توحید در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==معناشناسی== | |||
[[مقام معظم رهبری]]، معنای «توحید» را نه صرفاً یک نظریهای [[فلسفی]] و [[ذهنی]] بلکه یک نظریه زیربنایی در مورد [[انسان]] و [[جهان]] و نیز یک دکترین [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] میدانند. در میان واژههای مذهبی و غیر مذهبی کمتر واژهای میتوان یافت که تا این حد سرشار از مفاهیم انقلابی و سازنده و ناظر به ابعاد گوناگون [[زندگی اجتماعی]] و [[تاریخی]] انسان باشد و به همین دلیل همه دعوتها و نهضتهای [[الهی]] در طول [[تاریخ]] با [[اعلان]] [[یگانگی خدا]] و [[ربوبیت]] و [[الوهیت]] انحصاری او آغاز گردیده است<ref>روح توحید نفی عبودیت غیر خدا، ص۵.</ref>. | |||
توحید از دیدگاه مقام معظم رهبری، دارای دو جزء است یکی [[الله]] است و دیگر {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}. «یکی [[اثبات]] الله و دیگری [[نفی]] هر معبودی جز الله، [[اثبات ولایت]] الله و [[نفی ولایت]] غیر الله»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با کارگزاران و دستاندرکاران حج، سال ۱۳۸۸.</ref>. «یکی [[اطاعت]]، و [[عبودیت]] [[پروردگار]] عالم و دیگری [[سرپیچی]] از اطاعت انداد الله»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، در سال ۱۳۷۹.</ref>. از منظر ایشان، «[[روح]] توحید عبارت است از اینکه انسان غیر [[خدا]] را عبودیت نکند و در مقابل غیر خدا [[جبهه]] [[بندگی]] به [[زمین]] نساید»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام به مناسبت عید مبعث، در سال ۱۳۷۳.</ref>. ایشان توحید را به معنای [[حاکمیت]] [[ارزشهای الهی]] بر [[جامعه]] و نفی حکومتهای طاغوتی، [[استبدادی]] و [[فاسد]] و [[طغیانگر]] بر [[ارزشهای انسانی]] و اصیل میدانند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان زنجان، در سال ۱۳۸۲.</ref>. | |||
ایشان از منظری [[توحید]] را به معنای [[وحدت]] و [[یکپارچگی]] همه [[جهان]] و [[خویشاوندی]] تمام اجزاء و عناصر آن میدانند و معتقدند که «از آنجا که [[آفرینش]] دارای یک مبدأ است و [[خدایان]] و آفرینندگان مختلف دستاندر کار آفرینش و گردش آن نبودهاند، همه اجزاء آفرینش، اجزاء یک مجموعه و همه جهان یک واحد و دارای جهتگیری واحد است»<ref>روح توحید نفی عبودیت غیر خدا، ص۵.</ref>.<ref>[[مهدی رودبندی زاده|رودبندی زاده، مهدی]]، [[خداشناسی توحیدی - رودبندی (مقاله)|مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱]] ص ۱۱۲.</ref> | |||
== نقش [[توحید]] در [[ایدئولوژی اسلام]] == | == نقش [[توحید]] در [[ایدئولوژی اسلام]] == | ||
خط ۲۴: | خط ۳۰: | ||
'''تأثیر [[روانی]] [[توحید]]'''؛ [[حضرت آیتالله خامنهای]] در نقش [[اعتقاد]] [[توحیدی]] بر [[انسانها]] به دو نوع تأثیر سازنده توحید اشاره میکنند: [[سازندگی]] [[اجتماعی]] و سازندگی فردی؛ ایشان در مورد قسم دوم میفرمایند: تأثیرات این [[عقیده]] در روان و [[روحیه]] فرد گرویده نیز از شگفتآورترین ابعاد این اصل بنیانی [[دین]] است... [[انسان]] گرویده به توحید تحت تأثیر این عقیده از ویژگیهای مهمی برخوردار است که [[امید]] بیپایان، [[شور]] و تلاش خستگی ناپذیر، آسیب ناپذیری از [[ترس]] و [[طمع]]، وسعت دید و نظرگاه، جهتگیری درست و مشخص و... بخشی از آن را تشکیل میدهد»<ref>طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص۳۸.</ref>.<ref>[[محسن مهاجرنیا|مهاجرنیا، محسن]]، [[نظام سیاست اسلامی - مهاجرنیا (مقاله)|مقاله «نظام سیاست اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۷۶۷.