عزت نفس در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
==معناشناسی [[عزت نفس]]== | == معناشناسی [[عزت نفس]] == | ||
[[عزت نفس]] که در [[علم]] روانشناسی با عنوان "[[حرمت]] خود" از آن یاد میشود به معنای بازتاب ارزیابی یا برآورد یک فرد از ارزشهای خود است، به عبارت دیگر، [[باور]] و [[اعتقادی]] است که فرد، دربارۀ [[ارزش]] و اهمیت خود دارد. [[عزت نفس]] یکی از عوامل تعیین کنندۀ [[رفتار]] در [[انسان]] به شمار میرود. در [[حقیقت]] برداشت و قضاوتی که افراد از خود دارند تعیین کنندۀ چگونگی برخورد آنها با مسائل مختلف است؛ بهگونهای که یکی از ملاکهای شخص سالم، داشتن [[عزت نفس]] و [[احترام]] به خود است و بالابودن آن میتواند از بسیاری [[ناراحتیها]] و [[بیماریهای روانی]] جلوگیری کند و فردی که [[عزت نفس]] پایین دارد و برای خود [[ارزش]] و احترامی قایل نیست ممکن است دچار [[انزوا]]، [[گوشهگیری]] و یا پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی شود. مجموعۀ هزاران برداشت، ارزیابی و تجربهای که فرد از خود دارد، باعث میشود نسبت به خود احساس خوشایند، ارزشمند بودن یا برعکس آن را داشته باشد که در [[انسان منتظر]] به [[دلیل]] اتصال به [[انسان کامل]] یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}} به کامل ترین وجه نمود پیدا میکند و این مطلب خود آثار عمیقی بر [[بهداشت روانی]] و [[سلامت جسم]] و [[رفتار اجتماعی]] [[انسانها]] دارد. بنابراین، [[عزت نفس]] را میتوان مجموعهای از [[افکار]]، [[احساسات]]، [[عواطف]] و تجربهها تصور کرد که در فرآیند [[زندگی اجتماعی]] شکل میگیرند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۳؛ [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]؛ [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | [[عزت نفس]] که در [[علم]] روانشناسی با عنوان "[[حرمت]] خود" از آن یاد میشود به معنای بازتاب ارزیابی یا برآورد یک فرد از ارزشهای خود است، به عبارت دیگر، [[باور]] و [[اعتقادی]] است که فرد، دربارۀ [[ارزش]] و اهمیت خود دارد. [[عزت نفس]] یکی از عوامل تعیین کنندۀ [[رفتار]] در [[انسان]] به شمار میرود. در [[حقیقت]] برداشت و قضاوتی که افراد از خود دارند تعیین کنندۀ چگونگی برخورد آنها با مسائل مختلف است؛ بهگونهای که یکی از ملاکهای شخص سالم، داشتن [[عزت نفس]] و [[احترام]] به خود است و بالابودن آن میتواند از بسیاری [[ناراحتیها]] و [[بیماریهای روانی]] جلوگیری کند و فردی که [[عزت نفس]] پایین دارد و برای خود [[ارزش]] و احترامی قایل نیست ممکن است دچار [[انزوا]]، [[گوشهگیری]] و یا پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی شود. مجموعۀ هزاران برداشت، ارزیابی و تجربهای که فرد از خود دارد، باعث میشود نسبت به خود احساس خوشایند، ارزشمند بودن یا برعکس آن را داشته باشد که در [[انسان منتظر]] به [[دلیل]] اتصال به [[انسان کامل]] یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}} به کامل ترین وجه نمود پیدا میکند و این مطلب خود آثار عمیقی بر [[بهداشت روانی]] و [[سلامت جسم]] و [[رفتار اجتماعی]] [[انسانها]] دارد. بنابراین، [[عزت نفس]] را میتوان مجموعهای از [[افکار]]، [[احساسات]]، [[عواطف]] و تجربهها تصور کرد که در فرآیند [[زندگی اجتماعی]] شکل میگیرند<ref>ر. ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۱۳؛ [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]؛ [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] از [[نفس]] به عنوان بزرگترین سرمایۀ [[آدمی]] یاد میکند و [[نفس]] را آنقدر ارزشمند میداند که اگر معامله ای صورت گیرد جز با [[پروردگار]] عالم این معامله نیست<ref>سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[عزت]] و [[کرامت نفس]] میفرماید: «درخواستهایتان را همراه با حفظ [[عزت]] نفستان مطرح نمایید»<ref>{{متن حدیث|اُطْلُبُوا الْحَوَائِجَ بِعِزَّةِ الْاَنْفُسِ}}؛ نهجالفصاحه شماره ۳۲۵.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} نیز خطاب به فرزندش میفرماید: «[[نفس]] خود را از هرگونه [[پستی]] بازدار هرچند تو را به اهدافت برساند زیرا نمیتوانی به اندازۀ آبرویی که از دست میدهی به دست آوری برد. دیگری مباش که [[خداوند]] تو را از او آفریده است»<ref>{{متن حدیث|وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَی الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللَّهُ حُرّاً}}؛ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ص ۳۴۴.</ref>. | [[قرآن کریم]] از [[نفس]] به عنوان بزرگترین سرمایۀ [[آدمی]] یاد میکند و [[نفس]] را آنقدر ارزشمند میداند که اگر معامله ای صورت گیرد جز با [[پروردگار]] عالم این معامله نیست<ref>سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[عزت]] و [[کرامت نفس]] میفرماید: «درخواستهایتان را همراه با حفظ [[عزت]] نفستان مطرح نمایید»<ref>{{متن حدیث|اُطْلُبُوا الْحَوَائِجَ بِعِزَّةِ الْاَنْفُسِ}}؛ نهجالفصاحه شماره ۳۲۵.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} نیز خطاب به فرزندش میفرماید: «[[نفس]] خود را از هرگونه [[پستی]] بازدار هرچند تو را به اهدافت برساند زیرا نمیتوانی به اندازۀ آبرویی که از دست میدهی به دست آوری برد. دیگری مباش که [[خداوند]] تو را از او آفریده است»<ref>{{متن حدیث|وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَی الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللَّهُ حُرّاً}}؛ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ص ۳۴۴.</ref>. | ||
==[[عزت نفس]] در [[انتظار]]== | == [[عزت نفس]] در [[انتظار]] == | ||
[[عزت نفس]]، یکی از پایههای اساسی شخصیت [[آدمی]] و باعث نیل [[انسان]] به [[افتخار]] و [[سربلندی]] است. [[عزت نفس]] مایۀ [[آزادگی]] و والایی [[همت]] است. عزتمندان هرگز به [[ذلت]] و [[بندگی]] دیگران تن نمیدهند و سرمایۀ [[شرافت]] و [[آزادگی]] خود را با هیچ قیمتی معامله نمیکنند. [[عزت نفس]] از طرفی برای تمام افراد یکی از بزرگترین [[فضیلتهای اخلاقی]] است و از طرف دیگر، محرک [[آدمی]] در اجرای دیگر برنامههای [[اخلاقی]] تلقی میشود. به عبارت دیگر، [[شرافت]] [[نفس]] افزون بر آن که خود از نظر فردی صفتی نیکوست، میتواند ضامن اجرای دیگر [[صفات پسندیده]] در محیط [[خانواده]] و اجتماع نیز به شمار آید<ref>ر.