آبار علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}')
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آبار علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

آبار علی(ع) به معناى چاه‌هاى على(ع). منطقه‌اى در حاشیۀ مدینه در محدودۀ مسجد شجره که داراى چاه‌هایى بوده که على(ع) براى استفادۀ زائران خانۀ خدا حفر کرده بود. به آن "آبیار على" هم گفته مى‌شود.[۱].[۲]

مقدمه

  • حضرت على(ع) در دوران غربت و انزوا از صحنۀ سیاسى پس از وفات پیامبر، بخشى از اوقات خود را به کار در باغ و مزرعه و حفر چاه و چشمه و آباد سازى زمین مى‌گذراند و آب آن چاه‌ها و چشمه‌ها را وقف فقرا مى‌کرد.[۳] وقفنامه‌هاى حضرت براى صدقه قرار دادن آن چشمه‌ها و چاه‌هاى احداث شده در کتب تاریخ ثبت است. وى در منطقۀ ینبع نیز چاهى کند و چون به آب رسید، فورى وقفنامه‌اى نوشت و آن را صدقه براى زائران و فقیران قرار داد. در کامل مبرّد، موارد فراوانى از چاه‌ها و چشمه‌هاى احداث شده و موقوفات و صدقات على بن ابى طالب(ع)، را در مدینه، ینبع و جاهاى دیگر آورده که همه نشانگر تلاش اقتصادى و سازندۀ حضرت امیر از یک‌سو و بعد رسیدگى به محرومین از طریق موقوفات و صدقات از سوى دیگر است.[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. موسوعة الامام على بن ابى طالب، ج ۹ ص ۳۷۹
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱.
  3. تاريخ المدينة المنوره، ابن شبّه، ج ۱ ص ۲۲۰
  4. موسوعة الامام على بن ابى طالب، ج ۹ ص ۳۷۹
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱.