بریده بن حصیب اسلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - ']] او از تاریخ‌نگاران و روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را صحابی می‌دانند' به ']] او از روات حدیث است. نام وی در شمار صحابیان ذکر شده است')
جز (جایگزینی متن - 'شرکت' به 'شرکت')
خط ۳۸: خط ۳۸:
*بُریده [[فرزند]] [[حصیب بن عبدالله بن حارث اسلمی]] و کنیه‌اش را [[ابو عبدالله]] یا [[ابو سهل]] یا [[ابو الحصیب]] و [[ابوساسان]] گفته‌اند. برخی نام او را عامر و [[لقب]] او را بُریده گفته‌اند.
*بُریده [[فرزند]] [[حصیب بن عبدالله بن حارث اسلمی]] و کنیه‌اش را [[ابو عبدالله]] یا [[ابو سهل]] یا [[ابو الحصیب]] و [[ابوساسان]] گفته‌اند. برخی نام او را عامر و [[لقب]] او را بُریده گفته‌اند.
*موقعی که [[رسول خدا]]{{صل}} در زمان [[هجرت]] عازم [[مدینه]] بود به محلی به نام "غمیم" رسید در آنجا بُریده و حدود هشتاد نفر از همراهانش به [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[ایمان]] آورده و [[نماز]] عشاء را به [[امامت]] [[پیامبر خدا]]{{صل}} به جای آوردند.
*موقعی که [[رسول خدا]]{{صل}} در زمان [[هجرت]] عازم [[مدینه]] بود به محلی به نام "غمیم" رسید در آنجا بُریده و حدود هشتاد نفر از همراهانش به [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[ایمان]] آورده و [[نماز]] عشاء را به [[امامت]] [[پیامبر خدا]]{{صل}} به جای آوردند.
*بُریده در [[وطن]] خود (نزدیک [[مدینه]]) ماند و پس از [[جنگ احد]] به [[مدینه]] آمد و در بسیاری از [[غزوه‌ها]] از جمله در [[غزوه خیبر]] و [[فتح مکه]] و سایر [[غزوات]] [[شرکت]] جست و نیز در [[صلح حدیبیه]] و [[بیعت رضوان]] حضور داشت. او در [[شهر مدینه]] ساکن شد؛ اما پس از [[فتح]] [[بصره]]، به آنجا [[نقل]] مکان کرد و در آنجا سکنا گزید. وی در [[فتح]] [[خراسان]] و دیگر شهرهای [[ایران]] در زمان [[خلافت عثمان]] جزو [[مجاهدان]] [[سپاه اسلام]] بود و پس از [[گسترش اسلام]] به تمام نواحی [[ایران]]، در [[شهر]] [[مرو]] (از توابع [[خراسان]]) ساکن شد و [[عاقبت]] در زمان [[حکومت]] [[یزید بن معاویه]] در همان دیار درگذشت. و همان‌جا به [[خاک]] سپرده شد و فرزندانش نیز در [[مرو]] ماندگار شدند<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۷۵؛ الاصابه، ج۱، ص۲۸۶ و تهذیب التهذیب، ج۱، ص۴۵۲.</ref>.
*بُریده در [[وطن]] خود (نزدیک [[مدینه]]) ماند و پس از [[جنگ احد]] به [[مدینه]] آمد و در بسیاری از [[غزوه‌ها]] از جمله در [[غزوه خیبر]] و [[فتح مکه]] و سایر [[غزوات]] شرکت جست و نیز در [[صلح حدیبیه]] و [[بیعت رضوان]] حضور داشت. او در [[شهر مدینه]] ساکن شد؛ اما پس از [[فتح]] [[بصره]]، به آنجا [[نقل]] مکان کرد و در آنجا سکنا گزید. وی در [[فتح]] [[خراسان]] و دیگر شهرهای [[ایران]] در زمان [[خلافت عثمان]] جزو [[مجاهدان]] [[سپاه اسلام]] بود و پس از [[گسترش اسلام]] به تمام نواحی [[ایران]]، در [[شهر]] [[مرو]] (از توابع [[خراسان]]) ساکن شد و [[عاقبت]] در زمان [[حکومت]] [[یزید بن معاویه]] در همان دیار درگذشت. و همان‌جا به [[خاک]] سپرده شد و فرزندانش نیز در [[مرو]] ماندگار شدند<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۷۵؛ الاصابه، ج۱، ص۲۸۶ و تهذیب التهذیب، ج۱، ص۴۵۲.</ref>.
*بُریده پس از [[رحلت]] [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} همواره از ارادتمندان و حامیان [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و [[خاندان رسالت]] بود، و پس از [[قتل عثمان]] در زمره کسانی که با [[حضرت علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کردند قرار گرفت<ref>ص ۱۰۴، الجمل.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۰-۲۳۱.</ref>
*بُریده پس از [[رحلت]] [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} همواره از ارادتمندان و حامیان [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} و [[خاندان رسالت]] بود، و پس از [[قتل عثمان]] در زمره کسانی که با [[حضرت علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کردند قرار گرفت<ref>ص ۱۰۴، الجمل.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۰-۲۳۱.</ref>


