سرقت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[سرقت]] عبارت است از دزدیدن [[مال]] دیگری به صورت پنهان؛<ref>کتاب السرائر ۳/ ۴۸۳</ref> بر خلاف [[اختلاس]] که دزدیدن مال دیگری به سرعت و آشکار است <ref>جواهر الکلام ۴۱/ ۵۹۶ ـ۵۹۷</ref>؛ چنان که گرفتن به ناحق مال کسی را با [[زور و غلبه]] [[غصب]] گویند. از [[احکام]] آن به تفصیل در باب حدود و به مناسبت درباب [[صلات]] وغصب سخن گفته‌اند.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۴، ص۴۳۲- ۴۴۰.</ref> | [[سرقت]] عبارت است از دزدیدن [[مال]] دیگری به صورت پنهان؛<ref>کتاب السرائر ۳/ ۴۸۳</ref> بر خلاف [[اختلاس]] که دزدیدن مال دیگری به سرعت و آشکار است <ref>جواهر الکلام ۴۱/ ۵۹۶ ـ۵۹۷</ref>؛ چنان که گرفتن به ناحق مال کسی را با [[زور و غلبه]] [[غصب]] گویند. از [[احکام]] آن به تفصیل در باب حدود و به مناسبت درباب [[صلات]] وغصب سخن گفته‌اند.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۴، ص۴۳۲- ۴۴۰.</ref> | ||
با توجه به پیشنهاد شما، فصل‌بندی کتاب به صورت زیر اصلاح می‌شود: | با توجه به پیشنهاد شما، فصل‌بندی کتاب به صورت زیر اصلاح می‌شود: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فساد اقتصادی است. سرقت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سرقت در قرآن - سرقت در جامعه‌شناسی اسلامی - سرقت در فقه اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از ارزش‌های اجتماعی در حوزه امور مالی، حرمت نهادن به حق مالکیت دیگران و اجتناب از تصرف در اموال ایشان بدون اذن و اجازه آنهاست. نقض این حق با عناوین مختلفی همچون سرقت، غضب، اتلاف یا مفاهیم عامی همچون ظلم، فساد، عدوان، اکل باطل و... معرفی شده است، تعرض به اموال دیگران و تصاحب غیرقانونی آن با وجود شرایطی، مصداق شایع‌ترین انحراف یعنی “سرقت یا دزدی” است. سرقت در لغت، گرفتن پنهانی اموال دیگران به صورت نابه‌حق است[۱] و از مصداق‌های بارز تجاوز به حقوق مادی مردم شمرده می‌شود.
برخی اندیشمندان در بیان جایگاه اصل مالکیت و احکام و آثار آن در جامعه بر این باورند که: حرمت یا منع تجاوز به مال دیگران، یکی از محکم‌ترین اصول اخلاقی در همه جوامع بشری بوده و از نوع قضایای بدیهی است که اعتبار آن به این وابسته نیست که قانون‌گذاری آن را تصویب کند یا مردم آن را بپذیرند؛ چراکه این مضمون و محتوای مالکیت است و تا وقتی که مالکیت در جوامع بشری معتبر است، حرمت تجاوز به آن و جواز تصرفات مالکانه نیز، به عنوان یکی از فروع و توابع و لوازم غیرقابل تفکیک مالکیت، معتبر خواهد بود؛ بنابراین اگر اختلافی باشد، در اصل مالکیت و شرایط آن خواهد بود که این گونه اختلاف‌ها ضرری به بدیهی بودن این قضیه نمی‌زند[۲].
معناشناسی
سرقت عبارت است از دزدیدن مال دیگری به صورت پنهان؛[۳] بر خلاف اختلاس که دزدیدن مال دیگری به سرعت و آشکار است [۴]؛ چنان که گرفتن به ناحق مال کسی را با زور و غلبه غصب گویند. از احکام آن به تفصیل در باب حدود و به مناسبت درباب صلات وغصب سخن گفته‌اند.[۵] با توجه به پیشنهاد شما، فصل‌بندی کتاب به صورت زیر اصلاح می‌شود:
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۳۵؛ حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۰۸.
- ↑ محمدتقی مصباح یزدی، اخلاق در قرآن، ص۲۸۸؛ در خصوص آگاهی از تدابیر مختلف فرهنگی، اجتماعی و حقوقی اسلام در برخورد با انحراف سرقت، ر. ک: مرتضی مطهری، امدادهای غیبی در زندگی بشر، ص۱۴۳.
- ↑ کتاب السرائر ۳/ ۴۸۳
- ↑ جواهر الکلام ۴۱/ ۵۹۶ ـ۵۹۷
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، ص۴۳۲- ۴۴۰.