حدیث ولایت در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در حدیث دیگری [[سهل بن سعد انصاری]] گوید: از [[فاطمه]]{{س}} راجع به [[ائمه]]{{عم}} [[پرسش]] نمودم. در جوابم فرمود: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقُولُ لِعَلِيٍّ{{ع}} يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدِي وَ أَنْتَ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>کفایة الأثر، ص١٩۶.</ref>؛ رسول خدا{{صل}} به علی{{ع}} فرمود: [[یا علی]] تو پس از من [[پیشوا]] و [[جانشین]] من هستی و تو به مؤمنین از خودشان سزاوارتر هستی. | در حدیث دیگری [[سهل بن سعد انصاری]] گوید: از [[فاطمه]]{{س}} راجع به [[ائمه]]{{عم}} [[پرسش]] نمودم. در جوابم فرمود: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقُولُ لِعَلِيٍّ{{ع}} يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدِي وَ أَنْتَ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>کفایة الأثر، ص١٩۶.</ref>؛ رسول خدا{{صل}} به علی{{ع}} فرمود: [[یا علی]] تو پس از من [[پیشوا]] و [[جانشین]] من هستی و تو به مؤمنین از خودشان سزاوارتر هستی. | ||
در حدیث دیگری که در سند آن چندین بانو از | در حدیث دیگری که در سند آن چندین بانو از نوادگان [[فاطمه]]{{س}} قرار دارند، [[روایت]] شده است: از پدرم [[رسول خدا]]{{صل}} شنیدم که فرمود: در [[سفر]] [[معراج]] به [[آسمانها]] گردش نمودم تا داخل [[بهشت]] گردیدم در آن هنگام قصری را دیدم که بر در ورودی آن، پردهای آویخته بود. سرم را بالا نمودم دیدم بر در آن نوشته است: {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِيٌّ وَلِيُّ الْقَوْمِ}}<ref>بحار الأنوار، ج۶۵، ص٧٧؛ عوالم العلوم، ج۱۱، قسم ۲، ص٨٧۵.</ref>؛ خدایی جز [[خدای یکتا]] نیست. محمد فرستاده اوست. علی [[سرپرست]] [[قوم]] است<ref>[[محمد حیدر مظفری|مظفری، محمد حیدر]]، [[امامت در بیان حضرت فاطمه (کتاب)|امامت در بیان حضرت فاطمه]]، ص ۱۰۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۰
استدلال حضرت زهرا (س) به حدیث ولایت برای اثبات امامت امیرالمؤمنین (ع)
فاطمة(س): «قَالَ رَسُولِ اللَّهِ(ص): مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِيٌّ وَلِيُّهُ...»[۱].
طرح ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) در اندیشه و روایات حضرت فاطمه(س) یک طرح پایدار و بسترساز برای مسیر هدایت و تکامل است که از آن به عنوان یک فریضه برتر از سایر فرائض و سرچشمۀ زلال معرفت الهی یاد شده است. بر این اساس، صدیقۀ طاهره(س) در همان زمان آغازین خانهنشینی امیرالمؤمنین(ع)، به سراغ حدیث ولایت رفت و با تمام توان از ولایت امیرالمؤمنین(ع) دفاع نمود که به نمونهای از این استدلالها اشاره میشود.
در حدیثی که از امام رضا(ع) نقل شده است و آن حضرت از پدرش موسی بن جعفر(ع) و ایشان از پدرش امام صادق(ع) و ایشان از پدرش امام باقر(ع) و ایشان از پدرش امام زین العابدین(ع) و ایشان از پدرش سید الشهداء(ع) و ایشان از مادرش فاطمه زهرا(س) نقل نموده است: «إِنَّ النَّبِيُّ(ص) قَالَ: مَنْ كُنْتُ وَلِيَّهُ فَعَلِيٌّ وَلِيُّهُ وَ مَنْ كُنْتُ إِمَامَهُ فَعَلِيٌّ إِمَامُهُ»[۲]، پیامبر(ص) فرمود: هرکسی را من ولیّ او هستم (پس از من) علی ولیّ اوست و هر کسی را من پیشوایش هستم پس از من علی پیشوای اوست. همین روایت را قندوزی در ینابیع المودة نیز نقل نموده است[۳].
همچنین حضرت فاطمه(س) در حدیث دیگری از رسول خدا(ص) نقل نموده است که پیامبر اکرم(ص) فرمود: وقتی مرا به آسمانها بالا بردند، به سدرة المنتهی رسیدم... شنیدم منادی ندا کرد: ملائکه من و ساکنان آسمانها و زمین و حاملین عرشم! گواهی دهید که خدائی جز من نیست. یکتایم و شریکی ندارم. گفتند گواهیم و اقرار داریم. پس فرمود ملائکه من و ساکنان آسمانها و زمین و حاملین عرشم گواهی دهید که محمد بنده و پیامبر من است. گفتند: گواهیم و اقرار داریم. پس از آن فرمود: «اشْهَدُوا يَا مَلَائِكَتِي وَ سُكَّانَ سَمَاوَاتِي وَ أَرْضِي وَ حَمَلَةَ عَرْشِي بِأَنَّ عَلِيّاً وَلِيِّي وَ وَلِيُّ رَسُولِي وَ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ بَعْدَ رَسُولِي قَالُوا شَهِدْنَا»[۴]؛ ملائکه ساکنان آسمانها و زمین و حاملین عرشم! گواهی دهید که علی ولی من و ولی رسول من و ولی مؤمنین پس از پیامبر است. گفتند: گواهی میدهیم و اقرار داریم.
در حدیث دیگری سهل بن سعد انصاری گوید: از فاطمه(س) راجع به ائمه(ع) پرسش نمودم. در جوابم فرمود: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَقُولُ لِعَلِيٍّ(ع) يَا عَلِيُّ أَنْتَ الْإِمَامُ وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدِي وَ أَنْتَ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ»[۵]؛ رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: یا علی تو پس از من پیشوا و جانشین من هستی و تو به مؤمنین از خودشان سزاوارتر هستی.
در حدیث دیگری که در سند آن چندین بانو از نوادگان فاطمه(س) قرار دارند، روایت شده است: از پدرم رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: در سفر معراج به آسمانها گردش نمودم تا داخل بهشت گردیدم در آن هنگام قصری را دیدم که بر در ورودی آن، پردهای آویخته بود. سرم را بالا نمودم دیدم بر در آن نوشته است: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِيٌّ وَلِيُّ الْقَوْمِ»[۶]؛ خدایی جز خدای یکتا نیست. محمد فرستاده اوست. علی سرپرست قوم است[۷].
منابع
پانویس
- ↑ ینابیع المودة، ج۲، ص٢٨۶.
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۶٩؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۱۱۲.
- ↑ ینابیع المودة، ج۲، ص٢٨۶.
- ↑ تفسیر فرات الکوفی، ص٣۴٣؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۸۲.
- ↑ کفایة الأثر، ص١٩۶.
- ↑ بحار الأنوار، ج۶۵، ص٧٧؛ عوالم العلوم، ج۱۱، قسم ۲، ص٨٧۵.
- ↑ مظفری، محمد حیدر، امامت در بیان حضرت فاطمه، ص ۱۰۵.