==شرکت بُریده در [[تجهیز]] [[فاطمه]]{{ع}}==
==شرکت بُریده در [[تجهیز]] [[فاطمه]]{{ع}}==
*بُریده در تمام شرایط [[طاقت]] فرسایی که پس از [[رحلت پیامبر اسلام]] بر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اولاد]] معصومش گذشت، [[ثابت قدم]] ماند و از [[حمایت]] و [[فداکاری]] لازم دریغ نکرد و لذا از افراد سر و خفای [[خاندان پیامبر]] شد تا جایی که در [[نماز]] بر جنازه [[فاطمه زهرا]]{{ع}} و [[دفن]] [[پیکر مطهر]] آن [[حضرت]] که بسیار مخفیانه و محرمانه آنجام شد، حضور داشت<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری.</ref>.
*بُریده در تمام شرایط [[طاقت]] فرسایی که پس از [[رحلت پیامبر اسلام]] بر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اولاد]] معصومش گذشت، [[ثابت قدم]] ماند و از [[حمایت]] و [[فداکاری]] لازم دریغ نکرد و لذا از افراد سر و خفای [[خاندان پیامبر]] شد تا جایی که در [[نماز]] بر جنازه [[فاطمه زهرا]]{{ع}} و [[دفن]] [[پیکر مطهر]] آن [[حضرت]] که بسیار مخفیانه و محرمانه آنجام شد، حضور داشت<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری.</ref>.
*[[علامه مجلسی]] از [[روضة الواعظین]] [[نقل]] می‌کند که: وقتی [[فاطمه زهرا]]{{ع}} در بستر [[بیماری]] قرار گرفت به [[علی]]{{ع}} [[وصیت]] کرد که جنازه او را شبانه [[غسل]] داده و [[نماز]] بخواند و شبانه به [[خاک]] بسپارد و هیچ کس از افرادی که به او [[ظلم]] کرده‌اند بر جنازه‌اش حاضر نشوند. پس از آنکه [[فاطمه زهرا]]{{ع}} از [[دنیا]] رفت تمام [[اهل]] [[مدینه]] یک صدا گریستند و صدای [[ضجه]] و ناله [[زنان]] [[بنی هاشم]] [[خانه]] [[فاطمه]]{{ع}} را فرا گرفت و فوج فوج [[مردم مدینه]] برای [[تسلیت]] به [[خانه علی]]{{ع}} می‌آمدند، و در حالی که [[امام حسن|حسن]] و [[حسین]] در جلو [[پدر]] می‌گریستند، حاضرین را خوش آمد می‌گفت، ولی همه [[منتظر]] [[شرکت]] در [[تشییع جنازه]] یادگار [[پیامبر خدا]]{{صل}} بودند؛ اما [[ابوذر]] به [[دستور]] [[حضرت علی]]{{ع}} از [[خانه]] بیرون آمد و اعلام کرد همه به خانه‌هایشان بروند، زیرا [[تشییع جنازه]] به تأخیر افتاده است. همه [[مردم]] به خانه‌های خود رفتند تا فردا صبح برای [[تشییع جنازه]] و [[نماز]] و [[دفن]] حاضر شوند. اما پس از گذشت پاسی از [[شب]] که همه چشم‌ها به [[خواب]] رفت، [[امیر مؤمنان]]{{ع}} طبق [[وصیت]] [[فاطمه]]{{ع}} با جمع اندکی بر [[پیکر مطهر]] [[دخت پیامبر]]{{صل}} [[نماز]] خواند و محرمانه جنازه آن مظلومه [[تاریخ]] را به [[خاک]] سپرد، [[تشییع]] کنندگان و نمازگزاران و همراهان [[حضرت علی]]{{ع}} غیر از دو [[کودک]] خردسال [[فاطمه]] یعنی [[امام حسن|حسن]] و [[حسین]]{{ع}} عبارت بودند از: [[عباس]]، [[عمار یاسر]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]]، [[سلمان]]، [[زبیر]]، [[عقیل]]، [[بریدة بن حصیب اسلمی]] و تعدادی از [[بنی هاشم]] و [[خواص]] آنان.
