آیه فتلقی آدم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = آیات امامت امام علی
| موضوع مرتبط = آیات امامت امام علی
| عنوان مدخل  = آیه فتلقی آدم
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[آیه فتلقی آدم در قرآن]] - [[آیه فتلقی آدم در حدیث]] - [[آیه فتلقی آدم در کلام اسلامی]] - [[آیه فتلقی آدم در گفتگوهای بین‌المذاهب]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = آیه فتلقی آدم (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


متن آیه: {{متن قرآن|فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}<ref> آنگاه آدم از پروردگارش کلماتی فرا گرفت و (پروردگار) از او در گذشت که او بسیار توبه‌پذیر بخشاینده است؛ سوره بقره، آیه: ۳۷.</ref>'''
متن آیه: {{متن قرآن|فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}<ref> آنگاه آدم از پروردگارش کلماتی فرا گرفت و (پروردگار) از او در گذشت که او بسیار توبه‌پذیر بخشاینده است؛ سوره بقره، آیه: ۳۷.</ref>'''
== شأن نزول ==
{{اصلی|شأن نزول آیه فتلقی آدم}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۸: خط ۱۵:


[[رده:آیات امامت]]
[[رده:آیات امامت]]
[[رده:آیه فتلقی آدم]]
[[رده:آیات نامدار]]
[[رده:آیات نامدار]]

نسخهٔ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۰

متن آیه: ﴿فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ[۱]

پانویس

  1. آنگاه آدم از پروردگارش کلماتی فرا گرفت و (پروردگار) از او در گذشت که او بسیار توبه‌پذیر بخشاینده است؛ سوره بقره، آیه: ۳۷.