←دلالت حدیث
(←مقدمه) |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[طبری]]، [[بلاذری]]، [[ابن قتیبه دینوری]] و بسیاری دیگر از بزرگان [[اهل سنت]]، نخستین [[خطبه]] [[ابوبکر]] را چنین نقل کرده‌اند: «هنگامی که ابوبکر به [[خلافت]] رسید، برای [[مردم]] سخنرانی کرد و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] گفت: ای مردم من [[رهبر]] شما شده‌ام؛ ولی بهترین شما نیستم»<ref>تاریخ الطبری، صص ۲۳۷ و ۲۳۸ {{عربی|لما ولي أبو بكر رضي الله تعالى عنه، خطب الناس فحمد الله و أثني عليه ثم قال: أما بعد أيها الناس فقد وليتكم و لست بخيركم}}؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۲۵۴؛ عیون الأخبار، أبومحمد عبدالله بن مسلم ابن قتیبة الدینوری، ج۱، ص۳۴.</ref>. | [[طبری]]، [[بلاذری]]، [[ابن قتیبه دینوری]] و بسیاری دیگر از بزرگان [[اهل سنت]]، نخستین [[خطبه]] [[ابوبکر]] را چنین نقل کرده‌اند: «هنگامی که ابوبکر به [[خلافت]] رسید، برای [[مردم]] سخنرانی کرد و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] گفت: ای مردم من [[رهبر]] شما شده‌ام؛ ولی بهترین شما نیستم»<ref>تاریخ الطبری، صص ۲۳۷ و ۲۳۸ {{عربی|لما ولي أبو بكر رضي الله تعالى عنه، خطب الناس فحمد الله و أثني عليه ثم قال: أما بعد أيها الناس فقد وليتكم و لست بخيركم}}؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۲۵۴؛ عیون الأخبار، أبومحمد عبدالله بن مسلم ابن قتیبة الدینوری، ج۱، ص۳۴.</ref>. | ||
این خطبه را به سندهای صحیح نقل کرده‌اند؛ [[ابن کثیر]] بعد از نقل این خطبه می‌نویسد: {{عربی|و هذا إسناد صحيح}}<ref>البدایة و النهایة، ج۶، ص۳۰۱.</ref>؛ «سند این [[حدیث صحیح]] است». ابن قتیبه دینوری، | این خطبه را به سندهای صحیح نقل کرده‌اند؛ [[ابن کثیر]] بعد از نقل این خطبه می‌نویسد: {{عربی|و هذا إسناد صحيح}}<ref>البدایة و النهایة، ج۶، ص۳۰۱.</ref>؛ «سند این [[حدیث صحیح]] است». ابن قتیبه دینوری، یعقوبی و [[ابوسعد الآبی]]، نقل می‌کنند که [[خلیفه اول]] خطبه‌ای خواند و گفت: | ||
خداوند محمد{{صل}} را [[پیامبر]] و [[سرپرست]] و پیشوای مؤمنان قرار داد و به وجود او بر ما [[منت]] گذاشت تا آنکه او را نزد خودش خواند؛ مردم را [[آزاد]] گذاشت تا خودشان بر اساس [[مصلحت‌ها]] [[پیشوا]] برگزینند؛ پس مرا به [[سرپرستی]] برگزیدند. به کمک [[خدا]] نه از چیزی می‌ترسم و نه [[سرگردانی]] [[احساس]] می‌کنم<ref>الإمامة و السیاسة، ج۱، ص۱۸؛ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۲۵؛ نثر الدر فی المحاضرات، أبوسعد منصور بن الحسین الآبی، ج۱، ص۲۷۸ {{عربی|فحمد الله أبو بكر و أثني عليه ثم قال إن الله بعث محمدا{{صل}} نبيا و للمؤمنين وليا فمن الله تعالى بمقامه بين أظهرنا حتى اختار له الله ما عنده فخلي على الناس أمرهم ليختاروا لأنفسهم في مصلحتهم متفقين غير مختلفين فاختاروني عليهم واليا و لأمورهم راعيا و ما أخاف بعون الله وهنا و لا حيرة و لا جبنا و ما توفيقي إلا بالله العلي العظيم عليه توكلت و إليه أنيب}}.</ref>. | خداوند محمد{{صل}} را [[پیامبر]] و [[سرپرست]] و پیشوای مؤمنان قرار داد و به وجود او بر ما [[منت]] گذاشت تا آنکه او را نزد خودش خواند؛ مردم را [[آزاد]] گذاشت تا خودشان بر اساس [[مصلحت‌ها]] [[پیشوا]] برگزینند؛ پس مرا به [[سرپرستی]] برگزیدند. به کمک [[خدا]] نه از چیزی می‌ترسم و نه [[سرگردانی]] [[احساس]] می‌کنم<ref>الإمامة و السیاسة، ج۱، ص۱۸؛ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۲۵؛ نثر الدر فی المحاضرات، أبوسعد منصور بن الحسین الآبی، ج۱، ص۲۷۸ {{عربی|فحمد الله أبو بكر و أثني عليه ثم قال إن الله بعث محمدا{{صل}} نبيا و للمؤمنين وليا فمن الله تعالى بمقامه بين أظهرنا حتى اختار له الله ما عنده فخلي على الناس أمرهم ليختاروا لأنفسهم في مصلحتهم متفقين غير مختلفين فاختاروني عليهم واليا و لأمورهم راعيا و ما أخاف بعون الله وهنا و لا حيرة و لا جبنا و ما توفيقي إلا بالله العلي العظيم عليه توكلت و إليه أنيب}}.</ref>. | ||