علم معصوم به مرگ خود

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "علم معصوم به مرگ خود" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

اگر امام حسین با علم و آگاهی اقدام به قیام نموده باشد با نهی از القاء در تهلکه منافات دارد در صورتی که با توجه به شرائط زمان حتی نیاز به علم غیب هم نبود و با تصمیم سید الشهداء (ع) برای حرکت به سوی کربلا جمعی از مشایخ او را از این سفر منع کرده و عواقب آن را گوشزد نمودند بعضی از نویسندگان برای فرار از شبهه القاء در تهلکه، دست به توجیهاتی زده‌اند و حتی علم و آگاهی امام به سرانجام شهادت را انکار کرده‌اند[۱].

پاسخ: باید توجه داشت که قیام امام حسین (ع) در واقع سری است از اسرار الهی و آنچه در پاسخ به این سؤال به نظر می‌رسد آن است که بر اساس روایات زیاد و معتبر در حادثه کربلا سیدالشهداء (ع) از سرانجام خود خبر داشت و ما در مباحث دیگر با عنوان گستره و شبهات علم امام به تفصیل پاسخ این گونه شبهات را بیان کردیم که علم قطعی امام به حادثه‌ای، با واقع نشدن آن و تحرز از آن سازگاری ندار[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

منابع

جستارهای وابسته


منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم

پانویس

  1. ر.ک: شهادت نامه امام حسین (ع)، ص ۶۴.
  2. درس دوازدهم از امامت عامه. برای آگاهی بیشتر ر.ک: لطف الله صافی کتاب شهید آگاه و کتاب پرتوی از عظمت حسین (ع)، ص ۳۶۶.
  3. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص ۳۳.