خورشید پشت ابر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص')
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت/بالا}}
{{مدخل مرتبط
{{مهدویت}}
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
[[پرونده:13681459.jpeg|300px|بندانگشتی|خورشید پشت ابر]]


==مقدمه==
== مقدمه ==
*در سخنان [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} درباره فواید [[امام]] [[غایب]]، طی [[تشبیه]] [[زیبایی]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ در [[دوران غیبت]]، به [[آفتاب پشت ابر]] [[تشبیه]] شده است. نخست، در بیان نورانی [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}}، آن‏گاه ششمین پیشوای [[شیعیان]]، [[امام صادق]]{{ع}} و سرانجام در بیانی نورانی از واپسین [[حجت الهی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ به این [[تشبیه]] زیبا، اشاره شده است که به آن‏ها می‌‏پردازیم: [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} پرسید: آیا [[شیعیان]] در [[زمان غیبت]] [[قائم]] از وجود مبارک او بهره‏‌مند می‌‏شوند؟ [[پیامبر]]{{صل}} در پاسخ فرمود: آری؛ سوگند به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت! آنان در [[غیبت]] او، از نورش روشنایی می‌‏گیرند و از [[ولایت]] او، بهره‏‌مند می‌‏شوند؛ همانند بهره‌‏مندی [[مردم]] از [[خورشید]]؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشانند. ای [[جابر]]! این از [[اسرار]] پوشیده [[خداوند]] سبحانه و تعالی و از [[علوم]] [[ذخیره]] شده او است. آن را مخفی کن، مگر از اهلش <ref>{{عربی|" إِي‏ وَ الَّذِي‏ بَعَثَنِي‏ بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ‏ يَسْتَضِيئُونَ‏ بِنُورِهِ‏ وَ يَنْتَفِعُونَ‏ بِوَلَايَتِهِ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ كَانْتِفَاعِ‏ النَّاسِ‏ بِالشَّمْسِ‏ وَ إِنْ‏ تَجَلَّلَهَا سَحَابٌ‏ يَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ فَاكْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه‏‏‏ ‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۳، ح ۳.</ref>.
در سخنان [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} درباره فواید [[امام]] [[غایب]]، طی تشبیه [[زیبایی]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ در دوران غیبت، به [[آفتاب پشت ابر]] تشبیه شده است. نخست، در بیان نورانی [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}}، آن‏گاه ششمین پیشوای [[شیعیان]]، [[امام صادق]] {{ع}} و سرانجام در بیانی نورانی از واپسین [[حجت الهی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ به این تشبیه زیبا، اشاره شده است که به آن‏ها می‌‏پردازیم: [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} پرسید: آیا [[شیعیان]] در [[زمان غیبت]] [[قائم]] از وجود مبارک او بهره‏‌مند می‌‏شوند؟ [[پیامبر]] {{صل}} در پاسخ فرمود: آری؛ سوگند به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت! آنان در [[غیبت]] او، از نورش روشنایی می‌‏گیرند و از [[ولایت]] او، بهره‏‌مند می‌‏شوند؛ همانند بهره‌‏مندی [[مردم]] از [[خورشید]]؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشانند. ای [[جابر]]! این از [[اسرار]] پوشیده [[خداوند]] سبحانه و تعالی و از [[علوم]] ذخیره شده او است. آن را مخفی کن، مگر از اهلش<ref>{{متن حدیث|إِي‏ وَ الَّذِي‏ بَعَثَنِي‏ بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ‏ يَسْتَضِيئُونَ‏ بِنُورِهِ‏ وَ يَنْتَفِعُونَ‏ بِوَلَايَتِهِ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ كَانْتِفَاعِ‏ النَّاسِ‏ بِالشَّمْسِ‏ وَ إِنْ‏ تَجَلَّلَهَا سَحَابٌ‏ يَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ فَاكْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه‏‏}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۳، ح ۳.</ref>.  
*[[سلیمان بن اعمش]] از [[امام صادق]]{{ع}} و او از [[امام باقر]]{{ع}} و او از [[امام سجاد]]{{ع}} چنین [[نقل]] کرده است که فرمود: [[زمین]]، از [[آفرینش]] [[حضرت آدم|آدم]] تاکنون و تا همیشه [[تاریخ]]، از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نخواهد بود؛ خواه [[حجّت]] [[حق]]، ظاهر و [[آشکار]] و شناخته شده باشد یا بنا به مصالحی، [[نهان]] و پوشیده. تا رستاخیز نیز چنین خواهد بود که اگر جز این باشد، خدای یگانه پرستیده نمی‌‏شود<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۰۷، ح ۲۲.</ref>. [[سلیمان]] پرسید: سرورم! [[مردم]] چگونه از [[امام]] [[غایب]] از نگاه، بهره‌‏ور می‌‏شوند؟ حضرت فرمود: همان‏گونه که از [[خورشید]] بهره می‌‏برند، زمانی که ابرها آن را می‏‌پوشانند.
*نیز در [[توقیع]] مبارکی که از سوی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ برای [[اسحاق بن یعقوب]] صادر شده آمده است: "... اما چگونگی بهره‏‌مندی از من در عصر غیبتم، درست همانند بهره‌‏مندی، از [[خورشید]] است؛ هنگامی که ابرها آن را از چشم‏‌ها بپوشاند ...."<ref> {{عربی|" وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ‏‏‏‏ ‏‏‏"}}، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>
*بی‏‌گمان این [[تشبیه]]، از روی [[حکمت]] بوده است؛ از این‌‏رو دانشوران [[شیعه]] در بیان این تشبیهات، نکته‌‏های ارزشمندی را یادآور شده‌‏اند که این‏جا فقط به برخی از آن‏ها اشاره می‏‌کنیم:
