رابطه رؤیای صادق با علم معصوم چیست؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رابطه رؤیای صادق با علم معصوم (ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم معصوم مراجعه شود.

رابطه رؤیای صادق با علم معصوم چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم
مدخل بالاترعلم معصوم / منبع علم معصوم
مدخل اصلیرؤیای صادق
مدخل وابستهعلم غیب / وحی

پاسخ نخست

 
جعفر سبحانی

آیت‌الله سبحانی در کتاب «منشور جاوید» در این باره گفته است:

«خواب، انواع و اقسامی دارد که یک نوع آن مورد نظر ما است و آن خواب‌‏هایی است که از یک واقعیت جدا از اندیشه و ذهن، از واقعیتی محکم و استوار و پابرجا گزارش می‏‌دهد این نوع خواب‌‏های الهی است که ما را با جهان خارج از خود مربوط می‏‌سازد و از روحی حقایقی دور از محیط ذهن و اندیشه پرده بر می‏دارد و این قبیل خواب‏ها به اندازه‏ای زیاد است که هرگز نمی‏توان آن را انکار کرد و قرآن نمونه‏‌های پیچیده‏‌ای در سوره یوسف نقل می‌‏نماید. پیامبر گرامی اسلام (ص) درباره این نوع خوا‌ب‏‌ها فرموده است : رؤیای صادق، بخشی از نبوت است».[۱]

پاسخ‌های دیگر

۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی؛
حجت الاسلام و المسلمین سید علی هاشمی در مقاله «قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن» در این‌باره گفته است:

«از مشهورترین مواردی که در قرآن به القائات الهی در خواب اشاره شده، رؤیای حضرت ابراهیم (ع) است که در آن دستور ذبح فرزندش را دریافت کرد: ﴿يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ[۲]. مطابق تفاسیر، رؤیای آن حضرت شکلی از نزول وحی بوده است[۳]. تأیید خداوند بر این خواب و قرار دادن قربانی دیگر به‌ جای فرزندش، نشانة تأییدی بر صدق رؤیای آن حضرت است. از ابن‌ عباس نیز نقل شده است که رؤیای پیامبران، وحی است[۴].

داستان دیگر، داستان رؤیای حضرت یوسف (ع) است که فرمود: پدرم! من در خواب دیدم که یازده ستاره، و خورشید و ماه در برابرم سجده می‌‏کنند. حضرت یعقوب (ع) با آگاهی از تأویل خواب او، او را از بازگو کردن این خواب به برادرانش منع کرد تا موجب حسادت بیشتر آنان نشود[۵]

مورد دیگر، خوابی است که رسول اکرم (ص) پیش از جنگ بدر دید و خداوند در آن خواب، دشمنان را به آن حضرت، اندک نشان داد و درحقیقت نیز توان و قدرت آنان در برابر اراده خداوند و ایمان مسلمانان، اندک بود؛ تا آنچه خداوند مقدر فرموده بود "وقوع جنگ بدر و پیروزی مسلمانان" محقق شود: ﴿إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلاً وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَلَكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ[۶] در آیه‌ای دیگر، به رؤیای پیامبر اکرم (ص) پیش از صلح حدیبیه اشاره شده است که در آن، بشارت زیارت بیت‌الله را دریافت کرد: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا [۷]. در آیه‌ای دیگر، خداوند از رؤیای دیگر رسول ‌خدا (ص) خبر می‌دهد که مایه آزمایش مسلمانان بود: ﴿وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا[۸].

تفسیرهای متعددی از صحابه و دیگر مفسران درباره این آیه نقل شده است. بنا بر برخی روایات، رسول ‌خدا (ص) در خواب دید که میمون‌هایی بر منبر ایشان بالا می‌روند. از این خواب به‌ شدت غمگین شدند. سپس این آیه شریفه برای تسلیت به آن حضرت نازل شد [۹]. از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که این آیه درباره بنی امیه است[۱۰]. اگر‌چه مصادیق یاد‌ شده در قرآن، به رؤیاهای صادقه پیامبران اختصاص دارد؛ اما با توجه به اینکه رؤیای صادقه، اختصاص به پیامبران ندارد، می‌توان آن را یکی از روش‌های دریافت علم برای غیر پیامبران نیز شمرد»[۱۱].
٢. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی؛
حجت الاسلام و المسلمین سید علی هاشمی در مقاله «ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی» در این‌باره گفته است:

«در قرآن کریم از رؤیای صادقه حضرت ابراهیم (ع)، حضرت یوسف (ع) و رسول اعظم (ص) سخن به میان آمده است. از مشهورترین مواردی که در قرآن به القائات الهی در خواب اشاره شده، رؤیای حضرت ابراهیم (ع) است که در آن دستور ذبح فرزندش را دریافت کرد: ﴿قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ[۱۲] مطابق تفاسیر، رؤیای آن حضرت شکلی از نزول وحی بوده است[۱۳]. تأیید خداوند بر این خواب و قرار دادن قربانی دیگر به جای فرزندش[۱۴]، نشانه تأییدی بر صدق رؤیای آن حضرت است[۱۵]. از ابن عباس نیز نقل شده است که رؤیای پیامبران، وحی است[۱۶]. داستان دیگر، داستان رؤیای حضرت یوسف (ع) است که فرمود: «پدرم! من در خواب دیدم که یازده ستاره، و خورشید و ماه در برابرم سجده می‌کنند»[۱۷]. حضرت یعقوب (ع) با آگاهی از تأویل خواب او، او را از بازگو کردن این خواب به برادرانش منع کرد تا موجب حسادت بیشتر آنان نشود[۱۸].

مورد دیگر، خوابی است که رسول اکرم (ص) پیش از جنگ بدر دید و خداوند در آن خواب، دشمنان را به آن حضرت، اندک نشان داد (و در حقیقت نیز توان و قدرت آنان در برابر اراده خداوند و ایمان مسلمانان، اندک بود)؛ تا آنچه خداوند مقدر فرموده بود (وقوع جنگ بدر و پیروزی مسلمانان) محقق شود: ﴿إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ[۱۹]. در آیه‌ای دیگر، به رؤیای پیامبر اکرم (ص) پیش از صلح حدیبیه اشاره شده است که در آن، بشارت زیارت بیت الله را دریافت کرد: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا[۲۰]. در آیه‌ای دیگر، خداوند از رؤیای دیگر رسول خدا (ص) خبر می‌دهد که مایه آزمایش مسلمانان بود: ﴿وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا[۲۱].

تفسیر‌های متعددی از صحابه و دیگر مفسران درباره این آیه نقل شده است[۲۲]. بنا بر برخی روایات، رسول خدا (ص) در خواب دید که میمون‌هایی بر منبر ایشان بالا می‌روند. از این خواب به شدت غمگین شدند. سپس این آیه شریفه برای تسلیت به آن حضرت نازل شد[۲۳]. از امیرالمؤمنین (ع) به نقل شده است که این آیه درباره بنی امیه است[۲۴]. اگر چه مصادیق یادشده در قرآن، به رؤیاهای صادقه پیامبران اختصاص دارد؛ اما با توجه به اینکه رؤیای صادقه، اختصاص به پیامبران ندارد، می‌توان آن را یکی از روش‌های دریافت علم برای غیر پیامبران نیز شمرد»[۲۵]

«دیدن برخی حقایق در عالم رؤیا امری شایع و تردیدناپذیر است. البته رؤیاهای بندگان برگزیده خداوند، با ویژگی‌هایی همچون صادقه بودن همراه‌اند. نمونه روشن این روش دریافت پیام‌های الهی را می‌توان در داستان حضرت ابراهیم (ع) در قرآن کریم دید. خداوند دستور ذبح اسماعیل (ع) را در خواب به حضرت ابراهیم (ع) صادر کرد[۲۶]. نمونه‌هایی از این‌گونه دریافت‌ها را در روایات نیز می‌توان دید. از آنجا که روایات این موضوع اندک است، مطالب این بحث، بر خلاف مباحث پیشین، نیازمند دوره‌بندی نیست.

