قلمرو ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه ==

[[ولایت تشریعی]] (به معنای [[حق تصرف]]) در [[حقیقت]] منحصر به [[خداوند]] است، برخی مراتب آن برای بعضی [[انبیاء]]، [[پیامبر اسلام]]{{صل}}، [[امامان معصوم]]{{ع}} و در [[عصر غیبت]] برای [[فقیه عادل]] [[آگاه]] به مسائل [[زمان]] نیز ثابت است<ref>{{عربی|والولایة التشریعیة فی الواقع منحصرة بالله تعالی، بید انه سبحانه أسندها إلی أولیائه وأنبیائه،... ولایة الله التشریعیة علی أقسام، وإن شئت قلت علی مظاهر: فولایة النبی وآله الأطهار مظهر من مظاهر هذه الولایة. وولایة الفقهاء والعلماء مظهر أخر من مظاهر هذه الولایة. وولایة الوالدین علی الأولاد مظهر منها أیضا، وولایة الزوج علی زوجته وقیومیته کذلک}}، سید علی عاشور، الولایة التکوینیة لآل محمد{{ع}}، ص۲۸۱.</ref>.

== [[قلمرو ولایت زنان]] ==

پیش از این ثابت شد که بحث جواز [[ولایت زنان]] در [[امور سیاسی]] و [[قضاوت]]، مورد [[اختلاف]] است، بنابراین اصل در مسئله، [[عدم ولایت]] و عدم [[وجوب اطاعت]] است، مگر آنکه دلیلی بر آن اقامه شود. مثل: [[اصلح]] بودن [[زن]] برای [[تصدی]] قضاوت یا [[تفویض ولایت]] از جانب مردان به زنان<ref>ر ک: ارسطا، محمدجواد، فصلنامه علمی پژوهشی، حقوق اسلامی، ولایت زن، ص۱۳۰، سال یازدهم، شماره۴۲.</ref>. با توجه به این نکته، قلمرو ولایت زن مشخص می‌شود. گفتنی است [[فلسفه]] عدم ولایت زنان، نقصان ذاتی آنها نیست بلکه رعایت [[مصالح]] زن و مرد است که از جمله آن، اجتناب از اختلاط مردان و زنان است<ref>ارسطا، محمد جواد، ولایت زن،‌ ص۱۳۹.</ref>.