کرامات امام سجاد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==معجزات امام سجاد == | ==معجزات امام سجاد == | ||
*برای [[امام سجاد]] {{ع}} [[معجزات]] و کراماتی در منابع معتبر [[نقل]] شده<ref>ر.ک: دلائل الامامة، ص ۱۹۸ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۰ و اثبات الهداة، ج ۴، ص ۶۲.</ref> که برای رعایت اختصار به دو مورد بسنده می‌شود: | *برای [[امام سجاد]] {{ع}} [[معجزات]] و کراماتی در منابع معتبر [[نقل]] شده<ref>ر.ک: دلائل الامامة، ص ۱۹۸ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۰ و اثبات الهداة، ج ۴، ص ۶۲.</ref> که برای رعایت اختصار به دو مورد بسنده می‌شود: | ||
#'''[[شهادت]] [[حجر الاسود]]''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: از [[علی بن الحسین]] [[دلیل]] بر [[امامت]] خواسته شد، به [[امر الهی]] [[حجر الاسود]] با زبان [[عربی]] فصیح گفت: {{عربی|" | #'''[[شهادت]] [[حجر الاسود]]''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: از [[علی بن الحسین]] [[دلیل]] بر [[امامت]] خواسته شد، به [[امر الهی]] [[حجر الاسود]] با زبان [[عربی]] فصیح گفت: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّ الْوَصِيَّةَ وَ الْإِمَامَةَ بَعْدَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ {{ع}} إِلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ ابْنِ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}"}}<ref>کافی، ج ۱، ص ۴۳۸ و الإحتجاج علی اهل اللجاج، ج ۲، ص ۳۱۶ و دلائل الإمامة، ص ۲۰۶. بار خدایا همانا وصیت و امامت بعد از حسین بن علی {{ع}} بعلی بن حسین بن علی بن ابی طالب پسر فاطمه دختر رسول خدا {{صل}} رسیده است.</ref>. | ||
#'''طواف و استلام حجر در ازدحام جمعیت''': هشام ابن عبدالملک به خاطر ازدحام نتوانسته بود استلام حجر نماید و در گوشه‌ای [[منتظر]] خلوت شدن جمعیت طواف کننده بود. ناگاه [[امام سجاد]] وارد [[مسجد الحرام]] شدند و جمعیت برای ایشان راه باز کرد و بعد از انجام طواف به راحتی استلام حجر نمودند. در این هنگام یکی از اطرافیان هشام از وی پرسید این [[عرب]] که [[مردم]] برای او راه باز کردند کیست؟ وی خود را به [[نادانی]] زد و گفت نمی‌شناسم. در این جا بود که فرزدق آن شاعر معروف [[عرب]] در معرفی [[امام سجاد]] {{ع}} اشعار زیبا و ماندگار خود را سرود<ref>ر.ک: | #'''طواف و استلام حجر در ازدحام جمعیت''': هشام ابن عبدالملک به خاطر ازدحام نتوانسته بود استلام حجر نماید و در گوشه‌ای [[منتظر]] خلوت شدن جمعیت طواف کننده بود. ناگاه [[امام سجاد]] وارد [[مسجد الحرام]] شدند و جمعیت برای ایشان راه باز کرد و بعد از انجام طواف به راحتی استلام حجر نمودند. در این هنگام یکی از اطرافیان هشام از وی پرسید این [[عرب]] که [[مردم]] برای او راه باز کردند کیست؟ وی خود را به [[نادانی]] زد و گفت نمی‌شناسم. در این جا بود که فرزدق آن شاعر معروف [[عرب]] در معرفی [[امام سجاد]] {{ع}} اشعار زیبا و ماندگار خود را سرود<ref>ر.ک: کشف الغمه، ج۲، ص۹۲. مطلع اشعار فرزدق: {{عربی|"هَذَا ابْنُ خَيْرِ عِبَادِ اللَّهِ كُلِّهِم *** هَذَا التَّقِيُّ النَّقِيُّ الطَّاهِرُ الْعَلَم / هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ *** وَ الْبَيْتُ يَعْرِفُهُ وَ الْحِلُّ وَ الْحَرَمُ"}} و به فارسی نیز ترجمه منظوم شده است: پور عبدالملک به نام هشام === در حرم بود با اهالی شام؛ میزد اندر طاف کعبه قدم === لیکن از ازدهام اهل حرم؛ استلام حجر ندادش دست === بهره نظاره گوشه‌ای بنشست...</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۳۸.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
* [[آیا امام باقر معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)]] | * [[آیا امام باقر معجزه و کرامات داشتند؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۱۰
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث امامت است. "معجزات امام سجاد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل معجزات امام سجاد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
معجزات امام سجاد
- برای امام سجاد (ع) معجزات و کراماتی در منابع معتبر نقل شده[۱] که برای رعایت اختصار به دو مورد بسنده می‌شود:
- شهادت حجر الاسود: امام باقر (ع) فرمود: از علی بن الحسین دلیل بر امامت خواسته شد، به امر الهی حجر الاسود با زبان عربی فصیح گفت: "اللَّهُمَّ إِنَّ الْوَصِيَّةَ وَ الْإِمَامَةَ بَعْدَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ (ع) إِلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ ابْنِ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ (ص)"[۲].
