تخریب اسلام
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
تخریب در لغت به معنای ویران کردن، خراب کردن و بر هم زدن آمده است و منظور از تخریب اسلام خراب کردن اسلام و بر هم زدن و نابودی اصول و اعتقادات اسلامی و نیز بدنام کردن دین مبین اسلام در اذهان جامعه بشری است. در گزارش لغت‌نامه دهخدا، تخریب اسلام به عنوان یکی از راه‌هایی که ایرانیان در برابر سلطة عرب در پیش گرفتند، بدون هیچ گونه توضیحی مطرح شده است. به نظر می‌رسد نویسندگان این اثر ادبی و تاریخی به زبان فارسی تحت تأثیر نویسندگان عرب که سعی در توجیه منفی مقاومت ایرانیان در برابر مظالم حکام اموی و عباسی و عثمانی داشته‌اند، قرار گرفته و واژه مبهم و بسیار خطرناک تخریب اسلام را به قلم آورده‌اند. در حالی که نه تنها عقلانیت ایرانی، اسلام را به عنوان یک دین و ایدئولوژی برای زندگی پذیرفته، احساس و عشق و همه مواهب وجودی خود را فدای اسلام و تشیع کرده است. خدمات ایرانیان به اسلام منحصر در مذهب تشیع نیست. امروز تخریب اسلام وارد فاز جدیدی شده است و معاندین اسلام برای بدنامی چهره اسلام و تبلیغ ادیان دیگر به شیوه‌های جدید متوسل شده‌اند که در زیر مورد اشاره قرار می‌گیرد:
هجمه علیه اسلام
بسیاری از عناصر فعال در حوزه تخریب دین مبین اسلام به صورت مستقیم و غیرمستقیم در خدمت این نوع ترویج مسیحیت قرار دارند. همینطور نگاه به برخی از عناوین مطرح شده بیانگر عمق کینه‌توزی این جریان نسبت به ساحت مقدس اسلام، پیامبر اعظم(ص) و خاندان پاک پیامبر اسلام(ص) است. برخی از این فعالیت‌ها به استناد غلط به آیات قرآن و در راستای هجمه علیه معنویات انجام شده است. هجمه علیه اسلام در این تبلیغات در حالی صورت می‌گیرد که مسیحیت واقعی نه تنها منکر اسلام، بلکه مبشر آن بوده است. از دیگر شیوه‌های جذب گروه‌های مسیحی استفاده از عنوان روحانی و طلبه است که افراد طی آن ادعا می‌کنند مدتی را در کسوت روحانیت گذرانده و اکنون «پشیمان شده‌اند».[۱]
عشق منحرف
عشق منحرف و مخرب در اغلب آموزه‌های این دسته از مبلغان مسیحیت، قابل مشاهده است. بدیهی است آموزه‌هایی از این دست زمینه‌های مفاسد متعدد اخلاقی و اعتقادی را فراهم می‌آورد. همچنین به سبب عشق ورزیدن هر گناه و لغزش و هر گونه رسم منحرف‌کننده فرهنگی نظیر مهمانی‌های شبانه سراسر فساد و...، توجیه پیدا می‌کند.[۲]
محبت ظاهری
محبت ظاهری از ارکان محتویات این شیوه تبلیغی مسیحیت در ایران است. نامگذاری شبکه‌های تلویزیونی، سایت‌ها، کتب و سی‌دی‌ها نیز بیانگر علاقه‌مندی ظاهری مبلغان به قرار دادن شعار محبت در کانون تبلیغات مسیحیت است.[۳]
تظاهر امید به آینده
دیگر محوری که در محتوای تبلیغات مسیحیت به کرات مورد توجه و تکرار قرار می‌گیرد، تظاهر امید به آینده است. در حقیقت گردانندگان صحنه تبلیغات مسیحیت دریافته‌اند که انسان امروزی نیازمند امیدواری است و از همین دریچه نهایت تلاش خود را برای مرتبط کردن امید به آینده برای دعوت افراد به مسیحیت به کار می‌بندند.[۴]
تظاهر به مثبت‌اندیشی
سیل گسترده مکاتب و نظریات مثبت‌اندیشانه اگر چه در برخی موارد نکات سازنده هم دارد، اما تحقیقات به عمل آمده نشانه این است که کانون تولید و پرورش این مباحث در جریانهای مبلغ کلیسایی قرار داشته و با انگیزه بسیار قوی دنبال می‌شود. در حقیقت مسیحیت دروغین کنونی می‌کوشد تا با تظاهر به مثبت‌اندیشی خلأ معنوی عمیق پیروانش را پر کند.[۵]
شادی کاذب
عنصر بعدی که در تبلیغات مبلغان مسیحیت نقش کلیدی دارد «شادی» است. شاد زیستن به مفهوم مسیحیت یعنی گوش دادن به موسیقی‌های پاپ ننگین، خواندن سرودهای دسته‌جمعی، بوسیدن یکدیگر، رقص، نوشیدن شراب و... این اقدامات که هیچ یک با فرهنگ ایرانی و اسلامی سازگار نیست، به دفعات تبلیغ می‌شود. طبیعی است گروه‌هایی از اقشار اجتماعی که تمایلات و قیود مذهبی کمتری دارند، به سرعت جذب شده و به ارضای امیال نفسانی خود به نام مذهبی می‌پردازند.[۶]
تساهل افراطی
مفهوم تساهل از جمله موارد محتوایی است که به شیوه‌های متعدد در قبال باورهای مذهبی پیروان ادیان تبلیغ می‌شود. در حقیقت به این دلیل تساهل در کانون تأکیدات تبلیغاتی قرار می‌گیرد، که با استناد و استفاده از عوامل مرتبط با آن می‌توان تعصب دینی را کنار گذاشت. البته باید اضافه شود که تساهل در امور دینی در سال‌های اخیر به دفعات از سوی چهره‌های دگراندیش نیز تبلیغ شده است و ایشان نیز زمینه‌های پذیرش ذهنی آن را فراهم آورده‌اند.[۷]
ادعای معجزه
تصاویر و متون تولید شده توسط دستگاه‌های تبلیغاتی مسیحیت اغلب در بخش ویژه‌ای شامل معجزات مورد ادعا واقع می‌شود. زنان و پیرانی که از بیماری‌های سخت نجات یافته‌اند، بیشترین حجم تبلیغات را به خود اختصاص می‌دهند. در حقیقت این دسته از مروجان مسیحیت امیدوارند با بزرگنمایی و دروغ‌پردازی پیرامون احتمال انجام معجزه در قبال بیماران و گرفتاران، طمع ناآگاهان را در جذب به مسیحیت برانگیزند.[۸]
کشف و شهود دروغین
ادعاهای مضحک و مکرر کشف از کشیشان تلویزیونی و خانگی آنقدر ادامه یافته است که در حال حاضر حتی بسیاری از گروندگان تازه وارد نیز ادعای کشف و شهود می‌کنند. یکی از اعضای گروه این پژوهش، طی مصاحبه‌ای از فردی مرتد، دلیل تبلیغ دین مسیحیت را سئوال می‌کند، وی پاسخ می‌دهد: «من قصد نداشتم تبلیغ مسیحیت کنم، اما خداوندا [[[مسیح]](ع)] به من گفت: تو حتما باید پیام محبت من را به دوستان و فرزندانم برسانی و به آنها باید بگویی فیض خدا بر آنانی باد که به دیگران می‌گویند که من به خاطر آنان مصلوب شدم و دوباره بعد از سه روز زنده شدم». باید توجه داشت که بر اساس این عقیده بدون مبنا، عالم هستی سه روز از خدایی خداوند بی‌بهره بوده است.[۹]
شبکه‌های ماهواره‌ای و کلیساهای خانگی، مبلغ مسیحیت در ایران
شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و همچنین کلیساهای خانگی در شهرهایی چون تهران، کرج و رشت نقش بسزایی در تبلیغ مسیحیت دروغین در ایران دارند. کشورهای اسلامی در سال‌های اخیر پذیرای موج وسیع و پردامنه‌ای از تبلیغات مسیحیت بوده‌اند. در این میان ایران اسلامی نیز بیشترین سهم از هجمه‌های این موج را دریافت کرده است. یکی از موسسات پژوهشی در این زمینه تحقیقی انجام داده که بر اساس آن تبلیغات تلویزیونی، تبلیغات شهری، تبلیغات در اقشار، تبلیغات در کلیساهای خانگی، اینترنت و اغواگران، ۶ راه تبلیغ مسیحیت در ایران است.[۱۰]
تبلیغات تلویزیونی
تلویزیون‌های ماهواره‌ای به صورت‌های گوناگون نقش بسیاری را در اعمال تبلیغات مسیحیت ایفا می‌کنند. این مجموعه‌های رسانه‌ای که به صورت شبکه‌ای و به طور کامل هماهنگ به تحرک می‌پردازند، به شیوه‌های گوناگونی، به صورت مستقیم و غیرمستقیم تبلیغات وسیعی را برای مسیحیت به مرحله اجرا درمی‌آورند. از جمله این رسانه‌ها که با هزینه‌های بسیار گزافی راه اندازی و اداره می‌شوند می‌توان به شبکه‌های «تپش» و «محبت تی وی»، «نجات»، «امید ایران»، «پارس تی وی» و... اشاره کرد. برخی از این رسانه‌ها نظیر «پارس تی وی» بنا بر دلایل دو گانه‌ای همچون حذف کمک مالی از یک سو و عناد با اسلام از سوی دیگر، دست به تبلیغات مسیحیت می‌زنند. محورهای القای این تلویزیون‌ها شامل این موارد است: الف) تبلیغات مسیحیت صهیونیستی. یکی از مجریان شبکه تلویزیونی «نجات تی وی» می‌گوید: «کسی که اسرائیل را لعنت می‌کند در حقیقت به خودش لعنت می‌فرستند، چون اسرائیل سرزمین مقدسی است پس کسی که می‌گوید مرگ بر اسرائیل آن مرگ به خودش برمی‌گردد». ب) انجام تبلیغات ویژه معتادان و معلولان با استفاده از تصاویر ساختگی و مجعول و انتشار موسیقی و تصاویر هیجان‌آور که به صورت مدام از این شبکه‌ها پخش می‌شود؛ ج) نشان دادن مسیحیت به عنوان یک دین فراگیر که توانسته است تمامی نژادها را به خود جذب کند. این گونه اقدامات عوام فریبانه اغلب با انتشار نماهنگ‌هایی از درون ایران نیز همراه می‌شود.[۱۱]
تبلیغات شهری
تبلیغات شهری مسیحیت شامل طیف وسیعی از اقدامات می‌شود. دیوارنویسی، ترسیم صلیب بر روی دیوار اماکن عمومی و خصوصی، توزیع رایگان کتاب‌هایی نظیر «بهای محبت»، «حیات در مسیح»، «تشبه به مسیح»، «دروس مقدماتی»، «زندگی تازه»، «آشنایی با کتاب مقدس»، «عیسی کیست؟»، «کلیسا»، «بشارت شخصی»، «اخلاقیات کتاب مقدس»، «چگونه باید دعا کرد؟»، «چگونه کتاب مقدس را دعا کنیم؟»، «روح‌القدس دوست و یاور شما»، «پرستش مسیحی»، «خادم مسیحی»، «ازدواج و خانواده»، «طرح الهی - انتخاب شما»، «راهنمای مطالعه انجیل یوحنا»، «اصول اعتاد ما»، «مأموریت کلیسا»، «خدمت تعلیم»، «مسیحی در جامعه) و...، توزیع سی‌دی‌های تبلیغی رایگان نظیر «عشق»، «خدا محبت است»، «کتاب آفرینش»، «داستان خدا» و... نیز از این دست اقدامات هستند.[۱۲]
تبلیغات در اقشار
