جهان‌گشایی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۰

مقدمه

درباره عملیات نظامی حضرت مهدی (ع) و گشودن شهرها و کشورها، روایات بر دو گونه است: بعضی روایات سخن از گشودن شرق و غرب، جنوب و قبله و سرانجام همه جهان به میان آورده است و برخی روایات دیگر، به گشودن سرزمین‌های معینی از جهان اشاره دارد.

بی‌شک حضرت همه جهان را تحت سیطره حکومت خود می‌آورد، ولی این‌که از بعضی شهرها نام برده شده، شاید به لحاظ‍‌ اهمیتی باشد که آن شهرها در آن روزگار پیدا خواهند کرد. این اهمیت برای این است که آن‌ها از قدرت‌های آن روزگار به حساب می‌آیند و سرزمین‌هایی از جهان را تحت نفوذ خود دارند یا آن سرزمین‌ها منطقه پهناوری هستند که بخش بزرگی از جمعیت را در خود جای داده‌اند و یا این‌که قبله آمال پیروان یکی از مذاهب و ادیان می‌باشند؛ به طوری که اگر آن شهر سقوط‍‌ کند، همه پیروان آن آیین تسلیم می‌شوند یا به سبب اهمیت نظامی و استراتژیکی آن است؛ به‌طوری که با سقوط‍‌ آن، عملیات دشمن مختل شده، زمینه برای تهاجم نیروهای حضرت فراهم می‌گردد. برگزیدن شهر مکه به‌عنوان نقطه آغاز قیام، سپس برگزیدن عراق و کوفه به‌عنوان مرکزیت سیاسی-نظامی حکومت و حرکت به سوی شام و گشودن بیت المقدس، شاید تأییدی بر این سخن باشد؛ زیرا امروزه اهمیت سیاسی، مذهبی و نظامی این سه سرزمین بر کسی پوشیده نیست^[۱].

برخی روایات که به تسلط‍‌ حضرت بر سراسر جهان دلالت دارد عبارتند از: امام باقر (ع) در تفسیر آیه شریفه ﴿إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ...﴾^[۲] فرمودند: این آیه مربوط‍‌ به آل محمد (ع) و آخرین امامان است. خداوند شرق و غرب زمین را در اختیار و نفوذ حضرت مهدی (ع) و یارانش قرار می‌دهد^[۳].

امام رضا (ع) از پدرانش نقل می‌کند که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "وقتی مرا به معراج بردند... عرض کردم: پروردگارا! آیا اینان (امامان) پس از من جانشینان من خواهند بود؟ ندا آمد: ای محمّد! آری، اینان دوستان و برگزیدگان و محبّ‌های من پس از تو بر بندگانم می‌باشند و جانشینان و بهترین بندگانم پس از تو خواهند بود. به عزّت و جلالم سوگند، دین و آیینم را به وسیله آنان به افراد بشر غالب می‌سازم و کلمة الله را به وسیله آنان برتری می‌بخشم و به وسیله آخرین آنان، زمین را از وجود سرکشان و گنهکاران پاک می‌کنم و فرمانروایی شرق و غرب را به او می‌دهم^[۴].

امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: هنگام قیام حضرت قائم (ع)، خداوند اسلام را بر همه ادیان پیروز می‌کند^[۵].

دسته دیگری از روایات به گشودن شهرهای مخصوصی اشاره دارد: امام باقر (ع) می‌فرمایند: حضرت قائم (ع)، سه پرچم را برای عملیات در سه نقطه آماده می‌سازد؛ پرچمی را به قسطنطنیه گسیل می‌دارد و خداوند آن‌جا را برای او می‌گشاید، پرچم دیگری را برای چین می‌فرستد و آن‌جا نیز بر حضرت گشوده می‌شود و پرچم سوم را برای کوه‌های دیلم می‌فرستد و آن‌جا هم به تصرف نیروهایش درمی‌آید^[۶].

ابو حمزه ثمالی می‌گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که فرمودند: هنگامی که قائم آل محمد (ع) ظهور می‌کند، به همراه او شمشیری است که آن را از نیام می‌کشد و خداوند به دست او سرزمین‌های روم، چین، ترک، دیلم، سند، هند، کابل، شام و خزر را می‌گشاید^[۷].^[۸]

پرسش مستقیم

امام مهدی چه کشورها و شهرهایی را به تصرف خود در می‌آورد؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه

پانویس

↑ طبسی، نجم الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی، ص۱۱۹.
↑ سوره حج، ۴۱.
↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۵.
↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۶۶؛ بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۳۴۶؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۶۲.
↑ ینابیع المودّه، ص ۴۲۳.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸ و ج ۵۴، ص ۳۳۲.
↑ غیبة نعمانی، ص ۱۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۵۵.

[1] طبسی، نجم الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی، ص۱۱۹.

[2] سوره حج، ۴۱.

[3] بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۵.

[4] شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۶۶؛ بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۳۴۶؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۶۲.

[5] ینابیع المودّه، ص ۴۲۳.

[6] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸ و ج ۵۴، ص ۳۳۲.

[7] غیبة نعمانی، ص ۱۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸.

[8] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۵۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت}}
+{{مدخل مرتبط
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+| موضوع مرتبط = امام مهدی
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
+| عنوان مدخل  =
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
+| مداخل مرتبط =
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
+}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*درباره عملیات [[نظامی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و گشودن [[شهرها]] و کشورها، [[روایات]] بر دو گونه است: بعضی [[روایات]] سخن از گشودن شرق و غرب، جنوب و [[قبله]] و سرانجام همه [[جهان]] به میان آورده است و برخی [[روایات]] دیگر، به گشودن سرزمین‌های معینی از [[جهان]] اشاره دارد.
+درباره عملیات [[نظامی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و گشودن [[شهرها]] و کشورها، [[روایات]] بر دو گونه است: بعضی [[روایات]] سخن از گشودن شرق و غرب، جنوب و [[قبله]] و سرانجام همه [[جهان]] به میان آورده است و برخی [[روایات]] دیگر، به گشودن سرزمین‌های معینی از [[جهان]] اشاره دارد.
-*بی‌شک [[حضرت]] همه [[جهان]] را تحت سیطره [[حکومت]] خود می‌آورد، ولی این‌که از بعضی [[شهرها]] نام برده شده، شاید به لحاظ‍‌ اهمیتی باشد که آن [[شهرها]] در آن روزگار پیدا خواهند کرد. این اهمیت برای این است که آن‌ها از قدرت‌های آن روزگار به حساب می‌آیند و سرزمین‌هایی از [[جهان]] را تحت نفوذ خود دارند یا آن سرزمین‌ها منطقه پهناوری هستند که بخش بزرگی از جمعیت را در خود جای داده‌اند و یا این‌که [[قبله]] [[آمال]] [[پیروان]] یکی از [[مذاهب]] و [[ادیان]] می‌باشند؛ به طوری که اگر آن شهر سقوط‍‌ کند، همه [[پیروان]] آن [[آیین]] [[تسلیم]] می‌شوند یا به سبب اهمیت [[نظامی]] و استراتژیکی آن است؛ به‌طوری که با سقوط‍‌ آن، عملیات [[دشمن]] مختل شده، زمینه برای تهاجم نیروهای [[حضرت]] فراهم می‌گردد. [[برگزیدن]] شهر [[مکه]] به‌عنوان نقطه آغاز [[قیام]]، سپس [[برگزیدن]] [[عراق]] و [[کوفه]] به‌عنوان مرکزیت سیاسی-نظامی [[حکومت]] و حرکت به سوی [[شام]] و گشودن [[بیت المقدس]]، شاید تأییدی بر این سخن باشد؛ زیرا امروزه اهمیت [[سیاسی]]، مذهبی و [[نظامی]] این سه سرزمین بر کسی پوشیده نیست<ref>[[نجم الدین طبسی|طبسی، نجم الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۱۱۹.</ref>.
-*برخی [[روایات]] که به تسلط‍‌ [[حضرت]] بر سراسر [[جهان]] دلالت دارد عبارتند از: [[امام باقر]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ...}}<ref>سوره حج، ۴۱.</ref> فرمودند: این [[آیه]] مربوط‍‌ به [[آل محمد]] {{عم}} و آخرین [[امامان]] است. [[خداوند]] شرق و غرب [[زمین]] را در [[اختیار]] و نفوذ [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۵.</ref>.
+بی‌شک [[حضرت]] همه [[جهان]] را تحت سیطره [[حکومت]] خود می‌آورد، ولی این‌که از بعضی [[شهرها]] نام برده شده، شاید به لحاظ‍‌ اهمیتی باشد که آن [[شهرها]] در آن روزگار پیدا خواهند کرد. این اهمیت برای این است که آن‌ها از قدرت‌های آن روزگار به حساب می‌آیند و سرزمین‌هایی از [[جهان]] را تحت نفوذ خود دارند یا آن سرزمین‌ها منطقه پهناوری هستند که بخش بزرگی از جمعیت را در خود جای داده‌اند و یا این‌که [[قبله]] [[آمال]] [[پیروان]] یکی از [[مذاهب]] و [[ادیان]] می‌باشند؛ به طوری که اگر آن شهر سقوط‍‌ کند، همه [[پیروان]] آن [[آیین]] [[تسلیم]] می‌شوند یا به سبب اهمیت [[نظامی]] و استراتژیکی آن است؛ به‌طوری که با سقوط‍‌ آن، عملیات [[دشمن]] مختل شده، زمینه برای تهاجم نیروهای [[حضرت]] فراهم می‌گردد. [[برگزیدن]] شهر [[مکه]] به‌عنوان نقطه آغاز [[قیام]]، سپس [[برگزیدن]] [[عراق]] و [[کوفه]] به‌عنوان مرکزیت سیاسی-نظامی [[حکومت]] و حرکت به سوی [[شام]] و گشودن [[بیت المقدس]]، شاید تأییدی بر این سخن باشد؛ زیرا امروزه اهمیت [[سیاسی]]، مذهبی و [[نظامی]] این سه سرزمین بر کسی پوشیده نیست<ref>[[نجم الدین طبسی|طبسی، نجم الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص۱۱۹.</ref>.
-*[[امام رضا]] {{ع}} از پدرانش [[نقل]] می‌کند که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "وقتی مرا به [[معراج]] بردند... عرض کردم: پروردگارا! آیا اینان ([[امامان]]) پس از من [[جانشینان]] من خواهند بود؟ ندا آمد: ای [[محمّد]]! آری، اینان [[دوستان]] و برگزیدگان و محبّ‌های من پس از تو بر بندگانم می‌باشند و [[جانشینان]] و [[بهترین]] بندگانم پس از تو خواهند بود. به [[عزّت]] و جلالم [[سوگند]]، [[دین]] و آیینم را به وسیله آنان به افراد [[بشر]] غالب می‌سازم و [[کلمة الله]] را به وسیله آنان [[برتری]] می‌بخشم و به وسیله آخرین آنان، [[زمین]] را از وجود سرکشان و گنهکاران [[پاک]] می‌کنم و [[فرمانروایی]] شرق و غرب را به او می‌دهم<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۶۶؛ بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۳۴۶؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>.
-*[[امام باقر]] {{ع}} نیز می‌فرمایند: [[هنگام قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}}، [[خداوند]] [[اسلام]] را بر همه [[ادیان]] پیروز می‌کند<ref>ینابیع المودّه، ص ۴۲۳.</ref>.
+برخی [[روایات]] که به تسلط‍‌ [[حضرت]] بر سراسر [[جهان]] دلالت دارد عبارتند از: [[امام باقر]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ...}}<ref>سوره حج، ۴۱.</ref> فرمودند: این [[آیه]] مربوط‍‌ به [[آل محمد]] {{عم}} و آخرین [[امامان]] است. [[خداوند]] شرق و غرب [[زمین]] را در [[اختیار]] و نفوذ [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۵.</ref>.
