سیئه: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = رذائل اخلاقی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سیئه در فقه سیاسی]] - [[سیئه در جامعهشناسی اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==[[معصیت]]== | ==[[معصیت]]== | ||
==[[عمل ناصالح]]== | ==[[عمل ناصالح]]== | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۴: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:رذایل اخلاقی]] | ||
{{ارزشهای اجتماعی}} | {{ارزشهای اجتماعی}} |
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۸
مقدمه
«سَیّئه» از ریشه «سوء» به معنای بدی و چیزی که انسان را ناراحت کند. هر کار ناپسند و گناه را سیّئه میگویند، در مقابل حسنه که به کارهای خیر و خوب گفته میشود. جمع آن «سیّئات» است. در قرآن، هم به معنای کار زشت و گناه به کار رفته که موجب کیفر است، هم حادثههای ناخوشایند و نامطلوب. قرآن، کیفر سیئه را یک برابر، امّا پاداش حسنه را ده برابر دانسته است و میفرماید: حسنات و کارهای نیک، سیئات و بدیها را از بین میبرد ﴿إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ﴾[۱]. انسان با تقوا میکوشد که از او سیئههایی سر نزند و اگر مرتکب گناه شد، فوری از آن توبه کند[۲].
معصیت
عمل ناصالح
منابع
پانویس
- ↑ «بیگمان نیکیها بدیها را میزدایند» سوره هود، آیه ۱۱۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی.