آبار علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
(۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = امام علی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل =  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آبار علی در قرآن]] | [[آبار علی در حدیث]] | [[آبار علی در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[آبار علی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*[[امام علی|حضرت على]]{{ع}} در دوران غربت و انزوا از صحنۀ سیاسى پس از وفات پیامبر، بخشى از اوقات خود را به کار در باغ و مزرعه و حفر چاه و چشمه و آباد سازى زمین مى‌گذراند و آب آن چاه‌ها و چشمه‌ها را وقف فقرا مى‌کرد.<ref>تاريخ المدينة المنوره، ابن شبّه، ج ۱ ص ۲۲۰</ref> وقفنامه‌هاى حضرت براى صدقه قرار دادن آن چشمه‌ها و چاه‌هاى احداث شده در کتب تاریخ ثبت است. وى در منطقۀ ینبع نیز چاهى کند و چون به آب رسید، فورى وقفنامه‌اى نوشت و آن را صدقه براى زائران و فقیران قرار داد. در کامل مبرّد، موارد فراوانى از چاه‌ها و چشمه‌هاى احداث شده و موقوفات و صدقات [[امام علی|على بن ابى طالب]]{{ع}}، را در مدینه، ینبع و جاهاى دیگر آورده که همه نشانگر تلاش اقتصادى و سازندۀ حضرت امیر از یک‌سو و بعد رسیدگى به محرومین از طریق موقوفات و صدقات از سوى دیگر است.<ref>موسوعة الامام على بن ابى طالب، ج ۹ ص ۳۷۹</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۱.</ref>
آبار علی{{ع}} به معنای چاه‌های علی{{ع}}. منطقه‌ای در حاشیۀ [[مدینه]] در محدودۀ مسجد شجره که دارای چاه‌هایی بوده که علی{{ع}} برای استفادۀ [[زائران]] [[خانه خدا]] حفر کرده بود. به آن "آبیار علی" هم گفته می‌شود<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۹ ص۳۷۹.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
[[حضرت علی]]{{ع}} در دوران غربت و [[انزوا]] از صحنۀ [[سیاسی]] پس از [[وفات پیامبر]]، بخشی از اوقات خود را به کار در باغ و مزرعه و حفر چاه و چشمه و آباد‌سازی [[زمین]] می‌گذراند و آب آن چاه‌ها و چشمه‌ها را [[وقف]] [[فقرا]] می‌کرد<ref>تاریخ المدینة المنوره، ابن شبّه، ج ۱ ص۲۲۰.</ref>. وقفنامه‌های حضرت برای [[صدقه]] قرار دادن آن چشمه‌ها و چاه‌های احداث شده در کتب [[تاریخ]] ثبت است. وی در منطقۀ [[ینبع]] نیز چاهی کند و چون به آب رسید، فوری وقفنامه‌ای نوشت و آن را صدقه برای زائران و [[فقیران]] قرار داد. در کامل مبرّد، موارد فراوانی از چاه‌ها و چشمه‌های احداث شده و [[موقوفات]] و [[صدقات]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، را در مدینه، ینبع و جاهای دیگر آورده که همه نشانگر تلاش [[اقتصادی]] و سازندۀ [[حضرت امیر]] از یک‌سو و بعد رسیدگی به محرومین از طریق موقوفات و صدقات از سوی دیگر است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۹ ص۳۷۹.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۱.</ref>


==منابع==
فیروزآبادی در قرن هشتم مسجد شجره را توصیف کرده می‌گوید: این [[مسجد]] جز به نام «ابیار علی{{ع}}» شناخته نیست<ref>المغانم المطابه، فیروزآبادی، ص۸۲؛ رسالة فی وصف المدینه، علی بن موسی ص۸-۱۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۴۳.</ref>
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']].


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:آبار علی]]
{{امام علی}}
[[رده:آبار علی]]
 
[[رده:مکان‌های تاریخی مدینه]]
[[رده:مکان‌های منسوب به امام علی]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۸

مقدمه

آبار علی(ع) به معنای چاه‌های علی(ع). منطقه‌ای در حاشیۀ مدینه در محدودۀ مسجد شجره که دارای چاه‌هایی بوده که علی(ع) برای استفادۀ زائران خانه خدا حفر کرده بود. به آن "آبیار علی" هم گفته می‌شود[۱].

حضرت علی(ع) در دوران غربت و انزوا از صحنۀ سیاسی پس از وفات پیامبر، بخشی از اوقات خود را به کار در باغ و مزرعه و حفر چاه و چشمه و آباد‌سازی زمین می‌گذراند و آب آن چاه‌ها و چشمه‌ها را وقف فقرا می‌کرد[۲]. وقفنامه‌های حضرت برای صدقه قرار دادن آن چشمه‌ها و چاه‌های احداث شده در کتب تاریخ ثبت است. وی در منطقۀ ینبع نیز چاهی کند و چون به آب رسید، فوری وقفنامه‌ای نوشت و آن را صدقه برای زائران و فقیران قرار داد. در کامل مبرّد، موارد فراوانی از چاه‌ها و چشمه‌های احداث شده و موقوفات و صدقات علی بن ابی طالب(ع)، را در مدینه، ینبع و جاهای دیگر آورده که همه نشانگر تلاش اقتصادی و سازندۀ حضرت امیر از یک‌سو و بعد رسیدگی به محرومین از طریق موقوفات و صدقات از سوی دیگر است[۳].[۴]

فیروزآبادی در قرن هشتم مسجد شجره را توصیف کرده می‌گوید: این مسجد جز به نام «ابیار علی(ع)» شناخته نیست[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۹ ص۳۷۹.
  2. تاریخ المدینة المنوره، ابن شبّه، ج ۱ ص۲۲۰.
  3. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۹ ص۳۷۹.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱.
  5. المغانم المطابه، فیروزآبادی، ص۸۲؛ رسالة فی وصف المدینه، علی بن موسی ص۸-۱۶.
  6. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۴۳.