اثبات نصب الهی امام

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث نصب امام است. "اثبات نصب امام" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اثبات نصب الهی امام در قرآن - اثبات نصب الهی امام در حدیث - اثبات نصب الهی امام در نهج البلاغه - اثبات نصب الهی امام در معارف دعا و زیارات - اثبات نصب الهی امام در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اثبات نصب امام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• امامت امیرمؤمنان در قرآن و سنت نبوی دلائل فراوانی دارد. حدیث و آیات غدیر، حدیث منزلت، آیه ولایت، آیه اطاعت و آیه صادقین از مهم‌ترین دلائل به شمار می‌آیند.
• خدای متعال در آیات متعدد، از جریان غدیر و ولایت و امامت امیرمؤمنان(ع)سخن گفته که آیه ابلاغ، آیه اکمال و آیه سأل سائل از این آیات است.
• در آیه ابلاغ، به نصب امیرمؤمنان(ع) به مقام ولایت و امامت دستور می‌دهد و پیامبر اسلام(ص) در راستای عمل به دستور الهی، جریان غدیر را محقق می‌کند. پس از برگزاری جریان غدیر، آیه اکمال نازل می‌شود و پس از ابلاغ ولایت امیرمؤمنان(ع)، برخی منکر آن می‌شوند که خدای متعال با نازل کردن سوره معارج و آیه سأل سائل و نزول عذاب، پاسخ منکران را می‌دهد.

• امامت امامان از اهل بیت و در رأس آن‌ها امامت حضرت علی(ع) به عنوان جانشین بلافصل پیامبر(ص) با دو روش عقلی و نقلی (قرآنی و روایی) قابل اثبات است:

ادله نقلی نصب امام

• آیات و روایات مختلف، متعدد و بعضاً متواتری بر امامت حضرت علی(ع) دلالت می‌‌‌کند که آن خود نظریه انتصابی بودن امامت را اثبات و تأیید می‌‌‌کند. افزون بر این نصوص - که در جای خود خواهد آمد - پیامبر اسلام(ص) بعضاً نیز به انتصابی بودن اصل حکومت بعد از رحلت خویش تصریح می‌‌‌کند که تعیین کننده آن خداوند می‌‌‌باشد. چنان‌‌که در صدر اسلام قبیله‌‌ای به نام بنی‌‌عامر اسلام خود را به این شرط منوط نموده‌‌اند که بعد از رحلت پیامبر(ص) آنان در حکومت سهمی‌ داشته باشند. حضرت ضمن پاسخ منفی دلیل آن را نه عدم پذیرش مردم یا سران قبایل بلکه تعلق مشروعیت آن به خداوند ذکر فرموده‌‌اند که تعیین حکومت و خلافت بعد از من تنها در صلاحیت خداوند است" الامر إلى‏ اللّه‏ يضعه‏ حيث‏ يشاءِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏".
• تاریخ نشان می‌‌‌دهد مشابه این جریان و درخواست برای گروه‌‌های مانند کنده، عامر‌‌ بن طفیل و ارید بن‌‌ قیس اتفاق می‌‌‌افتاد که همیشه با پاسخ منفی حضرت روبرو می‌‌‌شدند.
• نکته قابل ذکر در توضیح این نکته این‌‌که درخواست گروه‌‌های مزبور از حضرت دقیقاً واگذاری حکومت و صحنه سیاست و قدرت بود که اهل سنت آن را به عنوان یک مسئله فقهی در صلاحیت مردم و انتخاب آنان توصیف می‌‌‌کنند که پیامبر(ص) آن را حق و فعل الهی توصیف می‌‌‌فرمود.

منابع

• مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی
• قدردان قراملکی، محمد حسن، امامت.