ارزش اخلاقی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ارزش است. "ارزش اخلاقی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ارزش اخلاقی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

ارزش‌های اخلاقی دامنه وسیعی دارد؛ بخشی مربوط به خود انسان، برخی در رابطه با انسان‌های دیگر و برخی در رابطه با مجموعۀ جامعه اسلامی است[۱]. به طورکلی مجموعه ارزش‌های اخلاقی را در چهار حوزه بندگی، فردی، زیست محیطی و اجتماعی می‌توان به تصویر کشید. البته ارزش‌های مطرح شده در همه اقسام دیگر تکیه‌گاه است و در تمام عرصه‌های اخلاق کاربرد دارد. جامعه اسلامی ایران در امتداد انقلاب اسلامی، از یک سو نظام اخلاق اسلامی را در جامعه مستقر ساخته و آن را گسترش داد تا خُلقیات اسلامی در میان مردم ارزشی شود، زیرا در طول حکومت طاغوت‌ها در کشور، اینها به ضد ارزش تبدیل شده بود و از سوی دیگر اخلاقیات را در دنیا گسترش داد چرا که بشریت در سطح جهان از فقدان اخلاق رنج می‌برد[۲]. برخورداری از ارزش‌های اخلاقی اسلام بدین معنی است که روح فضیلت، پرهیزکاری و دیگر خصلت‌های اخلاقی در جامعه رواج یابد[۳].[۴]

اخلاق بندگی

اخلاق فردی

اخلاق اجتماعی

اخلاق زیست‌محیطی

جستارهای وابسته

منابع

  1. گرامی، علی، مقاله «اخلاق»، مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌

پانویس