سازمان هماهنگ‌کننده تبلیغات مسیحیت با تشکیل گروه‌های متعددی درون کشور انجام تبلیغات را به صورت تخصصی علیه اقشار مختلف اجتماعی و سنی دنبال می‌کند. الف) گروه سنی: بررسی‌های به عمل آمده توسط گروه پژوهشی، نشانگر جذب گروه سنی بین ۱۸ الی ۲۰ سال است. این جذب در فاصله سنی ۲۰ الی ۲۵ سال با ۴۰ درصد رشد مواجه است. در بخش مردان نیز این روند ۶۰ درصد بیشتر است؛ ب) گروه‌های اجتماعی: گروه‌های اجتماعی که دارای بیشترین اهمیت و اولویت در برنامه‌های جذب گروه‌های مبلغ مسیحیت هستند، عبارتند از: دانشجویان، معتادان، مخالفان سیاسی نظام، دختران فراری و کودکان خیابانی، بهاییان، لاییک‌ها و معلولان جسمی و مبتلایان به بیماری‌های صعب‌العلاج.[۱۳]
تبلیغات در کلیساهای خانگی
کلیساهای خانگی، منازلی هستند که کشیشان مسیحی و یا افراد مرتد تازه جذب شده، مالکیت و یا اجاره آنها را در اختیار دارند. این محل‌ها از سوی سازمان‌های کلیسایی با مبالغ قابل توجهی به اجاره درمی‌آیند، تا توسط مالک، امورات جذب در آنها صورت بگیرد. این مکان‌ها بیشتر شاهد رجوع جوانان تازه جذب شده هستند. همچنین برخی از کتب، سی‌دی‌ها و جزوات شب نامه‌ای و وبلاگ‌های اینترنتی، از این اماکن تهیه و توزیع و بروزرسانی می‌شوند. بیشترین آمار در خصوص کلیساهای خانگی مربوط به شهرهای تهران، کرج و رشت است.[۱۴]
اینترنت
برخی از ویژگی‌های منحصر به فرد اینترنت، زمینه‌ای را فراهم آورده است تا بسیاری از گروه‌ها و جریانهای غیر قانونی از آن به عنوان وسیله‌ای امن برای تبلیغ و جذب بهره‌برداری کند. فعالیت مبلغان مسیحی در اینترنت با استفاده از حداقل ۳۰ سایت و ۱۸۰ وبلاگ شناسایی شده فعال، جریان دارد. تالار گفت‌وگوی این سایت‌ها به محلی برای جذب ایرانیانی تبدیل شده است که تبلیغی را دریافت و پس از مدتی به محافل خانگی دعوت می‌شوند. همچنین از دیگر کارایی‌های اینترنت برای گروه‌های مبلغ مسیحیت مظلوم‌نمایی، تشویش اذهان عمومی، و... از راه انتشار اخبار کذب و بزرگنمایی شده است.[۱۵]
اغواگران
بررسی‌ها به عمل آمده نشان‌دهنده این مهم است که گروه‌های مبلغ انجیل، طیف وسیعی از اغواگران زن را در اختیار دارند و از این گروه برای جذب افراد مذکر بهره‌برداری می‌کنند. این گروه از افراد با سخنرانی و تبلیغ چهره به چهره در محافل و با راه‌اندازی وبلاگ و چت کردن مبادرت به جذب جوانان هوس‌باز می‌کنند.[۱۶]
گسترش تشکیلات مسیحیت به شکل شبکه‌های هرمی
بیشتر افرادی که به مسیحیت می‌پیوندند طوطی‌وار به تکرار آموزه‌هایشان می‌پردازند و از حداقل اطلاعات عقیدتی برخوردارند و بعد از مدتی به گسترش تشکیلات گروه‌های تبشیری به شکل شبکه‌های هرمی می‌پردازند. همچنین در بخشی از پژوهشی که در این زمینه صورت گرفته، به حرکت تشکیلاتی گروه‌های تبشیری پرداخته شده است. بیشترین کسانی که به مسیحیت روی خوش نشان می‌دهند از طریق دریافت پیام در رسانه‌ها این حرکت را پیگیری می‌کنند که به طور مختصر در این بخش به آن اشاره شده است:
