ادله انتصاب امام علی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث امامت است. "ادله انتصاب امام علی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ادله انتصاب امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امامت امیرمؤمنان در قرآن و سنت نبوی دلائل فراوانی دارد. حدیث و آیات غدیر، حدیث منزلت، آیه ولایت، آیه اطاعت و آیه صادقین از مهمترین دلائل به شمار میآیند.
- خدای متعال در آیات متعدد، از جریان غدیر و ولایت و امامت امیرمؤمنان(ع)سخن گفته که آیه ابلاغ، آیه اکمال و آیه سأل سائل از این آیات است.
- در آیه ابلاغ، به نصب امیرمؤمنان(ع) به مقام ولایت و امامت دستور میدهد و پیامبر اسلام(ص) در راستای عمل به دستور الهی، جریان غدیر را محقق میکند. پس از برگزاری جریان غدیر، آیه اکمال نازل میشود و پس از ابلاغ ولایت امیرمؤمنان(ع)، برخی منکر آن میشوند که خدای متعالی با نازل کردن سوره معارج و آیه سأل سائل و نزول عذاب، پاسخ منکران را میدهد[۱].
آیه ابلاغ
آیه اکمال
آیه سأل سائل
حدیث غدیر
مکان و زمان صدور حدیث
دلالت حدیث غدیر
۱. از راه اشتراک لفظی مولا
۲. از راه اشتراک معنوی
۳. دلالت حدیث غدیر، به وسیله قرائن حالیه
۴. دلالت حدیث غدیر بر امامت با توجه به قرائن مقالیه
حدیث منزلت
محور نخست: بررسی سند
محور دوم: بررسی دلالت حدیث
آیه ولایت
شبهات آیه ولایت
شبهه یکم
شبهه دوم
شبهه سوم
منابع
جستارهای وابسته
- هدایت
- ولایت (ولایت تکوینی؛ ولایت تشریعی؛ ولایت امر)
- خلافت
- شهادت
- ملک
- حکم
- وراثت (وراثت زمین؛ وراثت کتاب)
- حجت
- تمکین فی الارض
- امت وسط
- اصطفا
- اجتبا
- امامت در قرآن
- آیات امامت
- امامت در حدیث
- امامت در کلام اسلامی
- امامت در حکمت اسلامی
- امامت در عرفان اسلامی
- امامت از دیدگاه بروندینی
- امامت امامان دوازدهگانه
- شؤون امام
- صفات امام
- راه تعیین امام
- امامان دوازدهگانه
- امامت امام على
- امامت امام حسن مجتبى
- امامت امام حسين
- امامت امام سجاد
- امامت امام باقر
- امامت امام صادق
- امامت امام كاظم
- امامت امام رضا
- امامت امام جواد
- امامت امام هادى
- امامت امام حسن عسکری
- امامت امام مهدى
- امامان از اهل بیت پیامبر خاتم
پانویس
- ↑ مقامی، مهدی،درسنامه امامشناسی، ص:۱۱۶.