بحث:صبر در قرآن
مقدمه
معناشناسی
پیشینه
نگرش قرآنی و روایی
صبر در آیات
صبر در روایات
ضرورت و جایگاه
اقسام و انواع
صبر بر طاعت
صبر بر ترک معصیت
صبر بر مصیبت
مراتب صبر
شرایط صبر
منشأ و خاستگاه (زمینهها و عوامل)
شناخت
ایمان
دعا
ذکر خدا
تقوا و خداترسی
تواصی به صبر
آثار و فوائد
آسان شدن سختیها
بهرهمندی از امداد خدا و پیروزی
بهرهمندی از فهم صحیح و عبرت گیری
بهرهمندی از پاداش ویژه
بهرهمندی از محبت و رحمت خدا
بهرهمندی از مغفرت
بهرهمندی از بهشت و نعمتهای آن
آداب صبر
راههای تحصیل
موانع صبر
عواقب ترک صبر
نشانههای صابران
صبر؛ ضرورت زندگی
تاب آوری و صبر کردن از ضروریات زندگی است؛ زیرا همواره انسانها گرفتار انواع و اقسام مصیبتهایی هستند که یا برخاسته از گناهان و خطاهای آنان و یا برخاسته از سنت الهی آزمون و ابتلااست.[۱] در زندگی دنیایی تکالیفی برعهده انسان است که انجام آنها صبر را میطلبد. این تکالیف در دو شکل واجبات و محرمات، نیازمند آن است که انسان دارای صبر باشد. خداوند در آیه ۴۶ سوره انفال به صراحت بیان میکند که اطاعت الهی و پیامبر(ص) نیازمند صبراست. در آیه ۱۳۲ سوره طه و آیات ۱۱۴ و ۱۱۵ سوره هود مراقبت و مداومت بر انجام فریضه نماز و امر به خانواده در این زمینه نیازمند صبر بسیار دانسته شده است. چنان که انجام عبادات[۲]، برپایی نماز شب و تهجد شبانه[۳]، جهاد[۴]، روزه [۵]، رهبری امت[۶] و دیگر واجبات نیازمند صبر و تحمل است که در آیات قرآنی به آن اشاره شده است.
همچنان که رهایی از معصیت و اجتناب از آن نیز نیازمند صبر است. خداوند در آیات ۶۸ و ۷۵ سوره فرقان رعایت عفت دامن و پرهیز از زنا را امری نیازمند صبر دانسته است. همچنین اجتناب از شرک، شهادت ناحق، قتل، شهوت جنسی[۷] و مانند آنها نیازمند صبر و تاب آوری است. بر اساس آیات قرآنی سربلند بیرون آمدن از آزمونها و سنتهای الهی در امتحان و ابتلانیازمند صبر است. [۸].[۹].
صبر؛ شکیبایی در برابر مشقت ها
انسان در برابر مصیبتها وسختیهای زندگی میتواند دو شیوه متفاوت در پیش گیرد: ۱. صبر کرده و با آن به شکلی کنار آید تا بتواند از آن مصیبت بهره گیرد یا آن مصیبت به آسانی بگذرد بیآنکه در راه رسیدن به هدف اصلی مانعی شود؛ ۲. فزع و بیتابی کند و واکنشهای عصبی و هیجانی از خود بروز دهد و نومید شود. حزن و اندوه از دست دادن، او را چنان دربرگیرد که از هرگونه حرکت و اقدامی برای جبران یا بهبود یا تغییر اوضاع دست بردارد. بیگمان روش نخست بهتر است؛ زیرا تا زمانی که مرگ نرسیده هر چیزی قابل جبران است اما بیتابی و فزع به معنای پذیرش شکست بدون جبران است، به طوری که شخص را از همه چیز محروم میکند و افزون بر مصیبت، مصیبت دیگری را خود رقم میزند که سنگینتر و سختتر از مصیبت پیشین است.
