مسئولیتپذیری اجتماعی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[مسئولیتپذیری اجتماعی]]''' است. "'''[[مسئولیتپذیری اجتماعی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مسئولیتپذیری اجتماعی در قرآن]] - [[مسئولیتپذیری اجتماعی در حدیث]] - [[مسئولیتپذیری اجتماعی در اخلاق اسلامی]] - [[مسئولیتپذیری اجتماعی در نهج البلاغه]] - [[مسئولیتپذیری اجتماعی در معارف دعا و زیارات]] - [[مسئولیتپذیری اجتماعی در معارف مهدویت]]</div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مسئولیتپذیری اجتماعی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==معنای [[مسئولیتپذیری]]== | ==معنای [[مسئولیتپذیری]]== |
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۳۹
اين مدخل از زیرشاخههای بحث مسئولیتپذیری اجتماعی است. "مسئولیتپذیری اجتماعی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مسئولیتپذیری اجتماعی در قرآن - مسئولیتپذیری اجتماعی در حدیث - مسئولیتپذیری اجتماعی در اخلاق اسلامی - مسئولیتپذیری اجتماعی در نهج البلاغه - مسئولیتپذیری اجتماعی در معارف دعا و زیارات - مسئولیتپذیری اجتماعی در معارف مهدویت
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مسئولیتپذیری اجتماعی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
معنای مسئولیتپذیری
- مسئولیت به معنای ضمانت و تعهد است. مسئولیت چیزی با کسی بودن، یعنی به گردن او، در عهدۀ او، در ضمان و پایبندی او بودن است. بنابراین هر گاه انسان متعهد به انجام کاری میشود در حقیقت مسئولیت انجام آن کار را پذیرفته است. مسئولیت پذیری یکی از ویژگیهای اکتسابی انسانها و نوعی مهارت شخصی است که در مسیر رشد و کسب تجارب به مرور پرورش مییابد و نیازمند آموزش و تمرین است و به نظر بسیاری از روانشناسان، یکی از شاخصههای سلامت روانی است[۱].
مسئولیت پذیری در انتظار
- انسانها همواره در قبال خالق، امام و رهبر، اجتماع و محیط زیست و...مسئولیت و تعهد دارد. یکی از مهمترین سطوح و عرصههای مسئولیت انسان مسئولیت در قبال امام و رهبر است. اعتقاد به امام زمان و منتظر او بودن باعث تقویت روحیۀ مسئولیت پذیری در انسان میشود برهمین اساس مؤمن منتظر بی کار نمیماند بلکه زمینه را برای حضور امام مهیا مینماید چراکه انتظار مهدی فاطمه انتظار پویا، سازنده، تعهدآور، نیروآفرین و حرکتبخش است؛ نه انتظار مخرب بدون حرکت، تلاش، اسارتبخش؛ فلج کننده ونوعی ابا حهگری[۲].
- مهدویت، یعنی داشتن احساس مسئولیت بینالمللی و جهانی برای اصلاح بشریت، لذا انتظار باوری است که با آن تعهد و تکلیف دینی منتظر در هر زمانی باقی و جاوید است و منتظران مسئولیتهای سنگین و عظیمی بر دوش دارند که آنها را میتوان در دو بعد فردی و اجتماعی اینگونه برشمرد:
- مسئولیت فردی: منتظر واقعی با تکیه بر مبانی مهدویت در قبال خود احساس مسئولیت میکند که نخستین و مهمترین مسئولیت، تهذیب نفس و خودسازی است که میتواند زمینۀ تحقق ظهور را فراهم سازد[۳].
- مسئولیتپذیری اجتماعی: از تکالیف منتظران در عصر غیبت، احساس دیگرخواهی و انساندوستی است؛ زیراکه انسان منتظر، پیوندی گسستناپذیر با آرمانهای امام خود دارد و در آن راستا گام برمیدارد. امام موعود، یار و یاور واقعی مظلومان و حامی حقیقی مستضعفان است. پس جامعۀ منتظر و انسانهای دارای خصلت انتظار باید به یاری انسانهای مظلوم و محروم بشتابند و دشواریها و مشکلات گرفتاران را تا حد توان، برطرف کنند[۴].
- یکی از مسئولیتهای اجتماعی در عصر غیبت، امر به معروف و نهی از منکر است؛ چراکه رضایت حضرت در انجام معروف و احیای ارزشهای دینی است و بزرگترین امرکننده به معروف و نهی کننده از منکر در روزگار ظهور، خود حضرت مهدی (ع) است؛ پس چگونه ممکن است جامعۀ منتظر خشنودی او را نخواهد، در این بُعد به حضرت مهدی (ع) اقتدا نکند و به او تشبه نجوید؟ امام باقر (ع) فرموده است: «مهدی (ع) و یاران او... امر به معروف و نهی از منکر میکنند»[۵].[۶]
- در توضیحی دیگر چنین باید گفت: امروزه همۀ منتظران انتظار مثبت را جایگزین انتظار منفی میدانند و مسئول بودن منتظران در مقابل اعمال و رفتار خود، همنوعان، اسلام و جامعه را مسلم میپندارند. اگر این مسئولیت فردی را به دو نوع مسئولیت در مقابل "شخصیت خود منتظر" و مسئولیت "در مقابل جامعه منتظر" تقسیم کنیم، مسئولیتپذیری فردی بر مسئولیتپذیری اجتماعی مقدم خواهد بود. پس در جایی که به مسئولیت فرد در مقابل جامعه تأکید میشود این افراد مسئول هستند بعد از اهتمام در خودسازی به ایفای نقشهای اجتماعی اقدام میکنند[۷].
پرسش مستقیم
- مثبتاندیشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- معنابخشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- ثبات شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- وحدت شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- هویتبخشی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس نشاط به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- آرامشبخشی و احساس آرامش به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس رضایت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امنیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امید به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس عزت نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس خودباوری و اعتماد به نفس به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس رضایت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- احساس امنیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد شخصیت به عنوان یکی از آثار روانشناختی ظهور به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه خودمهارگری و مدیریت عواطف به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه هدفمندی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه صبر و استقامت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه و میل به فضائل اخلاقی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه محبت و عشقورزی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه انسجام و همگرایی با جامعه به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه اخلاقمداری به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- رشد روحیه مسئولیتپذیری به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- اصلاح سبک زندگی به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد رشد شخصیت روانی به چه معناست؟ (پرسش)
- اشتیاق به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد عاطفی به چه معناست؟ (پرسش)
- محبت به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد عاطفی به چه معناست؟ (پرسش)
پیشگیری از بیماری روانی (سلامت روانی)
- مثبتاندیشی
- وحدت شخصیت
- ثبات شخصیت
- هویتبخشی
- نشاط
- آرامش
- رضایت
- امنیت
- امید
- اعتماد به نفس (قوت قلب)
- شجاعت
- عزت نفس (ارزشمندی)
- تجربههای معنوی
- خودشکوفایی
- هدفمندی
- خلاقیت
- میل به فضائل اخلاقی
- پرهیز از رذائل اخلاقی
- خودمهارگری (خودکنترلی)
- صبر (مقاومت)
- روحیه جهادی
- قانونمداری
- سختکوشی (تلاش مضاعف)
- اصلاح سبک زندگی
- مسئولیتپذیری اجتماعی
- محبت (عشقورزی)
- ظلمستیزی
- اصلاح اجتماعی
- انسجام اجتماعی (همگرایی با جامعه)
- انطابق سازنده با محیط
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: موحدی، محسن، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت؛ سبحانینیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۶۰-۶۱.
- ↑ ر.ک: انصاری، رضا، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
- ↑ ر.ک: سبحانینیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۶۰-۶۱.
- ↑ ر.ک: کشاورز، سوسن، مفاهیم آیندهنگر در اسلام و آثار تربیتی آنها، ص۱۵۰-۱۵۱.
- ↑ «الْمَهْدِیِّ وَ أَصْحَابِهِ... یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ»؛ بحارالانوار، ج۱، ص۴۷.
- ↑ ر.ک: سبحانینیا، محمد، مهدویت و آرامش روان، ص۶۰-۶۱.
- ↑ ر.ک: محمدی، ناصر و مفتاح، احمد رضا، نقش باور به مهدویت در معنابخشی زندگی فردی، ص۲۵۵.