جامعه علی در حدیث: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==روایات دربارۀ [[جامعه]]== | ==روایات دربارۀ [[جامعه]]== | ||
*روایاتی دربارۀ [[جامعه]] وارد شده است مانند: | *روایاتی دربارۀ [[جامعه]] وارد شده است مانند: | ||
#[[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] میکند [[حضرت]] فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹</ref> «ای [[ابومحمد]]! [[جامعه]] نزد ما است و آنها چه میدانند [[جامعه]] چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! [[جامعه]] چیست؟" فرمود: «صحیفهای است با طول هفتاد ذرع به ذرع [[رسول خدا]]{{صل}} و املای آن [[حضرت]] از دهان مبارکش و دست خط [[علی]]{{ع}}. هر [[حلال و حرام]] و هر چیزی که [[مردم]] به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراشهای کوچک، در آن است». [[امام]] با دستش به من زد و فرمود: ای [[ابومحمد]]! به من اجازه میدهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در [[اختیار]] شما هستم. هرچه میخواهید بکن. [[حضرت]] همچون کسی که [[خشمگین]] است، [[دست]] مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به [[خدا]] این [[علم]] است. فرمود: این [[علم]] است؛ ولی نه همه [[علم]]».<ref>ر.ک. [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[عسکری امامخان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایاننامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۸۵؛ [[قاسم علی شیخزاده|شیخزاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایاننامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[محمد بیابانی | #[[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] میکند [[حضرت]] فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹</ref> «ای [[ابومحمد]]! [[جامعه]] نزد ما است و آنها چه میدانند [[جامعه]] چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! [[جامعه]] چیست؟" فرمود: «صحیفهای است با طول هفتاد ذرع به ذرع [[رسول خدا]]{{صل}} و املای آن [[حضرت]] از دهان مبارکش و دست خط [[علی]]{{ع}}. هر [[حلال و حرام]] و هر چیزی که [[مردم]] به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراشهای کوچک، در آن است». [[امام]] با دستش به من زد و فرمود: ای [[ابومحمد]]! به من اجازه میدهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در [[اختیار]] شما هستم. هرچه میخواهید بکن. [[حضرت]] همچون کسی که [[خشمگین]] است، [[دست]] مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به [[خدا]] این [[علم]] است. فرمود: این [[علم]] است؛ ولی نه همه [[علم]]».<ref>ر.ک. [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[عسکری امامخان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایاننامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۸۵؛ [[قاسم علی شیخزاده|شیخزاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایاننامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، علم امام؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایاننامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۳؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایاننامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۶؛ [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امامشناسی ۱ (کتاب)|امامشناسی]]، ج ۱، ص ۱۷۲؛ [[سید محمد فائز باقری|فائز باقری، سید محمد]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایاننامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ [[جواد رنجبر|رنجبر، جواد]]، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمههای علم امام.</ref>. | ||
#[[حریز]] به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کرد<ref>کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳</ref>: "چرا [[عمر]] شما [[امامان]]{{ع}} کوتاه است و [[مرگ]] شما به هم نزدیک، با این که [[مردم]] به شما نیازمندند؟" [[امام]] فرمودند: "هر کدام از ما صحیفهای داریم که در آن هر چه باید در مدت [[امامت]] عمل شود، [[ثبت]] است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده میشود [[عمر]] به آخر رسیده و [[پیامبر]]{{صل}} در [[خواب]] میآید و خبر [[مرگ]] او را به وی میدهد و آنچه از [[مقام]] نزد [[خدا]] دارد به او گزارش میدهد"<ref>ر.ک. [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]].</ref>. | #[[حریز]] به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کرد<ref>کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳</ref>: "چرا [[عمر]] شما [[امامان]]{{ع}} کوتاه است و [[مرگ]] شما به هم نزدیک، با این که [[مردم]] به شما نیازمندند؟" [[امام]] فرمودند: "هر کدام از ما صحیفهای داریم که در آن هر چه باید در مدت [[امامت]] عمل شود، [[ثبت]] است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده میشود [[عمر]] به آخر رسیده و [[پیامبر]]{{صل}} در [[خواب]] میآید و خبر [[مرگ]] او را به وی میدهد و آنچه از [[مقام]] نزد [[خدا]] دارد به او گزارش میدهد"<ref>ر.ک. [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]].</ref>. | ||
#[[بکر بن کرب صیرفی]] میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} میفرمود: "در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به [[مردم]] نداریم و در [[حقیقت]] [[مردم]] به ما نیاز دارند و به [[راستی]] در نزد ما کتابی است از املای [[رسول خدا]]{{صل}} به خط [[علی]]{{ع}} دفتری است که در آن هر [[حلال]] و حرامی [[ثبت]] است، شما کاری را به ما [[رجوع]] میکنید و [[دستور]] میخواهید، ما میدانیم بدان عمل میکنید و یا اینکه آن را ترک میکنید"<ref>ر.ک. [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]].</ref>. | #[[بکر بن کرب صیرفی]] میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} میفرمود: "در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به [[مردم]] نداریم و در [[حقیقت]] [[مردم]] به ما نیاز دارند و به [[راستی]] در نزد ما کتابی است از املای [[رسول خدا]]{{صل}} به خط [[علی]]{{ع}} دفتری است که در آن هر [[حلال]] و حرامی [[ثبت]] است، شما کاری را به ما [[رجوع]] میکنید و [[دستور]] میخواهید، ما میدانیم بدان عمل میکنید و یا اینکه آن را ترک میکنید"<ref>ر.ک. [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]].</ref>. |
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۴
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
روایات دربارۀ جامعه
- روایاتی دربارۀ جامعه وارد شده است مانند:
- ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت میکند حضرت فرمودند:[۱] «ای ابومحمد! جامعه نزد ما است و آنها چه میدانند جامعه چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! جامعه چیست؟" فرمود: «صحیفهای است با طول هفتاد ذرع به ذرع رسول خدا(ص) و املای آن حضرت از دهان مبارکش و دست خط علی(ع). هر حلال و حرام و هر چیزی که مردم به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراشهای کوچک، در آن است». امام با دستش به من زد و فرمود: ای ابومحمد! به من اجازه میدهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در اختیار شما هستم. هرچه میخواهید بکن. حضرت همچون کسی که خشمگین است، دست مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به خدا این علم است. فرمود: این علم است؛ ولی نه همه علم».[۲].