در روایاتی از برخی ائمه (ع) نقل شده است که رسول خدا (ص) را در خواب می‌دیدند و مطالبی را از ایشان دریافت می‌کردند. برای مثال، در نقلی آمده است که امام حسین (ع) به برادرش، محمد بن حنفیه - که آن حضرت را از خارج شدن از مدینه منع می‌کرد - خبر داد که رسول خدا (ص) را در خواب دیده است و ایشان دستور حرکت را به ایشان داده‌اند[۲۷]. در روایت دیگر آمده است که آن حضرت در مکه، در پاسخ به عبدالله بن جعفر که ایشان را از حرکت به سوی عراق منع می‌کرد، به فرمان رسول خدا (ص) در عالم رؤیا استناد کردند[۲۸].

بنا بر روایتی، امام زین العابدین (ع) در عالم رؤیا از تولد فرزندی برای خود به نام زید آگاه شدند[۲۹]. در گزارشی تاریخی نقل شده است که امام صادق (ع) دعایی را در خواب از پیامبر اکرم (ص) فراگرفتند[۳۰]. بنا بر روایتی، آزادی امام کاظم (ع) در یکی از موارد از زندان، به سبب دعایی بود که آن حضرت در خواب از رسول خدا (ص) آموختند[۳۱]. در روایتی از امام رضا (ع) به صراحت بیان شده است که امام صادق (ع) به خواب پدرشان امام کاظم (ع) می‌آمدند و ایشان را راهنمایی می‌کردند که چه کاری انجام دهد[۳۲]. در روایت دیگری آمده است که امام رضا (ع) جد بزرگوارشان رسول خدا (ص) را در خواب دیدند که از ایشان می‌خواست در فلان روز به صحرا بروند و نماز باران بخوانند تا خداوند باران نازل سازد و مقام ایشان نزد خداوند در میان مردم بیشتر شناخته شود[۳۳]. بنا بر روایتی دیگر، آن حضرت در عالم رؤیا رسول خدا (ص) را دیدند و خبر نزدیکی شهادت خود را دریافت کردند[۳۴].

