جز
جایگزینی متن - '،[[' به '، [['
(صفحهای تازه حاوی «==نویسنده: آقای قاضی زاده== '''عصمت امام''' به معنای دوری امام از خطا و [[گناه]...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '،[[' به '، [[') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: "برای [[انبیا]] و [[اوصیاء]] آنها گناهی نیست زیرا آنان [[معصوم]] و پاکاند"<ref>{{متن حدیث|الْأَنْبِيَاءُ وَ أَوْصِيَاؤُهُمْ لَا ذُنُوبَ لَهُمْ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ...}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۲۲۷.</ref>. در [[بیان]] [[امام سجاد]]{{ع}} آمده است: "[[امام]] از ما [[خانواده]]، باید [[معصوم]] باشد"<ref>{{متن حدیث|الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً...}}بحارالأنوار، ج۲۵، ص۱۹۴.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: "برای [[انبیا]] و [[اوصیاء]] آنها گناهی نیست زیرا آنان [[معصوم]] و پاکاند"<ref>{{متن حدیث|الْأَنْبِيَاءُ وَ أَوْصِيَاؤُهُمْ لَا ذُنُوبَ لَهُمْ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ...}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۲۲۷.</ref>. در [[بیان]] [[امام سجاد]]{{ع}} آمده است: "[[امام]] از ما [[خانواده]]، باید [[معصوم]] باشد"<ref>{{متن حدیث|الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً...}}بحارالأنوار، ج۲۵، ص۱۹۴.</ref>. | ||
*[[امیرمؤمنان]]{{ع}} فرمودند: "همانا [[اطاعت]] مخصوص [[خداوند]] و پیامبرش و [[اولیالامر]] است. اینکه [[خداوند]] به [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}} [[فرمان]] داده، برای آن است که او [[معصوم]] و [[پاک]] است، هرگز به [[معصیت خدا]] [[فرمان]] نمیدهد و اینکه به [[اطاعت]] از [[اولیالامر]] [[فرمان]] داده، برای آن است که آنها نیز [[معصوم]] و پاکاند و هرگز به [[معصیت خدا]] [[فرمان]] نمیدهند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا الطَّاعَةُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِوُلَاةِ الْأَمْرِ وَ إِنَّمَا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِطَاعَةِ الرَّسُولِ لِأَنَّهُ مَعْصُومٌ مُطَهَّرٌ لَا يَأْمُرُ بِمَعْصِيَتِهِ وَ إِنَّمَا أَمَرَ بِطَاعَةِ أُولِي الْأَمْرِ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ لَا يَأْمُرُونَ بِمَعْصِيَتِهِ}}؛ خصال، ج۱، ص۱۳۰.</ref>. | *[[امیرمؤمنان]]{{ع}} فرمودند: "همانا [[اطاعت]] مخصوص [[خداوند]] و پیامبرش و [[اولیالامر]] است. اینکه [[خداوند]] به [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}} [[فرمان]] داده، برای آن است که او [[معصوم]] و [[پاک]] است، هرگز به [[معصیت خدا]] [[فرمان]] نمیدهد و اینکه به [[اطاعت]] از [[اولیالامر]] [[فرمان]] داده، برای آن است که آنها نیز [[معصوم]] و پاکاند و هرگز به [[معصیت خدا]] [[فرمان]] نمیدهند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا الطَّاعَةُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِوُلَاةِ الْأَمْرِ وَ إِنَّمَا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِطَاعَةِ الرَّسُولِ لِأَنَّهُ مَعْصُومٌ مُطَهَّرٌ لَا يَأْمُرُ بِمَعْصِيَتِهِ وَ إِنَّمَا أَمَرَ بِطَاعَةِ أُولِي الْأَمْرِ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ لَا يَأْمُرُونَ بِمَعْصِيَتِهِ}}؛ خصال، ج۱، ص۱۳۰.</ref>. | ||
