نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Basim(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۷ توسط Basim(بحث | مشارکتها)
آیا علم معصوم(ع) در شب جمعه نازل میشود؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث علم معصوم است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم معصوم مراجعه شود.
«سؤال: آیا این مطلب که در کتاب "بصائر الدرجات" در روایات متعدد آمده که ارواح ائمه(ع) شبهای جمعه بالا میرود از آن جمله در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: شب جمعهای نیست مگر اینکه اولیای خدا سرور ویژهای در آن دارند. هنگامی که شب جمعه فرا میرسد، رسول خدا(ص) با عرش ارتباط برقرار میکند، و من نیز همراه با او با عرش تماس حاصل میکنم و در نتیجه با علمی که از آنجا بهره بردهام باز میگردم. و اگر این نبود، قطعاً آنچه در نزد ما است پایان میپذیرفت[۱]. با روایات گذشته «إذا شاؤُوا عَلِمُوا»[۲]منافات ندارد؟ جواب: اشکال ندارد که «إذا شاؤُوا عَلِمُوا»[۳] از راه صعود ارواح آنها در شبهای جمعه باشد.
سؤال: آیا از این دسته روایت "روایات افزایش علم ائمه(ع) در شبهای جمعه" و روایات عَرضِ اعمال [۴] به دست نمیآید که علوم آنان تدریجی است، نه اینکه دفعی باشد و به یکبارگی از حضرت رسول(ص) دریافته باشند؟ جواب: علوم آنان دفعی است، گرچه معلوم تدریجی باشد، پس علم به معلوم تدریجی دارند، نه اینکه خود علم تدریجی باشد. تعلیم رسول الله(ص) به امیرالمؤمنین(ع) مثل تعلیم رایج در میان ما تدریجی نبوده، بلکه دفعةً واحدةً بوده است. چنانچه تعلّم حضرت رسول(ص) نیز دفعی بوده است. خداوند متعال میفرماید: ﴿﴿ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ﴾﴾[۵] زیرا کلمه ﴿﴿لِّكُلِّ شَيْءٍ﴾﴾ یعنی همه چیز، با تدریج سازگار نیست. به طور کلی باید توجّه داشت که روز مبعث، روز رسالت است و از سوره ﴿﴿اقْرَأْ بِاسْمِ﴾﴾[۶] که سیاق آیاتش بیانگر آن است که نخستین سورهای است که بر رسول خدا(ص) نازل شده، نیز برمیآید که نبوت قبل از رسالت بوده است، و از آیات دیگر استفاده میشود که قرآن دفعةً واحدةً و یکباره در شب ۱۹ یا ۲۱ یا ۲۳ ماه همان سال نازل گردیده است. خداوند متعال میفرماید: ﴿﴿إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ﴾﴾[۷] و میفرماید: ﴿﴿إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ﴾﴾[۸] سپس در طول بیست و سه سال تدریجاً نازل شده و سوره حمد به خصوص دو مرتبه نازل شده است.
سؤال: در روایات آمده است: ارواح انبیا و اوصیا و ائمه(ع) شبهای جمعه به عرش بالا میروند و از آنجا علومی استفاده میکنند[۹] آیا این روایات درست هستند؟ جواب: درباره ائمه(ع) چنین وارد شده است؛ ولی درباره انبیاء(ع) ندیدهام، چه مانعی دارد که علومی به ایشان اعطا شود؟!
سؤال: در عدهای از روایات آمده است: ائمه(ع) علم آسمان و زمین و آنچه در آنهاست و علم وقایع گذشته و آینده را میدانند. آیا روایات مربوط به افزوده شدن علوم آن بزرگواران در شب های جمعه با این دسته از روایات منافات ندارند؟ جواب: خیر، از این دسته از روایات برمیآید که آنان به « مَا كَانَ وَ مَا يَكُون»[۱۰]عالِمند، امّا از راهی که در روایات گذشته مطرح شده است، یعنی شبهای جمعه بالا میروند و بر علومشان افزوده میگردد»[۱۱].
پاسخ های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
«ائمه دائماً در حال ازدیاد علم هستند و ازدیاد علم ائمه و حتی علم نبی منحصر به دنیا هم نیست. حتی در عالم آخرت مقام ازدیاد علم برای آنها محفوظ است. اگر کسی این مطلب را در متون روایات بررسی کند به خوبی آن را میبیند. گاهی اوقات اشکال میکنند این چه علمی است که برای ائمه خود درست میکنید و میگويید روز به روز علمشان بیشتر میشود، آيا علم پیامبر که اعظم خلق خداست از اینها کمتر است؟ پاسخ اين است که در روایات وارد شده هر علمی که در لیله جمعه به ائمه افاضه میشود، قبل از آن به پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و امامهای ديگر و لو از دنیا رفته باشند اعطا میشود.
