ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت/بالا}}
{{اعتقادات شیعه}}
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط = [[ظهور امام مهدی در حدیث]] - [[ظهور امام مهدی در معارف و سیره علوی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
[[ظهور]] در لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است و در اصطلاح [[مهدویت]] به دو معنا بیان شده است: معنای اول، آشکار شدن [[امام]] {{ع}} در برابر دیدگان [[مردم]] و معرفی و شناساندن خود به [[مردم]] بعد از یک دوره طولانی [[زندگی]] مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که [[امام]] {{ع}} در هنگام ظهور، پرده از عنوان و نام [[حقیقی]] خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به [[مردم]] معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین [[مردم]] بوده اما به صورت ناشناس.
* "[[ظهور]]" از نظر لغت به معنای [[آشکار]] شدن چیز [[پنهان]] است<ref>  خلیل بن احمد، العین، ج ۴، ص ۳۷</ref>. نکته مهم در [[ظهور]]، مسبوق بودن آن به [[غیبت]] است؛ امّا در اصطلاح [[مهدویت]]، مقصود، ظاهر شدن [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ پس از [[پنهان]] زیستن طولانی، برای [[قیام]] و برپایی [[حکومت عدل جهانی]] است.
*[[دوران ظهور]] را می‏‌توان به مراحل ذیل تقسیم کرد:
*مرحله نخست: [[ظهور]] و [[آشکار]] شدن که فقط در [[اراده]] و [[علم الهی]] است؛
*مرحله بعد: [[قیام]] و [[نهضت]] به [[امر الهی]] و [[خروج]] بر [[ستمگران]] و [[مبارزه]] با [[دشمنان]]؛
*و مرحله پایانی: دوران تثبیت و [[حکومت جهانی]] است.
===روایات مرحله نخست===
#[[زراره]] می‌‏گوید از [[امام باقر]]{{ع}} شنیدم که فرمود: "همانا برای [[قائم]] غیبتی است پیش از ظهورش .... "<ref>  شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۹؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۳۲، ح ۲۷۴</ref>
#[[امام صادق]]{{ع}} نیز درباره [[ظهور]] آن حضرت فرمود: "پس چون [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[اراده]] فرمود امر او [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را ظاهر سازد، به [[قلب]] او [[الهام]] نماید، پس ظاهر می‏‌شود و آن‏گاه به [[امر الهی]] [[قیام]] می‏‌کند"<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۷، ح ۴۰</ref>.
*گفتنی است که مرحله [[قیام]] متأخر بر مرحله [[ظهور]] است؛ به این بیان که ابتدا [[ظهور]] صورت می‏‌گیرد و پس از آن با جمع شدن [[یاران]] حضرت و آماده شدن دیگر شرایط، آن حضرت [[قیام]] می‌‏فرماید.


===روایات [[قیام]] آن حضرت===
== معناشناسی ==
#[[امام سجاد]]{{ع}} فرمود: "آن هنگام که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[ترس]] را از [[دل]] [[شیعیان]] ما بردارد و .... "<ref> {{عربی|" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا أَذْهَبَ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ عَنْ‏ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ ‏‏‏‏‏‏"}}، شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۵۴۱، ح ۱۴</ref>.
ظهور از نظر لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است<ref>خلیل بن احمد، العین، العین، ج ۴، ص۳۷.</ref> و در اصطلاح [[مهدویت]] بر دو معنا دلالت دارد:
#[[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمود: "[[قائم]] در حالی [[قیام]] خواهد کرد که [[بیعت]] احدی بر گردن او نیست"<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۱، ح ۴۵</ref>.
# مقصود، ظاهر شدن [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از پنهان زیستن طولانی، برای [[قیام]] و [[برپایی حکومت عدل جهانی]] است.
*آنچه گفته شد، بدین معنا نیست که تمام روایاتی که از کلمه [[قیام]] و مشتقات آن استفاده کرده، به گونه‌‏ای دقیق ناظر به مرحله [[قیام]] است؛ بلکه در مواردی [[قیام]] بر مرحله [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ نیز تطبیق شده است. اما به طور عمده روایاتی که [[قیام]] و مشتقات آن را در بر گرفته، سخن از مرحله‏‌ای پس از آغاز [[ظهور]] دارد.
# [[اعلان]] [[انقلاب]] و [[قیام با شمشیر]]؛ این معنا دربارۀ [[امام زمان]]{{ع}} نیز صادق است چون آن حضرت عليه [[ستم]] قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه می‌اندازد.
#از [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} [[روایت]] شده است: "هرگز [[رستاخیز]] به پا نگردد، مگر این‏که پیش از آن [[قائم]] برای [[حق]] از [[خاندان]] ما [[قیام]] کند"<ref>  شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۲، ص ۵۹، ح ۲۳۰</ref>.
#[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: " هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] سبحانه و تعالی دستش را بر سر [[بندگان]] گذاشته، اندیشه‌‏های ایشان جمع می‏‌گردد"<ref> {{عربی|" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا، وَضَعَ‏ اللَّهُ‏ يَدَهُ‏ عَلى‏ رُؤُوسِ‏ الْعِبَادِ، فَجَمَعَ‏ بِهَا عُقُولَهُمْ‏ ‏‏‏‏‏‏"}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۲۵، ح ۲۱</ref>.
*شاید بتوان [[اختلاف روایات]] [[زمان ظهور]] را نیز با این تقسم‏‌بندی رفع نمود؛ به این بیان که برخی [[روایات]] ناظر به [[زمان ظهور]] و برخی دیگر ناظر به [[زمان قیام]] باشد. گفتنی است در پاره‏‌ای از [[روایات]]، از [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ با عنوان [[خروج]] یاد شده است.
*از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[خروج قائم]] محتوم است"<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۵۴، ح ۴۶۱</ref>.
*آن حضرت همچنین فرمود: "[[دنیا]] به پایان نرسد تا این‏که مردی از [[خاندان]] من [[خروج]] کند که به [[حکومت]] آل [[داود]] [[حکم]] نماید .... "<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۹۷، ح ۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۹۸ - ۳۰۱.</ref>.
==[[زمان ظهور امام مهدی]]==


