زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زیارت عاشورا (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زیارت عاشورا (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که [[فضیلت]] بسیار دارد و علاوه بر [[روز عاشورا]]، سفارش شده با این [[زیارت]]، [[امام حسین]]{{ع}} را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هر روز [[زیارت]] کنند. | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۷
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هر روز زیارت کنند.
مقدمه
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هر روز زیارت کنند.
متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است[۱]. محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، به‌ویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است.
این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ.
در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۲].
زیارت عاشورا و مهدویت
در دو قسمت از این زیارت، از خونخواهی حسین(ع) در رکاب حضرت مهدی(ع) خبر داده شده است: «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص)» و «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ»[۳]. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که حضرت مهدی(ع) به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"[۴].[۵]
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۰.