</ref> | '''تأثیر [[روانی]] [[توحید]]'''؛ [[حضرت آیتالله خامنهای]] در نقش [[اعتقاد]] [[توحیدی]] بر [[انسانها]] به دو نوع تأثیر سازنده توحید اشاره میکنند: [[سازندگی]] [[اجتماعی]] و سازندگی فردی؛ ایشان در مورد قسم دوم میفرمایند: تأثیرات این [[عقیده]] در روان و [[روحیه]] فرد گرویده نیز از شگفتآورترین ابعاد این اصل بنیانی [[دین]] است... [[انسان]] گرویده به توحید تحت تأثیر این عقیده از ویژگیهای مهمی برخوردار است که [[امید]] بیپایان، [[شور]] و تلاش خستگی ناپذیر، آسیب ناپذیری از [[ترس]] و [[طمع]]، وسعت دید و نظرگاه، جهتگیری درست و مشخص و... بخشی از آن را تشکیل میدهد»<ref>طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص۳۸.</ref>.<ref>[[محسن مهاجرنیا|مهاجرنیا، محسن]]، [[نظام سیاست اسلامی - مهاجرنیا (مقاله)|مقاله «نظام سیاست اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۷۶۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} |
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۸
معناشناسی
مقام معظم رهبری، معنای «توحید» را نه صرفاً یک نظریهای فلسفی و ذهنی بلکه یک نظریه زیربنایی در مورد انسان و جهان و نیز یک دکترین اجتماعی و اقتصادی و سیاسی میدانند. در میان واژههای مذهبی و غیر مذهبی کمتر واژهای میتوان یافت که تا این حد سرشار از مفاهیم انقلابی و سازنده و ناظر به ابعاد گوناگون زندگی اجتماعی و تاریخی انسان باشد و به همین دلیل همه دعوتها و نهضتهای الهی در طول تاریخ با اعلان یگانگی خدا و ربوبیت و الوهیت انحصاری او آغاز گردیده است[۱].
توحید از دیدگاه مقام معظم رهبری، دارای دو جزء است یکی الله است و دیگر ﴿لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ﴾. «یکی اثبات الله و دیگری نفی هر معبودی جز الله، اثبات ولایت الله و نفی ولایت غیر الله»[۲]. «یکی اطاعت، و عبودیت پروردگار عالم و دیگری سرپیچی از اطاعت انداد الله»[۳]. از منظر ایشان، «روح توحید عبارت است از اینکه انسان غیر خدا را عبودیت نکند و در مقابل غیر خدا جبهه بندگی به زمین نساید»[۴]. ایشان توحید را به معنای حاکمیت ارزشهای الهی بر جامعه و نفی حکومتهای طاغوتی، استبدادی و فاسد و طغیانگر بر ارزشهای انسانی و اصیل میدانند[۵]. ایشان از منظری توحید را به معنای وحدت و یکپارچگی همه جهان و خویشاوندی تمام اجزاء و عناصر آن میدانند و معتقدند که «از آنجا که آفرینش دارای یک مبدأ است و خدایان و آفرینندگان مختلف دستاندر کار آفرینش و گردش آن نبودهاند، همه اجزاء آفرینش، اجزاء یک مجموعه و همه جهان یک واحد و دارای جهتگیری واحد است»[۶].[۷]
نقش توحید در ایدئولوژی اسلام
اعتقاد توحیدی نگرشی بیتفاوت و غیر مسئول نیست؛ بلکه شناختی متعهدانه و بینشی فعال و سازنده است. طرز فکری است که در بنای جامعه و اداره آن و ترسیم خط سیر آن و تعیین هدف آن و تأمین عناصر حفظ و ادامه آن، دارای تأثیر اساسی و تعیین کننده است. ویژگی اساسی بینش توحیدی آن است که همه کثرتها را به وحدت منتهی میکند و در موارد ذیل شالوده فکری انسان را شکل میدهد:
وابستگی جهان و انسان به قدرت برتر؛ که مستلزم آن است تا جهان برای هدفی آفریده شده باشد و انسان با وجود خرد و نیروی تصمیم و اراده، باید در راهی که به سمت هدف و دارای جهت درست است گام بردارد و ناگزیر این هدف و جهت را بشناسد.
آفریدگاری؛ سیطره تکوینی خدا، مستلزم آن است که زمام قانونگذاری و تشریع در قبضه اقتدار و اختیار او باشد و همگان ملزم به تبعیت از قانون خدا باشند.
دانش بیپایان خدا؛ مستلزم آن است که صلاحیت تنظیم مقررات بشری در انحصار او باشد.