بنابراین دریافت برخی علوم در عالم رؤیا، یکی دیگر از شیوه‌های دریافت علوم توسط ائمه (ع) است.»[۳۵]
٣. حجت الاسلام و المسلمین سبحانی؛
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سبحانی در کتاب «منابع علم امامان شیعه» در این‌باره گفته‌ است: «از جمله منابع علم امامان (ع) خواب و رؤیاى آنان مى‌باشد. ما معتقدیم که خواب انبیا و ائمه اطهار (ع) مطابق با واقع است و آنها افزون بر اینکه در بیدارى از عنایات خداوند برخوردارند، در خواب و رؤیا نیز از تأییدات الهى بهره‌مندند و از غیب آگاه مى‌شوند.[۳۶] در این قسمت به چند نمونه از خواب پیامبران و امامان (ع) اشاره مى‌کنیم. بى‌شک خواب پیامبران، شاخه‌اى از وحى است.[۳۷] در قرآن کریم به برخى خواب‌هاى پیامبران تصریح شده است؛ براى مثال حضرت ابراهیم خلیل (ع) در خواب از قربانى کردن فرزندش در راه خداوند آگاه گردید. خداوند در این مورد مى‌فرماید: ﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ[۳۸] همچنین خداوند درباره خواب حضرت یوسف (ع) چنین مى‌فرماید: ﴿إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ[۳۹] همچنین طبق آیه قرآن، پیامبر (ص) ورود مسلمانان به مسجدالحرام و انجام‌دادن اعمال عمره را در رؤیا مشاهده نمود؛ چنان‌که خداوند مى‌فرماید: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لا تَخَافُونَ[۴۰]امامان (ع) نیز همانند پیامبران (ع) بسیارى از امور غیبى را از طریق رؤیا مشاهده مى‌کردند؛ از جمله در روایتى چنین مى‌خوانیم: «مَا رُوِیَ أَنَّ عَلِیّاً (ع) دَخَلَ المَسْجِدَ بِالمَدِینَةِ غَدَاةَ یَوْمٍ وَ قَالَ رَأَیْتُ فِی النَّوْمِ رَسُولَ‌الله (ص) الْبَارِحَةَ وَ قَالَ لِی إِنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ وَ وَصَّانِی بِغُسْلِهِ وَ تَکْفِینِهِ وَ الصَّلَاةِ عَلَیْهِ وَ دَفْنِهِ وَ هَا أَنَا خَارِجٌ إِلَى المَدَائِنِ لِذَلِکَ فَقَالَ عُمَرُ خُذِ الْکَفَنَ مِنْ بَیْتِ المَالِ فَقَالَ عَلِیٌّ (ع) ذَاکَ مَکْفِیٌّ مَفْرُوغٌ مِنْهُ فَخَرَجَ وَ النَّاسُ مَعَهُ إِلَى ظَاهِرِ المَدِینَةِ ثُمَّ خَرَجَ وَ انْصَرَفَ النَّاسُ فَلَمَّا کَانَ قَبْلَ الظَّهِیرَةِ رَجَعَ وَ قَالَ دَفَنْتُهُ وَ کَانَ أَکْثَرُ النَّاسِ لَمْ یُصَدِّقُوهُ حَتَّى کَانَ بَعْدَ مُدَّةٍ وَ وَصَلَ مِنَ المَدَائِنِ مَکْتُوبٌ أَنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ فِی لَیْلَةِ کَذَا وَ دَخَلَ عَلَیْنَا أَعْرَابِیٌّ فَغَسَّلَهُ وَ کَفَّنَهُ وَ صَلَّى عَلَیْهِ وَ دَفَنَهُ ثُمَّ انْصَرَفَ فَتَعَجَّبُوا کُلُّهُمْ»[۴۱] همچنین در روایات است که امام حسین نیز از شهادت خود و یارانش در خواب آگاه شد. آن حضرت شبى که فردایش از مدینه به سوى مکه حرکت کرد، براى وداع با جدش رسول خدا (ص) به حرم نبوى رفت و چند رکعت نماز به‌جاى آورد و دعا کرد و گریست و سپس سر بر قبر نهاد و در خواب پیامبر را دید که از شهادتش خبر داد و فرمود: «وَ إِنَّ لَکَ فِی الْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لَا تَنَالُهَا إِلَّا بِالشَّهَادَة»[۴۲]»[۴۳].
٤. آقاى دكتر يوسفيان (هیئت علمی مؤسسه امام خمينى)؛
آقای دکتر حسن یوسفیان، در مقاله «علم غیب امام» در این‌باره گفته‌ است: «پیامبران و امامان (ع) نه تنها در بیداری که در خواب نیز از تأیید الهی برخوردارند و از این راه، بر بسیاری از حقایق جهان دست می‌یابند[۴۴] چنانکه حضرت ابراهیم (ع) در خواب از مأموریت ذبح فرزندش آگاه شد[۴۵] و پیامبر (ص) ورود مسلمانان به مسجدالحرام و انجام اعمال عمره را در آینه رؤیا دید.[۴۶] از این روست که در روایاتی بسیار، رؤیای صادق، شاخه از نبوت به شمار آمده است و اندیشه‌مندان مسلمان آن را گونه‌ای وحی و الهام دانسته‌اند. امامان معصوم (ع) نیز بر بسیاری از امور غیبی از این راه آگاه می‌شدند و در حقانیت آن، تردیدی به خود راه نمی‌دادند. برای نمونه، امام علی (ع) در خواب از رحلت سلمان فارسی آگاهی یافت. سپس به مدائن رفت و به غسل و کفن او پرداخت»[۴۷]»»[۴۸].
٥. آقای عظیمی (پژوهشگر جامعة المصطفی العالمیة)؛
آقای عظیمی در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی» در این‌باره گفته‌ است:

«خواب‌های امامان (ع) همیشه راست و حقیقت است و لذا آنان در خواب هم از تأییدات الهی برخوردار بوده و از این راه بر بسیاری از حقایق جهان دست می‌یابند.

مرحوم کراجکی می‌نویسد: خواب‌های پیامبران (ع) چون در واقع وحی است، همیشه راست است و خواب‌های ائمه (ع) نیز به منزل وحی است هرچند وحی گفته نمی‌شود و لذا جز راست و حقیقت نیست ... در روایات نیز از این نوع خواب‌ها سخن گفته شده است، امام صادق (ع) می‌فرماید: «إِنَّ الرُّؤْيَا الصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِينَ جُزْءً مِنَ النُّبُوَّة‏»[۴۹]نتیجه اینکه به اعتقاد امامیه که ریشه روایی هم دارد مهم‌ترین سرچشمه‌های علوم اهل‌بیت (ع) کتاب خدا، آثار پیامبر (ص)، الهام و تحدیث و رؤیای صادق است[۵۰].

پرسش‌های وابسته

  1. منابع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  2. آیا شیوه دستیابی معصوم به علم با دیگران مشترک است یا متفاوت؟ (پرسش)
  3. رابطه قرآن با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  4. رابطه علم لدنی با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  5. رابطه روح یا روح القدس با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  6. آیا ارتباط با ارواح می‌تواند یکی از منابع علم معصوم باشد؟ (پرسش)
  7. رابطه وحی یا الهام با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  8. رابطه تحدیث با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  9. رابطه نقر در گوش و نکت در دل با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  10. رابطه رؤیای صادق با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  11. رابطه کشف یا شهود با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  12. رابطه امام مبین یا کتاب مبین با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  13. رابطه ام الکتاب با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  14. رابطه کتاب اعمال با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  15. رابطه علم‌الکتاب با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  16. رابطه لوح یا لوح محفوظ با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  17. رابطه عرش با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  18. رابطه مصحف فاطمه یا کتاب‌هایی مثل جفر با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  19. رابطه مقام راسخان در علم با علوم معصوم چیست؟ (پرسش)
  20. رابطه عمود نور با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  21. رابطه اسم اعظم با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  22. رابطه وراثت از پیامبر یا امام پیشین با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  23. رابطه الف باب با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
  24. علم معصوم امام به طور مستقیم از جانب خدا به او داده می‌شود یا با وساطت پیامبر خاتم؟ (پرسش)
  25. آیا تعلیم اسماء با علم معصوم ارتباط دارد؟ (پرسش)
  26. آیا علم ویژه معصوم قابل تعلیم و انتقال به دیگران است؟ (پرسش)
  27. دیدگاه‌های دانشمندان مسلمان در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    1. دیدگاه‌های دانشمندان عرفان اسلامی در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    2. دیدگاه‌های دانشمندان فلسفه و حکمت اسلامی در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    3. دیدگاه‌های دانشمندان تفسیر در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    4. دیدگاه‌های دانشمندان حدیث در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    5. دیدگاه دانشمندان اصول دین مکتب امامیه در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    6. دیدگاه دانشمندان اصول دین مکتب معتزله در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    7. دیدگاه دانشمندان اصول دین مکتب اشعریه در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    8. دیدگاه دانشمندان اصول دین مکتب اباضیه در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)
    9. دیدگاه فرقه وهابیت در باره منبع علم معصوم چیست؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