دریافت پیام
اغلب گروندگان جدید به مسیحیت از سه راه به این آیین جذب شده‌اند: حضوری، تلویزیونی و اینترنتی. این افراد اغلب توسط فردی به آیین مسیحیت دعوت شده‌اند که در دانشگاه محل تحصیلشان و یا در محل کار و سکونتشان، با آنها آشنایی داشته است. گروه دیگر نیز از راه مشاهده برنامه‌های تلویزیونی و سایت‌های اینترنتی به این آیین‌نامه گرویده‌اند. برنامه‌های جذاب، سخنرانان توانا، دروغ‌های بزرگ در زمینه اعجاز و...، گفت‌وگوها و تبلیغ آزادی‌های مفرط در این برنامه‌ها بر جذب جوانان کمک شایانی می‌کند.[۱۷]
تماس با مبدأ
مخاطبان تلویزیون‌های فارسی زبان اغلب با خارج از کشور تماس برقرار کرده و به وسیله مجریان و اپراتورهای تلفن به یکی از کلیساهای خانگی و کشیش‌های فعال در آن جذب می‌شوند. در خصوص سایت‌ها و مراجعان حضوری نیز شماره همراه کشیش در اختیار ایشان گذاشته می‌شود. اما قبل از مبادرت به تماس و یا فوری پس از برقراری اولین تماس طی چند مرحله مذاکره تلفنی به مراسم ورود به آیین مسیحیت دعوت می‌شوند.[۱۸]
دعوت به محافل
افراد جذب شده در مرحله سوم به یکی از محافل داخل و یا خارج از کشور با در نظر گرفتن بضاعت مالی سفر برای مسافر یا مجموعه دعوت‌کننده دعوت می‌شوند. جلسات داخلی در منازل یاد شده موسوم به کلیساهای خانگی که اغلب در مناطق مرفه شهرهای بزرگ قرار دارند، برگزار می‌شود. جلسات خارجی که بیشتر به منظور برنامه‌سازی، برگزاری جلسات بزرگ کلیسایی و... برپا می‌شوند در کشورهایی نظیر ترکیه، قبرس، یونان و... وجود دارند. عمده مهمانان این جلسات با هزینه سازمان‌های تبلیغی مسیحیت، سفر و اقامت می‌کنند.[۱۹]
به‌کارگیری و قرار گرفتن در سازمان
مرحله چهارم سازماندهی جذب‌شدگان در گروه‌های محفلی است که به صورت منسجم و تحت نظر فرد مشخصی در هر شهر یا منطقه صورت می‌گیرد. پس از مدتی افراد جذب شده پس از طی مراحل فشرده آموزشی به عوامل جذب که باید سازنده یک شبکه هرمی دیگر باشند، تبدیل می‌شوند. بیشتر این افراد طوطی وار به تکرار آموزه‌هایشان می‌پردازند و از حداقل اطلاعات عقیدتی برخوردارند[۲۰].[۲۱]
منابع
پانویس
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۶.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۶.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۶.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۷.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۷.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۷.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۷.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۸.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۸.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۸.
- ↑ فقه سیاسی، ج۱۰، ص۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۵۰۸.