براساس آموزههای قرآنی انسان در برابر سه نوع از دشواریهای گوناگون نه تنها باید صبر کند، بلکه باید حلم بورزد و شکل کمالی صبر را به نمایش گذارد.این دشواریها عبارتند از: ۱. تکالیف شرعی و واجبات الهی که برای دست یابی به رشد و کمالات باید آنها را انجام دهد و همه شرایط تحقق و موانع پیش روی تکالیف و انجام آن را بردارد که گاه نیازمند ایثار و انفاق مالی و جانی و عرضی است. به عنوان نمونه جهاد نظامی و روزه نیازمند ایثار جان و مال و اسارت و ذلت خویشان و مانند آن است؛ ۲. ترک معصیت که خود یکی از سختترین آزمون هاست؛ زیرا در بیشتر موارد ترک و اجتناب، ناظر به اموری چون ترک شهوت و غضب است که بسیار سخت و دشوار است؛ چراکه هواهای نفسانی و خواستههای درونی دوست ندارد که شهوتهای غذایی و جنسی و اعتباری چون مقام و منصب و پول و ثروت و قدرت را کنار بگذاریم و به عنوان محرمات آنها را انجام ندهیم. بگذریم از دشمن درونی که ابلیس و شیاطین پیروش هستند و همیشه با وسوسه بر آن هستند که انسان شهوتی را انجام دهد که مطابق طبع، غریزه، خواسته نفسانی و هواهای آن است.۳. آزمونهای الهی که در دو شکل شر و خیر بروز میکند و انسان را به اشکال گوناگون به بازی میگیرد تا سیه روی شود هر که در او غش باشد و تنها اهل خلوص سربلند از این آزمون الهی بیرون آیند. پیامبر گرامی اسلام(ص) براساس آموزههای قرآنی به این سه نوع دشواری و صبردر برابر آنها اشاره میکند و میفرماید: «اَلصَبرُ ثَلاثَةٌ: صَبرٌ عِندَ المُصيبَةِ، وَ صَبرٌ عَلَي الطاعَةِ وَ صَبرٌ عَنِ المَعصيَةِ»؛ صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترک گناه.[۱۰]
صابر با تاب آوری و بیتابی نکردن در برابر این امور سه گانه نشان میدهد که اهل صبر است. نشانههای وجودی صبر در انسان نیز این است که پیامبر(ص) میفرماید: «عَلامَهًْ الصابِرِ في ثَلاثٍ: اوَلُها ان لايَكسِلَ، وَالثانيَهًْ ان لايَضجَرَ، وَالثالِثَهًْ ان لايَشكُوَ مِن رَبِهِ تَعالي؛ لاِنَهُ إذا كَسِلَ فَقَد ضَيَعَ الحَقَ، وَ إذا ضَجِرَ لَم يُوَدِ الشُكرَ، وَإذا شَكا مِن رَبِهِ عَزَوَجَلَ فَقَد عَصاهُ»؛ شخص صبور سه نشانه دارد: اول آنکه سستی نمیکند، دوم آنکه افسرده و دلتنگ نمیشود و سوم آنکه از پروردگار خود شِکوه نمیکند؛ زیرا اگر سستی کند، حق را ضایع کرده و اگر افسرده و دلتنگ باشد شکر نمیگذارد و اگر از پروردگارش شکوه کند او را معصیت کرده است.[۱۱]
امیرمؤمنان علی(ع) نیز میفرماید: «اَلصَبرُ اَن يَحتَمِلَ الرَجُلُ ما يَنوبُهُ وَ يَكظِمَ ما يُغضِبُهُ»؛ صبر آن است که انسان گرفتاری و مصیبتی را که به او میرسد تحمل کند و خشم خود را فرو خورد.[۱۲] البته در برخی از موارد فراتر از صبر لازم است که انسان از حلم برخوردار باشد که اوج و درجه کمالی صبر است. حلم زمانی پدید میآید که عقلانیت و جزمیات و ذهنیات و حکمت عقلانی با حکمت عملی و عزم و اراده قوی جمع شود. اگر این حلم با علم همراه شود میتوان گفت که همه موفقیتها تثیبت شده خواهد بود.
در آیات قرآنی بیان شده که صبر دارای مراتبی است؛ یعنی همانند اسلام و ایمان و تقوا دارای مراتب و درجات شدت و ضعف است.[۱۳] در روایات بیان شده که اوج و کمال صبر همان حلم است. به هر حال با توجه به شرایط زندگی بشر در دنیا، لازم است که انسان به مهمترین صفت و سلاح زندگی یعنی صبر مجهز شود؛ چراکه حتی علمآموزی و رفتار ساده و طبیعی در زندگی به این عنصر و صفت الهی متکی و متوقف است. [۱۴].[۱۵].
عوامل بوجودآورنده صبر
برای اینکه صبر در انسان تحقق یابد غیر از منشا و خاستگاه آنکه همان خداوند تعالی است[۱۶] عوامل و موجباتی میخواهد که در اینجا به آنها اشاره میشود.
