انس بن خالد در رجال و تراجم
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث انس بن خالد است. "انس بن خالد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل انس بن خالد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- شیخ طوسی او را از اصحاب رسول خدا(ص) دانسته[۱] و آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی نیز به نقل از شیخ طوسی، وی را از أصحاب رسول خدا(ص) شمرده است [۲]. میرزا از جامع الرواه، از رجال ابن داود نقل کرده که انس بن خالد از اصحاب رسول خدا(ص) و علی، حسن و حسین(ع) بوده است در حالی که این مطلب اشتباه است و اشتباه یا از ناقل جامع الرواه بوده است یا صاحب جامع الرواه؛ زیرا ابن داود فقط نام انس بن حارث را نقل کرده و اصلا از انس بن خالد نام نبرده است و احتمال دارد که انس بن خالد با انس بن حارث اشتباه شده باشد و اصلا نام "ابن خالد" در کتاب‌هایی که درباره اسامی صحابه نوشته شده است، مانند "الاستیعاب"، "اسد الغابه" و "الاصابه"، نیامده است[۳].
- علامه مامقانی نیز می‌گوید: "درباره او جز اینکه شیخ طوسی او را از اصحاب پیامبر(ص) شمرده است، اطلاعی نداریم". و در ادامه می‌نویسد: "نسبت داده شده به جامع الرواه به نقل از ابن داود که او را از اصحاب رسول خدا(ص) و علی و حسن و حسین(ع) شمرده است، نادرست است؛ زیرا دو نسخه نزد من است که حتی یک بار هم نامی از او آورده نشده است". نام انس بن خالد در جامع الرواه باز هم نامی از او آورده نشده است[۴]. نام انس بن خالد در جامع الرواه آمده اما هیچ‌گونه توضیح دیگری درباره او نیامده است[۵].
- علامه شوشتری نیز به نقل از شیخ طوسی، وی را از اصحاب رسول خدا(ص) شمرده است و می‌گوید: "به صاحب جامع الرواة سنخیت داشته شده که شیخ طوسی در رجالش او را از اصحاب رسول خدا(ص) و علی و حسن و حسین(ع) شمرده است، و سپس می‌گوید: آن‌چه به جامع نسبت داده شده، اشتباه است"[۶][۷].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، طوسی، ج۱، ص۲۱.
- ↑ معجم رجال الحدیث، خویی، ج۴، ص۱۴۸.
- ↑ أعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۳، ص۵۰۰.
- ↑ تنقیح المقال، مامقانی، ج۱۱، ص۲۳۲.
- ↑ جامع الرواه، اردبیلی، ج۱، ص۱۰۹.
- ↑ قاموس الرجال، شوشتری، ج۲، ص۱۹۲.
- ↑ کرمی، فاطمه، مقاله «انس بن خالد»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۲۴۵-۲۴۶.