زمینه‌سازان ظهور چه ویژگی‌هایی دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در دو  کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«پاسخ را با سخنی از [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] آغاز می‌کنیم که می‌نویسد: "در [[روایات اسلامی]]، سخن از گروهی زبده است که به محض [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} به آن [[حضرت]] می‌پیوندند. [[آشکار]] است که این گروه ابتدا به ساکن خلق نمی‌شوند و به قول معروف از پای بوته هیزم سبز نمی‌شوند؛ بلکه معلوم می‌شود در عین اشاعه و رواج [[ستم]] و [[فساد]]، زمینه‌هایی عالی وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش می‌دهد. این خود می‌رساند که نه فقط [[حق]] و [[حقیقت]] به صفر نرسیده است؛ بلکه بر فرض اگر [[اهل حق]] از نگاه کمیت قابل توجه نباشد، از نگاه کیفیت ارزنده‌ترین اهل ایمان‌اند و در ردیف [[یاران]] [[امام حسین|سید الشهداء]]{{ع}}"<ref> مرتضی مطهری، قیام و انقلاب مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۵۶.</ref>.
::::::«پاسخ را با سخنی از [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] آغاز می‌کنیم که می‌نویسد: "در [[روایات اسلامی]]، سخن از گروهی زبده است که به محض [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} به آن [[حضرت]] می‌پیوندند. [[آشکار]] است که این گروه ابتدا به ساکن خلق نمی‌شوند و به قول معروف از پای بوته هیزم سبز نمی‌شوند؛ بلکه معلوم می‌شود در عین اشاعه و رواج [[ستم]] و [[فساد]]، زمینه‌هایی عالی وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش می‌دهد. این خود می‌رساند که نه فقط [[حق]] و [[حقیقت]] به صفر نرسیده است؛ بلکه بر فرض اگر [[اهل حق]] از نگاه کمیت قابل توجه نباشد، از نگاه کیفیت ارزنده‌ترین اهل ایمان‌اند و در ردیف [[یاران]] [[امام حسین|سید الشهداء]]{{ع}}"<ref> مرتضی مطهری، قیام و انقلاب مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۵۶.</ref>.
:::::*بنابراین تردیدی نیست که [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} بسان دیگر تحولات بزرگ، هرگز بدون [[مقدمه]] و [[زمینه‌سازی]]، رخ نخواهد داد؛ بلکه [[در آستانه ظهور]]، لازم است افرادی و یا گروه‌هایی شکل گرفته، زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم آورند. این افراد به طور عمده [[حق]] پویانی هستند که از [[حاکمیت]] [[جور]] به تنگ آمده،- بر اساس آنچه در بعضی از [[روایات]] آمده-، زمینه را برای حرکت جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آماده می‌کنند. [[پیشگویی]] تحقّق این [[نشانه‌ها]]، به تعبیرهای گوناگونی در [[روایات]] آمده که به بعضی از آنها اشاره می‌شود.
:::::*بنابراین تردیدی نیست که [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} بسان دیگر تحولات بزرگ، هرگز بدون [[مقدمه]] و [[زمینه‌سازی]]، رخ نخواهد داد؛ بلکه [[در آستانه ظهور]]، لازم است افرادی و یا گروه‌هایی شکل گرفته، زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم آورند. این افراد به طور عمده [[حق]] پویانی هستند که از [[حاکمیت]] [[جور]] به تنگ آمده،- بر اساس آنچه در بعضی از [[روایات]] آمده-، زمینه را برای حرکت جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آماده می‌کنند. [[پیشگویی]] تحقّق این [[نشانه‌ها]]، به تعبیرهای گوناگونی در [[روایات]] آمده که به بعضی از آنها اشاره می‌شود.
