خزانه‌داری علم الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==معناشناسی [[خزان العلم]] و [[خزانه]] دار بودن امامان== | ==معناشناسی [[خزان العلم]] و [[خزانه]] دار بودن امامان== | ||
از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که | از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که امامان{{عم}} خزانه‌دار علم خدا و صندوق وحی او و حجت رسا بر همۀ کسانی هستند که زیر آسمان و روی زمین‌اند. | ||
واژۀ "خُزّان" و "خزنة" جمع خازن است به معنای حافظ و نگهدارنده<ref>فراهیدی، العین، ج ۴، | واژۀ "خُزّان" و "خزنة" جمع [[خازن]] است به معنای [[حافظ]] و نگهدارنده<ref>فراهیدی، العین، ج ۴، ص۲۰۹؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص۱۳۹.</ref> و "مخزن" به معنای "محلّ [[حفظ]] چیزی" است. "[[خزانه]]، اسم مکانی است که در آن چیزی حفظ می‌گردد"<ref>معجم مقاییس اللغه، ص۲۹۶.</ref>. خزینه و [[معدن]] یعنی چیزی که کم‌کم و به تناسب نیازهای گوناگون از آن برداشته شود. آن بزرگواران مخزن [[علم]] و [[دانش]] هستند، [[حقیقت]] و [[ملکوت]] همۀ موجودات نزد [[امامان]]{{عم}} حاضر است و این یعنی دسترسی به [[علم غیب]]. | ||
در یک تقسیم علم بر دو قسم است: | در یک تقسیم علم بر دو قسم است: | ||
#علوم دینی که ارتباط مستقیم با دین دارند؛ | # [[علوم دینی]] که [[ارتباط مستقیم]] با [[دین]] دارند؛ | ||
#علوم دنیوی که ارتباط مستقیم با دین ندارد. | # [[علوم دنیوی]] که ارتباط مستقیم با دین ندارد. | ||
به مقتضای | به مقتضای {{متن حدیث|خُزَّانُ الْعِلْمِ}} هر دو قسم از [[علوم]] در نزد امامان{{عم}} است. امامان{{عم}} در هر عصری که [[زندگی]] می‌کردند از همۀ [[مردم]] آگاه‌تر بودند و لذا تطبیق {{متن حدیث|خُزَّانَ الْعِلْمِ}} از نظر [[عقلی]]، [[نقلی]] و واقع [[خارجی]] بر ایشان روشن است<ref>ر.ک: [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[با پیشوایان هدایتگر (کتاب)|با پیشوایان هدایتگر]]، ج ۲، ص۱۲۶ ـ ۱۳۳؛ [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص۶۷؛ [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۳۰؛ [[عباس طهرانی|طهرانی، عباس]]، [[دین و وجدان (کتاب)|دین و وجدان]]، ص۲۸۶ ـ ۲۸۹؛ [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[امامان گنجینه‌های علم خداوند (مقاله)|امامان گنجینه‌های علم خداوند]] و [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۲۱۰؛ [[کاظم صدیقی|صدیقی، کاظم]]، [[سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا (کتاب)|سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا]]، ص۱۴۸؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]؛ [[محمد مهدی محقق فرید|محقق فرید، محمد مهدی]]، [[مفتاح الأسرار فی علم الأئمة الأطهار (کتاب)|مفتاح الأسرار فی علم الأئمة الأطهار]]، ص۶۴، پاورقی شماره ۲۹؛ </ref>. | ||
==روایات خزانه دار بودن اهل بیت{{عم}}== | ==[[روایات]] خزانه دار بودن [[اهل بیت]]{{عم}}== | ||
در این زمینه روایات بسیاری وارد شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: | در این زمینه روایات بسیاری وارد شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: | ||
# [[امام صادق]]{{ع}} به [[عبدالله بن ابی یعفور]] می‌‌فرماید: "به [[راستی]] [[خدا]] یگانه است، [[یگانگی]] پیرایه اوست، در [[کار]] خود یکتاست، آفریدگانی را آفرید و آنها را برای این کار سنجیده و اندازه گرفت، ای پسر [[یعفور]] ما آنانیم، ما در میان بندگانش حجت‌های خدائیم و خزانه‌دار [[علم]] او هستیم و [[قائم]] بر این کاریم"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِیَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِکَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ فِی عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَی عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِک}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۳۰؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]].