ولایت طاغوت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

البته ولایت الهی نسبت به [[انسان]] در حوزه [[تشریعی]] نیز خودنمایی می‌‌کند و خدا از روی [[لطف]] و [[منت]]<ref>حجرات، آیه ۱۷؛ ابراهیم، آیه ۱۱</ref>انسان را همان طوری که به طور [[فطری]] [[هدایت]] می‌‌کند<ref>طه، آیه ۵۰؛ روم، آیه ۳۰</ref> از طریق تشریعی نیز هدایت می‌‌کند تا به کمال بایسته و شایسته‌اش برسد.<ref>روم، آیه ۳۰؛ بقره، آیه ۳۸ و آیات دیگر</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[ولایت طاغوت علیه ولایت الله (مقاله)|ولایت طاغوت علیه ولایت الله]].</ref>.

در میان مخلوقات و آفریده‌های [[الهی]] تنها انسان و [[جنیان]] هستند که در حوزه تشریعی به سبب داشتن [[اراده]] و [[حق انتخاب]] [[آزاد]] می‌‌توانند از [[ولایت الهی]] [[تشریعی]] خارج شوند؛ هر چند که [[ولایت تکوینی]] هم چنان بر قرار است. خروج [[انسان]] از [[ولایت الله]] از نظر [[آموزه‌های الهی]] همانند خروج از [[نور]] به [[ظلمت]] است؛ زیرا همه هستی بازتابی از ضوء [[الهی]] است که از آن به نور یاد می‌‌شود.<ref>نور، آیه ۳۵</ref>

پس کسانی که از ولایت الهی تشریعی خارج می‌‌شوند، در بلند مدت به سبب [[دفن]] و [[دسیسه]] [[فطرت]] [[تکوینی]] و [[هدایت]] شده و ملهم یافته از [[نور الهی]] خارج می‌‌شوند<ref>شمس، آیات ۷ تا ۱۰</ref> و دل‌های آنان تیره و تاریک می‌‌شود به طوری که در [[قیامت]] نوری برای آنان نیست.<ref>حدید، آیه ۱۳</ref>