خط ۴۹: خط ۴۹:
:::::*[[امام صادق]]{{ع}} قلب‌های آنان را بسان پولاد دانسته، می‌فرماید: "آنان مردانی‌اند که دلهایشان گویا [[پاره‌های آهن]] است. هیچ تردیدی نسبت به [[خداوند]] قلبهایشان را نیالاید و قلبهایشان از سنگ استوارتر است"<ref>{{عربی|" رِجَالٌ‏ كَأَنَ‏ قُلُوبَهُمْ‏ زُبَرُ الْحَدِيدِ لَا يَشُوبُهَا شَكٌ‏ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ أَشَدُّ مِنَ‏ الْحَجَر‏‏ ‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref> از برجسته‌ترین ویژگی‌های آنها، [[شناخت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. البته [[شناخت]] [[امام]] در هر زمان بر [[پیروان]] لازم و ضروری است؛ ولی آنچه [[شناخت]] [[رهبر]] واپسین را از اهمیتی دوچندان برخوردار می‌سازد، شرایط ویژه او است. ولادت [[پنهان]]، زیست [[پنهان]]، امتحانات سخت و دشوار، و ... برخی از این ویژگی‌ها است. زمینه‌سازان- که همان [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[هنگام ظهور]] هستند- [[امام]] خویش را به [[بهترین]] وجه می‌شناسند و این [[شناخت]] آگاهانه در تمام وجودشان [[رسوخ]] کرده است. بنابراین [[زمینه‌سازی برای ظهور]] آن [[حضرت]]، بدون [[شناخت]] آن بزرگوار امکان‌پذیر نخواهد بود.
:::::*[[امام صادق]]{{ع}} قلب‌های آنان را بسان پولاد دانسته، می‌فرماید: "آنان مردانی‌اند که دلهایشان گویا [[پاره‌های آهن]] است. هیچ تردیدی نسبت به [[خداوند]] قلبهایشان را نیالاید و قلبهایشان از سنگ استوارتر است"<ref>{{عربی|" رِجَالٌ‏ كَأَنَ‏ قُلُوبَهُمْ‏ زُبَرُ الْحَدِيدِ لَا يَشُوبُهَا شَكٌ‏ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ أَشَدُّ مِنَ‏ الْحَجَر‏‏ ‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref> از برجسته‌ترین ویژگی‌های آنها، [[شناخت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. البته [[شناخت]] [[امام]] در هر زمان بر [[پیروان]] لازم و ضروری است؛ ولی آنچه [[شناخت]] [[رهبر]] واپسین را از اهمیتی دوچندان برخوردار می‌سازد، شرایط ویژه او است. ولادت [[پنهان]]، زیست [[پنهان]]، امتحانات سخت و دشوار، و ... برخی از این ویژگی‌ها است. زمینه‌سازان- که همان [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[هنگام ظهور]] هستند- [[امام]] خویش را به [[بهترین]] وجه می‌شناسند و این [[شناخت]] آگاهانه در تمام وجودشان [[رسوخ]] کرده است. بنابراین [[زمینه‌سازی برای ظهور]] آن [[حضرت]]، بدون [[شناخت]] آن بزرگوار امکان‌پذیر نخواهد بود.
:::::*به [[راستی]] کسی که در پی [[زمینه‌سازی برای ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است، پس از [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]]{{ع}} و [[اعتقاد]] به آنان، باید این [[شناخت]] و [[اعتقاد]] را عملی کرده و تبلور حقیقی آن را در [[اطاعت]] محض از آن [[انوار]] [[پاک]] ظاهر سازد. همسو کردن رفتارها، نیت‌ها و جهتگیری‌ها، طبق خواست [[رهبر]] [[الهی]]، از مهمّترین ویژگی‌های رهروان [[راستین]] است و این ویژگی به خوبی در [[یاران]] [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد. گفتنی است اگر کسی در مرحله [[شناخت]]، در حد ممکن [[معرفت]] کسب کرد، در مرحله [[اطاعت]] دچار [[تردید]] نخواهد شد؛ حال آنکه اگر کسی در آن مرحله دچار [[تردید]] و یا نقصان معرفتی شد، در مرحله [[اطاعت]] هرگز پیرو خوبی نخواهد بود. امروزه نیز [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در پس پرده [[غیبت]] است، اما [[اراده]] و فرمانش را باید گردن نهاد؛ چرا که اگر کسی اکنون از دستورهای آن [[حضرت]] [[اطاعت]] کرد، در [[زمان ظهور]] نیز چنین خواهد بود. [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} در این باره فرمود: "خوشا به حال کسی که، [[قائم]] [[اهل بیت]] مرا [[درک]] کند؛ حال آنکه پیش از [[قیام]] او نیز پیرو او باشد. با [[دوست]] او [[دوست]] و با [[دشمن]] او [[دشمن]] و با [[رهبران]] و [[پیشوایان]] [[هدایت‌گر]] پیش از او نیز [[دوست]] باشد. اینان همنشین و [[دوستان]] من و گرامی‌ترین [[امت]] من در نزد من هستند"<ref>{{عربی|" طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَدْرَكَ‏ قَائِمَ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ‏ قَبْلَ‏ قِيَامِهِ‏ يَأْتَمُّ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى مِنْ قَبْلِهِ وَ يَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ أُولَئِكَ رُفَقَائِي وَ أَكْرَمُ أُمَّتِي عَلَيَّ‏‏ ‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۶؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۳.</ref>. و از آنجایی که [[امام]] حقّی بزرگ بر گردن [[پیروان]] خود دارد، [[خداوند متعال]] [[احترام]] او را بر [[مردمان]] لازم فرموده است. از اینرو هرآن چه مایه بزرگداشت او می‌شود، از سوی [[یاران]] آن [[حضرت]] انجام می‌گیرد، ایشان این [[روحیه]] را در [[زمان غیبت]] در خود ایجاد کرده‌اند تا در [[زمان ظهور]] نیز همواره در تمام امور، [[احترام]] و [[پیروی]] از آن [[حضرت]] را پاس دارند. [[پیشوایان معصوم]]{{عم}}، هرگز از این مهمّ [[غفلت]] نکرده، [[عظمت]] [[شأن]] واپسین [[معصوم]] {{ع}}، ایشان را به [[تکریم]] و احترامی مثال زدنی واداشته است<ref> ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۶۴۰، ح ۳.</ref>
:::::*به [[راستی]] کسی که در پی [[زمینه‌سازی برای ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است، پس از [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]]{{ع}} و [[اعتقاد]] به آنان، باید این [[شناخت]] و [[اعتقاد]] را عملی کرده و تبلور حقیقی آن را در [[اطاعت]] محض از آن [[انوار]] [[پاک]] ظاهر سازد. همسو کردن رفتارها، نیت‌ها و جهتگیری‌ها، طبق خواست [[رهبر]] [[الهی]]، از مهمّترین ویژگی‌های رهروان [[راستین]] است و این ویژگی به خوبی در [[یاران]] [[امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد. گفتنی است اگر کسی در مرحله [[شناخت]]، در حد ممکن [[معرفت]] کسب کرد، در مرحله [[اطاعت]] دچار [[تردید]] نخواهد شد؛ حال آنکه اگر کسی در آن مرحله دچار [[تردید]] و یا نقصان معرفتی شد، در مرحله [[اطاعت]] هرگز پیرو خوبی نخواهد بود. امروزه نیز [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در پس پرده [[غیبت]] است، اما [[اراده]] و فرمانش را باید گردن نهاد؛ چرا که اگر کسی اکنون از دستورهای آن [[حضرت]] [[اطاعت]] کرد، در [[زمان ظهور]] نیز چنین خواهد بود. [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} در این باره فرمود: "خوشا به حال کسی که، [[قائم]] [[اهل بیت]] مرا [[درک]] کند؛ حال آنکه پیش از [[قیام]] او نیز پیرو او باشد. با [[دوست]] او [[دوست]] و با [[دشمن]] او [[دشمن]] و با [[رهبران]] و [[پیشوایان]] [[هدایت‌گر]] پیش از او نیز [[دوست]] باشد. اینان همنشین و [[دوستان]] من و گرامی‌ترین [[امت]] من در نزد من هستند"<ref>{{عربی|" طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَدْرَكَ‏ قَائِمَ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ‏ قَبْلَ‏ قِيَامِهِ‏ يَأْتَمُّ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى مِنْ قَبْلِهِ وَ يَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ أُولَئِكَ رُفَقَائِي وَ أَكْرَمُ أُمَّتِي عَلَيَّ‏‏ ‏‏‏‏‏"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۶؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۳.