*[[علامه مجلسی]] از [[روضة الواعظین]] [[نقل]] می‌کند که: وقتی [[فاطمه زهرا]]{{ع}} در بستر [[بیماری]] قرار گرفت به [[علی]]{{ع}} [[وصیت]] کرد که جنازه او را شبانه [[غسل]] داده و [[نماز]] بخواند و شبانه به [[خاک]] بسپارد و هیچ کس از افرادی که به او [[ظلم]] کرده‌اند بر جنازه‌اش حاضر نشوند. پس از آنکه [[فاطمه زهرا]]{{ع}} از [[دنیا]] رفت تمام [[اهل]] [[مدینه]] یک صدا گریستند و صدای [[ضجه]] و ناله [[زنان]] [[بنی هاشم]] [[خانه]] [[فاطمه]]{{ع}} را فرا گرفت و فوج فوج [[مردم مدینه]] برای [[تسلیت]] به [[خانه علی]]{{ع}} می‌آمدند، و در حالی که [[امام حسن|حسن]] و [[حسین]] در جلو [[پدر]] می‌گریستند، حاضرین را خوش آمد می‌گفت، ولی همه [[منتظر]] شرکت در [[تشییع جنازه]] یادگار [[پیامبر خدا]]{{صل}} بودند؛ اما [[ابوذر]] به [[دستور]] [[حضرت علی]]{{ع}} از [[خانه]] بیرون آمد و اعلام کرد همه به خانه‌هایشان بروند، زیرا [[تشییع جنازه]] به تأخیر افتاده است. همه [[مردم]] به خانه‌های خود رفتند تا فردا صبح برای [[تشییع جنازه]] و [[نماز]] و [[دفن]] حاضر شوند. اما پس از گذشت پاسی از [[شب]] که همه چشم‌ها به [[خواب]] رفت، [[امیر مؤمنان]]{{ع}} طبق [[وصیت]] [[فاطمه]]{{ع}} با جمع اندکی بر [[پیکر مطهر]] [[دخت پیامبر]]{{صل}} [[نماز]] خواند و محرمانه جنازه آن مظلومه [[تاریخ]] را به [[خاک]] سپرد، [[تشییع]] کنندگان و نمازگزاران و همراهان [[حضرت علی]]{{ع}} غیر از دو [[کودک]] خردسال [[فاطمه]] یعنی [[امام حسن|حسن]] و [[حسین]]{{ع}} عبارت بودند از: [[عباس]]، [[عمار یاسر]]، [[مقداد]]، [[ابوذر]]، [[سلمان]]، [[زبیر]]، [[عقیل]]، [[بریدة بن حصیب اسلمی]] و تعدادی از [[بنی هاشم]] و [[خواص]] آنان.
*[[امام علی]]{{ع}} تعداد هفت [[قبر]] در اطراف [[قبر]] [[فاطمه]]{{ع}} درست کرد تا [[قبر]] او شناخته نشود. و برخی از [[خواص]] گفته‌اند: [[قبر]] [[فاطمه]]{{ع}} را با [[زمین]] هموار کرد تا شناخته نشود<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری، ج۴۳، ص۱۹۲، و در برخی از سندها آمده که حضرت علی{{ع}} پیکر مطهر فاطمه{{ع}} را شبانه در خانه خود دفن کرد. همان، ج۴۳، ص۱۸۸.</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}} تعداد هفت [[قبر]] در اطراف [[قبر]] [[فاطمه]]{{ع}} درست کرد تا [[قبر]] او شناخته نشود. و برخی از [[خواص]] گفته‌اند: [[قبر]] [[فاطمه]]{{ع}} را با [[زمین]] هموار کرد تا شناخته نشود<ref>بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری، ج۴۳، ص۱۹۲، و در برخی از سندها آمده که حضرت علی{{ع}} پیکر مطهر فاطمه{{ع}} را شبانه در خانه خود دفن کرد. همان، ج۴۳، ص۱۸۸.</ref>.
*آری بُریده نیز چون [[سلمان]] و [[ابوذر]] و [[مقداد]] از [[محارم]] [[اسرار]] [[خاندان پیامبر]]{{صل}} بود <ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۱-۲۳۲.</ref>
*آری بُریده نیز چون [[سلمان]] و [[ابوذر]] و [[مقداد]] از [[محارم]] [[اسرار]] [[خاندان پیامبر]]{{صل}} بود <ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۱-۲۳۲.</ref>

نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
عامر بن الحصیب بن عبد الله بن الحارث
تاریخ درگذشت۶۳ هجری قمری
آرامگاهمرو
محل زندگیمدینه، مرو، بصره
دیناسلام
اطلاعات علمی
استادانسلمان فارسی، علی بن ابی طالب، عمر بن الخطاب العدوی، لاحق بن حمید السدوسی، معاذ بن جبل الأنصاری
شاگردانبشیر بن المهاجر الغنوی، بشیر بن نهیک السدوسی، جامع بن شداد المحاربی، سلیمان بن بریدة الأسلمی، سهل بن عبدالله الأسلمی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

نسب

مقدمه

شرکت بُریده در تجهیز فاطمه(ع)

بُریده و اعتراض به خلافت ابوبکر

شکایتی که سبب حب علی(ع) شد

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ موسوعة الحدیث
  2. ↑ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۷۵؛ الاصابه، ج۱، ص۲۸۶ و تهذیب التهذیب، ج۱، ص۴۵۲.
  3. ↑ ص ۱۰۴، الجمل.
  4. ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۰-۲۳۱.
  5. ↑ بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری.
  6. ↑ بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۸۳، به نقل از تاریخ طبری، ج۴۳، ص۱۹۲، و در برخی از سندها آمده که حضرت علی(ع) پیکر مطهر فاطمه(ع) را شبانه در خانه خود دفن کرد. همان، ج۴۳، ص۱۸۸.
  7. ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۱-۲۳۲.
  8. ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۶۰.
  9. ↑ «یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.
  10. ↑ بحار الانوار، ج۳۷، ص۳۰۹.
  11. ↑ بحار الانوار، ج۲۸، ص۲۷۶.
  12. ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۴.
  13. ↑ سریه: به گروهی گفته می‌شود که بدون حضور پیامبر(ص) را به سوی دشمن می‌رفتند.
  14. ↑ در همین مأموریت بود که رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع) و سفارش کرد مردم را به اسلام فراخواند و به او فرمود: «وایم الله لأن یهدی الله علی یدیک رجلا خیر لک مماطلقت علیه الشمس وقبت»؛ سوگند به خدا اگر یک نفر به دست تو هدایت شود بهتر است از آن‌چه خورشید بر آن طلوع کند و غروب نماید، بحار الانوار، ج۲۱، ص۳۶۱.
  15. ↑ «دَعُوا لِي عَلِيّاً يُكَرِّرُهَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِيٍّ وَ إِنَّ حَظَّهُ فِي الْخُمُسِ أَكْثَرُ مِمَّا أَخَذَ وَ هُوَ وَلِيُّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مِنْ بَعْدِي»؛ بحارالانوار، ج۴۰، ص۸۳.
  16. ↑ «وَيْحَكَ يَا بُرَيْدَةُ أَحْدَثْتَ نِفَاقاً إِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَحِلُّ لَهُ مِنَ اَلْفَيْءِ مَا يَحِلُّ لِي إِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ خَيْرُ اَلنَّاسِ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ خَيْرُ مَنْ أُخَلِّفُ بَعْدِي لِكَافَّةِ أُمَّتِي يَا بُرَيْدَةُ اِحْذَرْ أَنْ تُبْغِضَ عَلِيّاً فَيُبْغِضَكَ اَللَّهُ »
  17. ↑ ارشد مفید، ج۱، ص۱۶۱ و بحارالانوار، ج۲۱، ص۳۵۸.
  18. ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۳۴-۲۳۶.
  19. ↑ موسوعة الحدیث
  20. ↑ موسوعة الحدیث
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=بریده_بن_حصیب_اسلمی&oldid=401988»