بعضی از بزرگان تصریح نمودهاند وقتی امام(ع) به دنیا میآید یک قوه قدسیه نوری در او قرار داده میشود که منبع علم اينان هم هست. قطع نظر از این روایات که میفرماید ائمه(ع) از حین ولادت دارای یک قوه الهیه هستند و آیه مبارکه تطهیر که مقام عصمت آنها را از حین ولادت و در تمام زمان حیاتشان استفاده میکنيد ﴿﴿ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾﴾[۱۲] در مسئله علم، این گروه از روایات تصريح مینماید علم آنها روز به روز و هفته به هفته و ماه به ماه افزایش پیدا میکند، البته این افزایش علم منافات با اصل آن قوه ندارد و نمیتوان از روایت دال بر وجود قوه قدسیه استفاده کرد از هنگام ولادت تمام علوم یکجا و دفعةً در اختیار آنها قرار داده شده است»[۱۳].
«برخی روایات به صراحت از افزایشپذیری علوم ائمه(ع) سخن گفتهاند. در برخی از این روایات، آمده است که هر شب جمعه علومی بر علوم ائمه(ع) افزوده میشود. همچنین در روایات متعدد از آن حضرت نقل شده است که در شب قدر، از حوادث آن سال تا شب قدر سال بعد به امام(ع) خبر داده میشود. این علم شامل تمام خیر و شرهایی است که به بندگان میرسد؛ مرگ یا زندگی، فقر یا ثروت، توفیق زیارت خانه خداوند متعال و خلاصه تمام مقدرات بندگان تا شب قدر سال آینده بر امام عرضه میشود. این روایات مستفیضاند. در برخی از این روایات تصریح شده است که اگر این علوم نبود، امام نمیدانست در آن سال چه چیز محقق خواهد شد».[۱۴].
۳. حجت الاسلام و المسلمین گنجی؛
حجت الاسلام و المسلمین حسین گنجی در کتاب «امامشناسی» در اینباره گفتهاند:
روایت اول: اباحیی صنعانی نقل میکند که امام صادق (ع) به من فرمود: همانا برای ما در شبهای جمعه منزلتی از منازل خاص است، عرض کردم: فدایت شوم چه منزلتی است که در شبهای جمعه برای شما ایجاد می شود؟ حضرت فرمودند: در هر شب جمعه به ارواح طیبه همه انبیایی که از دنیا رفتهأند و ارواح جانشینان آنها و روح آن وصی که در میان شما زندگی میکند (یعنی خود حضرت اجازه داده میشود که به آسمان رفته و در برابر عرش الهی قرار گیرند آن گاه هفت شوط طواف کرده و در کنار هر ستونی از ستونهای عرش الهی دو رکعت نماز میخوانند، سپس به بدنهای خود باز میگردند و وجودشان مملو از سرور و نشاط میگردد و آن وصی که در میان شما زندگی میکند بر میگردد در حالی که مجموعهای از علوم و دانشها به علم و دانش او اضافه شده است[۱۵]
روایت دوم: امام صادق (ع) میفرماید: هنگامی که شب جمعه فرا میرسد رسول خدا (ص) تا در برابر عرش الهی قرار میگیرد و امامان معصوم(ع) در جوار رسول خدا (ص) قرار میگیرند و ما هم در جوار آنها قرار میگیریم. پس ارواح ما به بدنهایمان بر نمیگردد مگر با علمی جدید و اگر این علم جدید و مستفاد نبود علم ما به پایان میرسید[۱۶] پس این همه علم که اهل بیت (ع) دارند، علم کتاب و (...) چگونه به پایان میرسد اگر در شبهای جمعه آن علم اضافه نشود؟ این چه علمی است؟ علامه مجلسی مینویسد: ممکن است منظور این باشد که بقاء همه علومی که اهل بیت دارند مشروط به آن حالتی باشد که در شب جمعه ایجاد میشود [۱۷]. این وجه صحیحی به نظر نمیرسد چون روایات کلمه "تزداد" را دارد نه بقاء را. ضمن این که در روایات، ارواح انبیاء هم شامل همین مطلب میشود، یعنی آنها هم بالا میروند برای ماندگاری و بقاء؟ این چنین نیست، بلکه بالا رفتن ارواح برای ازدیاد است که در روایات به آن اشاره شده است. احتمال دوم: احتمال دارد که این علم مستفاد برای آن علومی باشد که به صورت اجمالی دارند و امکان استنباط تفصیل از آن علم اجمالی را به آنها میدهد و ممکن نیست اظهار آن علم مجمل بدون رفتن به عرش در شبهای جمعه. یعنی اهل بیت (ع) علم اجمالی به همه کلیات دارند اما علم به مصادیقی که در این هفته چه وقایعی و با چه کیفیاتی اتفاق میافتد را ندارند. و در شبهای جمعه علم تفصیلی به آنها داده میشود[۱۸]. این حرف هم صحیح نیست؛ زیرا اگر قائل به این حرف بشویم آیا امامان معصوم(ع) که در شب جمعه به آسمان میروند همه علوم را به آنها میدهند یا قسمتی از علوم را؟ اگر بگوییم همه علوم را میدهند که برای شبهای جمعه بعد چیزی باقی نمیماند و اگر بگوییم قسمتی از علوم را میدهند که حضرات اهل بیت(ع) بسیاری از مطالب را تا روز قیامت به صورت جزئی و تفصیلی بیان کردهاند و بسیاری از نکتههای ظریف و دقیق را گفتهأند. نکته دیگر این که وقتی حضرت علی (ع) میفرمایند: از من بپرسید قبل از آن که از میان شما بروم[۱۹] آیا باید به انتظار شب جمعه بنشینند یا در همان لحظه هر چه بپرسند میتوانند جواب دهند؟ خوب البته علامه مجلسی ظل نظر خود را نگفتهاند بلکه تنها احتمال دادهاند. احتمال سوم: یا بگوییم منظور از "انفدنا" علم مخصوصی است به غیر از علم به حلال و حرام که بر پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) ماه گذشته افاضه نشده است و در این زمان به امام زمان (ع) را افاضه شده است و این یا علوم و معارف ربانی است و یا از امور بدای است، چنانچه به آن اشاره شده است و احتمال اخیر امور بدایی را بسیاری از اخبار تأیید میکند[۲۰] این احتمال هم به نظر ما غلط است. اما معارف ربانی که تمام آنها به صورت کامل به اهل بیت (ع) عطا شده است، و اما امور بدائی هم چنان که بیان شده حضرات اهل بیت(ع) حقیقت لوح محفوظ، لوح محو و لوح اثبات هستند و لوح محفوظ سماوی هم از تجلیات امامان معصوم(ع) است. بنابراین معنا ندارد که در شب جمعه به امام(ع) گفته شود که در فلان مسئله بدا حاصل میشود آن را نگوئید و در فلان مسئله بدا حاصل نمیشود، آن را بگویید» [۲۱].
«یکی از موارد دیگری که در روایات محدثین مکتب قم، برای منبع و مأخذ علم امام به آن اشاره شده است، عروج روح امام به آسمان در هر شب جمعه و افزایش علم امام بعد از این اتفاق است، این منبع علم امام به قدری مهم است که امامان در جواب اصحابشان فرمودهاند که اگر علم ما افزایش نیابد، تمام میشود.
صفار روایاتی را نقل میکند مبنی بر اینکه در هر شب جمعه، فرشتگان و پیامبران و اوصیاءِ از دنیا رفته و ارواح اوصیاء و امامی که در میان مردم است "یعنی امام هر زمان"، به آسمان عروج کرده و هفت بار دور عرش الهی طواف کرده و خداوند را تسبیح و تقدیس میکنند و بعد در کنار هر رکنی از ارکان عرش، دو رکعت نماز میخوانند و بر میگردند، آنگاه پیامبران و اوصیاء و روح وصی زنده، در درون خودشان احساس شادی زیادی میکنند و به امام زنده و امامان دیگر، الهامی از علم میشود، که علمشان افزایش پیدا میکند. امام صادق(ع)، در تعلیل این نکته میفرماید، اگر چنین نباشد، علم ما تمام میشود.
بنا به روایات نقل شده در کافی، در هر شب جمعه، روح امامی که در میان شماست "امام زمان شما"، به همراه ارواح پیامبران و امامان درگذشته، به آسمان عروج کرده و هفت دور عرش الهی را طواف کرده و در کنار هر رکنی از ارکان عرش، دو رکعت نماز خوانده و سپس به بدن مادی خود بر میگردد و وقتی صبح میشود، علم امامی که در میان شماست "امام زمان شما" به مقداری زیادی افزوده شده است.