ک: [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | [[عزت نفس]]، یکی از پایههای اساسی شخصیت [[آدمی]] و باعث نیل [[انسان]] به [[افتخار]] و [[سربلندی]] است. [[عزت نفس]] مایۀ [[آزادگی]] و والایی [[همت]] است. عزتمندان هرگز به [[ذلت]] و [[بندگی]] دیگران تن نمیدهند و سرمایۀ [[شرافت]] و [[آزادگی]] خود را با هیچ قیمتی معامله نمیکنند. [[عزت نفس]] از طرفی برای تمام افراد یکی از بزرگترین [[فضیلتهای اخلاقی]] است و از طرف دیگر، محرک [[آدمی]] در اجرای دیگر برنامههای [[اخلاقی]] تلقی میشود. به عبارت دیگر، [[شرافت]] [[نفس]] افزون بر آن که خود از نظر فردی صفتی نیکوست، میتواند ضامن اجرای دیگر [[صفات پسندیده]] در محیط [[خانواده]] و اجتماع نیز به شمار آید<ref>ر. ک: [[رضا انصاری|انصاری، رضا]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
[[انتظار]] عامل [[امید]] و حرکت است و هیچ [[انسانی]] از آن بینیاز نیست. [[انتظارها]] و آرزوهای افراد متفاوت است؛ آرزوهای بلند، متعالی و ارزشمند، حکایت از [[کمال روح]] و [[رشد شخصیت]] [[انسانها]] و بلندای [[همت]] آنها میکند. به عکس، آرزوهای [[خرد]]، حقیر و بیارزش، نشان از بیهمتی و رشد نیافتگی افراد دارد. [[آرزوها]] [[انسان]] را به حرکت وا میدارند و به طور طبیعی هر چه [[همت]] بلندتر و [[آرزو]]، ارزشمندتر باشد حرکت و تلاش نیز از [[ارزش]] بیشتری برخوردار خواهد بود و چون [[انسان منتظر]] [[برترین]] و ارزشمندترین آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از [[بهترین]] و والاترین [[ارزشها]] نیز برخوردارست؛ زیرا آرزوی نهایی [[انسان منتظر]]، [[حاکمیت]] [[دین خدا]] و [[مذهب اهل بیت]] {{ع}} بر سراسر [[جهان]]، استقرار [[حکومت صالحان]] و [[مستضعفان]] در سراسر [[گیتی]]، کوتاه شدن دست [[ظالمان]] و [[مستکبران]] از گوشه گوشۀ [[جهان]]، برقراری [[نظام]] [[قسط]] و [[عدالت]] بر پهنۀ [[زمین]] و گسترش [[امنیت]] و [[رفاه]] در جای جای کرۀ [[خاک]] است. قطعاً چنین آرزوی بلندی از [[ارزش]] و فضیلتی [[وصف]] ناپذیر برخوردار است. به شرط آنکه "[[منتظر]]" به تناسب آرزوی بلند خود از تلاش و کوشش برای تحقق هر چه زودتر این [[آرزو]] کوتاهی نکند. این [[انتظار]] است که دیدگاه وسیع و افق بلند [[مسلمانان]] و مخصوصاً [[شیعیان]] را نشان میدهد<ref>ر.ک: [[زهرا سادات مرتضوی|مرتضوی، زهرا سادات]]، [[فلسفه انتظار ۱ (مقاله)|فلسفه انتظار]]، [[شمیم یاس (نشریه)|ماهنامه شمیم یاس]]، ص۳۲.</ref>. | [[انتظار]] عامل [[امید]] و حرکت است و هیچ [[انسانی]] از آن بینیاز نیست. [[انتظارها]] و آرزوهای افراد متفاوت است؛ آرزوهای بلند، متعالی و ارزشمند، حکایت از [[کمال روح]] و [[رشد شخصیت]] [[انسانها]] و بلندای [[همت]] آنها میکند. به عکس، آرزوهای [[خرد]]، حقیر و بیارزش، نشان از بیهمتی و رشد نیافتگی افراد دارد. [[آرزوها]] [[انسان]] را به حرکت وا میدارند و به طور طبیعی هر چه [[همت]] بلندتر و [[آرزو]]، ارزشمندتر باشد حرکت و تلاش نیز از [[ارزش]] بیشتری برخوردار خواهد بود و چون [[انسان منتظر]] [[برترین]] و ارزشمندترین آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از [[بهترین]] و والاترین [[ارزشها]] نیز برخوردارست؛ زیرا آرزوی نهایی [[انسان منتظر]]، [[حاکمیت]] [[دین خدا]] و [[مذهب اهل بیت]] {{ع}} بر سراسر [[جهان]]، استقرار [[حکومت صالحان]] و [[مستضعفان]] در سراسر [[گیتی]]، کوتاه شدن دست [[ظالمان]] و [[مستکبران]] از گوشه گوشۀ [[جهان]]، برقراری [[نظام]] [[قسط]] و [[عدالت]] بر پهنۀ [[زمین]] و