زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==مقدمه== | |||
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و [[مأثور]] است که [[فضیلت]] بسیار دارد و علاوه بر [[روز عاشورا]]، سفارش شده با این [[زیارت]]، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هر روز [[زیارت]] کنند. | |||
متن این [[زیارتنامه]] را [[امام باقر]]{{ع}} به علقمة بن [[محمّد]] حضرمی آموخت. کیفیت و [[آداب]] آن در کتب [[دعا]] و [[زیارت]] آمده است<ref>مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین</ref>. محتوای عمومی زیارت عاشورا، [[سلام]] و [[درود]] بر [[اهل بیت]]، به‌ویژه [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] و [[لعن]] و [[نفرین]] بر بنیان‌گذاران [[ظلم]] بر [[خاندان پیامبر]] از اولین روز تا به آخر است. | |||
==زیارت عاشورا | این [[زیارتنامه]]، منشور جاویدان [[شیعه]] و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که [[خاندان رسالت]] را از جایگاهی که [[خداوند]] برایشان قرار داده بود کنار زدند و با [[غصب خلافت]]، [[ستم]] بر [[اهل بیت]] را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این [[ظلم]] داشتند، چه [[زمینه‌سازان]]، یاری‌کنندگان، [[پیروان]] و راضیان به آن [[ظلم]] بزرگ. | ||
در این زیارتنامه، عنصر [[تولی]] و [[تبری]] به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور [[جنگ]] و [[صلح]] و [[برائت]] و [[ولایت]] و [[محبّت]] و [[عداوت]] [[شیعه]]، بر [[حبّ]] [[آل]] [[محمّد]] نهاده شده است و [[تقابل]] خط [[اهل بیت]] و خط [[امویان]] و [[مروانیان]] را نشان می‌دهد. تأکید بر [[خواندن]] پیوستۀ این [[زیارت]]، ضمن [[تجدید عهد]] با [[خون]] [[شهدای کربلا]] و [[فرهنگ عاشورا]]، [[افشاگری]] مداوم علیه [[ستمگران]] و بازخوانی و مرور پروندۀ [[مظلومیّت]] [[اهل بیت]] است، تا آنکه [[منتقم]] خون‌های [[پاک]] عاشوراییان [[ظهور]] کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۹۹.</ref>. | |||
==زیارت عاشورا و مهدویت== | |||
در دو قسمت از این زیارت، از [[خونخواهی]] [[حسین]]{{ع}} در رکاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خبر داده شده است: {{متن حدیث|أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ{{صل}}}} و {{متن حدیث|أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>. مرحوم [[محدث نوری]] حکایت [[سید]] رشتی را چنین [[نقل]] می‌کند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به [[سید]] [[دستور]] [[خواندن]] [[نافله]]، [[زیارت جامعه]] و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا [[نافله]] نمی‌خوانید؟ [[نافله]]، [[نافله]]، [[نافله]]!، شما چرا [[عاشورا]] نمی‌خوانید؟ [[عاشورا]]، [[عاشورا]]، [[عاشورا]]!، شما چرا [[جامعه]] نمی‌خوانید؟ [[جامعه]]، [[جامعه]]، [[جامعه]]!"<ref>نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۰.</ref> | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هر روز زیارت کنند.
متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است[۱]. محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، به‌ویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است.
این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ.
در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۲].
زیارت عاشورا و مهدویت
در دو قسمت از این زیارت، از خونخواهی حسین(ع) در رکاب حضرت مهدی(ع) خبر داده شده است: «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص)» و «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ»[۳]. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که حضرت مهدی(ع) به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"[۴].[۵]
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۰.
