جز
جایگزینی متن - 'ارطات' به 'ارطأه'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ارطات' به 'ارطأه') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* '''[[شعار پرچم امام مهدی در زمان قیام چیست؟ (پرسش)|شعار پرچم قیام]]:''' هر [[حکومتی]] دارای پرچمی است که به وسیله آن شناخته میشود و [[قیامها]] و [[انقلابها]] نیز از [[پرچم]] مخصوصی برخوردارند که آرم آن تا حدودی نمایانگر اهداف رهبرانش میباشد. [[انقلاب جهانی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز [[پرچم]] مخصوصی دارد وبر آن شعاری نقش بسته است. البته هر چند درباره [[شعار]] [[پرچم]] آن [[حضرت]] [[اختلاف]] است، ولی نکتهای در همه اقوال مشترک است وآن این که [[مردم]] را به [[فرمانبری]] از حضرتش [[دعوت]] میکند<ref>امام باقر {{ع}} به ابوحمزه فرمود: «گویا قائم اهل بیتم را می بینم که وارد نجف میشود وهنگامی که به بالاترین نقطه نجف رسید، پرچم رسول خدا {{صل}} را می گشاید. زمانی که پرچم باز شد، فرشتگانی که در جنگ بدر حضور داشتند، بر او فرودمی آیند»؛ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۱۰۳؛ نعمانی، غیبة، ص ۳۰۸؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۷۲؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۲۰۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶</ref> اینک به ذکر چند نمونه در این باره بسنده میکنیم: در روایتی آمده است: "بر روی [[پرچم]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نوشته شده است: "گوش شنوا داشته باشید واز حضرتش [[اطاعت]] کنید"<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۵</ref> در جای دیگری میخوانیم: "[[شعار]] [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}}{{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ "}} <ref>بیعت برای خدا میباشد؛ ابن حمّاد، فتن، ص ۹۸؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۸، القول المختصر، ص ۲۴؛ ینابیع المودّه، ص ۴۳۵؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۲۱۰</ref> | * '''[[شعار پرچم امام مهدی در زمان قیام چیست؟ (پرسش)|شعار پرچم قیام]]:''' هر [[حکومتی]] دارای پرچمی است که به وسیله آن شناخته میشود و [[قیامها]] و [[انقلابها]] نیز از [[پرچم]] مخصوصی برخوردارند که آرم آن تا حدودی نمایانگر اهداف رهبرانش میباشد. [[انقلاب جهانی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز [[پرچم]] مخصوصی دارد وبر آن شعاری نقش بسته است. البته هر چند درباره [[شعار]] [[پرچم]] آن [[حضرت]] [[اختلاف]] است، ولی نکتهای در همه اقوال مشترک است وآن این که [[مردم]] را به [[فرمانبری]] از حضرتش [[دعوت]] میکند<ref>امام باقر {{ع}} به ابوحمزه فرمود: «گویا قائم اهل بیتم را می بینم که وارد نجف میشود وهنگامی که به بالاترین نقطه نجف رسید، پرچم رسول خدا {{صل}} را می گشاید. زمانی که پرچم باز شد، فرشتگانی که در جنگ بدر حضور داشتند، بر او فرودمی آیند»؛ عیاشی، تفسیر، ج ۱، ص ۱۰۳؛ نعمانی، غیبة، ص ۳۰۸؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۷۲؛ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۲۰۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶</ref> اینک به ذکر چند نمونه در این باره بسنده میکنیم: در روایتی آمده است: "بر روی [[پرچم]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نوشته شده است: "گوش شنوا داشته باشید واز حضرتش [[اطاعت]] کنید"<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۵</ref> در جای دیگری میخوانیم: "[[شعار]] [[پرچم]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}}{{عربی|"الْبَيْعَةُ لِلَّهِ "}} <ref>بیعت برای خدا میباشد؛ ابن حمّاد، فتن، ص ۹۸؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۸، القول المختصر، ص ۲۴؛ ینابیع المودّه، ص ۴۳۵؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۲۱۰</ref> | ||
* '''[[خرسندی]] جهانیان از [[قیام]]:''' از [[روایات]] فهمیده میشود که [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} موجب [[خرسندی]] [[انسانها]] میشود. این [[شادی]] ورضایت به اشکال گوناگونی بیان شده است. در بعضی [[روایات]]، سخن از [[شادی]] اهل [[زمین]] وآسمان است ودر برخی دیگر از [[شادی]] مردگان سخن به میان آمده است. در روایتی، از استقبال [[مردم]] از [[قیام]] بحث شده است ودر [[روایت]] دیگر از آرزوی [[مردم]] برای زنده شدن مردگانشان پرده بر میدارد. در این جا با ذکر چند [[روایت]]، نمونههایی از آن را بازگو میکنیم: [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} میفرماید: "همه اهل [[آسمان]] وزمین، پرندگان، حیوانات درنده وماهیان دریا، از ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} شاد