گسترش [[امنیت]] و [[رفاه]] در جای جای کرۀ [[خاک]] است. قطعاً چنین آرزوی بلندی از [[ارزش]] و فضیلتی [[وصف]] ناپذیر برخوردار است. به شرط آنکه "[[منتظر]]" به تناسب آرزوی بلند خود از تلاش و کوشش برای تحقق هر چه زودتر این [[آرزو]] کوتاهی نکند. این [[انتظار]] است که دیدگاه وسیع و افق بلند [[مسلمانان]] و مخصوصاً [[شیعیان]] را نشان میدهد<ref>ر. ک: [[زهرا سادات مرتضوی|مرتضوی، زهرا سادات]]، [[فلسفه انتظار ۱ (مقاله)|فلسفه انتظار]]، [[شمیم یاس (نشریه)|ماهنامه شمیم یاس]]، ص۳۲.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[احساس عزت نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)]] | * [[احساس عزت نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۰
مقدمه
معناشناسی عزت نفس
عزت نفس که در علم روانشناسی با عنوان "حرمت خود" از آن یاد میشود به معنای بازتاب ارزیابی یا برآورد یک فرد از ارزشهای خود است، به عبارت دیگر، باور و اعتقادی است که فرد، دربارۀ ارزش و اهمیت خود دارد. عزت نفس یکی از عوامل تعیین کنندۀ رفتار در انسان به شمار میرود. در حقیقت برداشت و قضاوتی که افراد از خود دارند تعیین کنندۀ چگونگی برخورد آنها با مسائل مختلف است؛ بهگونهای که یکی از ملاکهای شخص سالم، داشتن عزت نفس و احترام به خود است و بالابودن آن میتواند از بسیاری ناراحتیها و بیماریهای روانی جلوگیری کند و فردی که عزت نفس پایین دارد و برای خود ارزش و احترامی قایل نیست ممکن است دچار انزوا، گوشهگیری و یا پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی شود. مجموعۀ هزاران برداشت، ارزیابی و تجربهای که فرد از خود دارد، باعث میشود نسبت به خود احساس خوشایند، ارزشمند بودن یا برعکس آن را داشته باشد که در انسان منتظر به دلیل اتصال به انسان کامل یعنی حضرت مهدی (ع) به کامل ترین وجه نمود پیدا میکند و این مطلب خود آثار عمیقی بر بهداشت روانی و سلامت جسم و رفتار اجتماعی انسانها دارد. بنابراین، عزت نفس را میتوان مجموعهای از افکار، احساسات، عواطف و تجربهها تصور کرد که در فرآیند زندگی اجتماعی شکل میگیرند[۱].
قرآن کریم از نفس به عنوان بزرگترین سرمایۀ آدمی یاد میکند و نفس را آنقدر ارزشمند میداند که اگر معامله ای صورت گیرد جز با پروردگار عالم این معامله نیست[۲]. رسول خدا (ص) درباره عزت و کرامت نفس میفرماید: «درخواستهایتان را همراه با حفظ عزت نفستان مطرح نمایید»[۳]. امام علی (ع) نیز خطاب به فرزندش میفرماید: «نفس خود را از هرگونه پستی بازدار هرچند تو را به اهدافت برساند زیرا نمیتوانی به اندازۀ آبرویی که از دست میدهی به دست آوری برد. دیگری مباش که خداوند تو را از او آفریده است»[۴].
عزت نفس در انتظار
عزت نفس، یکی از پایههای اساسی شخصیت آدمی و باعث نیل انسان به افتخار و سربلندی است. عزت نفس مایۀ آزادگی و والایی همت است. عزتمندان هرگز به ذلت و بندگی دیگران تن نمیدهند و سرمایۀ شرافت و آزادگی خود را با هیچ قیمتی معامله نمیکنند. عزت نفس از طرفی برای تمام افراد یکی از بزرگترین فضیلتهای اخلاقی است و از طرف دیگر، محرک آدمی در اجرای دیگر برنامههای اخلاقی تلقی میشود. به عبارت دیگر، شرافت نفس افزون بر آن که خود از نظر فردی صفتی نیکوست، میتواند ضامن اجرای دیگر صفات پسندیده در محیط خانواده و اجتماع نیز به شمار آید[۵].
انتظار عامل امید و حرکت است و هیچ انسانی از آن بینیاز نیست. انتظارها و آرزوهای افراد متفاوت است؛ آرزوهای بلند، متعالی و ارزشمند، حکایت از کمال روح و رشد شخصیت انسانها و بلندای همت آنها میکند. به عکس، آرزوهای خرد، حقیر و بیارزش، نشان از بیهمتی و رشد نیافتگی افراد دارد. آرزوها انسان را به حرکت وا میدارند و به طور طبیعی هر چه همت بلندتر و آرزو، ارزشمندتر باشد حرکت و تلاش نیز از ارزش بیشتری برخوردار خواهد بود و چون انسان منتظر برترین و ارزشمندترین آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از بهترین و والاترین ارزشها نیز برخوردارست؛ زیرا آرزوی نهایی انسان منتظر، حاکمیت دین خدا و مذهب اهل بیت (ع) بر سراسر جهان، استقرار حکومت صالحان و مستضعفان در سراسر گیتی، کوتاه شدن دست ظالمان و مستکبران از گوشه گوشۀ جهان، برقراری نظام قسط و عدالت بر پهنۀ زمین و گسترش امنیت و رفاه در جای جای کرۀ خاک است. قطعاً چنین آرزوی بلندی از ارزش و فضیلتی وصف ناپذیر برخوردار است. به شرط آنکه "منتظر" به تناسب آرزوی بلند خود از تلاش و کوشش برای تحقق هر چه زودتر این آرزو کوتاهی نکند. این انتظار است که دیدگاه وسیع و افق بلند مسلمانان و مخصوصاً شیعیان را نشان میدهد[۶].
پرسش مستقیم
پرسشهای وابسته
- مثبتاندیشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- معنابخشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- ثبات شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- وحدت شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- هویتبخشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس نشاط به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- آرامشبخشی و احساس آرامش به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس رضایت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امنیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امید به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس عزت نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس خودباوری و اعتماد به نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس رضایت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امنیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه خودمهارگری و مدیریت عواطف به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه هدفمندی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه صبر و استقامت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه و میل به فضائل اخلاقی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه محبت و عشقورزی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه انسجام و همگرایی با جامعه به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه اخلاقمداری به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه مسئولیتپذیری به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- اصلاح سبک زندگی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- اشتیاق به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد عاطفی به چه معناست؟ (پرسش)
- محبت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد عاطفی به چه معناست؟ (پرسش)
جستارهای وابسته
پیشگیری از بیماری روانی (سلامت روانی)
- مثبتاندیشی
- وحدت شخصیت
- ثبات شخصیت
- هویتبخشی
- نشاط
- آرامش
- رضایت
- امنیت
- امید
- اعتماد به نفس (قوت قلب)
- شجاعت
- عزت نفس (ارزشمندی)
- تجربههای معنوی
- خودشکوفایی
- هدفمندی
- خلاقیت
- میل به فضائل اخلاقی
- پرهیز از رذائل اخلاقی
- خودمهارگری (خودکنترلی)
- صبر (مقاومت)
- روحیه جهادی
- قانونمداری
- سختکوشی (تلاش مضاعف)
- اصلاح سبک زندگی
- مسئولیتپذیری اجتماعی
- محبت (عشقورزی)
- ظلمستیزی
- اصلاح اجتماعی
- انسجام اجتماعی (همگرایی با جامعه)
- انطابق سازنده با محیط
منابع
- سبحانینیا، محمد، مهدویت و آرامش روان
- مرتضوی، زهرا سادات، فلسفه انتظار
- موحدی، محسن، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
- انصاری، رضا، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ر. ک: سبحانینیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۱۱۳؛ انصاری، رضا، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت؛ موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۰۷.
- ↑ «اُطْلُبُوا الْحَوَائِجَ بِعِزَّةِ الْاَنْفُسِ»؛ نهجالفصاحه شماره ۳۲۵.
- ↑ «وَ أَکْرِمْ نَفْسَکَ عَنْ کُلِّ دَنِیَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْکَ إِلَی الرَّغَائِبِ فَإِنَّکَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِکَ عِوَضاً وَ لَا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللَّهُ حُرّاً»؛ سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ص ۳۴۴.
- ↑ ر. ک: انصاری، رضا، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
- ↑ ر. ک: مرتضوی، زهرا سادات، فلسفه انتظار، ماهنامه شمیم یاس، ص۳۲.