</ref>. و از آنجایی که [[امام]] حقّی بزرگ بر گردن [[پیروان]] خود دارد، [[خداوند متعال]] [[احترام]] او را بر [[مردمان]] لازم فرموده است. از اینرو هرآن چه مایه بزرگداشت او می‌شود، از سوی [[یاران]] آن [[حضرت]] انجام می‌گیرد، ایشان این [[روحیه]] را در [[زمان غیبت]] در خود ایجاد کرده‌اند تا در [[زمان ظهور]] نیز همواره در تمام امور، [[احترام]] و [[پیروی]] از آن [[حضرت]] را پاس دارند. [[پیشوایان معصوم]]{{عم}}، هرگز از این مهمّ [[غفلت]] نکرده، [[عظمت]] [[شأن]] واپسین [[معصوم]] {{ع}}، ایشان را به [[تکریم]] و احترامی مثال زدنی واداشته است<ref> ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۶۴۰، ح ۳.</ref>
:::::*آنان که وجودشان سرشار از [[عشق]] [[خداوند]] و اولیای او است، اگر [[عصر ظهور]] را [[درک]] کنند، بزرگترین افتخارشان [[خدمت]] به ساحت بلند [[مهدی]] آل [[محمّد]]{{عم}} خواهد بود. شاید [[باور]] کردن این سخن بسی مشکل نماید که [[رئیس]] [[مذهب]] [[شیعه]] [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}}، آنگاه که نام واپسین [[ذخیره الهی]] نزدش برده می‌شد، با حسرتی برآمده از عمق [[جان]] و آرزویی بی‌مانند آهی از نهاد بر می‌آورد و می‌فرمود: "اگر او را [[درک]] کنم تمام روزهای زندگی‌ام خدمتگزار او خواهم بود"<ref>{{عربی|" لَوْ أَدْرَكْتُهُ‏ لَخَدَمْتُهُ‏ أَيَّامَ‏ حَيَاتِي‏‏‏ ‏‏‏‏‏"}} لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۲۴۵، ح ۴۶.</ref> هرکس بخواهد در آن روزگار [[خدمت]] حضرتش نصیب گردد، باید هم اکنون در [[دوران غیبت]]، [[خدمت]] به آن [[حضرت]] و [[یاران]] او را سرلوحه کارهای خود قرار دهد»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>.
:::::*آنان که وجودشان سرشار از [[عشق]] [[خداوند]] و اولیای او است، اگر [[عصر ظهور]] را [[درک]] کنند، بزرگترین افتخارشان [[خدمت]] به ساحت بلند [[مهدی]] آل [[محمّد]]{{عم}} خواهد بود. شاید [[باور]] کردن این سخن بسی مشکل نماید که [[رئیس]] [[مذهب]] [[شیعه]] [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}}، آنگاه که نام واپسین [[ذخیره الهی]] نزدش برده می‌شد، با حسرتی برآمده از عمق [[جان]] و آرزویی بی‌مانند آهی از نهاد بر می‌آورد و می‌فرمود: "اگر او را [[درک]] کنم تمام روزهای زندگی‌ام خدمتگزار او خواهم بود"<ref>{{عربی|" لَوْ أَدْرَكْتُهُ‏ لَخَدَمْتُهُ‏ أَيَّامَ‏ حَيَاتِي‏‏‏ ‏‏‏‏‏"}} لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۲۴۵، ح ۴۶.</ref> هرکس بخواهد در آن روزگار [[خدمت]] حضرتش نصیب گردد، باید هم اکنون در [[دوران غیبت]]، [[خدمت]] به آن [[حضرت]] و [[یاران]] او را سرلوحه کارهای خود قرار دهد»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ص۵۴-۶۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


{{پرسمان آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور}}
{{پرسمان آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور}}
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{پرسش‌های وابسته}}

نسخهٔ ‏۱۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۰

الگو:پرسش غیرنهایی

زمینه‌سازان ظهور چه ویژگی‌هایی دارند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت / آمادگی و زمینه‌سازی برای ظهور
مدخل اصلیویژگی‌های زمینه‌سازان ظهور امام مهدی

زمینه‌سازان ظهور چه ویژگی‌هایی دارند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محسن اراکی
آیت الله محسن اراکی، در کتاب «نگاهی به رسالت و امامت» در این‌باره گفته است:
«برای پاسخ به این سئوال لازم است به موارد زیر توجه شود:
  1. مأموریت امام زمان (ع) ایجاد حکومت عدل جهانی و برچیدن بساط ظلم و بی‌عدالتی، در سراسر جهان است.
  2. این مأموریت، تنها به وسیله شخص امام زمان تحقق نمی‌پذیرد، بلکه یاری و نصرت مؤمنین نیز لازم است.
  3. در این مأموریت، از امکانات و وسائل عادی استفاده می‌شود و بنا نیست با اعجاز و اعمال خارق‌العاده فوق بشری، به اهداف مورد نظر که در برپایی حکومت عدل جهانی خلاصه می‌شود، دست یافت.
با کمی تأمل در این سه مطلب معلوم خواهد شد که کاملترین شکل انتظار عملی امام زمان (ع) تشکیل حکومت اسلامی به رهبری فقیه عادل، آگاه، مدیر و مدبر است؛ زیرا برچیدن بساط ظلم حاکم بر جهان به وسیله امام زمان (ع) و یارانش، به وسیله معجزه صورت نخواهد گرفت، بلکه طبق روش‌های متعارف و جاری در جوامع انسانی و با استفاده از امکانات عادی تحقق می‌پذیرد. و اگر به این نکته توجه کنیم که به طور طبیعی، نهضتی که هدفش براندازی ظلم در سراسر جهان باشد با مقاومت شدید و یکپارچه قوای شرک و ظلم روبرو خواهد شد و کلیه قدرتمندان ظالم و سردمداران جنایت و تبعیض در جامعه بشر، به طور جمعی به مخالفت با آن خواهند پرداخت و از کلیه امکانات خود برای نابودی چنین نهضتی -و لااقل ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت آن- استفاده خواهند کرد، این نتیجه به دست خواهد آمد که بدون تشکیل حکومتی با مشخصات زیر، آغاز چنین نهضتی امکان‌پذیر نیست:
  1. رهبری آن حکومت، در دست کسی باشد که بتواند به نام امام زمان و به نیابت از او، مردم را رهبری کند تا زمینه برای پذیرش رهبری امام زمان در سطح جهانی، از سوی نیروهای طرفدار عدل و حقیقت فراهم شود. طبیعی است تنها کسی که صلاحیت نیابت از امام زمان (ع) را در زمان غیبت داراست، فقیه عادل کارآمد است.
  2. حکومت مزبور بتواند با پیاده کردن نظام اسلامی در همه ابعادش، اذهان عمومی جهانیان را برای پذیرش نظام حکومت اسلامی آماده کند و با ارائه یک نمونه عینی، امکان تحقق ارزش‌های متعالی نظام اسلامی را در عمل به اثبات رساند.
  3. حکومت مزبور بتواند امکانات مادی و معنوی مورد نیاز نهضت جهانی ولی عصر (ع) و نیز نیروها و افراد لازم را برای چنین برنامه عظیم و گسترده‌ای فراهم و آنان را برای اجرای مأموریت‌های بزرگ آماده سازد. حکومتی که مشخصات مزبور را دارا باشد، همان حکومت اسلامی به رهبری فقیه آگاه با کفایت است و با تشکیل و حمایت همه جانبه از چنین حکومتی، انتظار عملی و حقیقی امام زمان (ع) تحقق می‌یابد»[۱].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اراکی، محسن، نگاهی به رسالت و امامت، ص۹۴-۹۶.
  2. مرتضی مطهری، قیام و انقلاب مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۵۶.
  3. متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۳؛ طبرانی، المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۹۴.
  4. محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۲.
  5. " كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ‏ يَطْلُبُونَ‏ الْحَقَ‏ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ‏‏‏"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۳؛ ح ۵۰.
  6. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳.
  7. " تَجِي‏ءُ الرَّايَاتُ‏ السُّودُ مِنْ‏ قِبَلِ‏ الْمَشْرِقِ‏ كَأَنَ‏ قُلُوبَهُمْ‏ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَمَنْ‏ سَمِعَ‏ بِهِمْ‏ فَلْيَأْتِهِمْ‏ فَبَايَعَهُمْ‏ وَ لَوْ حَبْواً عَلَى‏ الثَّلْجِ‏‏‏‏"؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج ۲، ص ۴۷۳؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴.
  8. " تَنْزِلُ‏ الرَّايَاتُ‏ السُّودُ الَّتِي‏ تَخْرُجُ‏ مِنْ‏ خُرَاسَانَ‏ إِلَى‏ الْكُوفَةِ فَإِذَا ظَهَرَ الْمَهْدِيُ‏ بَعَثَ‏ إِلَيْهِ‏ بِالْبَيْعَة‏‏‏‏"
  9. " رَجُلٌ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ قُمَ‏ يَدْعُو النَّاسَ‏ إِلَى‏ الْحَقِ‏ يَجْتَمِعُ‏ مَعَهُ‏ قَوْمٌ‏ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ لَا تُزِلُّهُمُ‏ الرِّيَاحُ‏ الْعَوَاصِفُ‏ وَ لَا يَمَلُّونَ‏ مِنَ‏ الْحَرَبِ‏ وَ لَا يَجْبُنُونَ‏ وَ عَلَى‏ اللَّهِ‏ يَتَوَكَّلُونَ‏ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‏‏‏‏‏"؛ محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۶.
  10. " لَيْسَ‏ فِي‏ الرَّايَاتِ‏ أَهْدَى‏ مِنْ‏ رَايَةِ الْيَمَانِيِ‏ هِيَ‏ رَايَةُ هُدًى‏ لِأَنَّهُ‏ يَدْعُو إِلَى‏ صَاحِبِكُمْ‏ ‏‏‏‏‏"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۶.
  11. مجموعه مقالات و گفتارها در پیرامون حضرت مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۲۰۷.
  12. جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی(ع)، ص ۳۰۶- ۳۰۳.
  13. " رِجَالٌ‏ مُؤْمِنُونَ‏ عَرَفُوا اللَّهَ‏ حَقَ‏ مَعْرِفَتِهِ‏ وَ هُمْ‏ أَنْصَارُ الْمَهْدِيِ‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَان‏‏ ‏‏‏‏‏"؛ محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۷، ص ۲۲۹.
  14. " رِجَالٌ‏ كَأَنَ‏ قُلُوبَهُمْ‏ زُبَرُ الْحَدِيدِ لَا يَشُوبُهَا شَكٌ‏ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ أَشَدُّ مِنَ‏ الْحَجَر‏‏ ‏‏‏‏‏"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.
  15. " طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَدْرَكَ‏ قَائِمَ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِي‏ وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ‏ قَبْلَ‏ قِيَامِهِ‏ يَأْتَمُّ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى مِنْ قَبْلِهِ وَ يَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ أُولَئِكَ رُفَقَائِي وَ أَكْرَمُ أُمَّتِي عَلَيَّ‏‏ ‏‏‏‏‏"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۶؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۳.
  16. ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۶۴۰، ح ۳.
  17. " لَوْ أَدْرَكْتُهُ‏ لَخَدَمْتُهُ‏ أَيَّامَ‏ حَيَاتِي‏‏‏ ‏‏‏‏‏" لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۲۴۵، ح ۴۶.
  18. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
  19. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳، ص۵۴-۶۱.