==[[محل ظهور امام مهدی]]==
[[شیعه]] هر دو معنا را قبول دارد اما [[اهل سنت]] و [[ادیان]] دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۱۷۰ و ۱۷۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص۲۱۹ـ ۲۲۰؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۵۲۲؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، موعودنامه، ص۴۷۵.</ref>.


==ظهور امام مهدی در موعودنامه==
== تقسیم دوران ظهور ==
*کلمه "[[ظهور]]" نوعاً به‌معنای [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}} مطرح می‌شود و مثلاً به همین معنی {{عربی|"عجل علی ظهورك"}} گفته می‌شود و البته این مسأله‌ای قطعی و غیرقابل‌انکار است؛ لکن احتمال قوی و جدی دیگری هم وجود دارد که [[ظهور]] به‌معنای [[ظهور]] امر باشد، نه [[ظهور]] شخص. البته [[ظهور]] کامل و تام‌ امر، مستلزم [[ظهور]] شخص است. یعنی تا شخص ظاهر نشود، امر [[امت]] به صورت تمام و کامل ظاهر نمی‌شود، ولی درعین‌حال میان این دو تفاوت‌هایی وجود دارد.  
دوران ظهور به سه مرحله تقسیم می‌‌شود:
*اصل این [[تفکر]] و [[اندیشه]] از این‌جا سرچشمه می‌گیرد که [[ظهور]] حداقل می‌تواند دو معنا داشته باشد: یک بار به‌معنای طلوع و [[آشکار]] شدن و پیدایش بعد از استتار: بدین‌گونه که [[ظهور]] را نقطه مقابل خفا بگیریم که نظارت مطلب بیشتر به [[ظهور]] شخص می‌باشد، و البته این قابل [[انکار]] نیست، و بار دیگر [[ظهور]] را از ماده و ریشه "ظهر" معنا کنیم که عبارت از تقویت و پشتوانه یافتن چیزی باشد که ما از آن تعبیر به [[پیروزی]] و [[حاکمیت]] مقتدرانه می‌نماییم و در این برداشت و نظر، مطالب دیگری به ذهن می‌رسد و نتایج دیگری به دست می‌آید.
# ظهور و آشکار شدن که فقط در [[اراده]] و [[علم الهی]] است.
در این بحث، توجه به مشتقات لفظی لغت [[ظهور]]، مفید مطالب ارزشمندی است که می‌توان از آن کمک گرفت.  
# قیام و [[نهضت]] به [[امر الهی]] و خروج بر [[ستمگران]] و [[مبارزه]] با [[دشمنان]].
*اگر [[ظهور]] را صفت شخص بگیریم تمام [[آیات]] و [[روایات]] و [[ادعیه]] و [[زیارات]] و مناجات‌هایی که در آن‌ها واژه [[ظهور]] به کار رفته و استعمال شده است؛ تحقق نیافته و معنی پیدا نمی‌کند، مگر با [[ظهور]] شخص [[امام زمان]] {{ع}}. زیرا [[ظهور]] به‌معنای پیدایش بعد از استتار و خفا استعمال شده است. اما اگر [[ظهور]] را به‌معنای [[پیروزی]] و [[سلطه]] [[اسلام]] تعبیر نماییم؛ حتی ممکن است این [[پیروزی]] -البته تا حدودی- قبل از [[ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} نیز حاصل شود؛ لکن نه به‌گونه‌ای که مستغنی از [[ظهور]] آن حضرت باشیم<ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۴۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۷۵.</ref>.
# دوران تثبیت و [[حکومت جهانی]]<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی، ظهور]]، ص۲۱۹ـ ۲۲۰؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۵۲۲.</ref>.
==پرسش مستقیم==
 
== چگونگی ظهور پس از [[غیبت]] ==
دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت [[صدق]] می‌‌کند:
# معنای عملی: اینکه [[مردم]] [[امام]]{{ع}} را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و [[یاری]] و پشتیبانی بخواهد.
# معنای نظری: برطرف شدن غیبتی که امام آن را به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و [[مردمان]] او را خواهند [[شناخت]].
 
اگر [[غیبت]] را به معنای مخفی بودن شخص [[امام]] بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم [[مبارک]] امام در برابر دیدگان [[مردم]]، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام{{ع}}، خود را به آنها شناسانده، از [[حقیقت]] خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام{{ع}} در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را [[معتقد]] باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان [[حقیقی]] خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و [[حجت]] بیاورد. این نظریه را برخی [[روایات]] [[تأیید]] می‌نمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عده‌ای از مردم می‌گویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم"<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]،، ص۱۷۰ و ۱۷۱.</ref>.
 
== زمان ظهور امام مهدی ==
{{اصلی|زمان ظهور امام مهدی}}
زمان ظهور امام مهدی{{ع}} یکی از مباحث مهم در باب [[مهدویت]] است. برخی از روایات مشخص کنندگان [[زمان ظهور]] را [[تکذیب]] کرده و آنها را [[دروغ‌گویان]] نامیده‌اند و زمان ظهور از رازهای [[الهی]] دانسته شده است<ref>الکافی، ج۱، ص۳۶۸.</ref>. البته با بررسی روایات ظهور، درباره [[وقت ظهور]] چند نکته روشن می‌شود: برخی روایات قائل‌اند آشکار کردن زمان ظهور، فقط از آن [[خداوند عزوجل]] است<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۳۷۲.</ref> و برخی روایات فراوان دیگری ظهور را ناگهانی دانسته و اصلاح امر فرج را در یک شب ذکر کرده‌اند<ref>نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص۲۲۱-۲۲۳؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)| درسنامه مهدویت ج۳]]، ص۱۵۸-۱۶۲؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۹.</ref>
 
== محل ظهور امام مهدی ==
{{اصلی|محل ظهور امام مهدی}}
محل ظهور امام مهدی{{ع}} و گردآمدن [[یاران]] ویژه او و نیز [[پیمان]] مردم با وی، در روایات پرشماری بین [[رکن و مقام]] در [[مسجد الحرام]] دانسته شده است<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۷، ح۵۰۲؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، باب۲۴، ص۲۸۴، ح۳۷.</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص۱۶۲، ۱۶۳؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۶.</ref>
 
== پرسش مستقیم ==
* [[معنای ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]
* [[معنای ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]


==پرسش‌های وابسته==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان کلیات ظهور امام مهدی}}
{{پرسمان کلیات ظهور امام مهدی}}
== جستارهای وابسته ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
==منابع==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}  
{{پانویس2}}
# [[پرونده:1368172.jpg|22px]] [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|'''تاریخ پس از ظهور''']]
# [[پرونده:1404.jpg|22px]] [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|'''ظهور''']]
# [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
# [[پرونده:136865.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|'''درسنامه مهدویت ج۳''']]
# [[پرونده:1368142.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|'''درسنامه امام‌شناسی''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}


{{امام مهدی}}
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:ظهور]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:مدخل درسنامه مهدویت]]
[[رده:مقاله‌های اولویت دو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۸

اعتقادات شیعه
خداشناسی
توحیدتوحید ذاتیتوحید صفاتیتوحید افعالیتوحید عبادیصفات ذات و صفات فعل
فروعتوسلشفاعتتبرکاستغاثه
عدل الهی
حُسن و قُبحبداءامر بین الامرین
نبوت
عصمت پیامبرانخاتمیتپیامبر اسلاممعجزهعدم تحریف قرآن
امامت
باورهاعصمت امامانولایت تكوینیعلم غیبخلیفة‌اللهغیبتمهدویتانتظار فرجظهوررجعت
امامانامام علیامام حسنامام حسینامام سجادامام باقرامام صادقامام کاظمامام رضاامام جوادامام هادیامام عسکریامام مهدی
معاد
برزخمعاد جسمانیحشرصراطتطایر کتبمیزان
مسائل برجسته
اهل‌بیتچهارده معصومکرامتتقیهمرجعیتولایت فقیه

ظهور در لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است و در اصطلاح مهدویت به دو معنا بیان شده است: معنای اول، آشکار شدن امام (ع) در برابر دیدگان مردم و معرفی و شناساندن خود به مردم بعد از یک دوره طولانی زندگی مخفیانه و در معنای دوم به این صورت است که امام (ع) در هنگام ظهور، پرده از عنوان و نام حقیقی خویش برمی‌دارد و به روشنی و صراحت خود را به مردم معرفی می‌کند که تا آن زمان در بین مردم بوده اما به صورت ناشناس.

