تفسیر اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تفسیر | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
در تفسیر اخلاقی [[مفسر]] به بیان مقاصد اساسی [[قرآن‌کریم]] اهتمام می‌ورزد تا [[فطرت]] [[آدمیان]] را بیدار کرده، پرده [[غفلت]] را از مقابل [[نور]] فطرت - که [[خداوند]] در او به [[ودیعت]] نهاده- برافکند، و برای رسیدن به این [[هدف]]، به [[کشف]] آموزه‌های دقیقی می‌پردازد که خداوند به آدمیان [[القا]] کرده است (به‌ویژه [[احکام اخلاقی]]). از این رو، مفسر چیزی را [[تفسیر]] می‌کند که [[نیاز انسان]] [[مسلمان]] را در زمینه [[اخلاق]]- چه از نظر آرا و [[اندیشه]] و چه از نظر عمل- تأمین کند، و با استفاده از مفهوم و برداشت اخلاقی‌ای که مفسر به‌آن دست یافته است، به حل [[مشکلات]] [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] می‌پردازد. | در تفسیر اخلاقی [[مفسر]] به بیان مقاصد اساسی [[قرآن‌کریم]] اهتمام می‌ورزد تا [[فطرت]] [[آدمیان]] را بیدار کرده، پرده [[غفلت]] را از مقابل [[نور]] فطرت - که [[خداوند]] در او به [[ودیعت]] نهاده- برافکند، و برای رسیدن به این [[هدف]]، به [[کشف]] آموزه‌های دقیقی می‌پردازد که خداوند به آدمیان [[القا]] کرده است (به‌ویژه [[احکام اخلاقی]]). از این رو، مفسر چیزی را [[تفسیر]] می‌کند که [[نیاز انسان]] [[مسلمان]] را در زمینه [[اخلاق]]- چه از نظر آرا و [[اندیشه]] و چه از نظر عمل- تأمین کند، و با استفاده از مفهوم و برداشت اخلاقی‌ای که مفسر به‌آن دست یافته است، به حل [[مشکلات]] [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] می‌پردازد. | ||
[[دلایل]] [[گرایش]] به چنین [[شیوه تفسیری]] یکی این است که اساساً [[فلسفه بعثت]] [[انبیا]] [[تربیت]] [[انسان]] و رساندن او به اهداف بلند [[اخلاقی]] است؛ و دیگر این که این [[مفسران]] معتقدند هرگونه تغییری در انسان و [[جامعه بشری]]، از [[تغییر]] اخلاقی در انسان سرچشمه می‌گیرد<ref>ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه ۵۴</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۵۳.</ref> | [[دلایل]] [[گرایش]] به چنین [[شیوه تفسیری]] یکی این است که اساساً [[فلسفه بعثت]] [[انبیا]] [[تربیت]] [[انسان]] و رساندن او به اهداف بلند [[اخلاقی]] است؛ و دیگر این که این [[مفسران]] معتقدند هرگونه تغییری در انسان و [[جامعه بشری]]، از [[تغییر]] اخلاقی در انسان سرچشمه می‌گیرد<ref>ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه ۵۴</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۵۳.</ref> | ||
==[[مفسّران]] [[اخلاقی]]== | == [[مفسّران]] [[اخلاقی]] == | ||
مفسّران اخلاقی، کتاب [[تفسیری]] خویش را با [[عنایت خاص]] به بررسی مسائل اخلاقی، [[اجتماعی]] و [[تربیتی]] نوشته‌اند. برخی از این [[مفسران]] عبارتند از: | مفسّران اخلاقی، کتاب [[تفسیری]] خویش را با [[عنایت خاص]] به بررسی مسائل اخلاقی، [[اجتماعی]] و [[تربیتی]] نوشته‌اند. برخی از این [[مفسران]] عبارتند از: | ||
# | # [[اسماعیل حقی بروسوی]] از [[دانشمندان حنفی]] مسلک که در [[ترکیه]] متولد شد. وی تألیفاتی از جمله: [[رساله خلیلیه (کتاب)|رساله خلیلیه]] (درباره صوفیگری)، [[الأربعون حدیثاً (کتاب)|الأربعون حدیثاً]]، [[الفروقات (کتاب)|الفروقات]] و [[تفسیر روح البیان (کتاب)|تفسیر روح البیان]] دارد با [[زبان عربی]]، که حاوی عبارات روشن و اشعار ترکی، [[فارسی]] که در ده جلد انتشار یافته است. شیخ اسماعیل در سال ۱۱۲۷ ق [[وفات]] یافت. | ||
# | # [[سید محمد حسین فضل‌الله]] از علمای معاصر [[شیعه]] [[اثناعشری]] و از [[مجاهدان]] لبنانی که آثار متعددی نیز نگاشته‌اند؛ از جمله [[تفسیر من وحی القرآن (كتاب)|تفسیر من وحی القرآن]] به زبان عربی، که با کلیاتی از [[پیام]] [[سوره]] و [[آیه]] شروع می‌شود و به تحلیل موضوع می‌پردازد. مؤلف بیشتر به بحث‌های موضوعی پرداخته و کمتر به جنبه‌های ادبی وارد شده است. این تفسیر را دارالزهرای بیروت در یازده جلد چاپ کرده است<ref>ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه (۷۵۳-۸۰۲)و۴۷۵؛ ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیرقرآن، صفحه ۱۰۲و۵۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۴۴۸۰.</ref> | ||
{{تفسیر}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۳
مقدمه
در تفسیر اخلاقی مفسر به بیان مقاصد اساسی قرآن‌کریم اهتمام می‌ورزد تا فطرت آدمیان را بیدار کرده، پرده غفلت را از مقابل نور فطرت - که خداوند در او به ودیعت نهاده- برافکند، و برای رسیدن به این هدف، به کشف آموزه‌های دقیقی می‌پردازد که خداوند به آدمیان القا کرده است (به‌ویژه احکام اخلاقی). از این رو، مفسر چیزی را تفسیر می‌کند که نیاز انسان مسلمان را در زمینه اخلاق- چه از نظر آرا و اندیشه و چه از نظر عمل- تأمین کند، و با استفاده از مفهوم و برداشت اخلاقی‌ای که مفسر به‌آن دست یافته است، به حل مشکلات اجتماعی و سیاسی می‌پردازد.
دلایل گرایش به چنین شیوه تفسیری یکی این است که اساساً فلسفه بعثت انبیا تربیت انسان و رساندن او به اهداف بلند اخلاقی است؛ و دیگر این که این مفسران معتقدند هرگونه تغییری در انسان و جامعه بشری، از تغییر اخلاقی در انسان سرچشمه می‌گیرد[۱].[۲]
مفسّران اخلاقی
مفسّران اخلاقی، کتاب تفسیری خویش را با عنایت خاص به بررسی مسائل اخلاقی، اجتماعی و تربیتی نوشته‌اند. برخی از این مفسران عبارتند از:
- اسماعیل حقی بروسوی از دانشمندان حنفی مسلک که در ترکیه متولد شد. وی تألیفاتی از جمله: رساله خلیلیه (درباره صوفیگری)، الأربعون حدیثاً، الفروقات و تفسیر روح البیان دارد با زبان عربی، که حاوی عبارات روشن و اشعار ترکی، فارسی که در ده جلد انتشار یافته است. شیخ اسماعیل در سال ۱۱۲۷ ق وفات یافت.
- سید محمد حسین فضل‌الله از علمای معاصر شیعه اثناعشری و از مجاهدان لبنانی که آثار متعددی نیز نگاشته‌اند؛ از جمله تفسیر من وحی القرآن به زبان عربی، که با کلیاتی از پیام سوره و آیه شروع می‌شود و به تحلیل موضوع می‌پردازد. مؤلف بیشتر به بحث‌های موضوعی پرداخته و کمتر به جنبه‌های ادبی وارد شده است. این تفسیر را دارالزهرای بیروت در یازده جلد چاپ کرده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- تفاسیر تابعین تابعین
- تفاسیر تک نگار
- تفاسیر عصر جدید
- تفاسیر عصر کهن
- تفاسیر لغوی
- تفسیر اجتهادی
- تفسیر اجمالی قرآن
- تفسیر اِعراب
- تفسیر قرآن به مقتضای عقل
- تفسیر باطنی
- تفسیر مالکیه
- تفسیر روایی
- تفسیر مسلسل
- تفسیر قرآن به کلام صحابه
- تفسیر قرآن با قول تابعی
- تفسیر قرآن با قرآن
- تفسیر عهد نبوت
- تفسیر عهد رسالت
- تفسیر عهد صحابه
- تفسیر غریب قرآن
- تفسیر عقلی
- تفسیر پلورالیستی قرآن
- تفسیر تبیینی قرآن
- تفسیر تحلیلی
- تفسیر بلاغی
- تفسیر تدبری قرآن
- تفسیر تمسکی قرآن
- تفسیر عصر تابعین
- تفسیر در عصر تدوین
- تفسیر عصر پیامبر خاتم
- تفسیر درایی
- تفسیر زبدة البیان
- تفسیر سکولاریستی قرآن
- تفسیر سیستمی
- تفسیر عبدالله بن عباس
- تفسیر قرآن به قرآن
- تفسیر لفظی قرآن
- تفسیر لیبرالیستی قرآن
- تفسیر مأثور
- تفسیر معتزله
- تفسیر مجمل به مبین
- تفسیر مطلق به مقید
- تفسیر معتزلیان جدید
- تفسیر معنا
- تفسیر معنوی قرآن
- تفسیر نو اعتزالی
- تفسیر وجوه قرآن
- تفسیر ترتیبی
- تفسیر مزجی
- تفسیر موضوعی
- تفسیر اهل بیت
- تفسیر پیامبر خاتم
- تفسیر تابعین
- تفسیر عامه
- تفسیر عصر نهضت
- تفسیر توحیدی
- تفسیر دوران نهضت‌های اصلاحی
- تفسیر صحابه
- تفسیر عصر جدید
- تفسیر باطن قرآن
- تفسیر ظاهر قرآن
- تفسیر اهل‌سنت
- تفسیر باطنیه
- تفسیر ماتریدیه
- تفسیر خوارج
- تفسیر شیعه
- تفسیر متصوفه
- تفسیر اجتماعی
- تفسیر اخلاقی
- تفسیر ادبی
- تفسیر اشاری
- تفسیر به رأی
- تفسیر بیانی
- تفسیر زیدیه
- تفسیر شافعیه
- تفسیر پوزیتیویستی
- تفسیر تاریخی
- تفسیر تربیتی
- تفسیر رمزی
- تفسیر عرفانی
- تفسیر علمی
- تفسیر فقهی
- تفسیر فیضی
- تفسیر فلسفی
- تفسیر کلامی
- تفسیر نقلی
- آداب تفسیر قرآن
- آراء تفسیری
- اسرائیلیات در تفسیر
- اقطاب اسرائیلیات
- اقطاب وضّاعین
- اولین مدون تفسیر
- تأویل قرآن
- تدوین تفسیر قرآن
- تفاسیر قرآن
- تفسیر پذیری قرآن
- تفسیر نگاری
- تنزیل قرآن
- توقیفیت تفسیر قرآن
- جری و تطبیق
- روایات تفسیری
- روش‌های تفسیری
- سیاق عام
- شرافت تفسیر قرآن
- طرق تفسیری
- غرایب تفسیر
- فضیلت تفسیر قرآن
- قواعد تفسیر
- مبادی تفسیر
- مدارس تفسیر قرآن
- مراتب تفسیر
- مراحل تفسیر
- مصادر نقلی تفسیر
- مفسران
- مقدمات تفسیر
- مکاتب تفسیری
- منابع تفسیر
- تأویل قرآن
منابع
پانویس
- ↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه ۵۴
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۵۳.
- ↑ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه (۷۵۳-۸۰۲)و۴۷۵؛ ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیرقرآن، صفحه ۱۰۲و۵۰.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۴۴۸۰.