چهارم: عبودیت یکسان همه موجودات در برابر خدا، مستلزم آن است که هیچیک از بندگان خدا، خودسر و مستقل حق تحکم و فرمانروایی بر بندگان دیگر نداشته باشد و زمامدار و مدیر و مدبر امور زندگی انسانها فقط کسی باشد که خدا خود به حکومت برگزیده است) یا به شخص، مانند امامان معصوم و یا به علائم و ملاکها، مانند حاکم اسلامی در زمان غیبت امام معصوم (ع) [۸].
عبادت و اطاعت انحصاری خدا، توحید غیر از آنکه یک بینش فلسفی است یک شناخت علمزا و زندگی ساز نیز هست یعنی عقیدهای است که بنای زندگی اجتماعی و فردی انسانها باید بر پایه آن نهاده شود. بنابر اصل توحید، انسانها حق ندارند هیچ کس و هیچ چیز جز خدا را اطاعت کنند و همه تحکمات و تحمیلاتی که از طرف «قدرتگونههای تاریخ» بر بشریت رفته، غلط و بر خلاف حق بوده است. نفی عبودیت «خدانما» ها چه در لباس قدرتهای مذهبی (احبار و رهبان) و چه در نقش قدرتهای سیاسی و اقتصادی (طاغوت - ملاء - مترف) در قرآن تأکید شده است و در مقابل اطاعت برگزیدگان و بندگان شایسته و زبده (رسول و اولواالأمر) را لازم دانسته است.
روح توحید نفی عبودیت غیر خدا؛ دایره توحید و روش موحدانه در زندگی و در سازمان بخشی اجتماعی، با تدبر در برخی دیگر از آیات توحید و شرک، مشخص و واضحتر میگردد که از آن به «عبودیت و اطاعت انحصاری خدا» یاد شده است.
توحید و نفی طبقات اجتماعی؛ حضرت آیتالله خامنهای، ریشه تمایزات اجتماعی و برخورداریهای طبقاتی را در فقدان اعتقادی توحیدی میدانند و بر این باورند که زیربنای این وضع ظالمانه: گاه به این صورت است که خدایان مختلف که آفرینش و تدبیر طبقات مختلف را در دست دارند هر طبقهای را با مزایا و حقوقی خاص پدید آوردهاند و گاه به این صورت است که خدای واحد، گروهی از بشر را با مزایایی در خلقت و طبیعت آفریده و آنان را از ویژگیهای حقوقی برخوردار ساخته است و گاه به صورتهای دیگر در عقیده اجتماعات بشری وجود داشته است. بنابراین، اساس برخورداریهای اختصاصی طبقات بالا، موهبتی طبیعی و محرومیتهای طبقات پائین نیز ضرورتی فطری قلمداد گردیده است. بعد از طرح این دیدگاهها و رد آنها، آموزههای قرآنی را در پنج مورد بیان میفرمایند: الف. خالق و معبود و مدبر امور همگان خدا است؛ ب. همه از اصل و ریشه مادی واحدی آفریده شدهاند؛ ج. هیچ کس در آفرینش از مزیتی که منشأ برخورداریهای حقوقی باشد بهرهمند نیست؛ د. همه مزیتها در اختیار همگان و وابسته به تلاشهای مداوم و کوششها و مجاهدتهای خود آدمی است؛ و. همه جهان از آن او است و آدمیان همه فقیران درگاه اویند و....
تأثیر روانی توحید؛ حضرت آیتالله خامنهای در نقش اعتقاد توحیدی بر انسانها به دو نوع تأثیر سازنده توحید اشاره میکنند: سازندگی اجتماعی و سازندگی فردی؛ ایشان در مورد قسم دوم میفرمایند: تأثیرات این عقیده در روان و روحیه فرد گرویده نیز از شگفتآورترین ابعاد این اصل بنیانی دین است... انسان گرویده به توحید تحت تأثیر این عقیده از ویژگیهای مهمی برخوردار است که امید بیپایان، شور و تلاش خستگی ناپذیر، آسیب ناپذیری از ترس و طمع، وسعت دید و نظرگاه، جهتگیری درست و مشخص و... بخشی از آن را تشکیل میدهد»[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ روح توحید نفی عبودیت غیر خدا، ص۵.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با کارگزاران و دستاندرکاران حج، سال ۱۳۸۸.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، در سال ۱۳۷۹.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام به مناسبت عید مبعث، در سال ۱۳۷۳.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان زنجان، در سال ۱۳۸۲.
- ↑ روح توحید نفی عبودیت غیر خدا، ص۵.
- ↑ رودبندی زاده، مهدی، مقاله «خداشناسی توحیدی»، منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ ص ۱۱۲.
- ↑ طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص۳۸.
- ↑ طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص۳۸.
- ↑ مهاجرنیا، محسن، مقاله «نظام سیاست اسلامی»، منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ ص ۷۶۷.