#[[خورشید]]، در منظومه شمسی محور و مرکز است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در منظومه زندگی انسان‏ها محور، و اساس است.
#[[خورشید]]، در مجموعه هستی دارای فواید پرشماری است که فقط یکی از آن‏ها [[نور افشانی]] است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در [[نظام آفرینش]] دارای فواید پرشماری است که فقط بهره اندکی از آن، وابسته به آشکاری او است.
#ابر، چهره [[خورشید]] را برای زمینی‏‌ها می‏‌پوشاند؛ ولی هرگز [[زمین]] را تاریک نمی‏کند. پرده [[غیبت]] نیز فقط انسان‏ها را از [[دیدار]] مستقیم حضرت محروم می‏کند و هرگز مانعی‏ بر [[نور افشانی]] او بر مردمان نخواهد شد.
#ابری شدن، از عوارض [[زمین]] و زمینیان است، نه [[خورشید]]؛ [[غیبت]] نیز نتیجه [[رفتار]] انسان‏ها است.
#ابر، فقط برای کسانی مانع است که زیر آن باشند. اگر کسی بر جاذبه [[زمین]] غالب شد و از ابرها بالا رفت، دیگر ابر مانع او نخواهد بود. در [[غیبت]] نیز اگر کسی بر جاذبه‌‏های دنیایی چیره و غالب شد و آن‏گونه که [[شایسته]] است، تعالی یافت، ممکن است از پرده [[غیبت]] فراتر رفته، به [[دیدار]] آن [[خورشید]] [[پنهان]] نایل شود.
#در بهره‏‌مندی از [[خورشید]]، میان افرادی که [[خورشید]] را باور کرده‌‏اند و افرادی که منکر او هستند، تفاوتی نیست. در بهره‌‏مندی از فواید تکوینی [[امام]] نیز بین منکر و قائل به [[امام]] فرقی نیست.
#فقط مردمی در [[انتظار]] راستین کنار رفتن ابرها به سر می‌‏برند که به فواید [[خورشید]] [[آگاهی]] کامل دارند. در [[دوران غیبت]] نیز [[معرفت]] به [[امام]]، باعث حقیقی‏‌تر شدن [[انتظار]] می‏‌شود.
#فقط انسان‏های کور، از [[نور افشانی]] [[خورشید]] محرومند؛ همان‏گونه که فقط انسان‏های کوردل منکر [[نور]] وجود پیشوای [[معصوم]] و از آن بی‌‏بهره هستند.
*بنابراین شکی نیست که [[میزان]] بهره‌‏مندی موجودات از [[آفتاب]] عالم‌‏تاب در زمانی که چیزی حایل نباشد، بیشتر و کامل‏‌تر است؛ امّا این بدان معنا نیست که وجود پرده بر روی [[خورشید]]، تمام یا بیشتر بهره‌‏مندی‌‏ها را از بین ببرد؛ بلکه این مانع، فقط برخی از فواید را از میان برده یا کم می‌‏کند.
*وجود ظاهری [[امام]] در [[عصر حضور]] و [[ظهور]] نیز به معنای آن است که تمام [[منافع]] [[امام]] می‌‏تواند به [[مردم]] برسد. حال اگر چیزی مانع رسیدن فیض‌‏های کامل [[امام]] به دیگران شود، بدان معنا نیست که وجود او بی‏‌فایده است. وجود [[امام]] در پس پرده [[غیبت]]، به همان [[میزان]] مفید است که وجود او در زندان‏های [[حاکمان ستمگر]] دارای فایده بود. البته بین زندان [[غیبت]] و زندان [[حاکمان]] مستبد، تفاوت‏های فراوانی است؛ ولی هر کدام به نوعی مانع رسیدن [[فیض]] کامل [[امام]] به عالم وجود و انسان‏‌ها می‌‏شوند.
*فشرده [[سخن]] این‏که مسأله [[غیبت]]، [[فلسفه]] [[ضرورت]] وجود [[امام‏ معصوم]]{{ع}} را نقض نمی‌‏کند؛ زیرا [[امام معصوم]] در حال [[غیبت]] وجود دارد و فواید او هم به دیگران می‌‏رسد. فقط بخشی از فواید او است که در اثر [[تقصیر]] خود [[مردم]] در حال [[غیبت]] به آنان نمی‌‏رسد؛ ولی وجود او [[حجت]] را بر همگان تمام کرده است و این، خود [[مردم]] هستند که می‌‏بایست با ایجاد [[آمادگی]] لازم شرایط را برای [[ظهور]] آن حضرت فراهم کنند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۱۶ - ۲۱۹.</ref>.
==خورشید پشت ابر در موعودنامه==
*[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را به [[خورشید پشت ابر]] [[تشبیه]] کرده‌اند و این مسأله برمی‌گردد به حدیثی از خود حضرت که می‌فرمایند: (چگونگی استفاده از من در [[غیبت]]، مانند استفاده [[خورشید]] است هنگامی که ابرها آن را می‌پوشانند)<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref>
*صاحبان ذوق در وجوه تشابه حضرت با [[خورشید پشت ابر]]، چنین گفته‌اند:
#همچنان‌که [[مردم]] [[انتظار]] بیرون آمدن [[خورشید]] از پشت ابرهای تیره را می‌کشند تا بیشتر از آن بهره‌مند گردند، در زمان [[غیبت]] نیز [[شیعیان]] و محبان حضرت همواره [[انتظار]] وجود مبارکش را دارند و هرگز [[ناامید]] نمی‌شوند.
#هرکس با این‌همه آثار و [[معجزات]] و [[آیات]] و [[روایات]]، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود [[خورشید]] گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر [[پنهان]] است، گرچه آثار وجودش به جهانیان می‌رسد.
#هرچند [[خورشید]] در پس ابر برای مدّتی [[پنهان]] می‌گردد، اما [[نور]] روشنی‌بخش خود را از جهانیان دریغ نمی‌کند و باز هم از پس ابر [[زمین]] و [[آسمان]] را روشن می‌کند، [[امام]] {{ع}} نیز هرچند که در پس پرده [[غیبت]] قرار دارد، اما [[نور]] [[ولایت]] آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر [[نور]] آن [[امام]] نباشد، بنابر [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} [[زمین]] و اهل آن از بین می‌روند و اوست که [[امان]] اهل [[زمین]] است. البته حضرت در [[توقیع]] خود به [[اسحاق بن یعقوب]] می‌نویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که [[مردم]] در [[غیبت]] از من می‌برند، همچون انتفاع از [[خورشید]] است هنگامی که در پشت ابرها [[پنهان]] شود..." <ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۷.</ref>.