- طواف و استلام حجر در ازدحام جمعیت: هشام ابن عبدالملک به خاطر ازدحام نتوانسته بود استلام حجر نماید و در گوشه‌ای منتظر خلوت شدن جمعیت طواف کننده بود. ناگاه امام سجاد وارد مسجد الحرام شدند و جمعیت برای ایشان راه باز کرد و بعد از انجام طواف به راحتی استلام حجر نمودند. در این هنگام یکی از اطرافیان هشام از وی پرسید این عرب که مردم برای او راه باز کردند کیست؟ وی خود را به نادانی زد و گفت نمی‌شناسم. در این جا بود که فرزدق آن شاعر معروف عرب در معرفی امام سجاد (ع) اشعار زیبا و ماندگار خود را سرود[۳].[۴].
پرسش‌های وابسته
منابع
جستارهای وابسته
- هدایت
- ولایت (ولایت تکوینی؛ ولایت تشریعی؛ ولایت امر)
- خلافت
- شهادت
- ملک
- حکم
- وراثت (وراثت زمین؛ وراثت کتاب)
- حجت
- تمکین فی الارض
- امت وسط
- اصطفا
- اجتبا
- امامت در قرآن
- آیات امامت
- امامت در حدیث
- امامت در کلام اسلامی
- امامت در حکمت اسلامی
- امامت در عرفان اسلامی
- امامت از دیدگاه برون‌دینی
- امامت امامان دوازده‌گانه
- شؤون امام
- صفات امام
- راه تعیین امام
- امامان دوازده‌گانه
- امامت امام على
- امامت امام حسن مجتبى
- امامت امام حسين
- امامت امام سجاد
- امامت امام باقر
- امامت امام صادق
- امامت امام كاظم
- امامت امام رضا
- امامت امام جواد
- امامت امام هادى
- امامت امام حسن عسکری
- امامت امام مهدى
- امامان از اهل بیت پیامبر خاتم
منبع‌شناسی جامع معجزات امام سجاد
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ر.ک: دلائل الامامة، ص ۱۹۸ و بحار، ج ۴۶، ص ۲۰ و اثبات الهداة، ج ۴، ص ۶۲.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۴۳۸ و الإحتجاج علی اهل اللجاج، ج ۲، ص ۳۱۶ و دلائل الإمامة، ص ۲۰۶. بار خدایا همانا وصیت و امامت بعد از حسین بن علی (ع) بعلی بن حسین بن علی بن ابی طالب پسر فاطمه دختر رسول خدا (ص) رسیده است.
- ↑ ر.ک: کشف الغمه، ج۲، ص۹۲. مطلع اشعار فرزدق: "هَذَا ابْنُ خَيْرِ عِبَادِ اللَّهِ كُلِّهِم *** هَذَا التَّقِيُّ النَّقِيُّ الطَّاهِرُ الْعَلَم / هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ *** وَ الْبَيْتُ يَعْرِفُهُ وَ الْحِلُّ وَ الْحَرَمُ" و به فارسی نیز ترجمه منظوم شده است: پور عبدالملک به نام هشام === در حرم بود با اهالی شام؛ میزد اندر طاف کعبه قدم === لیکن از ازدهام اهل حرم؛ استلام حجر ندادش دست === بهره نظاره گوشه‌ای بنشست...
- ↑ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۳۸.