- حریز به امام صادق(ع) عرض کرد[۳]: "چرا عمر شما امامان(ع) کوتاه است و مرگ شما به هم نزدیک، با این که مردم به شما نیازمندند؟" امام فرمودند: "هر کدام از ما صحیفهای داریم که در آن هر چه باید در مدت امامت عمل شود، ثبت است و چون مندرجات آن به آخر رسید فهمیده میشود عمر به آخر رسیده و پیامبر(ص) در خواب میآید و خبر مرگ او را به وی میدهد و آنچه از مقام نزد خدا دارد به او گزارش میدهد"[۴].
- بکر بن کرب صیرفی میگوید: امام صادق(ع) میفرمود: "در نزد ماست آنچه با وجود آن نیازی به مردم نداریم و در حقیقت مردم به ما نیاز دارند و به راستی در نزد ما کتابی است از املای رسول خدا(ص) به خط علی(ع) دفتری است که در آن هر حلال و حرامی ثبت است، شما کاری را به ما رجوع میکنید و دستور میخواهید، ما میدانیم بدان عمل میکنید و یا اینکه آن را ترک میکنید"[۵].
- از محمد بن حمران از سلیمان بن خالد نقل شده میگوید: از امام صادق(ع) شنیدم فرمود: "نزد ما صحیفهای است که جامعه گفته میشود، هیچ حلال و حرام نیست مگر آنکه در آن صحیفه ذکر شده، حتی دیه خراشی که بر بدن میافتد"[۶].
- از امام صادق(ع) نقل شده است که از ایشان درباره جامعه سؤال کردند امام در جواب گفت:[۷]"به خدا سوگند در این کتاب جميع آنچه که مردم به آن احتیاج دارند وجود دارد حتی دیه خراشیدن صورت و تازیانه و نیم تازیانه"[۸].
- محمد بن مسلم از امام صادق(ع) روایت کرده است، حضرت فرمودند:[۹]"نزد ما صحیفهای از کتابهای علی(ع) است که طول آن هفتاد ذراع است و ما از محتوای آن پیروی میکنیم و از آن تجاوز نمیکنیم"[۱۰].
پرسشهای وابسته
- رابطه مصحف فاطمه یا کتابهایی مثل جفر با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
- رابطه مصحف فاطمه یا کتابهایی مثل جفر یا جامعه با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع جامعه علی
جستارهای وابسته
منابع
- مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام
- هاشمی، سید علی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی
- مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل
- مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید
- محمد زمان رستمی و طاهره آلبویه، علم امام
- فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی
- خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج۲
- امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام
- اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه
- شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا
- محمد بیابانی اسکوئی، امامت
- گنجی، حسین، امامشناسی
پانویس
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹
- ↑ ر.ک. مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۸۵؛ شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، ص ۱۴۷؛ رستمی، محمد زمان، آل بویه، طاهره، علم امام؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۸۳؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۶؛ گنجی، حسین، امامشناسی، ج ۱، ص ۱۷۲؛ فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ رنجبر، جواد، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمههای علم امام.
- ↑ کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۳۳
- ↑ ر.ک. رستمی، محمد زمان، آل بویه، طاهره، علم امام.
- ↑ ر.ک. رستمی، محمد زمان، آل بویه، طاهره، علم امام.
- ↑ ر.ک. عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۸۳؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، فصلنامه فلسفی کلامی، ش ۴۵، ص ۳۰۶
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۱۸
- ↑ ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۶.
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص ۱۴۳
- ↑ ر.ک. سید علی هاشمی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۵