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]] {{ع}} در مسیر حرکت خود به یکی از سادات حسنی که دوازده هزار رزمنده به همراه دارد، برخورد می‌کند. حسنی در مقام [[احتجاج]] برمی‌آید و خود را سزاوارتر به [[رهبری]] می‌داند. حضرت در پاسخ او می‌گوید: "من [[مهدی]] هستم. حسنی می‌پرسد: آیا [[دلیل]] و نشانه‌ای داری تا با تو [[بیعت]] کنم‌؟ حضرت به پرنده‌ای که در [[آسمان]] در حال پرواز است، اشاره می‌کند و آن پرنده فرود می‌آید و در دستان حضرت قرار می‌گیرد، آن‌گاه به [[قدرت]] [[خداوند]] لب به سخن می‌گشاید و بر [[امامت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} گواهی می‌دهد. برای [[اطمینان]] بیشتر [[سید حسنی]]، [[امام]] {{ع}} چوب خشکی را به [[زمین]] فرومی‌برد؛ آن چوب سبز می‌شود و شاخ و برگ می‌دهد. بار دیگر، پاره سنگی را از [[زمین]] برمی‌دارد و با یک فشار آن را [[خرد]] کرده، همانند خمیر نرم می‌کند. [[سید حسنی]] با دیدن آن [[کرامات]]، به حضرت [[ایمان]] می‌آورد. خود و همه نیروهایش [[تسلیم]] [[امام]] می‌شوند و حضرت او را به‌عنوان فرمانده نیروی خط‍‌ مقدم می‌گمارد<ref>عقد الدرر، ص ۹۷، ۱۳۸، ۱۳۹؛ الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۵۸ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۸۸.).</ref>.
-#'''جوشش [[آب]] و آذوقه از [[زمین]]''': [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[شهر]] [[مکه]] [[ظهور]] می‌کند و قصد حرکت به [[کوفه]] را دارد، به نیروهایش اعلام می‌کند که کسی که [[آب]] و [[غذا]] و توشه راه با خود برندارد. [[حضرت]]، [[سنگ موسی]] {{ع}} را همراه دارد. هرجا توقف می‌کنند سنگ را به [[زمین]] می‌کوبد و از [[زمین]] چشمه‌های [[آب]] می‌جوشد. هرکس گرسنه باشد با نوشیدن آن سیر می‌گردد و هرکس تشنه باشد، سیراب می‌شود"<ref>کافی، ج ۱، ص ۲۳۱؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۸؛ بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۸۵ و ج ۵۲، ص ۳۲۴.</ref>.
+# '''جوشش [[آب]] و آذوقه از [[زمین]]''': [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[شهر مکه]] [[ظهور]] می‌کند و قصد حرکت به [[کوفه]] را دارد، به نیروهایش اعلام می‌کند که کسی که [[آب]] و غذا و توشه راه با خود برندارد. حضرت، [[سنگ موسی]] {{ع}} را همراه دارد. هرجا توقف می‌کنند سنگ را به [[زمین]] می‌کوبد و از [[زمین]] چشمه‌های [[آب]] می‌جوشد. هرکس گرسنه باشد با نوشیدن آن سیر می‌گردد و هرکس تشنه باشد، سیراب می‌شود"<ref>کافی، ج ۱، ص ۲۳۱؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۸؛ بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۱۸۵ و ج ۵۲، ص ۳۲۴.</ref>.
-#'''[[طی الارض]] و نداشتن سایه''': [[امام رضا]] {{ع}} فرمود: هنگامی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، [[زمین]] از [[نور خداوند]] روشن می‌شود و [[زمین]] زیر پای [[مهدی]] به سرعت حرکت می‌کند (و او با سرعت، مسیرها را می‌پیماید) و اوست که سایه نخواهد داشت<ref>کمال الدین، ص ۳۷۲؛ اعلام الوری، ص ۴۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۷.</ref>.
+# '''[[طی الارض]] و نداشتن سایه''': [[امام رضا]] {{ع}} فرمود: هنگامی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، [[زمین]] از [[نور خداوند]] روشن می‌شود و [[زمین]] زیر پای [[مهدی]] به سرعت حرکت می‌کند (و او با سرعت، مسیرها را می‌پیماید) و اوست که سایه نخواهد داشت<ref>کمال الدین، ص ۳۷۲؛ اعلام الوری، ص ۴۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۷.</ref>.
