اسارت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#سخت نگرفتن به [[اسیران]] و خوشخال نبودن از داشتن [[اسیران]]، چون به [[پیامبر]] خطاب می‌کند، که ای [[پیغمبر]] بگو به آن کسانی که در دست شمایند و آن اسیرانی که شما بر آنان تسلط یافته‌اید و از ایشان فدیه گرفته‌اید اگر چنانچه در دلهایتان [[ایمان به خدا]] وجود می‌داشت، و [[خداوند]] این معنا را از شما معلوم کرده بود - هر چیزی که برای او معلوم باشد قطعا وجود دارد - بشما چیزهایی می‌داد که از آن فدیه که [[مسلمانان]] از شما گرفته‌اند بهتر بود، و شما را می‌آمرزید که [[خدا]] [[آمرزنده]] [[رحیم]] است.

#[[آمرزش گناهان]] [[اسیران جنگ بدر]] در صورت پذیرش [[اسلام]] از سوی آنان. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَى إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ}}<ref>«ای پیامبر! به اسیرانی که در دست دارید بگو: اگر خداوند در دل‌هایتان خیری ببیند به شما بهتر از آنچه از شما ستانده‌اند خواهد رساند و شما را می‌آمرزد و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره انفال، آیه ۷۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۲۰.</ref>.

== منابع ==