تفسیر پوزیتیویستی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰

مقدمه

تفسیر مبتنی بر اعتقاد به اصالت ماده و عینیت حسی اشیاء

متد پوزیتویسم (positivism) یا روش تحققی عبارت است از مقارنه و تطبیق موضوعی و خارجی، و روشی که فنومن‌ها و پدیده‌های عینی را فقط در مقیاس‌های تجارب حسی و علوم تحققی ارزیابی می‌کند. این اصطلاح نخستین بار به فلسفه و تعالیم اگوست کنت دانشمند فرانسوی قرن نوزدهم اطلاق شد که هرگونه مذهب فلسفی مربوط به ماوراء الطبیعه را انکار می‌کرد و سپس به هرگونه سبک و متد پژوهشی که روش تحقیقی خویش را بر اصالت ماده و عینیت خارجی اشیا قرار داده بود، روش پوزیتویستی یا تحققی اطلاق شد.

به شیوه‌ای از تفسیر قرآن که با این رویکرد صورت گرفته باشد، تفسیر پوزیتویستی می‌گویند ^[۱].^[۲]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

↑ خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)،صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی،صفحه ۱۰۲
↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۷۳.

[1] خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)،صفحه (۲۹۴-۳۲۰)؛ بن نبی، مالک، پدیده قرآنی،صفحه ۱۰۲

[2] فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۷۳.

[۱]

[۲]

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۵ (نمایش مبدأ) HeydariBot (بحث \| مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰ (نمایش مبدأ) HeydariBot (بحث \| مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:
	~~{{امامت}}~~
	{{مدخل مرتبط \| موضوع مرتبط = \| عنوان مدخل = \| مداخل مرتبط = [[تفسیر پوزیتیویستی در علوم قرآنی]]\| پرسش مرتبط = }}		{{مدخل مرتبط \| موضوع مرتبط = \| عنوان مدخل = \| مداخل مرتبط = [[تفسیر پوزیتیویستی در علوم قرآنی]]\| پرسش مرتبط = }}