اویس قرنی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخلهای وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخلهای وابسته}} +{{مدخل وابسته}})) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[مراد]] (قبیله) | * [[مراد]] (قبیله) | ||
* [[مذحج]] (قبیله) | * [[مذحج]] (قبیله) |
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۳
نسب
أویس بن عامر بن جزء بن مالک بن عمرو بن مسعدة بن عمرو بن سعد بن عصوان مرادی، قرنی، کوفی مشهور به أویس بن عامر القرنی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را مقبول میدانند. در یمن، قرن و کوفه زندگی میکرد[۱]
مقدمه
اوَیس بن عامر بن جَزْء مُرادی قَرَنی، پاک نهادی نیک اندیش و از چهرههای پرفروغ تاریخ اسلام است. او به روزگار پیامبر(ص) اسلام آورد؛ اما ایشان را ندید. از این رو، او را در شمار تابعیان یاد کردهاند. پیامبر(ص) او را بهترین و برترینِ تابعیان شمرده است[۲] و بر شفیع بودن او در قیامت- که کسان بسیاری را شفاعت خواهد کرد- تصریح کرده است[۳]. او را یکی از زهاد مشهور و از هشت زاهد معروف صدر اسلام برشمردهاند. اویس در جریانهای اجتماعی حضور آشکاری نداشته؛ ولی در عبادت، بسی سختکوش بوده است.
آوردهاند که او گاهی شب را یکسر در سجود به سر میبرد. اویس در جنگهای جمل و صِفین، شرکت کرد و در صفین تا مرز شهادت با مولا(ع) پیمان بست و در همان نبرد، خونین چهره، شهد شهادت نوشید و در همان مکان به خاک سپرده شد. توصیف امام موسی بن جعفر(ع) از اویس، یاد کردنی است که فرمود: "چون قیامت برپا گردد و ندا دهندهای ندا در دهد:..." حواریان علی کجایند؟"...، عمرو بن حَمِق و... و اویس به پا خواهند خاست"[۴][۵].
مشایخ در روایت
- علی بن ابی طالب مشهور به امام علی
- عمر بن الخطاب بن نفیل بن عبد العزی مشهور به عمر بن الخطاب العدوی[۶]
روایتکنندگان از او
- عبد الرحمن بن یسار مشهور به عبد الرحمن بن أبی لیلی الأنصاری
- أسیر بن عمرو بن سیار مشهور به یسیر بن عمرو الشیبانی
- موسی بن یزید بن موهب مشهور به موسی بن یزید الأملوکی
- حمید بن صالح مشهور به حمید بن صالح
- موسی بن یزید مشهور به موسی بن یزید البصری[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۹۶۸، ح ۲۲۴.
- ↑ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۴۵۵، ح ۵۷۱۷.
- ↑ رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۱ ش ۲۰.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۳۱.
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ موسوعة الحدیث