معناشناسی

ظهور از نظر لغت به معنای آشکار شدن چیز پنهان است[۱] و در اصطلاح مهدویت بر دو معنا دلالت دارد:

  1. مقصود، ظاهر شدن حضرت مهدی(ع) پس از پنهان زیستن طولانی، برای قیام و برپایی حکومت عدل جهانی است.
  2. اعلان انقلاب و قیام با شمشیر؛ این معنا دربارۀ امام زمان(ع) نیز صادق است چون آن حضرت عليه ستم قیام کرده و انقلاب بزرگی را به راه می‌اندازد.

شیعه هر دو معنا را قبول دارد اما اهل سنت و ادیان دیگر تنها معنای دوم را دربارۀ مصلح کل قبول دارند[۲].

تقسیم دوران ظهور

دوران ظهور به سه مرحله تقسیم می‌‌شود:

  1. ظهور و آشکار شدن که فقط در اراده و علم الهی است.
  2. قیام و نهضت به امر الهی و خروج بر ستمگران و مبارزه با دشمنان.
  3. دوران تثبیت و حکومت جهانی[۳].

چگونگی ظهور پس از غیبت

دربارۀ چگونگی ظهور پس از غیبت دو معنا وجود دارد، عملی و نظری و هر دو بر آن حضرت صدق می‌‌کند:

  1. معنای عملی: اینکه مردم امام(ع) را در آغاز ظهور ببینند و آن حضرت خود را به آنها معرفی نموده و یاری و پشتیبانی بخواهد.
  2. معنای نظری: برطرف شدن غیبتی که امام آن را به عنوان یک روش برگزیده است؛ در این صورت شخصیت امام آشکار شده و مردمان او را خواهند شناخت.

اگر غیبت را به معنای مخفی بودن شخص امام بدانیم ظهور یعنی آشکار شدن جسم مبارک امام در برابر دیدگان مردم، علاوه بر اینکه در اینجا هم ضروری است که امام(ع)، خود را به آنها شناسانده، از حقیقت خویش آگاهشان سازد. اگر هم نظریۀ دوم (حضور امام(ع) در بین مردم و ناشناس بودن آن جناب برای آنها) را معتقد باشیم ظهور یعنی اینکه امام پرده از روی نام و عنوان حقیقی خویش بردارد و به روشنی و صراحت، خود را به مردم بشناساند و بر این امر دلیل و حجت بیاورد. این نظریه را برخی روایات تأیید می‌نمایند. در آنها آمده است، پس از ظهور، عده‌ای از مردم می‌گویند: "ما این شخص را پیش از این دیده بودیم"[۴].

زمان ظهور امام مهدی

زمان ظهور امام مهدی(ع) یکی از مباحث مهم در باب مهدویت است. برخی از روایات مشخص کنندگان زمان ظهور را تکذیب کرده و آنها را دروغ‌گویان نامیده‌اند و زمان ظهور از رازهای الهی دانسته شده است[۵]. البته با بررسی روایات ظهور، درباره وقت ظهور چند نکته روشن می‌شود: برخی روایات قائل‌اند آشکار کردن زمان ظهور، فقط از آن خداوند عزوجل است[۶] و برخی روایات فراوان دیگری ظهور را ناگهانی دانسته و اصلاح امر فرج را در یک شب ذکر کرده‌اند[۷].[۸]

محل ظهور امام مهدی

محل ظهور امام مهدی(ع) و گردآمدن یاران ویژه او و نیز پیمان مردم با وی، در روایات پرشماری بین رکن و مقام در مسجد الحرام دانسته شده است[۹].[۱۰]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد، العین، العین، ج ۴، ص۳۷.
  2. ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۱۷۰ و ۱۷۱؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۷۵.
  3. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۹۸ ـ ۳۰۱؛ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص۲۱۹ـ ۲۲۰؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۲.
  4. ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور،، ص۱۷۰ و ۱۷۱.
  5. الکافی، ج۱، ص۳۶۸.
  6. صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۳۷۲.
  7. نعمانی، الغیبه، ص۱۶۳؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۵۲.
  8. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص۲۲۱-۲۲۳؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳، ص۱۵۸-۱۶۲؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۷۹.
  9. طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۷، ح۵۰۲؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، باب۲۴، ص۲۸۴، ح۳۷.
  10. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص۱۶۲، ۱۶۳؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۶.