بشر بن عمرو حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
بشر یا بشیر بن عمرو حضرمی از شهدای کربلاست. نامش در زیارت رجبیه هم آمده است. وی یکی از دو مردی بود که پیش از [[شهادت]] [[جوانان]] [[بنی هاشم]]، از [[یاران]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} باقی مانده بودند. [[انسانی]] پایدار، [[بصیر]] و با [[وفا]] و از [[مردم]] حضرموت [[یمن]] بود. در [[کربلا]] خود را به کاروان [[حسین]] ملحق ساخت. در همان دوران، فرزندش در [[شهر]] [[ری]] [[اسیر]] بود. با آنکه [[امام]]، [[بیعت]] خود رااز او برداشت، ولی حاضر نشد دست از [[امام]] بکشد. اغلب مورخان، [[شهادت]] او را در حمله اول دانسته‌اند. [[قبر]] او در بقعه دسته جمعی [[شهدای کربلا]] در پایین پای [[امام حسین|سید الشهدا]] است<ref>دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۲۵۰،عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۹۴</ref> «بشر بن عمر» هم [[نقل]] شده است <ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۷.</ref>. | بشر یا بشیر بن عمرو حضرمی از شهدای کربلاست. نامش در زیارت رجبیه هم آمده است. وی یکی از دو مردی بود که پیش از [[شهادت]] [[جوانان]] [[بنی هاشم]]، از [[یاران]] [[امام حسین|حسین]]{{ع}} باقی مانده بودند. [[انسانی]] پایدار، [[بصیر]] و با [[وفا]] و از [[مردم]] حضرموت [[یمن]] بود. در [[کربلا]] خود را به کاروان [[حسین]] ملحق ساخت. در همان دوران، فرزندش در [[شهر]] [[ری]] [[اسیر]] بود. با آنکه [[امام]]، [[بیعت]] خود رااز او برداشت، ولی حاضر نشد دست از [[امام]] بکشد. اغلب مورخان، [[شهادت]] او را در حمله اول دانسته‌اند. [[قبر]] او در بقعه دسته جمعی [[شهدای کربلا]] در پایین پای [[امام حسین|سید الشهدا]] است<ref>دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۲۵۰،عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۹۴</ref> «بشر بن عمر» هم [[نقل]] شده است <ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث یاران امام حسین، شهدای کربلا و مرتبط با مدخل امام حسین است. "بشر بن عمرو حضرمی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
بشر یا بشیر بن عمرو حضرمی از شهدای کربلاست. نامش در زیارت رجبیه هم آمده است. وی یکی از دو مردی بود که پیش از شهادت جوانان بنی هاشم، از یاران حسین(ع) باقی مانده بودند. انسانی پایدار، بصیر و با وفا و از مردم حضرموت یمن بود. در کربلا خود را به کاروان حسین ملحق ساخت. در همان دوران، فرزندش در شهر ری اسیر بود. با آنکه امام، بیعت خود رااز او برداشت، ولی حاضر نشد دست از امام بکشد. اغلب مورخان، شهادت او را در حمله اول دانسته‌اند. قبر او در بقعه دسته جمعی شهدای کربلا در پایین پای سید الشهدا است[۱] «بشر بن عمر» هم نقل شده است [۲].
منابع
پانویس
- ↑ دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۲۵۰،عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۹۴
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۷.