بریر بن خضیر همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'سپاه عمر سعد' به 'سپاه عمر سعد') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
از شهدای کربلاست. از [[اصحاب]] [[وفادار]] [[امام حسین]]{{ع}} و از انسان‌های [[شایسته]] و [[پرهیزگار]] که [[زاهد]]، [[قاری]] [[قرآن]] و [[معلم]] [[قرآن]] و از شجاعان بزرگوار [[کوفه]]، از [[قبیله]] [[همدان]] بود. بریر از [[تابعین]] به شمار می‌رفت و به عنوان [[سید]] القراء شناخته می‌شد. [[اهل عبادت]] و [[قرائت قرآن]] بود که در [[مسجد]] جامع [[کوفه]] به قرائت می‌پرداخت و در میان [[قبیله]] [[همدان]] [[ارزش]] و منزلتی داشت. در [[کوفه]] مشهور و مورد [[احترام]] بود. کوشش بسیاری داشت که [[عمر سعد]] را از [[دوستی]] و [[همدلی]] با [[حکومت اموی]] باز دارد که موفق نشد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱</ref>. | از شهدای کربلاست. از [[اصحاب]] [[وفادار]] [[امام حسین]]{{ع}} و از انسان‌های [[شایسته]] و [[پرهیزگار]] که [[زاهد]]، [[قاری]] [[قرآن]] و [[معلم]] [[قرآن]] و از شجاعان بزرگوار [[کوفه]]، از [[قبیله]] [[همدان]] بود. بریر از [[تابعین]] به شمار می‌رفت و به عنوان [[سید]] القراء شناخته می‌شد. [[اهل عبادت]] و [[قرائت قرآن]] بود که در [[مسجد]] جامع [[کوفه]] به قرائت می‌پرداخت و در میان [[قبیله]] [[همدان]] [[ارزش]] و منزلتی داشت. در [[کوفه]] مشهور و مورد [[احترام]] بود. کوشش بسیاری داشت که [[عمر سعد]] را از [[دوستی]] و [[همدلی]] با [[حکومت اموی]] باز دارد که موفق نشد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱</ref>. | ||
وی در سال ۶۰ [[هجری]] از [[کوفه]] به [[مکه]] رفت و به [[امام حسین]] پیوست و همراه او به [[کوفه]] آمد. روز [[تاسوعا]] از [[خوشحالی]] اینکه به [[شهادت]] خاهد رسید، با [[عبد الرحمن بن عبد ربه]] [[شوخی]] می‌کرد. [[شب]] [[عاشورا]] نیز از کسانی بود که برخاست و در [[حمایت]] و جانبازی برای [[امام]]، سخنانی ایراد کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵</ref> در [[کربلا]] چندین بار خطاب به [[دشمن]] سخنرانی‌ها کرد. کلمات [[وفاداری]] او نسبت به [[امام حسین|سید الشهدا]] معروف است. [[روز عاشورا]]، به میدان رفت و خطاب به [[سپاه | وی در سال ۶۰ [[هجری]] از [[کوفه]] به [[مکه]] رفت و به [[امام حسین]] پیوست و همراه او به [[کوفه]] آمد. روز [[تاسوعا]] از [[خوشحالی]] اینکه به [[شهادت]] خاهد رسید، با [[عبد الرحمن بن عبد ربه]] [[شوخی]] می‌کرد. [[شب]] [[عاشورا]] نیز از کسانی بود که برخاست و در [[حمایت]] و جانبازی برای [[امام]]، سخنانی ایراد کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵</ref> در [[کربلا]] چندین بار خطاب به [[دشمن]] سخنرانی‌ها کرد. کلمات [[وفاداری]] او نسبت به [[امام حسین|سید الشهدا]] معروف است. [[روز عاشورا]]، به میدان رفت و خطاب به [[سپاه عمر سعد]] خطابه‌ای ایراد کرد و به [[نکوهش]] آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا [[شهید]] شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۶.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۱
- این مدخل از زیرشاخه‌های بحث یاران امام حسین، شهدای کربلا و مرتبط با مدخل امام حسین است. "بریر بن خضیر همدانی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از شهدای کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین(ع) و از انسان‌های شایسته و پرهیزگار که زاهد، قاری قرآن و معلم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه، از قبیله همدان بود. بریر از تابعین به شمار می‌رفت و به عنوان سید القراء شناخته می‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت می‌پرداخت و در میان قبیله همدان ارزش و منزلتی داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیاری داشت که عمر سعد را از دوستی و همدلی با حکومت اموی باز دارد که موفق نشد[۱].
وی در سال ۶۰ هجری از کوفه به مکه رفت و به امام حسین پیوست و همراه او به کوفه آمد. روز تاسوعا از خوشحالی اینکه به شهادت خاهد رسید، با عبد الرحمن بن عبد ربه شوخی می‌کرد. شب عاشورا نیز از کسانی بود که برخاست و در حمایت و جانبازی برای امام، سخنانی ایراد کرد[۲] در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفاداری او نسبت به سید الشهدا معروف است. روز عاشورا، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌ای ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا شهید شد[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۱
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵
- ↑ بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۶.