-#'''کندی حرکت زمان''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "وقتی [[امام زمان]] {{ع}} [[ظهور]] کند، به سوی [[کوفه]] حرکت می‌کند و در آن‌جا هفت سال [[حکومت]] می‌کند که هرسال آن برابر ده سال از سالیان شماست<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>.
+# '''کندی حرکت زمان''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "وقتی [[امام زمان]] {{ع}} [[ظهور]] کند، به سوی [[کوفه]] حرکت می‌کند و در آن‌جا هفت سال [[حکومت]] می‌کند که هرسال آن برابر ده سال از سالیان شماست<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>.
-#'''[[قدرت]] [[تکبیر]]''': [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "... [[حضرت مهدی]] {{ع}} جلوی [[قسطنطنیه]] فرود می‌آید. در آن روزگار، آن دژ، هفت دیوار دارد. [[حضرت]] هفت [[تکبیر]] می‌گوید و دیوارها فرو می‌ریزد"<ref>عقد الدرر، ص ۱۸۰.</ref>.
+# '''[[قدرت]] [[تکبیر]]''': [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "... [[حضرت مهدی]] {{ع}} جلوی [[قسطنطنیه]] فرود می‌آید. در آن روزگار، آن دژ، هفت دیوار دارد. حضرت هفت [[تکبیر]] می‌گوید و دیوارها فرو می‌ریزد"<ref>عقد الدرر، ص ۱۸۰.</ref>.
-#'''عبور از [[آب]]''': [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "پدرم فرمود: هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند... سپاهیانی را به [[شهر]] [[قسطنطنیه]] می‌فرستد. آن‌گاه که به خلیج برسند، جمله‌ای بر روی پاهای خود می‌نویسند و از روی [[آب]] می‌گذرند. [[رومیان]] وقتی این [[معجزه]] را می‌بینند به یک‌دیگر می‌گویند: وقتی [[سپاهیان]] [[امام]] این‌چنین باشند، خود [[حضرت]] چگونه خواهد بود. از این‌رو، درها را به روی آنان می‌گشایند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۵۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳.</ref>.
+# '''عبور از [[آب]]''': [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "پدرم فرمود: هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند... سپاهیانی را به [[شهر]] [[قسطنطنیه]] می‌فرستد. آن‌گاه که به خلیج برسند، جمله‌ای بر روی پاهای خود می‌نویسند و از روی [[آب]] می‌گذرند. [[رومیان]] وقتی این [[معجزه]] را می‌بینند به یک‌دیگر می‌گویند: وقتی سپاهیان [[امام]] این‌چنین باشند، خود حضرت چگونه خواهد بود. از این‌رو، درها را به روی آنان می‌گشایند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۵۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۷۳.</ref>.
-#'''ندای ابر''': [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "... [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] می‌کند. بر سر آن [[حضرت]] ابری در حرکت است و هرجا برود، آن ابر نیز می‌رود تا [[حضرت]] را از تابش [[خورشید]] حفظ‍‌ کند و با صدای رسا و [[آشکار]]، ندا می‌دهد، این [[مهدی]] است<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۱۵.</ref>.
+# '''ندای ابر''': [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "... [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] می‌کند. بر سر آن حضرت ابری در حرکت است و هرجا برود، آن ابر نیز می‌رود تا حضرت را از تابش [[خورشید]] حفظ‍‌ کند و با صدای رسا و آشکار، ندا می‌دهد، این [[مهدی]] است<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۱۵.</ref>.