-*دسته دیگری از [[روایات]] به گشودن شهرهای مخصوصی اشاره دارد: [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: [[حضرت قائم]] {{ع}}، سه [[پرچم]] را برای عملیات در سه نقطه آماده می‌سازد؛ پرچمی را به [[قسطنطنیه]] گسیل می‌دارد و [[خداوند]] آن‌جا را برای او می‌گشاید، [[پرچم]] دیگری را برای چین می‌فرستد و آن‌جا نیز بر [[حضرت]] گشوده می‌شود و [[پرچم]] سوم را برای کوه‌های [[دیلم]] می‌فرستد و آن‌جا هم به [[تصرف]] نیروهایش درمی‌آید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸ و ج ۵۴، ص ۳۳۲.</ref>.
-*[[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: از [[امام باقر]] {{ع}} شنیدم که فرمودند: هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]] {{عم}} [[ظهور]] می‌کند، به همراه او شمشیری است که آن را از نیام می‌کشد و [[خداوند]] به دست او سرزمین‌های [[روم]]، چین، ترک، [[دیلم]]، [[سند]]، [[هند]]، کابل، [[شام]] و خزر را می‌گشاید<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۵۵.</ref>.
+[[امام رضا]] {{ع}} از پدرانش [[نقل]] می‌کند که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "وقتی مرا به [[معراج]] بردند... عرض کردم: پروردگارا! آیا اینان ([[امامان]]) پس از من [[جانشینان]] من خواهند بود؟ ندا آمد: ای [[محمّد]]! آری، اینان [[دوستان]] و برگزیدگان و محبّ‌های من پس از تو بر بندگانم می‌باشند و [[جانشینان]] و [[بهترین]] بندگانم پس از تو خواهند بود. به [[عزّت]] و جلالم [[سوگند]]، [[دین]] و آیینم را به وسیله آنان به افراد [[بشر]] غالب می‌سازم و [[کلمة الله]] را به وسیله آنان [[برتری]] می‌بخشم و به وسیله آخرین آنان، [[زمین]] را از وجود سرکشان و گنهکاران [[پاک]] می‌کنم و [[فرمانروایی]] شرق و غرب را به او می‌دهم<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۶۶؛ بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۳۴۶؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۶۲.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+[[امام باقر]] {{ع}} نیز می‌فرمایند: [[هنگام قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}}، [[خداوند]] [[اسلام]] را بر همه [[ادیان]] پیروز می‌کند<ref>ینابیع المودّه، ص ۴۲۳.</ref>.
+دسته دیگری از [[روایات]] به گشودن شهرهای مخصوصی اشاره دارد: [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: [[حضرت قائم]] {{ع}}، سه [[پرچم]] را برای عملیات در سه نقطه آماده می‌سازد؛ پرچمی را به [[قسطنطنیه]] گسیل می‌دارد و [[خداوند]] آن‌جا را برای او می‌گشاید، [[پرچم]] دیگری را برای چین می‌فرستد و آن‌جا نیز بر [[حضرت]] گشوده می‌شود و [[پرچم]] سوم را برای کوه‌های [[دیلم]] می‌فرستد و آن‌جا هم به [[تصرف]] نیروهایش درمی‌آید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸ و ج ۵۴، ص ۳۳۲.</ref>.
+[[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: از [[امام باقر]] {{ع}} شنیدم که فرمودند: هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]] {{عم}} [[ظهور]] می‌کند، به همراه او شمشیری است که آن را از نیام می‌کشد و [[خداوند]] به دست او سرزمین‌های [[روم]]، چین، ترک، [[دیلم]]، [[سند]]، [[هند]]، کابل، [[شام]] و خزر را می‌گشاید<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۵۵.</ref>
+== پرسش مستقیم ==
 * [[امام مهدی چه کشورها و شهرهایی را به تصرف خود در می‌آورد؟ (پرسش)]]
+== پرسش‌های وابسته ==
 {{پرسمان حکومت جهانی امام مهدی}}
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
 {{پایان منابع}}
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
-{{امام مهدی}}
 [[رده:امام مهدی]]
-[[رده:جهان‌گشایی امام مهدی]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]