وخرسند میشوند"<ref>عقدالدرر، ص ۸۴، ۱۴۹؛ البیان، ص ۱۱۸؛ حاکم، مستدرک، ج ۴، ص ۴۳۱؛ الدر المنثور، ج ۶، ص ۵۰؛ نور الابصار، ص ۱۷۰؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۱۴۲؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۱۵۰</ref> [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} در این باره میفرماید: "هنگامی که [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} ظهور میکند، نام مبارکش بر سر زبانها خواهد بود ووجود [[مردم]] سرشار از [[عشق]] به [[مهدی]] است؛ به گونهای که جز نام او، هیچ نامی در یاد و زبان آنان نیست و با [[دوستی]] او، [[روح]] خود را سیراب میکنند"<ref>الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۸؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۲۴</ref> در [[روایت]] تعبیر {{عربی|"یشربون حبّه"}}<ref>محبتش را مینوشند</ref>»، آمده است که در آن، علاقه به جضرت را به [[آب]] یا مایع نوشیدنی گوارایی [[تشبیه]] کرده است که [[مردم]] با کمال میل آن را مینوشند وعشق به [[مهدی]] در وجودشان نفوذ میکند. [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} ضمن بر شمردن حوادث تلخ وفتنههای [[پیش از ظهور]]، درباره [[گشایش]] وفَرَج [[پس از ظهور]] میفرماید: "در آن هنگام فَرَج وگشایش بر [[مردم]] میرسد؛ به طوری که مردگان آرزوی [[زندگی]] دوباره میکنند"<ref>خرائج، ج ۳، ص ۱۱۶۹؛ طوسی، غیبة، ص ۲۶۸</ref> [[امام صادق]] {{ع}} نیز در این باره میفرماید: "گویا [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} را میبینم که بر فراز [[منبر]] [[کوفه]] نشسته است وزره [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} را بر تن دارد". آن گاه برخی از حالات حضرتش را بازگو کرد ودر ادامه فرمود: "هیچ مؤمنی در [[قبر]] نمیماند، مگر آن که آن [[شادی]] وسرور در قبرش وارد میشود؛ به گونهای که مردگان به [[دیدار]] یک دیگر میروند وظهور حضرتش را به هم دیگر تبریک میگویند". در برخی از [[روایات]] عبارت "تلک الفرجة آمده است؛ یعنی گشایشی در امور" برزخیان نیز به [[برکت ظهور]] [[حضرت]] پدید میآید وطبق این [[نقل]]، [[عظمت]] [[نهضت]] ورهبری [[قیام]] به اندازهای است که بر [[ارواح]] نیز تأثیر میگذارد <ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۳۰</ref> | * '''[[خرسندی]] جهانیان از [[قیام]]:''' از [[روایات]] فهمیده میشود که [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} موجب [[خرسندی]] [[انسانها]] میشود. این [[شادی]] ورضایت به اشکال گوناگونی بیان شده است. در بعضی [[روایات]]، سخن از [[شادی]] اهل [[زمین]] وآسمان است ودر برخی دیگر از [[شادی]] مردگان سخن به میان آمده است. در روایتی، از استقبال [[مردم]] از [[قیام]] بحث شده است ودر [[روایت]] دیگر از آرزوی [[مردم]] برای زنده شدن مردگانشان پرده بر میدارد. در این جا با ذکر چند [[روایت]]، نمونههایی از آن را بازگو میکنیم: [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} میفرماید: "همه اهل [[آسمان]] وزمین، پرندگان، حیوانات درنده وماهیان دریا، از ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} شاد وخرسند میشوند"<ref>عقدالدرر، ص ۸۴، ۱۴۹؛ البیان، ص ۱۱۸؛ حاکم، مستدرک، ج ۴، ص ۴۳۱؛ الدر المنثور، ج ۶، ص ۵۰؛ نور الابصار، ص ۱۷۰؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۱۴۲؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۱۵۰</ref> [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} در این باره میفرماید: "هنگامی که [[حضرت]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} ظهور میکند، نام مبارکش بر سر زبانها خواهد بود ووجود [[مردم]] سرشار از [[عشق]] به [[مهدی]] است؛ به گونهای که جز نام او، هیچ نامی در یاد و زبان آنان نیست و با [[دوستی]] او، [[روح]] خود را سیراب میکنند"<ref>الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۸؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۲۴</ref> در [[روایت]] تعبیر {{عربی|"یشربون حبّه"}}<ref>محبتش را مینوشند</ref>»، آمده است که در آن، علاقه به جضرت را به [[آب]] یا مایع نوشیدنی گوارایی [[تشبیه]] کرده است که [[مردم]] با کمال میل آن را مینوشند وعشق به [[مهدی]] در وجودشان نفوذ میکند. [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} ضمن بر شمردن حوادث تلخ وفتنههای [[پیش از ظهور]]، درباره [[گشایش]] وفَرَج [[پس از ظهور]] میفرماید: "در آن هنگام فَرَج وگشایش بر [[مردم]] میرسد؛ به طوری که مردگان آرزوی [[زندگی]] دوباره میکنند"<ref>خرائج، ج ۳، ص ۱۱۶۹؛ طوسی، غیبة، ص ۲۶۸</ref> [[امام صادق]] {{ع}} نیز در این باره میفرماید: "گویا [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} را میبینم که بر فراز [[منبر]] [[کوفه]] نشسته است وزره [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} را بر تن دارد". آن گاه برخی از حالات حضرتش را بازگو کرد ودر ادامه فرمود: "هیچ مؤمنی در [[قبر]] نمیماند، مگر آن که آن [[شادی]] وسرور در قبرش وارد میشود؛ به گونهای که مردگان به [[دیدار]] یک دیگر میروند وظهور حضرتش را به هم دیگر تبریک میگویند". در برخی از [[روایات]] عبارت "تلک الفرجة آمده است؛ یعنی گشایشی در امور" برزخیان نیز به [[برکت ظهور]] [[حضرت]] پدید میآید وطبق این [[نقل]]، [[عظمت]] [[نهضت]] ورهبری [[قیام]] به اندازهای است که بر [[ارواح]] نیز تأثیر میگذارد <ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۳۰</ref> | ||
* '''[[نجات]] محرومان:''' شکی نیست که [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} موجب برقراری [[عدالت]] و ریشه کن شدن همه محرومیتها از [[جامعه بشری]] میگردد؛ در این قسمت به اقداماتی که [[حضرت]] به [[هنگام قیام]] برای ستمدیدگان ومحرومان انجام میدهد، به گونهای که باعث [[پناه]] آوردن محرومان به او میشود خواهیم پرداخت. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} میفرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} از [[امّت]] من، ظهور میکند؛ [[خداوند]] او را به عنوان فریاد رس [[انسانها]] میفرستد. آن زمان [[مردم]] در [[نعمت]] به سر خواهند برد"<ref>عقد الدرر، ص ۱۶۷</ref> [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} فریادرسی را محدود به [[طایفه]] یا ملیت خاصی نکرده است؛ بلکه باتعبیر کلمه ناس ([[مردم]])، آن [[حضرت]] را رهایی بخش همه [[انسانها]] میداند. از این رو، پیش از ظهورش، شرایط به گونهای میشود که همه انسانهای [[جهان]] آرزوی ظهورش را دارند. [[جابر]] میگوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت مهدی]] در [[مکه]] ظهور میکند... [[خداوند]] سرزمین [[حجاز]] را (به دست او) میگشاید و [[حضرت]] [[زندانیان]] [[بنی هاشم]] را از زندان آزآدمیسازد"<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۹۵؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴؛ الفتاوی الحدیثیه، ص ۳۱؛ القول المختصر، ص ۲۳</ref> [[ابو | * '''[[نجات]] محرومان:''' شکی نیست که [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} موجب برقراری [[عدالت]] و ریشه کن شدن همه محرومیتها از [[جامعه بشری]] میگردد؛ در این قسمت به اقداماتی که [[حضرت]] به [[هنگام قیام]] برای ستمدیدگان ومحرومان انجام میدهد، به گونهای که باعث [[پناه]] آوردن محرومان به او میشود خواهیم پرداخت. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} میفرماید: "[[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} از [[امّت]] من، ظهور میکند؛ [[خداوند]] او را به عنوان فریاد رس [[انسانها]] میفرستد. آن زمان [[مردم]] در [[نعمت]] به سر خواهند برد"<ref>عقد الدرر، ص ۱۶۷</ref> [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} فریادرسی را محدود به [[طایفه]] یا ملیت خاصی نکرده است؛ بلکه باتعبیر کلمه ناس ([[مردم]])، آن [[حضرت]] را رهایی بخش همه [[انسانها]] میداند. از این رو، پیش از ظهورش، شرایط به گونهای میشود که همه انسانهای [[جهان]] آرزوی ظهورش را دارند. [[جابر]] میگوید: [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت مهدی]] در [[مکه]] ظهور میکند... [[خداوند]] سرزمین [[حجاز]] را (به دست او) میگشاید و [[حضرت]] [[زندانیان]] [[بنی هاشم]] را از زندان آزآدمیسازد"<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۹۵؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴؛ الفتاوی الحدیثیه، ص ۳۱؛ القول المختصر، ص ۲۳</ref> [[ابو ارطأه]] میگوید: [[حضرت مهدی]] (از [[مکه]]) عازم [[مدینه]] میشود وزندانیان [[بنی هاشم]] را رهایی میبخشد. آن گاه به [[کوفه]] میرود وزندانیان [[بنی هاشم]] را آزاد میسازد<ref>ابن حمّاد، فتن، ص ۸۳؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۷؛ متقی هندی، برهان، ص ۱۱۸؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۶۴</ref> [[شعرانی]] میگوید: هنگامی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[مغرب]] [[زمین]] میرسد، [[مردم]] [[اندلس]] به سوی او رفته، میگویند:ای [[ولی الله]] (وحجّت [[خدا]])! جزیره [[اندلس]] را [[یاری]] کن که خود ومردمش هلاک شدهاند<ref>قرطبی، مختصر تذکره، ص ۱۲۸؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۲۶۰</ref>»<ref>[[نجمالدین طبسی|طبسی؛ نجمالدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۵۱ -۵۴.</ref>. | ||
== پاسخها و دیدگاههای متفرقه == | == پاسخها و دیدگاههای متفرقه == |