اولین مسلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}')
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۵۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اولین مسلمان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

از افتخارات و فضایل امیر المؤمنینS آن است که اولین مسلمان از مردان بود و پیشتازی و سابقۀ در ایمان داشت[۱].

مقدمه

  • اولین پیشتاز در ایمان معنی دین، تجسّم ایمان این فضیلت هم در احادیث پیامبر خدا آمده است: علیّ أوّل من آمن بی و صدّقنی و أوّل من أسلم علیّ بن أبی طالب[۲] و هم از زبان خود علیS، چه در احادیث آن حضرت، چه در اشعارش: سبقتکم إلی الإسلام طرّا غلاما ما بلغت أوان حلمی[۳]؛ صدّقته و جمیع النّاس فی بهم من الضلالة و الإشراک و النّکد[۴] که در بیت اول اشاره به اسلام آوردن پیش از همه و قبل از سنّ بلوغ دارد و در دوم، تصدیق نبوت پیامبر، در زمانی‌که همه مردم در گمراهی و شرک بودند. در احادیث متعددی است که سنّ آن حضرت هنگام مسلمان شدن ده سال بود. خود او فرموده است که پیامبر خداa روز دوشنبه مبعوث شد و من سه‌شنبه مسلمان شدم: بعث النّبیّ صلّی اللّه علیه و آله یوم الإثنین و أسلمت یوم الثلثاء[۵]. ابن عباس نقل کرده که آیۀ وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ...[۶] دربارۀ امیر المؤمنین نازل شده است، او در ایمان بر همه سبقت جست و به دو قبله نماز خواند و در دو بیعت شرکت داشت: نزلت فی أمیر المؤمنین علیه السّلام سبق النّاس کلّهم بالإیمان و صلّی القبلتین و بایع البیعتین[۷][۸].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۰۹.
  2. مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۲ ص ۶، فضائل الخمسه، ج ۱ ص ۱۷۸
  3. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۴ ص ۱۲۲.
  4. مناقب، ج ۲ ص ۷
  5. مناقب، ج ۲ ص ۷، نیز بحار الانوار، ج ۳۸ ص ۲۰۳
  6. توبه /۱۰۰
  7. بحار الانوار، ج ۳۸ ص ۲۰۵
  8. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۰۹.