==پرسش مستقیم==
[[سلیمان بن اعمش]] از [[امام صادق]] {{ع}} و او از [[امام باقر]] {{ع}} و او از [[امام سجاد]] {{ع}} چنین [[نقل]] کرده است که فرمود: "[[زمین]]، از [[آفرینش]] [[حضرت آدم|آدم]] تاکنون و تا همیشه [[تاریخ]]، از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نخواهد بود؛ خواه [[حجّت]] [[حق]]، ظاهر و آشکار و شناخته شده باشد یا بنا به مصالحی، [[نهان]] و پوشیده. تا رستاخیز نیز چنین خواهد بود که اگر جز این باشد، خدای یگانه پرستیده نمی‌‏شود<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۰۷، ح ۲۲.</ref>. [[سلیمان]] پرسید: سرورم! [[مردم]] چگونه از [[امام]] [[غایب]] از نگاه، بهره‌‏ور می‌‏شوند؟ حضرت فرمود: همان‏گونه که از [[خورشید]] بهره می‌‏برند، زمانی که ابرها آن را می‏‌پوشانند".
 
نیز در [[توقیع]] مبارکی که از سوی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ برای [[اسحاق بن یعقوب]] صادر شده آمده است: "... اما چگونگی بهره‏‌مندی از من در عصر غیبتم، درست همانند بهره‌‏مندی، از [[خورشید]] است؛ هنگامی که ابرها آن را از چشم‏‌ها بپوشاند ...."<ref> {{متن حدیث|وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ‏‏‏‏}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>.
 
بی‏‌گمان این تشبیه، از روی [[حکمت]] بوده است؛ از این‌‏رو دانشوران [[شیعه]] در بیان این تشبیهات، نکته‌‏های ارزشمندی را یادآور شده‌‏اند که این‏جا فقط به برخی از آن‏ها اشاره می‏‌کنیم:
# [[خورشید]]، در منظومه شمسی محور و مرکز است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در منظومه زندگی انسان‏ها محور، و اساس است.
# [[خورشید]]، در مجموعه هستی دارای فواید پرشماری است که فقط یکی از آن‏ها نور افشانی است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در نظام آفرینش دارای فواید پرشماری است که فقط بهره اندکی از آن، وابسته به آشکاری اوست.
# ابر، چهره [[خورشید]] را برای زمینی‏‌ها می‏‌پوشاند؛ ولی هرگز [[زمین]] را تاریک نمی‏کند. پرده [[غیبت]] نیز فقط انسان‏ها را از دیدار مستقیم حضرت محروم می‏کند و هرگز مانعی‏ بر نور افشانی او بر مردمان نخواهد شد.
# ابری شدن، از عوارض [[زمین]] و زمینیان است، نه [[خورشید]]؛ [[غیبت]] نیز نتیجه [[رفتار]] انسان‏هاست.
# ابر، فقط برای کسانی مانع است که زیر آن باشند. اگر کسی بر جاذبه [[زمین]] غالب شد و از ابرها بالا رفت، دیگر ابر مانع او نخواهد بود. در [[غیبت]] نیز اگر کسی بر جاذبه‌‏های دنیایی چیره و غالب شد و آن‏گونه که شایسته است، تعالی یافت، ممکن است از پرده [[غیبت]] فراتر رفته، به دیدار آن خورشید پنهان نایل شود.
# در بهره‏‌مندی از [[خورشید]]، میان افرادی که خورشید را باور کرده‌‏اند و افرادی که منکر او هستند، تفاوتی نیست. در بهره‌‏مندی از فواید تکوینی [[امام]] نیز بین منکر و قائل به [[امام]] فرقی نیست.
# فقط مردمی در [[انتظار]] راستین کنار رفتن ابرها به سر می‌‏برند که به فواید خورشید [[آگاهی]] کامل دارند. در دوران غیبت نیز [[معرفت]] به [[امام]]، باعث حقیقی‏‌تر شدن [[انتظار]] می‏‌شود.
# فقط انسان‏های کور، از نور افشانی خورشید محرومند؛ همان‏گونه که فقط انسان‏های کوردل منکر [[نور]] وجود پیشوای [[معصوم]] و از آن بی‌‏بهره هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۱۶ - ۲۱۹.</ref>.
# همچنان‌که [[مردم]] [[انتظار]] بیرون آمدن [[خورشید]] از پشت ابرهای تیره را می‌کشند تا بیشتر از آن بهره‌مند گردند، در زمان [[غیبت]] نیز [[شیعیان]] و محبان حضرت همواره [[انتظار]] وجود مبارکش را دارند و هرگز [[ناامید]] نمی‌شوند.
# هرکس با این‌همه آثار و [[معجزات]] و [[آیات]] و [[روایات]]، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود [[خورشید]] گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر پنهان است، گرچه آثار وجودش به جهانیان می‌رسد.
# هرچند [[خورشید]] در پس ابر برای مدّتی پنهان می‌گردد، اما [[نور]] روشنی‌بخش خود را از جهانیان دریغ نمی‌کند و باز هم از پس ابر [[زمین]] و [[آسمان]] را روشن می‌کند، [[امام]] {{ع}} نیز هرچند که در پس پرده [[غیبت]] قرار دارد، اما [[نور]] [[ولایت]] آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر [[نور]] آن [[امام]] نباشد، بنابر [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} [[زمین]] و اهل آن از بین می‌روند و اوست که [[امان]] اهل [[زمین]] است. البته حضرت در [[توقیع]] خود به [[اسحاق بن یعقوب]] می‌نویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که [[مردم]] در [[غیبت]] از من می‌برند، همچون انتفاع از [[خورشید]] است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود..."<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref>.<ref> [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۷.</ref>
 
بنابراین شکی نیست که [[میزان]] بهره‌‏مندی موجودات از [[آفتاب]] عالم‌‏تاب در زمانی که چیزی حایل نباشد، بیشتر و کامل‏‌تر است؛ امّا این بدان معنا نیست که وجود پرده بر روی خورشید، تمام یا بیشتر بهره‌‏مندی‌‏ها را از بین ببرد؛ بلکه این مانع، فقط برخی از فواید را از میان برده یا کم می‌‏کند.
 
وجود ظاهری [[امام]] در عصر حضور و [[ظهور]] نیز به معنای آن است که تمام منافع [[امام]] می‌‏تواند به [[مردم]] برسد. حال اگر چیزی مانع رسیدن فیض‌‏های کامل [[امام]] به دیگران شود، بدان معنا نیست که وجود او بی‏‌فایده است. [[وجود امام]] در پس پرده [[غیبت]]، به همان [[میزان]] مفید است که وجود او در زندان‏های [[حاکمان ستمگر]] دارای فایده بود. البته بین زندان [[غیبت]] و زندان [[حاکمان]] مستبد، تفاوت‏های فراوانی است؛ ولی هر کدام به نوعی مانع رسیدن [[فیض]] کامل [[امام]] به عالم وجود و انسان‏‌ها می‌‏شوند.
 
فشرده [[سخن]] این‏که مسأله [[غیبت]]، [[فلسفه]] [[ضرورت]] وجود امام‏ معصوم {{ع}} را نقض نمی‌‏کند؛ زیرا [[امام]] [[معصوم]] در حال [[غیبت]] وجود دارد و فواید او هم به دیگران می‌‏رسد. فقط بخشی از فواید او است که در اثر [[تقصیر]] خود [[مردم]] در حال [[غیبت]] به آنان نمی‌‏رسد؛ ولی وجود او [[حجت]] را بر همگان تمام کرده است و این، خود [[مردم]] هستند که می‌‏بایست با ایجاد آمادگی لازم شرایط را برای [[ظهور]] آن حضرت فراهم کنند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۱۶ - ۲۱۹.</ref>.
 
== پرسش مستقیم ==
* [[علت تشبیه امام غایب به خورشید پنهان در ابر چیست؟ (پرسش)]]
* [[علت تشبیه امام غایب به خورشید پنهان در ابر چیست؟ (پرسش)]]
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
{{منابع}}
 
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']]
==منابع==
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
{{پایان منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


{{امام مهدی}}
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:خورشید پشت ابر]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۶

خورشید پشت ابر

مقدمه

در سخنان پیشوایان معصوم (ع) درباره فواید امام غایب، طی تشبیه زیبایی، حضرت مهدی (ع)‏ در دوران غیبت، به آفتاب پشت ابر تشبیه شده است. نخست، در بیان نورانی رسول گرامی اسلام (ص)، آن‏گاه ششمین پیشوای شیعیان، امام صادق (ع) و سرانجام در بیانی نورانی از واپسین حجت الهی حضرت مهدی (ع)‏ به این تشبیه زیبا، اشاره شده است که به آن‏ها می‌‏پردازیم: جابر بن عبد اللّه انصاری از پیامبر گرامی اسلام (ص) پرسید: آیا شیعیان در زمان غیبت قائم از وجود مبارک او بهره‏‌مند می‌‏شوند؟ پیامبر (ص) در پاسخ فرمود: آری؛ سوگند به خدایی که مرا به نبوت برانگیخت! آنان در غیبت او، از نورش روشنایی می‌‏گیرند و از ولایت او، بهره‏‌مند می‌‏شوند؛ همانند بهره‌‏مندی مردم از خورشید؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشانند. ای جابر! این از اسرار پوشیده خداوند سبحانه و تعالی و از علوم ذخیره شده او است. آن را مخفی کن، مگر از اهلش[۱].

