زیارت عاشورا
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
زیارت عاشورا از زیارت‌های مشهور و مأثور است که فضیلت بسیار دارد و علاوه بر روز عاشورا، سفارش شده با این زیارت، امام حسین(ع) را از دور و نزدیک، در هر مناسبت و هرروز زیارت کنند[۱].
مقدمه
- متن این زیارتنامه را امام باقر(ع) به علقمة بن محمّد حضرمی آموخت. کیفیت و آداب آن در کتب دعا و زیارت آمده است.[۲] محتوای عمومی زیارت عاشورا، سلام و درود بر اهل بیت، به‌ویژه امام حسین(ع) و شهدای کربلا و لعن و نفرین بر بنیان‌گذاران ظلم بر خاندان پیامبر از اولین روز تا به آخر است. این زیارتنامه، منشور جاویدان شیعه و ادّعانامه‌ای علیه کسانی است که خاندان رسالت را از جایگاهی که خداوند برایشان قرار داده بود کنار زدند و با غصب خلافت، ستم بر اهل بیت را بنیان نهادند، چه آنان که مستقیما دخالت در این ظلم داشتند، چه زمینه‌سازان، یاری‌کنندگان، پیروان و راضیان به آن ظلم بزرگ. در این زیارتنامه، عنصر تولی و تبری به آشکارترین وجهی مطرح است و مدار و محور جنگ و صلح و برائت و ولایت و محبّت و عداوت شیعه، بر حبّ آل محمّد نهاده شده است و تقابل خط اهل بیت و خط امویان و مروانیان را نشان می‌دهد. تأکید بر خواندن پیوستۀ این زیارت، ضمن تجدید عهد با خون شهدای کربلا و فرهنگ عاشورا، افشاگری مداوم علیه ستمگران و بازخوانی و مرور پروندۀ مظلومیّت اهل بیت است، تا آنکه منتقم خون‌های پاک عاشوراییان ظهور کند[۳].
زیارت عاشورا در موعودنامه
- زیارت مخصوص امام حسین(ع) است که در دو قسمت از آن، از خونخواهی حسین(ع) در رکاب حضرت مهدی(ع) خبر می‌دهد: "أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص) و " َ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ مَهْدِيٍّ ظَاهِرٍ نَاطِقٍ مِنْكُمْ "[۴]. مرحوم محدث نوری حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که حضرت مهدی(ع) به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!، شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!، شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!"[۵][۶].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت هفتم امام حسین
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۹۹.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ نجم الثاقب، ص ۶۰؛ مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۰.