- آگاهی: آگاهی و شناخت از فلسفه حوادث پیش آمده[۱۷]، آگاهی از سرنوشت گذشتگان[۱۸]، آگاهی از جهل ریشه دار و انکارهای جاهلانه دشمنان[۱۹] و آگاهی از قوانین و سنتهای الهی زمینهساز صبر در آدمی است. بنابراین، نقش علم و آگاهی نسبت به مسایل میتواند در ایجاد صبر در شخص موثر باشد.
- اراده قوی: خداوند در آیاتی بر عزم و اراده قوی به عنوان یکی از مهمترین موجبات و عوامل صبر اشاره دارد که از آن جمله میتوان به آیه ۱۸۶ سوره آل عمران، ۱۷ سوره لقمان، ۴۳ سوره شوری و ۳۵ سوره احقاف اشاره کرد.
- استغفار: استغفار از گناهان زمینهساز صبر و شکیبایی است.[۲۰] در حقیقت کسی که گناهی کرده با استغفار از خداوند این فرصت را برای خود فراهم میآورد تا بیتابی و جزع و فزع نکند و تحت رحمت الهی قرار گیرد.
- اعتقاد به معاد: باور به رستاخیز و اعتقاد به معاد و روز جزا از موجبات پایمردی در برابر سختی هاست.[۲۱] کسی که ایمان به معاد و باور به کیفر شدن کفار در آخرت دارد در برابر فشارهای مخالفان و دشمنان [۲۲] و در برابر عنادورزی مخالفان صبر پیشه میکند.[۲۳] چنانکه باور به نزدیکی معاد موجب میشود که صبر شخص افزایش یابد و در برابر مصیبتها، سختیها و فشارهای دشمنان شکیبایی ورزد.[۲۴]
- امانتداری: از موجبات شکیبایی در برابر شر و بدی است. به این معنا که امین با امانت داری خویش زمینه صبر را در خود ایجاد میکند و از صابران میشود. [۲۵]
- امتحان: شکیباسازی و توانمند کردن روحیه مردم، فلسفه آزمایش آنان از سوی خداوند است. بنابراین میتوان گفت که امتحانات الهی در اشکال گوناگون آن، موجب توانمندسازی و تاب آوری مردم میشود و صبر ایشان را ایجاد یا افزایش میدهد. [۲۶]
- امید به امداد خدا: امید انبیا و مؤمنان به امداد الهی پشتوانه صبر و مقاومت آنها[۲۷] و تاب آوری ایشان در برابر شداید[۲۸] و دست یابی به صبر جمیل و پسندیده میشود.[۲۹]
- امید به بهشت: آرزوی ورود به بهشت مقتضی صبر و پایداری در سختی هاست که خداوند در آیاتی از جمله ۲۱۴ سوره بقره و ۱۴۲ سوره آل عمران به آن توجه داده است.
- انفاق مالی: اختصاص دادن سهمی مشخص از مال خود به نیازمندان از اسباب صبر در برابر مشکلات و مصیبتها و تکالیف سخت الهی است.[۳۰]
- ایمان: شکی نیست که ایمان نقش کلیدی در زندگی بشر به ویژه در مسئله صبر در برابر مشکلات، تکالیف، مصیبتها، آزمونها و مانند آن دارد. به عنوان نمونه ایمان به پیروزی اهل تقوا زمینهساز صبر در برابر مشکلات است [۳۱]، همچنین باور و توجه به عالمانه و حکیمانه بودن افعال الهی [۳۲]، ویا توجه و ایمان به رزاقیت خداوند[۳۳]، و نیز توجه به بصیر بودن خدا [۳۴]، یا حتمی بودن پاداش الهی[۳۵]، توجه به توکل و نقش آن [۳۶] و مانند آنها نقش تعیین کننده ای در ایجاد و افزایش صبر انسان دارد.
- بصیرت: بصیرت و درک عمیق، از عوامل صبر و شکیبایی است که خداوند در آیات ۶۵ و ۶۶ سوره انفال و ۱۹ و ۲۰ سوره رعد به آن توجه داده است.
- بینش توحیدی: جهان بینی توحیدی مؤمنان (از خدا بودن و به سوی او بازگشتن) دلیل صبر آنان در برابر سختی هاست. این بدان معناست که توحید به ویژه توحید فعل، نقش تعیین کننده در ایجاد و تقویت صبر در بشر دارد.[۳۷]
- پاکدامنی و عفت: پاکدامنی از موجبات شکیبایی در برابر شرور و بدیها و بدکاری هاست که خداوند در آیات ۱۹ تا ۳۱ سوره معارج به آن اشاره کرده است.
- تدبر در سرگذشت ها: تدبر و تامل در سرگذشتها به ویژه پیامبرانی چون ایوب(ع) و موسی(ع) و یوسف(ع) و یعقوب(ع) و مانند آنها میتواند در ایجاد و افزایش صبر، مفید و سازنده باشد. [۳۸]
- ترس از عذاب و کیفر: ترس از عذاب خداوند از عوامل شکیبایی در سختی هاست که از آیات ۱۹ تا ۲۸ سوره معارج این معنا به دست میآید.
- تسبیح خدا: تسبیح و ستایش پروردگار در صبح و شام، زمینه استواری روح و دستیابی به صبر در برابر ناگواریهاست. [۳۹]
- تواضع: فروتنی از عوامل دستیابی به صبر است که در آیات ۳۴ و۳۵ سوره حج به آن اشاره شده است.
- توجه به اسوههای صبر: توجه به اسوههای صبر تقویت کننده روحیه شکیبایی در انسان است. خداوند بارها در قرآن به مشکلات و فشارهایی که پیامبران تحمل کردهاند اشاره نموده تا صبر پیامبر(ص) و مؤمنان افزایش یابد.[۴۰]
همچنین خشوع [۴۱]، خردمندی و تعقل [۴۲]، داشتن خصلتهای نیک [۴۳]، سجده [۴۴]، شب زنده داری [۴۵]، نماز و مداومت بر آن [۴۶]، وفای به عهد [۴۷]، یاد خدا [۴۸]، یقین به آیات الهی[۴۹] و مانند آنها از موجبات ایجاد یا تقویت صبر و حلم و بردباری و شکیبایی است.[۵۰].
عوامل و آثار بیصبری
برای اینکه علت و عامل بیصبری دانسته شود میتوان به همین امور که گفته شد توجه داد؛ چراکه فقدان آنها موجب بیصبری و بیتابی میشود. اما برخی از عوامل بیتابی که قرآن بیان کرده میتواند به ما کمک کند تا درک درستی از بیتابی و فقدان صبر داشته باشیم.
- حرص و آز: حرص و آزمندی انسان عامل بیصبری او به هنگام ابتلابه شداید است که خداوند در آیات ۱۹ و ۲۰ سوره معارج به آن توجه داده است.
- خردناباوری: عدم تعقل، از عوامل ناشکیبایی است که خداوند در آیات ۴ و ۵ سوره حجرات بدان اشاره میکند و میگوید که چگونه عدم تعقل نداکنندگان پیامبر(ص) از بیرون حجرههای آن حضرت(ص)،از عوامل ناشکیبایی آنان بوده است.
- شرور: شرور از عوامل بیصبری انسانهای حریص است که خداوند در آیات ۱۹ و ۲۰ سوره معارج به آن اشاره کرده است.
- یکنواختی: گاه برخی از امور مانند یکنواختی موجب بیتابی افراد میشود، چنانکه یکنواختی غذای بنی اسرائیل سبب بیصبری و اعتراض آنان به موسی(ع) شده بود. [۵۱]
اما آثار این بیتابی را میتوان در زندگی این افراد به سادگی شناسایی کرد. از جمله این آثار که برای بیتابی و بیصبری در قرآن اشاره شده میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- حزن و اندوه: مبتلاشدن یونس(ع) به غم و اندوه در اثر بیصبری در برابر تکذیب قومش نمونه ای از گزارش قرآن درباره آثار بیتابی است.[۵۲]
- خواری و ذلت: ناشکیبایی و بیتابی در برابر دشمن زمینه خفت و خواری انسان است که در آیات ۵۸ و۶۰ سوره روم به آن اشاره شده است.
- سرزنش: بیتابی موجب سرزنش دیگران میشود. انسانی که بیتابی میکند از سوی دیگران سرزنش و توبیخ خواهد شد. در قرآن بیان شده که بیصبری بنی اسرائیل در مورد غذای خود سبب سرزنش آنان از سوی خدا شده است.[۵۳]
- شکست و ناکامی: ناشکیبایی در برابر هجوم حوادث از عوامل شکست انسانهاست که آیه ۱۶۴ سوره آل عمران به آن پرداخته است.
- محرومیت: بیصبری موجب از دست دادن امکانات بهتر و محروم شدن از آن است که خداوند در آیه ۶۱ سوره بقره با اشاره به داستان یهود بر آن تاکید دارد.