سلیمان بن اعمش از امام صادق (ع) و او از امام باقر (ع) و او از امام سجاد (ع) چنین نقل کرده است که فرمود: "زمین، از آفرینش آدم تاکنون و تا همیشه تاریخ، از حجّت خدا تهی نخواهد بود؛ خواه حجّت حق، ظاهر و آشکار و شناخته شده باشد یا بنا به مصالحی، نهان و پوشیده. تا رستاخیز نیز چنین خواهد بود که اگر جز این باشد، خدای یگانه پرستیده نمی‌‏شود[۲]. سلیمان پرسید: سرورم! مردم چگونه از امام غایب از نگاه، بهره‌‏ور می‌‏شوند؟ حضرت فرمود: همان‏گونه که از خورشید بهره می‌‏برند، زمانی که ابرها آن را می‏‌پوشانند".

نیز در توقیع مبارکی که از سوی حضرت مهدی (ع)‏ برای اسحاق بن یعقوب صادر شده آمده است: "... اما چگونگی بهره‏‌مندی از من در عصر غیبتم، درست همانند بهره‌‏مندی، از خورشید است؛ هنگامی که ابرها آن را از چشم‏‌ها بپوشاند ...."[۳].

بی‏‌گمان این تشبیه، از روی حکمت بوده است؛ از این‌‏رو دانشوران شیعه در بیان این تشبیهات، نکته‌‏های ارزشمندی را یادآور شده‌‏اند که این‏جا فقط به برخی از آن‏ها اشاره می‏‌کنیم:

  1. خورشید، در منظومه شمسی محور و مرکز است. امام زمان (ع) نیز در منظومه زندگی انسان‏ها محور، و اساس است.
  2. خورشید، در مجموعه هستی دارای فواید پرشماری است که فقط یکی از آن‏ها نور افشانی است. امام زمان (ع) نیز در نظام آفرینش دارای فواید پرشماری است که فقط بهره اندکی از آن، وابسته به آشکاری اوست.
  3. ابر، چهره خورشید را برای زمینی‏‌ها می‏‌پوشاند؛ ولی هرگز زمین را تاریک نمی‏کند. پرده غیبت نیز فقط انسان‏ها را از دیدار مستقیم حضرت محروم می‏کند و هرگز مانعی‏ بر نور افشانی او بر مردمان نخواهد شد.
  4. ابری شدن، از عوارض زمین و زمینیان است، نه خورشید؛ غیبت نیز نتیجه رفتار انسان‏هاست.
  5. ابر، فقط برای کسانی مانع است که زیر آن باشند. اگر کسی بر جاذبه زمین غالب شد و از ابرها بالا رفت، دیگر ابر مانع او نخواهد بود. در غیبت نیز اگر کسی بر جاذبه‌‏های دنیایی چیره و غالب شد و آن‏گونه که شایسته است، تعالی یافت، ممکن است از پرده غیبت فراتر رفته، به دیدار آن خورشید پنهان نایل شود.
  6. در بهره‏‌مندی از خورشید، میان افرادی که خورشید را باور کرده‌‏اند و افرادی که منکر او هستند، تفاوتی نیست. در بهره‌‏مندی از فواید تکوینی امام نیز بین منکر و قائل به امام فرقی نیست.
  7. فقط مردمی در انتظار راستین کنار رفتن ابرها به سر می‌‏برند که به فواید خورشید آگاهی کامل دارند. در دوران غیبت نیز معرفت به امام، باعث حقیقی‏‌تر شدن انتظار می‏‌شود.
  8. فقط انسان‏های کور، از نور افشانی خورشید محرومند؛ همان‏گونه که فقط انسان‏های کوردل منکر نور وجود پیشوای معصوم و از آن بی‌‏بهره هستند[۴].
  9. همچنان‌که مردم انتظار بیرون آمدن خورشید از پشت ابرهای تیره را می‌کشند تا بیشتر از آن بهره‌مند گردند، در زمان غیبت نیز شیعیان و محبان حضرت همواره انتظار وجود مبارکش را دارند و هرگز ناامید نمی‌شوند.
  10. هرکس با این‌همه آثار و معجزات و آیات و روایات، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود خورشید گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر پنهان است، گرچه آثار وجودش به جهانیان می‌رسد.
  11. هرچند خورشید در پس ابر برای مدّتی پنهان می‌گردد، اما نور روشنی‌بخش خود را از جهانیان دریغ نمی‌کند و باز هم از پس ابر زمین و آسمان را روشن می‌کند، امام (ع) نیز هرچند که در پس پرده غیبت قرار دارد، اما نور ولایت آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر نور آن امام نباشد، بنابر روایات معصومین (ع) زمین و اهل آن از بین می‌روند و اوست که امان اهل زمین است. البته حضرت در توقیع خود به اسحاق بن یعقوب می‌نویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که مردم در غیبت از من می‌برند، همچون انتفاع از خورشید است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود..."[۵].[۶]

بنابراین شکی نیست که میزان بهره‌‏مندی موجودات از آفتاب عالم‌‏تاب در زمانی که چیزی حایل نباشد، بیشتر و کامل‏‌تر است؛ امّا این بدان معنا نیست که وجود پرده بر روی خورشید، تمام یا بیشتر بهره‌‏مندی‌‏ها را از بین ببرد؛ بلکه این مانع، فقط برخی از فواید را از میان برده یا کم می‌‏کند.