</ref> | # [[امام صادق]]{{ع}} به [[عبدالله بن ابی یعفور]] می‌‌فرماید: "به [[راستی]] [[خدا]] یگانه است، [[یگانگی]] پیرایه اوست، در [[کار]] خود یکتاست، آفریدگانی را آفرید و آنها را برای این کار سنجیده و اندازه گرفت، ای پسر [[یعفور]] ما آنانیم، ما در میان بندگانش حجت‌های خدائیم و خزانه‌دار [[علم]] او هستیم و [[قائم]] بر این کاریم"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِیَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِکَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ فِی عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَی عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِک}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۳۰؛ [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]].</ref> | ||
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "ماییم خزانه‌های [[علم خداوند]] و ماییم [[مفسران]] [[حقیقی]] [[وحی الهی]]"<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[عین الله زرین جویی|زرین جویی، عین الله]]، [[مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی (پایان‌نامه)|مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی]]، ص۵۱ ـ ۵۴.</ref> | # [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "ماییم خزانه‌های [[علم خداوند]] و ماییم [[مفسران]] [[حقیقی]] [[وحی الهی]]"<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[عین الله زرین جویی|زرین جویی، عین الله]]، [[مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی (پایان‌نامه)|مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی]]، ص۵۱ ـ ۵۴.</ref> | ||
# [[امام مهدی]]{{ع}} هم در [[وصف]] [[اهل بیت]]{{ع}} می‌‌فرماید: "خداوند اهل بیت را گنجوران [[دانش]] خود و ودیعت‌داران [[حکمت]] خویش قرار داده است"<ref>{{متن حدیث|وجعلهم خزان علمه ومستودع حکمته}}؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص۵۳۸؛ الغیبة طوسی، ص۲۸۷.</ref>.<ref>ر.ک: | # [[امام مهدی]]{{ع}} هم در [[وصف]] [[اهل بیت]]{{ع}} می‌‌فرماید: "[[خداوند]] اهل بیت را گنجوران [[دانش]] خود و ودیعت‌داران [[حکمت]] خویش قرار داده است"<ref>{{متن حدیث|وجعلهم خزان علمه ومستودع حکمته}}؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص۵۳۸؛ الغیبة طوسی، ص۲۸۷.</ref>.<ref>ر.ک: حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن.</ref> | ||
==برداشت‌هایی از روایات== | ==برداشت‌هایی از [[روایات]]== | ||
از روایات مذکور در باب [[خزان العلم]] بودن | از روایات مذکور در باب [[خزان العلم]] بودن اهل بیت{{ع}} نکاتی برداشت می‌شود که به برخی از آنها اشاره می‌شود: | ||
#چیزی که در خزینه، [[حفظ]] و نگهداری می‌شود ممکن است به دیگران برسد و آنان نیز بهره‌مند گردند، لکن چون در [[اختیار]] [[خازن]] و [[کلیددار]] است حساب و برنامه‌ای دارد، همانند چشمه جوشان نیست که معمولاً از [[اختیار انسان]] خارج است و هر کسی می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، بلکه اولاً در اختیار خود خازن و [[نگهبانی]] است که هرگاه بخواهد، از آن استفاده می‌کند، ثانیا از دسترسی و دست برد دیگران خارج است و ثالثاً هر مقدار که خود خزانه‌دار بخواهد، به دیگران می‌دهد بدون اینکه از اختیار و کنترل او خارج شود<ref>ر.ک. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹</ref>. | #چیزی که در خزینه، [[حفظ]] و نگهداری می‌شود ممکن است به دیگران برسد و آنان نیز بهره‌مند گردند، لکن چون در [[اختیار]] [[خازن]] و [[کلیددار]] است حساب و برنامه‌ای دارد، همانند چشمه جوشان نیست که معمولاً از [[اختیار انسان]] خارج است و هر کسی می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، بلکه اولاً در [[اختیار]] خود [[خازن]] و [[نگهبانی]] است که هرگاه بخواهد، از آن استفاده می‌کند، ثانیا از دسترسی و دست برد دیگران خارج است و ثالثاً هر مقدار که خود خزانه‌دار بخواهد، به دیگران می‌دهد بدون اینکه از اختیار و کنترل او خارج شود<ref>ر.ک. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹</ref>. | ||