اینها تنها بخشی از آثار بیتابی و بیصبری است. اگر به آثار صبر توجه شود معلوم میگردد که بیصبری چه تاثیر منفی در زندگی بشر به جا میگذارد؛ زیرا در آیات قرآنی بیش از شصت مورد آثار برای صبر و حلم بیان شده است. این امر گویای آن است که بیصبری و بیتابی تا چه اندازه میتواند آثار سوء در زندگی بشر داشته باشد و مسلما فقدان شصت نعمت که از آثار بیصبری است به معنای تحول جدی و منفی در زندگی بشر است.[۵۴].
منابع
- ↑ بقره، آیه ۱۵۵؛ عنکبوت، آیه ۲
- ↑ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا «پروردگار آسمانها و زمین است و آنچه میان آنهاست پس او را بپرست و در پرستش او شکیبایی کن، آیا برای او همنامی میشناسی؟» سوره مریم، آیه ۶۵.
- ↑ فرقان، آیات ۶۴ تا ۷۵
- ↑ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ * وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ * وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمْوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ «ای مؤمنان! از شکیبایی و نماز یاری بجویید که خداوند با شکیبایان است * و کسانی را که در راه خداوند کشته میشوند مرده نخوانید که زندهاند امّا شما درنمییابید * و بیگمان شما را با چیزی از بیم و گرسنگی و کاستی داراییها و کسان و فرآوردهها میآزماییم، و شکیبایان را نوید بخش!» سوره بقره، آیه ۱۵۳-۱۵۵.
- ↑ وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ «از شکیبایی و نماز یاری بجویید و بیگمان این کار جز بر فروتنان دشوار است» سوره بقره، آیه ۴۵ و روایات تفسیری
- ↑ وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ «و از آنچه به تو وحی میگردد پیروی کن و شکیبایی پیشه ساز تا خداوند داوری فرماید و او بهترین داوران است» سوره یونس، آیه ۱۰۹.
- ↑ وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ «و هر یک از شما که یارایی مالی نداشته باشد تا زنان آزاد مؤمن را به همسری گیرد، در میان کنیزان، از دختران جوان مؤمن، همسر گزیند و خداوند به ایمانتان داناتر است؛ همه چون یکدیگرید پس با اجازه کسان آنها با آنان ازدواج کنید و کابینهایشان را در حالی که پاکدامنند و نه پلیدکار و گزیننده دوستهای پنهان، به گونه شایسته به (کسان) آنها بپردازید. آنگاه چون شوی کنند، اگر به کاری زشت دست یازیدند بر آنان نیمی از کیفر زنان آزاد خواهد بود. این (ازدواج با کنیزکان) برای کسی است که از (آلایش) گناه بهراسد و شکیبایی ورزیدن، برای شما بهتر است و خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۵.
- ↑ بقره، آیات ۱۵۵ و ۲۴۹؛ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ «بیگمان با مال و جانتان آزمون خواهید شد و از آنان که پیش از شما به آنان کتاب (آسمانی) دادهاند و از کسانی که شرک ورزیدهاند (سخنان دل) آزار بسیار خواهید شنید و اگر شکیبایی کنید و پرهیزگاری ورزید؛ بیگمان این از کارهایی است که آهنگ آن میکنند» سوره آل عمران، آیه ۱۸۶.
- ↑ منصوری، خلیل، عوامل ایجاد صبر و بردباری.
- ↑ کافی، ج۲، ص۹۱، ح۱۵
- ↑ علل الشرایع، ج۲، ص۴۹۸، ح۱
- ↑ غررالحکم، ج۲، ص۶۹، ح۱۸۷۴
- ↑ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُونَ * الآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ «ای پیامبر! مؤمنان را به کارزار برانگیز، اگر از شما بیست تن شکیبا باشند بر دویست تن پیروز میگردند و اگر از شما صد تن باشند بر هزار تن از کافران پیروز میشوند زیرا آنان گروهی هستند که درنمییابند * اکنون خداوند بر شما آسان گرفت و معلوم داشت که در شما ناتوانی هست؛ اگر از شما صد تن شکیبا باشند بر دویست تن پیروز میگردند و اگر از شما هزار تن باشند بر دو هزار تن به اذن خداوند پیروز میشوند و خداوند با شکیبایان است» سوره انفال، آیه ۶۵-۶۶.
- ↑ کهف، آیات ۶۷ و ۷۲ و ۷۵
- ↑ منصوری، خلیل، عوامل ایجاد صبر و بردباری.
- ↑ صافات، آیات ۱۰۲ و ۱۰۶؛ بقره، آیه ۲۵۰؛ نحل، آیه ۱۲۷
- ↑ وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا «و چگونه در چیزی که به آن آگاهی فراگیر نداری شکیب میکنی؟» سوره کهف، آیه ۶۸.
- ↑ تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ «این از خبرهای غیب است که ما به تو وحی میکنیم؛ تو و قومت پیش از این آنها را نمیدانستید پس شکیبا باش که سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره هود، آیه ۴۹.
- ↑ روم، آیات ۵۸ تا ۶۰
- ↑ فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ «و داراییها و فرزندان آنان تو را به شگفتی نیفکند، جز این نیست که خداوند میخواهد آنان را در زندگی این جهان به عذاب افکند و در حالی که کافرند جانشان (از تن) بیرون رود» سوره توبه، آیه ۵۵.
- ↑ بقره، آیات ۴۵ و ۴۶ و ۲۴۹
- ↑ معارج، آیات ۱ تا ۵
- ↑ غافر، آیات ۷۰ تا ۷۷
- ↑ معارج، آیات ۵ تا ۷
- ↑ معارج، آیات ۱۹ تا ۳۲
- ↑ بقره، آیه ۱۵۵؛ آل عمران، آیه ۱۸۶؛ هود، آیات ۷ تا ۱۱؛ فرقان، آیه ۲۰
- ↑ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ «آیا گمان میکنید به بهشت در خواهید آمد با آنکه هنوز داستان کسانی که پیش از شما (در) گذشتند بر سر شما نیامده است؟ به آنان سختی و رنج رسید و لرزانده شدند تا جایی که پیامبر و مؤمنان همراه وی میگفتند: یاری خداوند کی در میرسد؟ آگاه باشید که یاری خداوند نز» سوره بقره، آیه ۲۱۴.
- ↑ یوسف، آیه ۸۳
- ↑ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ «(یعقوب) گفت: (نه چنین است) بلکه هوای نفستان کاری را در چشمتان آراست پس (کار من) شکیبی نیکو (خواهد بود)، باشد که خداوند همه آنان را به نزد من باز آورد، اوست که دانای فرزانه است» سوره یوسف، آیه ۸۳.
- ↑ معارج، آیات ۱۹ تا ۲۵
- ↑ اعراف، آیه ۱۲۸؛ هود، آیه ۴۹؛ نحل، آیه ۱۲۷ و ۱۲۸
- ↑ یوسف، آیه ۸۳
- ↑ طه، آیه ۱۳۲
- ↑ فرقان، آیه ۲۰
- ↑ قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ «گفتند: آیا تو همان یوسفی؟ گفت: من یوسفم و این، برادر من (بنیامین) است؛ خداوند بر ما منّت نهاد، چنین است که هر کس پرهیزگاری ورزد و شکیبایی کند بیگمان خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمیگرداند» سوره یوسف، آیه ۹۰.
- ↑ مزمل، آیات ۹ و ۱۰
- ↑ بقره، آیات ۱۵۵و۱۵۶
- ↑ ص، آیات ۴۱ تا ۴۴؛ غافر، آیه ۵۵
- ↑ طه، آیه ۱۳۰؛ غافر، آیه ۵۵؛ ق، آیه ۳۹
- ↑ آل عمران، آیه ۱۶۴؛ انعام، آیه ۳۴؛ انبیاء، آیات ۸۳ و۸۵؛ ص،آیات۱۷ و ۴۱ و ۴۴
- ↑ بقره، آیه ۴۵
- ↑ رعد، آیات ۱۹ و ۲۲
- ↑ فصلت، آیات ۳۴ و ۳۵
- ↑ انسان، آیات ۲۴ و ۲۶
- ↑ طه، آیه ۱۳۰
- ↑ معارج، آیات ۱۹ تا ۲۳
- ↑ معارج، آیات ۱۹ تا ۳۲
- ↑ انسان، آیات ۲۴ و ۲۵
- ↑ سجده، آیه ۲۴
- ↑ منصوری، خلیل، عوامل ایجاد صبر و بردباری.
- ↑ بقره، آیه ۶۱
- ↑ قلم، آیه ۴۸
- ↑ بقره، آیه ۶۱
- ↑ منصوری، خلیل، عوامل ایجاد صبر و بردباری.