محتوای دعای ندبه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهنده        =  
| پاسخ‌دهندگان      = ۳ پاسخ
| پاسخ‌دهندگان      = ۴ پاسخ
}}
}}
'''محتوای [[دعای ندبه]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''محتوای [[دعای ندبه]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
خط ۴۳: خط ۴۳:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[دعای ندبه]] از دعاهایی است که در [[اعیاد اسلامی]]، از جمله در [[نیمه شعبان]] روز ولادت [[امام عصر]] {{ع}} و روز عید فطر و قربان و [[جمعه]] خوانده می‌شود. این [[دعا]] مضامین عالی دارد و تقریباً سه بخش دارد که بخش اول آن تاریخچه حوادث و مصائبی است که بر [[اسلام]] و [[اهل بیت]] {{عم}} وارد شده و در قسمت دوم آن معرفی [[امام عصر]] {{ع}} و قسمت سوم آن ترکیبی از [[دعا]] و تضرّع و ناله به پیشگاه [[امام عصر]] {{ع}} است. بیش‌ترین قسمت [[دعا]]، متناسب با [[امام عصر]] {{ع}} و فریادخواهی از ایشان است»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۹.</ref>.
::::::«[[دعای ندبه]] از دعاهایی است که در [[اعیاد اسلامی]]، از جمله در [[نیمه شعبان]] روز ولادت [[امام عصر]] {{ع}} و روز عید فطر و قربان و [[جمعه]] خوانده می‌شود. این [[دعا]] مضامین عالی دارد و تقریباً سه بخش دارد که بخش اول آن تاریخچه حوادث و مصائبی است که بر [[اسلام]] و [[اهل بیت]] {{عم}} وارد شده و در قسمت دوم آن معرفی [[امام عصر]] {{ع}} و قسمت سوم آن ترکیبی از [[دعا]] و تضرّع و ناله به پیشگاه [[امام عصر]] {{ع}} است. بیش‌ترین قسمت [[دعا]]، متناسب با [[امام عصر]] {{ع}} و فریادخواهی از ایشان است»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۶۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین اباذری؛}}
[[پرونده:152003.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمود اباذری]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمود اباذری]]'''، در کتاب ''«[[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::#«[[آداب دعا]] {{متن حدیث|  الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏،...وَ سَلَّمَ تَسْلِيما}}؛ در [[آداب دعا]] بیان شده است که با [[نام خداوند]] و تحمید و [[تمجید]] او و [[صلوات بر محمد]]{{صل}} و آل او انجام گیرد که این امر، در این [[دعا]]، به [[زیبایی]] به چشم می‌‌خورد<ref>کلینی، کافی، ج۲، ص۴۸۴ و ۴۹۱.</ref>.
:::::#[[سپاس]] به درگاه [[الهی]] برای [[نعمت]] بزرگ [[وحی]] و [[نبوت]] و [[ولایت]] و [[امامت]] {{متن حدیث|  اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْد... وَ الْوَسِيلَةَ إِلَى رِضْوَانِك‏}}.
::::::[[انسان]] در [[نیکوترین]] [[سرشت]]<ref>تین: ۴.</ref> توسط احسن الخالقین آفریده شد<ref>مؤمنون: ۱۴. </ref> و استعداد بالقوه‌ای در وجود او قرار داده شد که می‌‌تواند به اعلی علیین پر بکشد و [[سعادت]] و [[رستگاری]] [[دنیا]] و عقبا را نصیب خود نماید<ref>توبه: ۲۰.</ref>. لازمه این امر، وجود انسان‌هایی [[برگزیده]] است که خود در اوج و قله این راه باشند و از همه هواها و تعلقات آزاد بوده و از هرگونه آلودگی، [[پاک]] و دارای [[مقام عصمت]] باشند تا بتوانند سکان‌ [[کشتی]] [[هدایت]] را به دست بگیرند و برای سالکان الی [[الله]] الگوی کاملی باشند.[[خداوند]] در این باره می‌‌فرماید: "به اینها بگو اگر [[ملائکه]] (مثل [[آدمیان]]) در [[زمین]] راه می‌‌رفتند و سکونت داشتند، ما از [[آسمان]] ملکی را فرود می‌‌آوردیم که [[رسول]] باشد"<ref>اسراء: ۹۵.</ref>.
::::::یعنی اگر [[فرشتگان]] نیز در روی [[زمین]] ساکن می‌‌شدند، حتماً لازم بود از سوی [[خداوند]] هادیانی برای آنان فرستاده شود و رابطه بین [[زمین]] و [[آسمان]] و عالم [[غیب و شهود]] پیوسته برقرار باشد. در بیان مرحوم [[علامه طباطبایی]]، قید {{متن حدیث| الارض }} بیانگر این [[ضرورت]] است<ref>طباطبائی، المیزان، ج۱۳، ص۲۰۵.</ref>.
::::::در فرازهای ابتدایی این [[دعا]]، ویژگی این [[اولیای الهی]] به ویژه [[زهد]] و بی‌رغبت بودن به مادیات، و [[علت]] این [[گزینش]] و [[اصطفاء]] که همان [[وفای به عهد]] و پیمانی است که با  خدای خود بسته‌اند بیان شده و بر این نکته تاکید می‌‌گردد که این [[حجت‌های الهی]]، واسطه درگاه [[خداوند]] و راه رسیدن به [[رضایت]] و [[خشنودی]] [[حق تعالی]] هستند<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۸۷-۸۹.</ref>.
:::::۳. [[ضرورت وحی]] و [[نبوت]] و [[خالی نبودن زمین از حجت]] {{متن حدیث| فَبَعْضٌ أَسْكَنْتَه‏.... فَنَتَّبِعَ آياتِكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى‏ }}. در این بخشِ از [[دعا]]، به [[پیامبران بزرگ الهی]] که [[صاحب]] [[دین]] و [[شریعت]] بودند با برشمردن برخی از ویژگی‌هایشان اشاره شده است. این [[پیامبران]] عبارت است از: [[حضرت آدم]]{{ع}}، [[حضرت نوح]]{{ع}}، [[حضرت ابراهیم]]{{ع}}، [[حضرت موسی]]{{ع}}، و [[حضرت عیسی]]{{ع}}.
::::::در ادامه اشاره به چند مطلب ضروری است:
:::::#هر کدام از اینان [[صاحب]] [[شریعت]] بودند.
:::::#[[خداوند]] برای هر یک از آنها جانشینانی را قرار داد تا هر کدام بر اساس زمان تعیین شده، از آن [[دین]] نگهبانی کنند.
:::::#[[دلیل]] اینکه [[زمین]] هرگز از [[حجت]] خالی نیست، موارد زیر است:
:::::##[[دین]] پابرجا و [[استوار]] بماند؛
:::::##[[حجت]] بر [[بندگان]] تمام باشد؛
:::::##[[حق]] از بین نرود و [[باطل]] بر اهل آن [[دین]] [[غلبه]] نکند؛
:::::##هیچ کس بهانه‌ای نداشته باشد که بگوید چرا [[پیامبری]] برایمان نفرستادی که ما را [[انذار]] کند! و [[راهنمایی]] برایمان قرار ندادی! که در نتیجه از [[آیات]] تو [[پیروی]] می‌‌کردیم و [[خوار]] و ذلیل نمی‌شدیم!<ref>نساء: ۱۶۵.</ref>.
::::::با وجود [[سنت]] استمرار [[حجت]] و [[هادی]] در هر زمان، [[حجت]] بر همه تمام است و [[مردم]] می‌‌توانند از هدایت‌های او بهرمند شوند و در صورت عدم دست‌رسی، باز هم می‌‌توانند همانند [[خورشید پشت ابر]] از پرتو هدایت‌های او استفاده کنند.
:::::۴. [[شریعت خاتم]] [[انبیا]]، [[حضرت محمد]]{{صل}}. ({{متن حدیث| إِلَى أَنِ انْتَهَيْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِيبِكَ وَ نَجِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه‏،... وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً}}). [[دین اسلام]] به عنوان آخرین و [[کامل‌ترین]] [[دین]] از سوی [[خداوند]] بر [[خاتم انبیا]]، [[حضرت محمد]]{{صل}}، برای [[جن]] و انس فرستاده شد و سرانجام بر همه دین‌ها [[غلبه]] پیدا خواهد کرد و [[دین]] [[واحد]] جهانی خواهد شد!<ref>توبه: ۳۳ و فتح: ۲۸ و صف:۹.</ref><ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۹۰-۹۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۶۳: خط ۸۴:
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌هایی با ۴ پاسخ]]
[[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]]
[[رده:(اث): پرسش‌های مهدویت با ۴ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۹

الگو:پرسش غیرنهایی

محتوای دعای ندبه چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت
مدخل اصلیدعای ندبه

محتوای دعای ندبه چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

  • دعای ندبه چه تناسبی با امام زمان دارد؟

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

خدامراد سلیمیان
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
«گرچه موضوع و مناسبت آن استغاثه به حضرت مهدی(ع) است، لکن حاوی فضایل اهل بیت(ع) و ماجرای مظلومیت خاندان رسالت و ذکر جایگاه حضرت امیر و فضایل اوست. در سلسلۀ پیامبران به حضرت رسول می‌رسد و ماجرای مودّت اهل بیت به عنوان اجر رسالت و حادثۀ غدیر و نصب امیر مؤمنان(ع) به امامت و ولایت و اشاره به حدیث غدیر، حدیث منزلت، حدیث مدینة العلم، موضوع وصایت و اخوّت آن حضرت با پیامبر و اینکه او ساقی کوثر است و شیعیانش رستگارند و اینکه پس از پیامبر، دورۀ "قتال بر تأویل" بود و وی با ناکثین و قاسطین و مارقین جنگید و سران کفر و شرک و نفاق را درهم کوبید و در دل آنان کینه‌های بدر و خیبر و حنین را نهاد و سرانجام به دست شقی‌ترین فرد به شهادت رسید. سپس اشاره به قضایای پس از پیامبر و دشمنی قریش با او و کنار زدنش از خلافت و آواره ساختن فرزندانش و مظلومیت‌های خاندان رسالت دارد. در بخش مربوط به امام زمان نیز از انتقام‌گیری او از خون‌های به ناحق ریختۀ اهل بیت و احیاگری او نسبت به دین خدا و اعادۀ شکوه مکتب و قبله و نبرد با بدعت‌ها و تحریف‌ها و تجدید عدالت علوی سخن به میان می‌آید. دعای ندبه را می‌توان منشور خط علوی و مظلومیت شیعه دانست که به فلسفۀ غیبت امام زمان(ع) و اعتقاد به ظهور منجی و احیای کتاب و سنّت گره می‌خورد.[۱]
بی‌‏گمان یکی از احساسات اصیل و حقیقی انسان که ریشه در فطرت او دارد، توجّه به نیایش و ارتباط با مبدأ آفرینش و جهان غیب و آفریدگار هستی است[۲]..
از جمله دعاهای مشهور که مستحب است در چهار عید "عید فطر، عید قربان، عید غدیر و روز جمعه" خوانده شود، "دعای ندبه" است. همواره بسیاری از مؤمنان، مشتاقان و منتظران ظهور دولت حق و حکومت جهانی اسلام و ارادتمندان حضرت ولی عصر(ع) خواندن آن را شعار خود قرار داده و در مناسبت‌‏ها و فرصت‌‏های معین، به وسیله آن، با آن رهبر پنهان از نظر، به نجوا می‌‏پردازند[۳]..
ندبه، به معنای فراخوانی و نیز گریه و ناله است. این دعای شریف، مشتمل بر استغاثه و استمداد از حضرت ولی عصر(ع) و تأسّف بر غیبت و گریه از فراق آن بزرگوار است؛ از این‌‏رو به این نام شهرت یافته است[۴]..
این دعا از چهار فراز تشکیل شده است که با یکدیگر مرتبط بوده و در مجموع، یک منظومه منظم و منسجم را سامان داده است[۵]:
فراز اول: حمد و صلوات‏: این دعا با حمد و ستایش پروردگار و درود بر پیامبر گرامی اسلام(ص) و اهل بیت(ع) آغاز می‌‏شود. ستایش، مخصوص پروردگار جهانیان است و درود و سلام مخصوص خداوند سبحانه و تعالی بر آقای ما، پیامبرش و خاندان او باد[۶]..
فراز دوم: ثنای بر قضاء: این فراز که با حمد و ثنای دوباره بر جریان قضای الهی نسبت به اولیایش شروع می‌‏شود، در واقع دربردارنده همه دعا به نحو اجمال است که با عباراتی مختصر، مضامین بعدی دعا را مورد اشاره قرار می‏‌دهد: بارخدایا! ستایش فقط تو را سزا است بر آن قضا و قدری که درباره‏ اولیا و نمایندگانت جاری شد ... و آنان را سبب دست‏‌آویزی به سویت و وسیله‌‏ای برای خشنودی محضت قرار دادی[۷]..
فراز سوم: تاریخ، از آغاز تا تکامل‏ در سومین فراز از این دعای شریف، ماجرای تفصیلی قضا و حکم الهی درباره اولیایش بررسی می‌‏شود که در آن، نقطه شروع تاریخ بشریت و تحوّلات اساسی و در نهایت، سیر تکاملی آن به سوی عصر حاکمیت حضرت بقیة اللّه(ع) که اوج تقرّب جامعه‌ا‏ی بشری به خدای متعال و هدف نهایی از خلقت است، مورد توجه واقع می‌‏شود. این فراز با عبارت " فَبَعْضٌ‏ أَسْكَنْتَهُ‏ جَنَّتَك‏‏ ‏‏‏" آغاز و با جمله " وَ نَحْنُ‏ نَقُولُ‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ رَبِ‏ الْعالَمِين‏‏‏ ‏‏‏" به پایان می‌‏رسد[۸]..
فراز چهارم: استغاثه و طلب‏: استغاثه به درگاه حضرت حق، آخرین فراز از دعای ندبه را به خود اختصاص می‌‏دهد: خدایا! تویی تنها برطرف‌‏کننده گرفتاری‌‏ها و سختی‌‏ها ....
لازم به یادآوری است از آنجایی که برخی در این دعا و سند آن پرسش‌‏هایی را مطرح کرده‌‏اند در پاسخ کتاب‌‏های فراوانی نگاشته شده که برخی بدین قرارند: فروغ ولایت در دعای ندبه، اثر لطف‌الله صافی گلپایگانی، موعودشناسی و پاسخ به شبهات اثر علی ‎اصغر رضوانی، با دعای ندبه در پگاه جمعه، اثر علی اکبر مهدی‌پور»[۹].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

  1. آیا دعای ندبه نزد علما معتبر است؟ (پرسش)
  2. نظر بزرگان علما درباره دعای ندبه چیست؟ (پرسش)
  3. دعای ندبه از کدامین امام است؟ (پرسش)
  4. چه ارتباطی بین امام مهدی با کوه رضوی و ذی طوی است؟ (پرسش)
  5. چرا اسامی تمام امامان در این دعا ذکر نشده است؟ (پرسش)
  6. آیا دعای ندبه از امام معصوم است و سند دارد؟ و با زیارت ندبه چه تفاوتی دارد؟ (پرسش)
  7. چرا دعای ندبه در اعیاد اربعه خوانده می‌شود؟ (پرسش)
  8. چه کتاب‌هایی درباره دعای ندبه نوشته شده است؟ (پرسش)
  9. آیا جمله و عرجت بروحه مخالف با معراج جسمانی است؟ (پرسش)
  10. چه تألیفاتی درباره دعای ندبه نوشته شده است؟ (پرسش)
  11. در دعای ندبه می‌خوانیم: "آیا در رضوی یا ذی طوی هستی". اما پیروان کیسانیه معتقدند غیبت و ظهور محمد حنفیه در آنجاست؛ معنایش چیست؟ (پرسش)
  12. آیا دعای ندبه انشای برخی از علمای شیعه است؟ (پرسش)
  13. ابن مشهدی دعای ندبه را چگونه از محمد بن ‏ابی ‏قره نقل ‏کرده است؟ (پرسش)
  14. آیا درباره محمد بن حسین بن سفیان بزوفری معروف به ابن مشهدی توثیقی رسیده است؟ (پرسش)
  15. محمد بن علی بن ابی قره راوی دیگر دعای ندبه کیست؟ (پرسش)
  16. محمد بن مشهدی راوی با واسطه دعای ندبه کیست؟ (پرسش)
  17. چه کسانی دعای ندبه را نقل کرده‌‏اند؟ (پرسش)
  18. راوی دعای ندبه که معاصر امام نبوده چگونه دعا را نقل می‏‌کند؟ (پرسش)
  19. چرا امام مهدی را در دعای ندبه ابن طه می‌نامند؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۵۹.
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  5. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  7. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  8. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  9. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ - ۲۳۱.
  10. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۵۹.
  11. رحیمی، عباس، امید فردا، ص۶۹.
  12. کلینی، کافی، ج۲، ص۴۸۴ و ۴۹۱.
  13. تین: ۴.
  14. مؤمنون: ۱۴.
  15. توبه: ۲۰.
  16. اسراء: ۹۵.
  17. طباطبائی، المیزان، ج۱۳، ص۲۰۵.
  18. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۸۷-۸۹.
  19. نساء: ۱۶۵.
  20. توبه: ۳۳ و فتح: ۲۸ و صف:۹.
  21. اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۹۰-۹۱.