# [[امامان]]{{ع}} به خازنین [[تشبیه]] شده‌اند و خازن باید کاملا [[امین]] باشد و چون امامان{{ع}} [[خازن علم]] [[پروردگار]] هستند، پس مورد [[اطمینان]] و [[وثوق]] او هستند و این [[فضیلت]] بزرگی است. | # [[امامان]]{{ع}} به خازنین [[تشبیه]] شده‌اند و خازن باید کاملا [[امین]] باشد و چون امامان{{ع}} [[خازن علم]] [[پروردگار]] هستند، پس مورد [[اطمینان]] و [[وثوق]] او هستند و این [[فضیلت]] بزرگی است. | ||
# [[علم]] در رأس تمام [[فضائل]] [[انسان]] است؛ زیرا به [[برکت]] علم، [[خدا]] و [[رسول]] شناخته می‌شوند و به واسطۀ علم، | # [[علم]] در رأس تمام [[فضائل]] [[انسان]] است؛ زیرا به [[برکت]] علم، [[خدا]] و [[رسول]] شناخته می‌شوند و به واسطۀ علم، انسان از [[جهل]] و [[ضلالت]] خلاص می‌شود و به برکت علم [[دین]] را می‌شناسد و بالاخره به سبب علم [[خیر]] [[دنیا]] و [[آخرت]] حاصل می‌گردد پس [[عالم]] [[افضل]] است و هر کس از این [[نعمت]] بیشتر برخوردار گردد به همان نسبت فضیلت و [[شرف]] او بیشتر می‌شود پس کسانی که خازن علم‌اند یعنی دارای تمام [[علوم]] هستند افضل از دیگران هستند؛ لذا امامان{{ع}} افضل از تمام افراد و بلکه از تمام ملائکه‌اند چون هیچ مخلوقی غیر از [[اهل بیت]]{{ع}} خازن تمام علوم نیست<ref>ر.ک: [[سید محمد تقی نقوی|نقوی، سید محمد تقی]]، [[شرح زیارت جامعه کبیره ۵ (کتاب)|شرح زیارت جامعه کبیره]]، ص۴۵ ـ ۵۰.</ref>. | ||
#لازمۀ آنکه کسی خازن چیزی باشد، این است که بر آن علم داشته باشد و اگر [[تصور]] شود کسی خازن {{متن حدیث|مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ}} است، معنایش آن است که در همۀ [[عوالم]]، | #لازمۀ آنکه کسی خازن چیزی باشد، این است که بر آن علم داشته باشد و اگر [[تصور]] شود کسی خازن {{متن حدیث|مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ}} است، معنایش آن است که در همۀ [[عوالم]]، خازن همۀ موجودات است و لازمه‌اش عالم بودن به همۀ اشیاء است. بنابراین، این [[روایات]]، [[دلالت]] التزامی بر [[عمومیت]] [[علم امامان]]{{ع}} می‌نمایند<ref>ر.ک: [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص۱۷۷؛ ر.ک. [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود]].</ref>. | ||
#تعبیر خزانه‌دار، به این نکته اشاره دارد که این [[علوم]]، [[علوم ذاتی]] [[اهل بیت]]{{ع}} نیستند؛ بلکه ایشان خزانه‌داران علوم [[خداوند]] هستند<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، | #تعبیر خزانه‌دار، به این نکته اشاره دارد که این [[علوم]]، [[علوم ذاتی]] [[اهل بیت]]{{ع}} نیستند؛ بلکه ایشان خزانه‌داران علوم [[خداوند]] هستند<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود.</ref>. | ||
بنابراین بر اساس روایات امامان{{عم}} به عنوان خزانه داران علم الهی محسوب می‌شوند. | بنابراین بر اساس [[روایات]] [[امامان]]{{عم}} به عنوان [[خزانه]] داران [[علم الهی]] محسوب می‌شوند. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۷
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
ائمه(ع)، نگهبان دانش خداوند هستند و آن را مانند گنجی پر بها، پاس می‌دارند. از برخی روایات چنین برداشت می‌شود، امامان(ع) خزانه‌دار علم خدا و صندوق وحی او و حجت رسا بر همۀ کسانی هستند که زیر آسمان و روی زمین‌اند. خداوند ائمه(ع) را پس از پیامبر(ص)، به بخشی از علومی که نزد ذات مقدّسش هست واقف ساخته و آنها گنجینه‌دار این علومند و علومی را در اختیار ایشان قرار داده که در اختیار احدی از مردم قرار نداده است؛ زیرا این تعبیر که آنان خزانه‌دار و نگهدارنده علم خداوند هستند تنها در مورد اهل بیت(ع) به کار رفته است[۱].