-*برای مطالعه بیشتر در باب [[معجزات]] [[حضرت]]، می‌توانید به کتاب "[[نجم الثاقب]]" باب ششم مراجعه نمایید. و اما تعدادی از افرادی را که در [[غیبت صغری]] به مشاهده [[معجزات]] آن [[حضرت]] نائل شده‌اند، می‌آوریم: [[ابن اعجمی]]، [[ابن بادشاله]]، [[ابن قاسم بن موسی]]، [[ابو ثابت]]، [[ابو جعفر رفا]]، [[ابو رجا]]، [[ابو عبدالله بن فروخ]]، [[ابو عبدالله جنیدی]]، [[ابو عبدالله کندی]]، [[ابو علی اسدی]]، [[ابو القاسم بن ابی حابس]]، [[ابو القاسم بن دبیس]]، [[ابو محمد بن هارون]]، [[ابو محمد بن وجناء]]، [[احمد بن ابی الحسن]]، [[احمد بن اسحاق]]، [[اسحاق کاتب]]، [[بسامی]]، [[بلالی]]، [[جعفر بن حمدان]]، [[جعفری]]، [[حاجز]]، [[حسن بن فضل بن یزید]]، [[حسن بن نضر]]، [[حسن هارون]]، [[حسن بن یعقوب]]، [[حصینی]]، [[زیدان]]، [[شمشاطی]]، [[عاصمی]]، [[عطار]]، [[علی بن احمد]]، [[علی بن محمد]]، [[علی بن محمد بن اسحاق]]، [[فضل بن یزید]]، [[قاسم بن علاء]]، [[قاسم بن موسی]]، [[مجروح]]، [[مرداس]]، [[مسرور طباخ]]، [[محمد بن ابراهیم مهزیار]]، [[محمد بن ابی الحسن]]، [[محمد بن اسحاق]]، [[محمد بن شاذان]]، [[محمد بن شعیب]]، [[محمد بن صالح]]، [[محمد بن کشمرد]]، [[محمد بن محمد]]، [[محمد بن محمد کلینی]]، [[محمد بن هارون بن عمران]]، هارون فزار و...<ref>اعلام الوری، ص ۴۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱؛ کمال الدین، ص ۴۴۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۱.</ref>.
+* برای مطالعه بیشتر در باب [[معجزات]] حضرت، می‌توانید به کتاب "[[نجم الثاقب]]" باب ششم مراجعه نمایید. و اما تعدادی از افرادی را که در [[غیبت صغری]] به مشاهده [[معجزات]] آن حضرت نائل شده‌اند، می‌آوریم: [[ابن اعجمی]]، [[ابن بادشاله]]، [[ابن قاسم بن موسی]]، [[ابو ثابت]]، [[ابو جعفر رفا]]، [[ابو رجا]]، [[ابو عبدالله بن فروخ]]، [[ابو عبدالله جنیدی]]، [[ابو عبدالله کندی]]، [[ابو علی اسدی]]، [[ابو القاسم بن ابی حابس]]، [[ابو القاسم بن دبیس]]، [[ابو محمد بن هارون]]، [[ابو محمد بن وجناء]]، [[احمد بن ابی الحسن]]، [[احمد بن اسحاق]]، [[اسحاق کاتب]]، [[بسامی]]، [[بلالی]]، [[جعفر بن حمدان]]، [[جعفری]]، [[حاجز]]، [[حسن بن فضل بن یزید]]، [[حسن بن نضر]]، [[حسن هارون]]، [[حسن بن یعقوب]]، [[حصینی]]، [[زیدان]]، [[شمشاطی]]، [[عاصمی]]، [[عطار]]، [[علی بن احمد]]، [[علی بن محمد]]، [[علی بن محمد بن اسحاق]]، [[فضل بن یزید]]، [[قاسم بن علاء]]، [[قاسم بن موسی]]، [[مجروح]]، [[مرداس]]، [[مسرور طباخ]]، [[محمد بن ابراهیم مهزیار]]، [[محمد بن ابی الحسن]]، [[محمد بن اسحاق]]، [[محمد بن شاذان]]، [[محمد بن شعیب]]، [[محمد بن صالح]]، [[محمد بن کشمرد]]، [[محمد بن محمد]]، [[محمد بن محمد کلینی]]، [[محمد بن هارون بن عمران]]، هارون فزار و...<ref>اعلام الوری، ص ۴۲۵؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۶۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱؛ کمال الدین، ص ۴۴۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۱.</ref>
-==پرسش مستقیم==
+== پرسش مستقیم ==
-*[[کرامات و معجزات امام مهدی در دوران ظهور چیستند؟ (پرسش)]]
+* [[کرامات و معجزات امام مهدی در دوران ظهور چیستند؟ (پرسش)]]
+== پرسش‌های وابسته ==
 {{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 [[رده:کرامات اهل بیت]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]
+[[رده:معجزه و کرامت]]