وجود ظاهری امام در عصر حضور و ظهور نیز به معنای آن است که تمام منافع امام می‌‏تواند به مردم برسد. حال اگر چیزی مانع رسیدن فیض‌‏های کامل امام به دیگران شود، بدان معنا نیست که وجود او بی‏‌فایده است. وجود امام در پس پرده غیبت، به همان میزان مفید است که وجود او در زندان‏های حاکمان ستمگر دارای فایده بود. البته بین زندان غیبت و زندان حاکمان مستبد، تفاوت‏های فراوانی است؛ ولی هر کدام به نوعی مانع رسیدن فیض کامل امام به عالم وجود و انسان‏‌ها می‌‏شوند.

فشرده سخن این‏که مسأله غیبت، فلسفه ضرورت وجود امام‏ معصوم (ع) را نقض نمی‌‏کند؛ زیرا امام معصوم در حال غیبت وجود دارد و فواید او هم به دیگران می‌‏رسد. فقط بخشی از فواید او است که در اثر تقصیر خود مردم در حال غیبت به آنان نمی‌‏رسد؛ ولی وجود او حجت را بر همگان تمام کرده است و این، خود مردم هستند که می‌‏بایست با ایجاد آمادگی لازم شرایط را برای ظهور آن حضرت فراهم کنند[۷].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. امام مهدی کیست؟ (پرسش)
  2. ویژگی‌های خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  3. کرامات و معجزات امام مهدی در دوران ظهور چیستند؟ (پرسش)
  4. آیا امام مهدی معجزه‌ای دارد؟ (پرسش)
  5. حکمت‌های غائب بودن امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
  6. تاریخچه مختصر امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  7. فلسفه عقیده به امام حی چیست؟ (پرسش)
  8. توجه امام مهدی به دوست داران خود چگونه ا­ست؟ (پرسش)
  9. اگر بخواهیم خود را برای نظام مهدوی آماده کنیم باید چه نگاهی داشته باشیم؟ (پرسش)
  10. رابطه شب قدر و امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  11. امام مهدی چگونه ناظر اعمال ماست؟ (پرسش)
  12. چگونه رابطه خود را با اهل بیت به ویژه امام مهدی تقویت کنیم؟ (پرسش)
  13. حروف مقطعه الر که در قرآن آمده چه ارتباطی با امام مهدی دارد؟ (پرسش)
  14. ابعاد شخصیت امام چه می‌باشند؟ (پرسش)
  15. امام مهدی از لحاظ رفتار اجتماعی چه ویژگی‌هایی دارد؟ (پرسش)
  16. راه شناخت امام مهدی چیست؟ بهترین راه شناخت امام مهدی کدام است؟ (پرسش)
  17. زندگانی امام مهدی از آغاز تاکنون چه مسیری را طی کرده است؟ (پرسش)
  18. امام مهدی چگونه سبب امان اهل زمین می‌شود؟ (پرسش)
  19. تسبیح مخصوص امام مهدی چه روزهایی است؟ (پرسش)
  20. دلیل عقلی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ (پرسش)
  21. دلیل قرآنی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ (پرسش)
  22. آیا می‌توان به نیابت امام مهدی حج به‌جا آورد؟ (پرسش)
  23. چگوه باید نام امام مهدی مورد تکریم قرار داد؟ (پرسش)
  24. چه کسانی درباره امام مهدی کتاب تألیف کرده‌اند؟ (پرسش)
  25. چه کسانی درباره امام مهدی شعر سرود‌ه‌اند؟ (پرسش)
  26. چگونه حضرت که در یک مکان است ناظر همه جا می‌‌باشد؟ (پرسش)
  27. چه کنیم که وجود امام مهدی را در زندگی خود حس کنیم؟ (پرسش)
  28. چه کنیم تا مورد توجه امام مهدی قرار گیریم و وجودمان نورانی شود؟ (پرسش)
  29. امام مهدی از نوجوانان جامعه امروز چه انتظاری دارند؟ (پرسش)
  30. امام مهدی چه جوانانی را دوست دارد؟ چه کنیم تا مورد توجه و عنایات خاصه حضرتش قرار بگیریم؟ (پرسش)
  31. انسان چگونه می‌‏تواند بفهمد که ارتباط روحی با امام پیدا کرده است؟ (پرسش)
  32. درس خواندن بهتر است یا کار فرهنگی برای رضایت امام مهدی انجام دادن؟ (پرسش)
  33. آیا صدقه دادن برای امام مهدی صحیح است؟ (پرسش)
  34. آیا خواب غیر معصوم حجت است؟ (پرسش)
  35. بخشش امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  36. آیا مراد از کلمه پسر انسان در انجیل امام مهدی است؟ (پرسش)
  37. بر روی بازوی امام مهدی چه نوشته شده است؟ (پرسش)
  38. خانواده‏‌ها چگونه می‌‏توانند رابطه جوانان را با امام مهدی تقویت کنند؟ (پرسش)
  39. چه کنیم تا فرزندمان جزء سربازان امام مهدی باشد؟ (پرسش)
  40. چگونه دانش‏‌آموزان را با امام مهدی آشنا کنیم؟ (پرسش)
  41. چگونه یاد و نام امام مهدی را همیشه در خاطر دانش‏‌آموزان زنده نگه داریم؟ (پرسش)
  42. مسئولان حکومت برای بالا بردن سطح معلومات مردم چه وظایفی دارند؟ (پرسش)
  43. کشور امام مهدی چگونه کشوری باید باشد؟ (پرسش)
  44. آیات و روایاتی که درباره عرضه کردن اعمال ما به ائمه هست به چه معناست؟ (پرسش)
  45. آیا موقع گناه امامان ناظر اعمال ما هستند و آیا اعمال ما به امام عصر عرضه می‌شود؟ اگر این چنین باشد لقب ستار العیوب بودن خدا برای چیست؟ (پرسش)
  46. آیا وجود بشقاب پرنده صحت دارد و ارتباطی با امام مهدی دارد؟ (پرسش)
  47. چرا امام مهدی به حجت پنهان تعبیر شده است؟ (پرسش)
  48. علمای اهل سنت در مورد احادیث مرتبط با امام مهدی چه دیدگاهی دارند؟ (پرسش)
  49. آیا آن حضرت از حال نیازمندان و گرفتاران با خبر است و می‌تواند کمکی بکند یا چون غایب است نمی‌تواند؟ (پرسش)
  50. چه کار کنم تا موفق شوم به آقا امام مهدی نزدیک شوم؟ (پرسش)
  51. چگونه می‌‌توانیم سطح فکری و اعتقادی خود را در ارتباط با امام عصر بالاتر برده و عمیق‌تر کنیم؟ (پرسش)
  52. چگونه می‌توان رضایت امام مهدی را به دست آورد؟ (پرسش)
  53. مؤلفه‌های معرفت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  54. ارتباط آیه امن یجیب به امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  55. امام مهدی در رحم مادر چه سوره‌ای تلاوت کرد؟ (پرسش)
  56. آیا کسی می‌‏تواند خودش را به صورت امام مهدی درآورد؟ (پرسش)
  57. با توجه به این‏که ما انسان‏‌ها محدود هستیم چگونه می‌‏توانیم امام مهدی که نامحدود است را بشناسیم و از وجود او بهره ببریم؟ (پرسش)
  58. با توجه به حدیث «من مات و لم یعرف امام زمانه ...» مردم چگونه می‏توانند امامی را که غایب است بشناسند؟ (پرسش)
  59. آیا پیامبر اکرم راجع به امام مهدی سخنی فرموده‌‏اند؟ (پرسش)
  60. آیا واسطه فیض بودن امام مهدی در نعمت‌ها و در عالم وجود غیر از روایات ریشه قرآنی هم دارد؟ (پرسش)
  61. آیا از طرف ائمه راجع به امام مهدی مطلبی رسیده است؟ (پرسش)
  62. معنای این جمله از پیامبر که در خطبه غدیر درباره امام مهدی فرمود ألا انه الغراف من بحر العمیق چیست؟ (پرسش)
  63. قرآن کریم برای معرفی افراد از چه روش‌هایی استفاده کرده است؟ (پرسش)
  64. آیا امام مهدی شاهد و ناظر اعمال است؟ (پرسش)
  65. آیا امام مهدی ما را می‏‌بیند؟ (پرسش)
  66. نظر فرقه جارودیه درباره امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  67. چرا امام مهدی رساله ندارد و به وسیله فقها رساله خود را در اختیار مردم قرار نمی‌‏دهند؟ (پرسش)
  68. آیا امام مهدی خداوند متعال را می‌‏بیند؟ (پرسش)
  69. معجزات امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  70. اولین کسی که نام مهدی موعود را بر او گذاشتند چه کسی بود؟ (پرسش)
  71. چه شباهت‌هایی میان پیامبران الهی و امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)
  72. چگونه می‌توان معرفت خود را نسبت به امام مهدی افزایش داد؟ (پرسش)
  73. کدام پیامبر خواب‏‌های زیادی را درباره امام مهدی در کتاب‌‏هایش تعبیر کرده است؟ (پرسش)
  74. با چه شرایطی می‌توان عاشق واقعی امام مهدی بود؟ (پرسش)
  75. آیا برای دوست داشتن امام مهدی باید از محبت به دیگران خودداری کرد؟ (پرسش)
  76. درس خواندن بهتر است یا کار فرهنگی برای رضایت امام مهدی انجام دادن؟ (پرسش)
  77. آیا غذاهای امام مهدی از دنیاست یا بهشت؟ (پرسش)
  78. اظهار محبت به امام مهدی به چه صورت‌هایی انجام می‌‏شود؟ (پرسش)
  79. آیا صدقه دادن برای امام مهدی صحیح است؟ (پرسش)
  80. کدام غیب‌گویان درباره امام مهدی اخباری نقل کرده‌اند؟ (پرسش)
  81. غیب‌گویان درباره امام مهدی چه گفته‌اند؟ (پرسش)
  82. چرا در قرآن به طور مستقیم نامی از امام مهدی برده نشده است؟ (پرسش)
  83. من خودم از امامم شاکی هستم چون وقتی ازش می‏خواهم بیاید نجاتم دهد نمی‌‏آید یا فکر می‏کنم به خاطر گناهانی که می‏کنم محلم نمی‏گذارد؟ (پرسش)
  84. امام مهدی: «اگر ما فراموشتان کرده بودیم بلا بر شما نازل می‏شد» پس این‏همه بلایی که بر سر شیعیان وارد می‏شود چیست؟ (پرسش)
  85. آیا امام مهدی به کارهای خوب و بد ما آگاهی دارد؟ این منافی با ستارالعیوب بودن خداوند نیست؟ (پرسش)