معناشناسی خزان العلم و خزانه دار بودن امامان
از برخی روایات چنین برداشت می‌شود که امامان(ع) خزانه‌دار علم خدا و صندوق وحی او و حجت رسا بر همۀ کسانی هستند که زیر آسمان و روی زمین‌اند.
واژۀ "خُزّان" و "خزنة" جمع خازن است به معنای حافظ و نگهدارنده[۲] و "مخزن" به معنای "محلّ حفظ چیزی" است. "خزانه، اسم مکانی است که در آن چیزی حفظ می‌گردد"[۳]. خزینه و معدن یعنی چیزی که کم‌کم و به تناسب نیازهای گوناگون از آن برداشته شود. آن بزرگواران مخزن علم و دانش هستند، حقیقت و ملکوت همۀ موجودات نزد امامان(ع) حاضر است و این یعنی دسترسی به علم غیب.
در یک تقسیم علم بر دو قسم است:
- علوم دینی که ارتباط مستقیم با دین دارند؛
- علوم دنیوی که ارتباط مستقیم با دین ندارد.
به مقتضای «خُزَّانُ الْعِلْمِ» هر دو قسم از علوم در نزد امامان(ع) است. امامان(ع) در هر عصری که زندگی می‌کردند از همۀ مردم آگاه‌تر بودند و لذا تطبیق «خُزَّانَ الْعِلْمِ» از نظر عقلی، نقلی و واقع خارجی بر ایشان روشن است[۴].
روایات خزانه دار بودن اهل بیت(ع)
در این زمینه روایات بسیاری وارد شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:
- امام صادق(ع) به عبدالله بن ابی یعفور می‌‌فرماید: "به راستی خدا یگانه است، یگانگی پیرایه اوست، در کار خود یکتاست، آفریدگانی را آفرید و آنها را برای این کار سنجیده و اندازه گرفت، ای پسر یعفور ما آنانیم، ما در میان بندگانش حجت‌های خدائیم و خزانه‌دار علم او هستیم و قائم بر این کاریم"[۵].[۶]
- امام باقر(ع) فرمودند: "ماییم خزانه‌های علم خداوند و ماییم مفسران حقیقی وحی الهی"[۷].[۸]
- امام مهدی(ع) هم در وصف اهل بیت(ع) می‌‌فرماید: "خداوند اهل بیت را گنجوران دانش خود و ودیعت‌داران حکمت خویش قرار داده است"[۹].[۱۰]
برداشت‌هایی از روایات
از روایات مذکور در باب خزان العلم بودن اهل بیت(ع) نکاتی برداشت می‌شود که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
- چیزی که در خزینه، حفظ و نگهداری می‌شود ممکن است به دیگران برسد و آنان نیز بهره‌مند گردند، لکن چون در اختیار خازن و کلیددار است حساب و برنامه‌ای دارد، همانند چشمه جوشان نیست که معمولاً از اختیار انسان خارج است و هر کسی می‌تواند به آن دسترسی پیدا کند، بلکه اولاً در اختیار خود خازن و نگهبانی است که هرگاه بخواهد، از آن استفاده می‌کند، ثانیا از دسترسی و دست برد دیگران خارج است و ثالثاً هر مقدار که خود خزانه‌دار بخواهد، به دیگران می‌دهد بدون اینکه از اختیار و کنترل او خارج شود[۱۱].
- امامان(ع) به خازنین تشبیه شده‌اند و خازن باید کاملا امین باشد و چون امامان(ع) خازن علم پروردگار هستند، پس مورد اطمینان و وثوق او هستند و این فضیلت بزرگی است.
- علم در رأس تمام فضائل انسان است؛ زیرا به برکت علم، خدا و رسول شناخته می‌شوند و به واسطۀ علم، انسان از جهل و ضلالت خلاص می‌شود و به برکت علم دین را می‌شناسد و بالاخره به سبب علم خیر دنیا و آخرت حاصل می‌گردد پس عالم افضل است و هر کس از این نعمت بیشتر برخوردار گردد به همان نسبت فضیلت و شرف او بیشتر می‌شود پس کسانی که خازن علم‌اند یعنی دارای تمام علوم هستند افضل از دیگران هستند؛ لذا امامان(ع) افضل از تمام افراد و بلکه از تمام ملائکه‌اند چون هیچ مخلوقی غیر از اهل بیت(ع) خازن تمام علوم نیست[۱۲].
- لازمۀ آنکه کسی خازن چیزی باشد، این است که بر آن علم داشته باشد و اگر تصور شود کسی خازن «مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ» است، معنایش آن است که در همۀ عوالم، خازن همۀ موجودات است و لازمه‌اش عالم بودن به همۀ اشیاء است. بنابراین، این روایات، دلالت التزامی بر عمومیت علم امامان(ع) می‌نمایند[۱۳].
- تعبیر خزانه‌دار، به این نکته اشاره دارد که این علوم، علوم ذاتی اهل بیت(ع) نیستند؛ بلکه ایشان خزانه‌داران علوم خداوند هستند[۱۴].
بنابراین بر اساس روایات امامان(ع) به عنوان خزانه داران علم الهی محسوب می‌شوند.
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منبع‌شناسی جامع علم معصوم
منبع‌شناسی جامع خزانه‌داری علم الهی
- کتاب‌شناسی خزانه‌داری علم الهی؛
- مقاله‌شناسی خزانه‌داری علم الهی؛
- پایان‌نامه‌شناسی خزانه‌داری علم الهی.
منابع
جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان
خاتمی، سید احمد، در آستان امامان معصوم ج۲
خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه‌های علم خداوند
مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام
مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن
محقق فرید، محمد مهدی، مفتاح الأسرار فی علم الأئمة الأطهار
حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر
طهرانی، عباس، دین و وجدان
نمازی شاهرودی، علی، علم غیب
بخارایی‌زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت
هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود- زرین جویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی
نقوی، سید محمد تقی، شرح زیارت جامعه کبیره
پانویس
- ↑ ر.ک: مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص۶۷؛ نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص۱۳۰؛ طهرانی، عباس، دین و وجدان، ص۲۸۶ ـ ۲۸۹؛ حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج ۲، ص۱۲۶ ـ ۱۳۳؛ خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه‌های علم خداوند؛ محمدی ری‌شهری، محمد، شرح زیارت جامعه کبیره، ص۷۶ الی ۸۲؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؛ مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن؛ محقق فرید، محمد مهدی، مفتاح الأسرار فی علم الأئمة الأطهار، ص۶۴، پاورقی شماره ۲۹.
- ↑ فراهیدی، العین، ج ۴، ص۲۰۹؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص۱۳۹.
- ↑ معجم مقاییس اللغه، ص۲۹۶.
- ↑ ر.ک: حسینی میلانی، سید علی، با پیشوایان هدایتگر، ج ۲، ص۱۲۶ ـ ۱۳۳؛ مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص۶۷؛ نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص۱۳۰؛ طهرانی، عباس، دین و وجدان، ص۲۸۶ ـ ۲۸۹؛ خاتمی، سید احمد، امامان گنجینه‌های علم خداوند و در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۲۱۰؛ صدیقی، کاظم، سیمای عرشیان در کلام ابن الرضا، ص۱۴۸؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟؛ مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن؛ محقق فرید، محمد مهدی، مفتاح الأسرار فی علم الأئمة الأطهار، ص۶۴، پاورقی شماره ۲۹؛
- ↑ «إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِیَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِکَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ فِی عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَی عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِک»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۳.
- ↑ ر.ک: نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص۱۳۰؛ مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن.
- ↑ «نَحْنُ خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّهِ»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۲.
- ↑ ر.ک: زرین جویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی، ص۵۱ ـ ۵۴.
- ↑ «وجعلهم خزان علمه ومستودع حکمته»؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص۵۳۸؛ الغیبة طوسی، ص۲۸۷.
- ↑ ر.ک: حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن.
- ↑ ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹
- ↑ ر.ک: نقوی، سید محمد تقی، شرح زیارت جامعه کبیره، ص۴۵ ـ ۵۰.
- ↑ ر.ک: بخارایی‌زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت، ص۱۷۷؛ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود.
- ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ص۱۷۶ ـ ۱۷۹؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود.