حجاب در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

عفاف و حجاب

نهضت عاشورا برای احیای ارزش‌های دینی بود و از جمله آنها حفظ حجاب و عفاف زن مسلمان است، سید بن طاووس می‌گوید: شب عاشورا امام حسین(ع) در گفت‌وگو با خانواده‌اش آنان را به حجاب و عفاف و خویشتن‌داری توصیه کرد.

دختران و خواهران امام(ع) مواظب بودند تا حریم عفاف اهل بیت پیامبر تا آنجا که می‌شود، حفظ و رعایت شود. اُم کلثوم(ع) به مأمور اسیران فرمود: «وقتی ما را وارد شهر دمشق می‌کنید از دری وارد کنید که تماشاچی کمتری داشته باشد»[۱]. و از آنان درخواست کرد که سرهای شهدا را از میان کجاوه‌های اهل بیت فاسله بدهند، تا نگاه مردم به آنها باشد و حرم رسول خدا را تماشا نکنند و فرمود: «از بس مردم ما را در این حال تماشا کردند، خوار شدیم»[۲].

یکی از اعتراض‌های شدید حضرت زینب(س) به یزید این بود: «آیا از عدالت است که کنیزان خود را در حرم‌سرا پوشیده نگاه داشته‌ای و دختران پیامبر را به صورت اسیر شهر به شهر می‌گردانی، حجاب آنها را هتک کرده، چهره‌هایشان را در معرض دید همگان قرار داده‌ای که دور و نزدیک به صورت آنها نگاه کنند؟!»[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۷.
  2. بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۷.
  3. الاحتجاج، ج۲، ص۳۵.
  4. غیوری، سید مجتبی، مقاله «امام حسین و تربیت دینی»، فرهنگ عاشورایی ج۷ ص ۶۹.