  86. با این‏همه علاقه‏ ای که از جانب ارادتمندان امام مهدی اظهار می‏شود چرا باز آن حضرت از دیده ‏ها پنهان است؟ (پرسش)
  87. آیا امام مهدی در دوران غیبت فقط به عبادت شخصی مشغولند؟ (پرسش)
  88. آیا مسأله‏ غیبت مختص به امام مهدی است؟ انبیاء و پیشوایان قبل از او نیز چنین سرنوشتی نداشته‏‌اند؟ (پرسش)
  89. چگونه خداوند به غیبت امام مهدی راضی است در حالی که مردم در حیرت هستند؟ (پرسش)
  90. با توجه به اینکه شیعه و سنی معتقدند که وجود یک پیشوای عادل برای سرپرستی جامعه لازم است در حال حاضر آن پیشوا کیست؟ آیا امام غایب است؟ (پرسش)
  91. چه شباهت‌هایی میان امام حسین و امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)
  92. راه‌های دوستی با امام مهدی چیست و چه کنیم که قلب آقا امام مهدی از ما راضی و خشنود باشد؟ (پرسش)
  93. مراد از «ناحیه» چیست؟ (پرسش)
  94. چرا امام مهدی با وجود دشمنان زیادی که داشت روز شهادت پدر خود را نمایان کرد؟ (پرسش)
  95. چه معجزات و کراماتی از امام مهدی صادر شده است؟ (پرسش)
  96. آیا در زمان غیبت ذکر نام اصلی حضرت جایز است؟ (پرسش)
  97. مصحف فاطمه چیست؟ و آیا هم‏ اکنون در دست امام مهدی است؟ (پرسش)
  98. چه مانعی داشت که امام مهدی در آخر الزمان متولد می‌‏شد تا دیگر نیازی به غیبت آن حضرت نباشد؟ (پرسش)
  99. چه مانعی داشت که امام مهدی غایب نمی‌‏شد و خداوند از کشته شدن آن حضرت جلوگیری می‏‌کرد؟ (پرسش)
  100. چه اصراری است که امامان معصوم در دوازده تن منحصر شوند تا لازم آید خداوند قوانین طبیعت را به خاطر امام دوازدهم تعطیل کند؟ (پرسش)
  101. علت تشبیه امام غایب به خورشید پنهان در ابر چیست؟ (پرسش)
  102. چه کسانی در مدح امام مهدی شعر سروده‌اند؟ (پرسش)
  103. چرا امام مهدی خود را برای مؤمنان مورد وثوق ظاهر نمی‌‏سازد؟ (پرسش)
  104. چه کنیم تا مردم به سوی امام مهدی‏ جذب شوند؟ (پرسش)
  105. جشن‌‏های میلاد چه آثاری دارد؟ (پرسش)
  106. چرا ما نمی‌‏توانیم خدمت امام خود برسیم؟ (پرسش)
  107. با چه شرایطی می‏توان عاشق واقعی امام مهدی‏ بود؟ (پرسش)
  108. چرا امام مهدی وارث همه‏ مظلومیت‌‏های اجداد طاهرینش می‏‌باشند؟ (پرسش)
  109. آیا امام مهدی در هر زمانی می‌‏توانند شاهد اعمال ما باشند؟ (پرسش)
  110. آیا حدیث «لو أدرکته لخدمته أیام حیاتی» دلیل برتری امام مهدی بر سایر ائمه است؟ (پرسش)
  111. صورت و سیرت مهدی چگونه است و با چه خصوصیات فردی ظهور می‌‏کند؟ (پرسش)
  112. آیا در روایات است که موقع سلام به امام مهدی سر را به اندازه رکوع یا کمتر خم نماییم؟ (پرسش)
  113. آیا امام مهدی می‌‏توانند در یک زمان در دو مکان یا بیشتر باشند؟ آیا طی‌‏الارض دارند؟ (پرسش)
  114. دیدار کنندگان با امام مهدی شمایل ایشان را چگونه توصیف کرده‌اند؟ (پرسش)
  115. امام مهدی به کدام پیامبران شباهت دارد؟ (پرسش)
  116. نوری که در بعضی از زمان‏‌های خاص مانند شب قدر یا در مکان‌‏های خاص مانند امام‏زاده دیده می‏‌شود دلیل بر حضور امام است؟ (پرسش)
  117. چه کسانی از تولد امام مهدی اطلاع یافته‌اند؟ (پرسش)
  118. اگر جسم و بدن امام مهدی برای مردم آشکار است چرا در طی این سال‌ها متوجه نمی‌شوند؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. «إِي‏ وَ الَّذِي‏ بَعَثَنِي‏ بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ‏ يَسْتَضِيئُونَ‏ بِنُورِهِ‏ وَ يَنْتَفِعُونَ‏ بِوَلَايَتِهِ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ كَانْتِفَاعِ‏ النَّاسِ‏ بِالشَّمْسِ‏ وَ إِنْ‏ تَجَلَّلَهَا سَحَابٌ‏ يَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ فَاكْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه‏‏»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۵۳، ح ۳.
  2. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۰۷، ح ۲۲.
  3. «وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ‏‏‏‏»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۱۶ - ۲۱۹.
  5. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۰۷.
  7. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۱۶ - ۲۱۹.