امام باقر(ع) به این نکته اشاره میکند، که علم امام همیشه باید در حال افزایش باشد و اگر این علم افزایش پیدا نکند، ایشان بدون علم میشوند، و افزایش علم امام هم به این صورت است که ابتدا این علم جدید به پیامبر اکرم(ص) عرضه شده و سپس از طریق ایشان، به امامان بعد از خودش تا به من برسد. طبق این مبنا، این افزایش علوم شامل پیامبر اکرم(ص) و امامان قبلی هم میشود و اینگونه نیست که علم امام فعلی، از علم امامان قبل از خودش و پیامبر اکرم(ص) بیشتر باشد.
عرضه اعمال انسانها به امام: خداوند با عرضه اعمال انسانها به امام، علم امام را در مورد اعمال و رفتار انسانها افزایش میدهد و همین امر به امامتامام کمک کرده و او بهتر میتواند به وظایف خودش در جامعه بپردازد.
در همان روایتی که قبلاً در مورد وجود ستونی از نور برای امام، از شیخ صدوق نقل کردیم، به این نکته تصریح میکرد که یکی از مسائلی را که امام در آن ستون نور میبیند، اعمال انسانهاست[۲۲] خداوند به این وسیله، امام را از اعمال انسانها مطلع میکند.
کلینی در روایتی از امام رضا(ع) نقل میکند که ایشان با استناد به آیه شریفه ﴿﴿ وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ﴾﴾[۲۳] میفرماید: اعمال شما، هر روز و شب بر من عرضه میشود. امام رضا(ع) در این حدیث شریف، علی(ع) را مصداق آن "مؤمن" ذکر شده در قرآن میداند و این گونه به شیعیانش اعلام میکند که همیشه از وضع آنها با خبر و مطلع است[۲۴] »[۲۵].
«روایات هم یکصدا از تعلیم حضرت رسولالله(ص) توسط جبرائیل صحبت میکند و به صراحت میفرماید که ائمه(ع) علمشان افزوده میشود و مرحوم مجلسی در جلد بیست و شش بحارالانوار بابی دارند با این عنوان: «باب أنهم(ع) يزادون و لو لا ذلك لنفد ما عندهم و إن أرواحهم تعرج إلى السماء في ليلة الجمعة»[۲۶] و در آن قریب به چهل حدیث ذکر میکنند»[۲۷].
۱. نوعی از علومی که دائماً به امام(ع) افزوده میشود، همان سیر نفس امام(ع) در عالم کلیات و تجلی اسماء کلیه الهیه است، که همواره و پیدرپی تحقق میپذیرد و این تجلیات اسمائی و صفاتی مافوق عالم حس و خیال و عقل میباشد. از این نوع تجلیات به سفر دوم از اسفار اربعه یعنی سیر فیالحق و فیالله تعبیر میکنند که پایان ناپذیر است.
طبق روایات در شبهای جمعه ائمه(ع) به عرش الهی میروند و بازمیگردند و بر قلوبشان علومی خاص افاضه میشود؛ شاید این علوم از این دست باشد: از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: به درستی که برای ما در شبهای جمعه جایگاه ویژهای میباشد. عرض کردم فدایت شوم، کدام جایگاه؟ فرمود به فرشتگان و پیامبران و اوصیای مرده و ارواح اوصیاء و وصی در میان شما اذن داده میشود که به آسمان عروج نمایند، پس ایشان یک هفته گرد عرش پروردگارشان میگردند و طواف مینمایند در حالیکه میگویند، بسیار پاک و منزه و پر قداست است پروردگار فرشتگان و پروردگار روح "سبوح قدوس رب الملائکة والروح". زمانی که از طواف نمودن فارغ گردند پشت هر ستونی دو رکعت نماز به جای میآورند. سپس همه میروند؛ پس فرشتگان پس از تلاش فراوانی که خداوند متعال قرار داده -که این تلاش ناشی از بزرگداشتشان از آنچه میبینند میباشد، که به همان اندازه از این تلاش و ترس بر آنان افزوده میگردد- منصرف گردیده میروند، هم چنین پیامبران و اوصیا و ارواح زندگان منصرف میگردند در حالیکه بسیار شگفت زده میباشند و برای خود بسیار شادامانند. به وصی و اوصیاء الهامی از علم الهام شده است، علمی بسیار و سرشار که هیچ کس از ایشان شادمانتر نیست. این امر را مخفی نگاهدار که به خدا قسم این مسأله نزد او بسیار پراهمیت تر و عزیزتر از هر امر مهم دیگر میباشد. فرمود ای محبور مورد تنعم قرار گرفته به خدا قسم اقرار به مطلبی که بیان کردم به کسی الهام نمیگردد مگر اینکه از صالحان و پارسایان باشد. عرض کردم به خدا قسم من مقدار زیادی از صلاح و پارسایی ندارم. امام(ع) فرمود به خداوند دروغ نگو، همانا خداوند متعال تو را صالح و پارسا نامید آنجا که میفرماید: ایشان همراه کسانی هستند که خداوند متعال بر ایشان نعمت قرار داد از پیامبران و راستگویان و شهدا و صالحان. صالحان یعنی کسانی که به ما و به امیر المؤمنین(ع) و فرشتگان خداوند و پیامبران او و به تمام حجتهای خداوند بر او و بر محمد و آل پاک و طاهرین دیندار او ایمان آوردهاند[۲۸]
