عمرو بن حمق خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{صحابه}}' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عمرو بن حمق خزاعی در رجال و تراجم]] - [[عمرو بن حمق خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عمرو بن حمق خزاعی در رجال و تراجم]] - [[عمرو بن حمق خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، [[همسر]] عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و [[تبعید]] نمودید و سر او را برای من [[هدیه]] آوردید که [[درود خدا]] صبح و شام بر او باد؛ من [[گواهی]] می‌دهم که شب‌ها برای [[خواب]] او بستر پهن نکردم چون او مشغول [[عبادت]] بود، و روزها برای او سفره نگستردم که [[روزه‌دار]] بود. | سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، [[همسر]] عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و [[تبعید]] نمودید و سر او را برای من [[هدیه]] آوردید که [[درود خدا]] صبح و شام بر او باد؛ من [[گواهی]] می‌دهم که شب‌ها برای [[خواب]] او بستر پهن نکردم چون او مشغول [[عبادت]] بود، و روزها برای او سفره نگستردم که [[روزه‌دار]] بود. | ||
پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۳۸.</ref> | پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۳۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۰
عمرو بن حمق خزاعی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عمرو بن حمق خزاعی در رجال و تراجم - عمرو بن حمق خزاعی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وی نیز از یاران ثابت‌قدم امام علی(ع) از قبیلۀ خزاعه و ساکن کوفه بود. در جنگ صفین، در دفاع از علی(ع) حماسه‌ها آفرید و پس از شهادت امام، در کوفه از سران شیعه به شمار می‌آمد. چون تحت تعقیب والی کوفه بود متواری شد. معاویه زن او را دستگیر و زندانی کرد. عمرو بن حمق را یافتند و به شهادت رسانده و سرش را نزد همسر زندانی او فرستادند.[۱] نسبت به شهادت او نیز، حسین بن علی(ع) در نامۀ اعتراض‌آمیزش به معاویه اشاره کرده است.[۲].
عمرو بن حمق
از جمله اصحاب رسول خدا(ص) و علی(ع) بود - مورد تعقیب معاویه قرار گرفت و مأموران معاویه او را در غاری نزدیک موصل به قتل رساندند و سر از بدنش جدا کرده و به شام نزد معاویه فرستادند که اولین سری بود در اسلام که بر چوب زده شد[۳]. سر آن بزرگوار را به دستور معاویه در میان دامان همسرش که در آن ایام در شام بود نهادند، همسر عمرو بن حمق به آورنده سر گفت: به معاویه بگو آواره‌اش کرده و تبعید نمودید و سر او را برای من هدیه آوردید که درود خدا صبح و شام بر او باد؛ من گواهی می‌دهم که شب‌ها برای خواب او بستر پهن نکردم چون او مشغول عبادت بود، و روزها برای او سفره نگستردم که روزه‌دار بود. پس معاویه دستور داد همسرش را از شام تبعید کردند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۲ ص ۲۴۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۵.
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۱۷۳.
- ↑ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۳۲.
- ↑ نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۳۸.