*[[امام رضا]]{{ع}} نیز در پاسخ [[مأمون]] نوشت: "[[خداوند]] هرگز [[اطاعت]] کسی را [[واجب]] نمینماید با اینکه میداند، از [[مردم]] را [[گمراه]] میکند و باعث اغوای ایشان میگردد و او را به [[مقام]] [[پیامبری]] نیز نخواهد رساند و هرگز کسی را که میداند به [[خدا]] و [[پرستش]] او [[کافر]] میشود و شیطانپرست میگردد بر نخواهد گزید"<ref>{{متن حدیث|لَا يَفْرِضُ اللَّهُ تَعَالَى طَاعَةَ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يُضِلُّهُمْ وَ يُغْوِيهِمْ وَ لَا يَخْتَارُ لِرِسَالَتِهِ وَ لَا يَصْطَفِي مِنْ عِبَادِهِ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَكْفُرُ بِهِ وَ بِعِبَادَتِهِ وَ يَعْبُدُ الشَّيْطَانَ دُونَهُ}}؛عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۱۲۵.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۳۸-۳۹.</ref>. | *[[امام رضا]]{{ع}} نیز در پاسخ [[مأمون]] نوشت: "[[خداوند]] هرگز [[اطاعت]] کسی را [[واجب]] نمینماید با اینکه میداند، از [[مردم]] را [[گمراه]] میکند و باعث اغوای ایشان میگردد و او را به [[مقام]] [[پیامبری]] نیز نخواهد رساند و هرگز کسی را که میداند به [[خدا]] و [[پرستش]] او [[کافر]] میشود و شیطانپرست میگردد بر نخواهد گزید"<ref>{{متن حدیث|لَا يَفْرِضُ اللَّهُ تَعَالَى طَاعَةَ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يُضِلُّهُمْ وَ يُغْوِيهِمْ وَ لَا يَخْتَارُ لِرِسَالَتِهِ وَ لَا يَصْطَفِي مِنْ عِبَادِهِ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَكْفُرُ بِهِ وَ بِعِبَادَتِهِ وَ يَعْبُدُ الشَّيْطَانَ دُونَهُ}}؛عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۱۲۵.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۳۸-۳۹.</ref>. | ||
*از معتقدات [[شیعه]] دربارۀ [[پیامبران]] و [[امامان]]، عصمت است، به این معنی که این [[حجتهای الهی]] چون هادیان [[بشر]] و [[پیشوایان]] امّتاند و [[امام]] کسی است که به گفتار و [[کردار]] او [[اقتدا]] میشود و این [[تبعیت]] در همۀ [[شؤون]] است، ناچار باید مصون از هرخطا و خلاف و [[گناه]] باشد. | *از معتقدات [[شیعه]] دربارۀ [[پیامبران]] و [[امامان]]، عصمت است، به این معنی که این [[حجتهای الهی]] چون هادیان [[بشر]] و [[پیشوایان]] امّتاند و [[امام]] کسی است که به گفتار و [[کردار]] او [[اقتدا]] میشود و این [[تبعیت]] در همۀ [[شؤون]] است، ناچار باید مصون از هرخطا و خلاف و [[گناه]] باشد. | ||
*عصمت، یک [[نیروی درونی]] [[حفاظت]] از [[گناه]] و [[مصونیت]] از اشتباه است که مایۀ [[اعتماد]] و [[اطمینان]] [[پیروان]] به درستی گفتهها و [[اعمال]] [[پیامبر]] و [[امام]] و انطباق آنها با [[حق]] و [[دین]] خداست. برای اثبات آن به آیاتی از [[قرآن]] نیز [[استدلال]] شده است، همچون آیۀ {{متن قرآن| وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref> و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه:۳۳.</ref> و {{متن قرآن|وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى}}<ref> و از سر هوا و هوس سخن نمیگوید؛ سوره نجم، آیه:۳.</ref> | *عصمت، یک [[نیروی درونی]] [[حفاظت]] از [[گناه]] و [[مصونیت]] از اشتباه است که مایۀ [[اعتماد]] و [[اطمینان]] [[پیروان]] به درستی گفتهها و [[اعمال]] [[پیامبر]] و [[امام]] و انطباق آنها با [[حق]] و [[دین]] خداست. برای اثبات آن به آیاتی از [[قرآن]] نیز [[استدلال]] شده است، همچون آیۀ {{متن قرآن| وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref> و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه:۳۳.</ref> و {{متن قرآن|وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى}}<ref> و از سر هوا و هوس سخن نمیگوید؛ سوره نجم، آیه:۳.</ref> |