۲. نوع دیگر از علومی که افزوده میشود، علم بههمین حقائق مادی و خصوصیات عالم طبع است که به تناسب شرایط زمان و مکان از باطن امام بر ظاهر تنزل میکند، و امام بدان تفصیلاً و در عالم ظاهر آگاه میشوند. این علوم در قالب انواع گوناگونی از مکاشفات سمعی و بصری و غیرحسی برای ائمه تحقق پیدا میکند: «عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ إِنَّا لَنُزَادُ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ لَوْ لَمْ نُزَدْ لَنَفِدَ مَا عِنْدَنَا قَالَ أَبُو بَصِيرٍ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَنْ يَأْتِيكُمْ بِهِ قَالَ إِنَّ مِنَّا مَنْ يُعَايِنُ وَ إِنَّ مِنَّا لَمَنْ يُنْقَرُ فِي قَلْبِهِ كَيْتَ وَ كَيْتَ وَ إِنَّ مِنَّا لَمَنْ يَسْمَعُ بِأُذُنِهِ وَقْعاً كَوَقْعِ السِّلْسِلَةِ فِي الطَّسْتِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَنِ الَّذِي يَأْتِيكُمْ بِذَلِكَ قَالَ خَلْقٌ أَعْظَمُ مِنْ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيل»[۲۹]»[۳۰].
«یکی از ویژگیهایی که برای علم امام(ع) در روایات بیان شده، افزایش علم ایشان در شبهای جمعه است. در روایتی آمده که ارواح امامانمعصوم(ع) در شبهای جمعه بالا میرود و از نوعی عروج برخوردار میشود که در آن عروج علم ایشان افزایش مییابد. عبارت، این گونه است که: «یزداد فی علومهم جما غفیرا»؛[۳۱]از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: « مَا مِنْ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ إِلَّا وَ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ فِيهَا سُرُورٌ قُلْتُ كَيْفَ ذَاكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ إِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ وَافَى رَسُولُ اللَّهِ الْعَرْشَ وَ وَافَى الْأَئِمَّةُ الْعَرْشَ وَ وَافَيْتُ مَعَهُمْ فَمَا أَرْجِعُ إِلَّا بِعِلْمٍ مُسْتَفَادٍ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَفِدَ مَا عِنْدَنَا»؛[۳۲]. این مطلب نشان میدهد که خواستههای ایشان برای دانش بیشتر که در جمله «اذا شاؤوا علموا» بیان شده، از راه صعود ارواح آنان در شبهای جمعه میتوان اتفاق بیفتد. بنابراین، آنان برخی از علوم خویش را از راه صعود در شبهای جمعه به دست میآورند که میتواند شامل علوم ایشان به جزئیات باشد. شگفت این که همه علوم از واسطه پیامبر(ص) میباشد حتی برای اوصیایی که در میان انسان تا قیامت حاضر هستند و پیامبر(ص) به عنوان صادر نخستین و در مقام واسطه فیض میان خدا و همه پیامبران و اوصیا چه زندگان و چه مردگانشان عمل میکند. در روایت دیگری از امام صادق(ع) آمده است: به ارواح پیامبران و اوصیایی که از دنیا رفتهاند و نیز به روح وصی ای که در میان شما زندگی میکند ، اجازه داده میشود که به آسمان صعود کنند تا این که به عرش پروردگار برسند.. آنگاه پیامبران و اوصیا در حالی سرشار از شادمانی و سرور هستند و وصیای که در میان شما زندگی میکند بسیار بسیار به علمش افزوده میگردد.[۳۳] بنابراین امامانمعصوم(ع) به علم آسمان و زمین و آن چه در آن است و هم چنین وقایع گذشته و حال و آینده آگاه هستند و این دانش ایشان میتواند از راههای گوناگون به دست آید که یکی از آنها دانش به ما کان و ما یکون از راه صعود و عروج در شبهای جمعه است»[۳۴].
«امام صادق(ع) به ابی یحیی صنعانی فرمود: ای ابایحیی برای ما در شبهای جمعه شأنی است از شئون؛ در این شبها ارواح انبیای گذشته و ارواح اوصیای گذشته و روح امامی که زنده است را به آسمان برند تا به دور عرش خداوند هفت دور طواف کنند و نزد هر کدام از ستونهای عرش دو رکعت نماز بخوانند و سپس آنها را به بدنهای خود برگردانند، آن گاه انبیا و اوصیا لبالب از شادی شوند و امامی که در میان شما است، انبوه فراوانی در دانش او افزوده شود.
امام صادق(ع) به مفضل فرمود: ای اباعبدالله "کنیه مفضل" به راستی برای ما در هر شب جمعه سروری است. عرض کرد آن سرور چیست؟ امام(ع) فرمود: چون شب جمعه شود رسول خدا(ص) به عرش برآید و ائمه هم با او برآیند و ما هم با آنها برآییم و سپس روح ما به بدن ما برنگردد مگر با علمی که استفاده کردیم و اگر این استفاده علمی نبود علم ما تمام میشد.
محمد بن سلیمان دیلم از پدرش نقل میکند که به امام صادق(ع) گفت قربانت من از شما شنیدم که چند بار فرمودید اگر نباشد که ما به علم خود بیفزاییم آن چه داریم به آخر رسانیم.
امام(ع) فرمود: اما احکام حلال و حرام را خداوند تمام و کمال بر پیامبر خود نازل کرده و به امام نیز دانش جدیدی افزوده نشود. محمد بن سلیمان عرض کرد: پس این زیادی چیست؟ امام(ع) فرمود: در چیزهایی دیگر است جز حلال و حرام. محمد بن سلیمان عرض کرد: چیزی به علم خود افزوده کنید که بر رسول خدا(ص) نهان بود. امام(ع) فرمود: نه، دستور علم تازه از خدا به فرشته رسد و فرشته آن را نزد رسول خدا برد و گوید یا محمد پروردگارت تو را چنین و چنان فرموده است. پیامبر به فرشته میفرماید آن را نزد علی ببر، پس او نزد علی آید و او فرماید آن را نزد حسن ببر و او هم فرماید آن را نزد حسین بر و همچنین به هر یک از ائمه عرضه شود تا به ما رسد.[۳۵]
در برخی از احادیث معتبر منقول است که در هر شب جمعه، روح مقدس رسول(ص) و ارواح مطهر امامان گذشته و روح امام زمان(ع) را رخصت میدهند که به آسمانها عروج نمایند تا به عرش اعظم الهی رسند و سپس با سرور فراوان و علوم بی پایان به سوی بدنهای خود برگردند و نیز اعمال هر یک از امت را از نیکان و بدان در هر صبح و شام و هر هفته و ماه به ایشان عرضه میکنند و درها و دیوارها و درهها و کوهها مانع علم ایشان نمیشود و آنچه در مشرق و مغرب عالم واقع شود بر آن مطلع میگرداند.[۳۶]
از امامان(ع) روایت شده که علم ایشان هر روز و هر لحظه افزایش مییابد. زراره از امام باقر(ع) پرسید: آیا برای شما چیزی از علوم هست که رسول خدا آن را نمیدانست؟ امام(ع) فرمود: هرگاه علمی به ما دهند اول آن را بر رسول خدا عرضه کنند، سپس بر همه امامان تا به ما برسد»[۳۷].
«صحیح است که امام بگوید من عالم به ما کان و ما یکون هستم؛ به این معنا که میتوانم با رجوع به جفر، جامعه، صحیفه فاطمه یا با الهام از خداوند به تفصیل این امور را بدانم. همچنین صحیح است که ائمه: بگویند علمشان هر شب جمعه یا هر روز زیاد میشود؛ بدین معنا که با عروج ارواح آنها به عرش و آگاهی از لوح محفوظ یا اعلام از سوی خداوند به تفصیل به این امور آگاه میشوند. میرزا یحیی بیدآبادی مدعی است در صورت افزوده نشدن علم ائمه(ع) علومی که نزد ایشان هست نیز از بین خواهد رفت. وی توضیح بیشتری در این رابطه نمیدهد [۳۸] اما شاید بتوان منظورش را با یک مثال تبیین کرد. کسی که از ملکۀ اجتهاد برخوردار است، اگر مدتی به اجتهاد نپردازد و مسائل فقه را به تفصیل بررسی نکند، چه بسا این توانایی را از دست بدهد. همینطور ائمه: نیز در صورت زیاد نشدن علوم آنها در هر شب جمعه به تدریج این ملکه را از دست خواهند داد. البته شاید نیز منظور او آن است که ائمه: در صورت زیاد نشدن علومشان در هر شب جمعه، علم تفصیلی شان به امور عالم حاصل نخواهد شد و این به معنای از میان رفتن علم آنها به ماکان و مایکون خواهد بود»[۳۹].
«بر اساس روایات متعدد، در هر شب جمعه بر علوم ائمه(ع) افزوده میشود.[۴۰] امام صادق (ع) فرمودند: «إِنَّ لَنَا فِي كُلِ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ سُرُوراً قُلْتُ زَادَكَ اَللَّهُ وَ مَا ذَاكَ قَالَ إِذَا كَانَ لَيْلَةُ اَلْجُمُعَةِ وَافَى رَسُولُ اَللَّهِ(ص) اَلْعَرْشَ وَ وَافَى اَلْأَئِمَّةُ(ع) مَعَهُ وَ وَافَيْنَا مَعَهُمْ فَلاَ تُرَدُّ أَرْوَاحُنَا إِلَى أَبْدَانِنَا إِلاَّ بِعِلْمٍ مُسْتَفَادٍ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَأَنْفَدْنَا»؛[۴۱] بنابراین، یکی از مجاری علوم ائمهاهل بیت(ع)، علمی است هر شب جمعه به ایشان افاضه میگردد و اگر بر علم ائمه(ع)افزوده نگردد، علم ایشان تمام میشود. (...). بیشتر علوم پیامبر(ص) و علوم امامان اهل بیت(ع)، علوم جمعی و جملی هست که نیاز به تفسیر دارد. و خداوند متعال تفسیر آن را بنا بر مصالحی به تدریج در شبهای قدر و شبهای جمعه و یا روز به روز، به آنها میرساند[۴۲]»[۴۳].
۱۰. آقای افقی (هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان)؛
«از جمله مواردی که میتوان از آن به عنوان منبعی برای علم اهل بیت نام برد، و در چندین روایت نقل شده در کتاب بصائر به آن اشاره شده است، مسأله عروج روحانی و انتقال روح امام به آسمانها و عرش در هر شب جمعه میباشد. در روایات آمده است که روح امام پس از عروج با روح انبیاء و اوصیاء ملاقات کرده و به طواف عرش الهی میپردازند و تا زمانی که سرشار از علم و معرفت نشدند به ابدان خود باز نمیگردند. نمونه ای از روایات:
الامام الصادق: "وَ اللَّهِ إِنَّ أَرْوَاحَنَا وَ أَرْوَاحَ النَّبِيِّينَ لَتُوَافي الْعَرْشَ لَيْلَةَ كُلِّ جُمُعَةٍ فَمَا تُرَدُّ فِي أَبْدَانِنَا إِلَّا بِجَمِّ الْغَفِيرِ مِنَ الْعِلْم"[۴۴]. "عَنْ يُونُسَ بْنِ أَبِي الْفَضْلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ إِلَّا وَ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ فِيهَا سُرُورٌ قُلْتُ كَيْفَ ذَاكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ إِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ وَافَى رَسُولُ اللَّهِ الْعَرْشَ وَ وَافَى الْأَئِمَّةُ الْعَرْشَ وَ وَافَيْتُ مَعَهُمْ فَمَا أَرْجِعُ إِلَّا بِعِلْمٍ مُسْتَفَادٍ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَفِدَ مَا عِنْدَنَا".[۴۵]. روایات مربوط به این موضوع در اصول کافی ذیل بابی با عنوان "في انّ الائمة (ع) یزدادون في لیلة الجمعة" نقل شده است [۴۶]»[۴۷].
«یکی دیگر از راههای ازدیاد و کسب علم خاصّ امام، عروج روح ایشان و روح پیامبر اکرم(ص) در شبهای جمعه به عرش است؛ و هنگام برگشتن روح به بدن کسب علم کرده بودند؛ آن چنان که در حدیث مفضل از امام صادق(ع) است: "قال: انّ لَنا فِی کلّ لیلة جمعة سروراً. قلت: و ادک الله و ما ذاک؟ قال: ادا کان لیلة الجمعة وافَی رسول الله (ص) العرشَ وَ وافَی الائمه (ع) معه و وافَینا معهم، فلا تَرُدُّ ارواحُنا ابداننا الا یعلم مستفاد، و لولا ذلک لا نفدنا". [۴۸] و در پایان حدیث میفرمایند: اگر این گونه به ما علم افزوده نشود، هر آینه علم ما پایان مییابد»[۴۹].
↑بی گمان ما قرآن را در شب خجستهای فرو فرستادیم؛ سوره دخان، آیه۳.
↑مسلّماً ما قرآن را در شب قدر فرو فرستادیم؛ سوره قدر، آیه۱.
↑در بصائر الدرجات، ص۱۳۱ ضمن حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: "به ارواح انبیا و اوصیانی که از دنیا رفتهاند، و نیز به روح وصیای که در میان شما زندگی میکند، اجازه داده میشود که به آسمان صعود کنند تا اینکه به عرش پروردگار برسند... آنگاه انبیاء و اوصیاء در حالی که سرشار از شادمانی هستند، و وصیای که در میان شما زندگی میکند بسیار به علمش افزوده میگردد.»
↑"یحتمل أن یکون بقاء ما عندهم من العلم مشروطة بتلک الحالة"؛ بحار الانوار، ج ۲۹، ص ۸۹.
↑"ویحتمل أن یکون المستفاد تفصیلا لما علموا مجم ویمکنهم استنباط التفصیل منه"، بحار الانوار، ج ۲۹، ص ۸۹.
↑" سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي "؛ وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۲۸.
↑"او المراد انفدنا من علم مخصوص سوی الحلال والحرام لم یفض علی النبی والائمة المتقدمین علی وان افیض فی ذلک الوقت کما سیاتی وذلک اما من المعارف الربانیة او من الامور البدائیه کما مر منا الاشارة الیهما ویؤید الاخیر کثیر من الأخبار"، بحار الانوار، ج ۲، ص ۹۸.
↑«بخش مرتبط با روایاتی که ثابت میکند علم ایشان افزون میگردد و اگر اینطور نبود آنچه که در اختیار دارند از بین میرفت و ارواح ایشان در شب جمعه به سوی آسمان بالا میرفت»
↑از ابی بصیر نقل شده گفت شنیدم امام صادق علیه السلام می فرماید: به تحقیق به ما در شب و روز افزوده میشود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید. ابو بصیر گفت: فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می آورد؟ امام فرمود: به تحقیق از میان ما کسانی هستند که (آن را) می نگرند، و از میان ما کسانی هستند که (علم) در دل ایشان به شکل مفصل قرار می گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت میکشند. به ایشان عرض کردم چه کسی آن (علم) را برای شما میآورد، فرمود مخلوقی که با عظمت تر از حضرت جبرئیل و میکائیل است؛ بصائرالدرجات، ج۱، ص۲۳۲.
↑شب جمعهای نیست مگر آن که اولیای خدا، سرور ویژهای در آن دارند، هنگامی که شب جمعه فرا میرسد رسول خدا(ص) با عرش (علم خداوندی) ارتباط برقرار میکند و من نیز همراه با او با عرش تماس حاصل میکنم و در نتیجه با علمی که از آن جا بهره بردهام باز میگردم و اگر این نبود، قطعاً آن چه در نزد ما است پایان میپذیرفت. بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۳۳.
↑«به درستی که در هر شب جمعه برای ما سروری هست. عرض کردم: خداوند بر سرور شما بیافزاید! آن سرور چیست؟ فرمود: هر گاه شب جمعه شود،رسولاللّه(ص) به عرش برآید و ائمه(ع) نیز همراه او برآیند و ما نیز همراه ایشان برآییم، پس ارواح ما باز نمیگردد به سوی بدنهایمان مگر به همراه علمی که استفاده کردیم و اگر این نبود، علم ما تمام میشد»؛ همان.
↑«به خدا سوگند، ارواح ما و ارواح پیامبران همگی نزد عرش در هر شب جمعه برآیند، پس در بدنهای ما جز مقدار فراوانی از علم قرار داده نمیشود.» ،بصائر الدرجات، ص ١٣٢، ح ٦.
↑«امام صادق(ع) فرمود: شب جمعهاى نباشد، جز اينكه براى اولياء اللّٰه در آن شب سرورى هست. راوى گويد عرض كردم: قربانت گردم آن سرور چيست؟ فرمود: چون شب جمعه شود، پيغمبر(ص) و ائمة(ع) به عرش برآيند و من هم با ايشان برآيم و جز اين نباشد كه با علم استفاده شده برگردم و اگر چنين نبود، آنچه نزدمان هست نابود ميشد.» ،بصائر الدرجات، ص ١٣1، ح ۵.
↑«فرمود: براى ما در هر شب جمعه شادى و سروريست. عرض كردم: خدا افزايشت دهد، آن سرور چيست؟ فرمود: چون شب جمعه شود، پيغمبر(ص) به عرش خدا برآيد و ائمه(ع) برآيند و ما نيز با ايشان برآئيم، پس ارواح ما به بدنهايمان باز نگردد، مگر با علمى كه استفاده شده باشد و اگر چنين نباشد علم ما نابود گردد.»