پانویس

  1. منشور جاوید، ج ۶،‌ ص ۲۲۸
  2. پسرکم! من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم؛ سوره صافات، آیه: ۱۰۲.
  3. فضل‌ بن‌ حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۸، ص۷۰۶؛ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۹، ص۱۱۱؛ محمد جواد مغنیه، تفسیر الکاشف، ج‏۶، ص۳۴۹؛ محمد صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج۲۵، ص۱۸۵؛ محمد‌ بن‌ جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۳، ص۴۹؛ محمود زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج‏۴، ص۵۳؛ محمد بن‌ عمر فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج‏۲۶، ص۳۴۶.
  4. فضل‌ بن‌ حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۸، ص۷۰۶.
  5. ﴿قَالَ يَا بُنَيَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ گفت: پسرکم! خوابت را برای برادرانت باز مگو که برای تو نیرنگی سخت اندیشند؛ بی‌گمان شیطان، برای آدمی دشمنی آشکار است؛ سوره یوسف، آیه: ۵.
  6. یاد کن آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت "اندک" نشان داد و اگر آنان را "بسیار" نشان داده بود سست می‌شدید و در کار "جنگ" اختلاف می‌یافتید ولی خداوند "شما را" در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست؛ سوره انفال، آیه: ۴۳.
  7. خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پیروزی نزدیکی پدید آورد؛ سوره فتح، آیه: ۲۷.
  8. و "یاد کن" آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید؛ سوره اسراء، آیه: ۶۰.
  9. علی‌ بن‌ ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج‏۲، ص۲۱؛ محمد بن‌ مسعود عیاشی، کتاب‌ التفسیر، ج‏۲، ص۲۹۷.
  10. علی‌ بن‌ ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج‏۲، ص۳۸۰؛ محمد بن‌ مسعود عیاشی، کتاب التفسیر، ج‏۲، ص۲۹۸.
  11. قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن.
  12. «و چون در تلاش، همپای او گشت (ابراهیم) گفت: پسرکم! من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم» سوره صافات، آیه ۱۰۲.
  13. ر.ک: فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۷۰۶؛ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۱۱۱؛ محمدجواد مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۶، ص۳۴۹؛ محمد صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج۲۵، ص۱۸۵؛ محمد بن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۳، ص۴۹؛ محمود زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۴، ص۵۳؛ محمد بن عمر فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۶، ص۳۴۶.
  14. مفسران شیعه معتقدند فرزندی که حضرت ابراهیم (ع) مأمور ذبح او شد، حضرت اسماعیل (ع) بوده؛ هر چند در میان مفسران اهل سنت، قول مشهور آن است که آن فرزند، حضرت اسحاق (ع) بوده است. ر.ک: سید محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۱۵۳؛ ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۱۱۸؛ محمد صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج۲۵، ص۱۸۳؛ محمد بن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲۳، ص۴۹؛ محمد بن احمد قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۶، ص۹۹؛ محمد بن عمر فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۶، ص۳۴۶.
  15. ﴿قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ * إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ * وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ «تو خواب خود را راست شمردی؛ ما بدین‌گونه نکوکاران را پاداش می‌دهیم * بی‌گمان این همان آزمایش آشکار بود * و به قربانی سترگی او را بازخریدیم» سوره صافات، آیه ۱۰۵-۱۰۷.
  16. ر.ک: فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۷۰۶.
  17. ﴿إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ «(یاد کن) آنگاه را که یوسف به پدرش گفت: ای پدر! من (در خواب) یازده ستاره و خورشید و ماه را دیدم که برای من فروتن بودند» سوره یوسف، آیه ۴.
  18. ﴿قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ «گفت: پسرکم! خوابت را برای برادرانت باز مگو که برای تو نیرنگی سخت اندیشند؛ بی‌گمان شیطان، برای آدمی دشمنی آشکار است» سوره یوسف، آیه ۵.
  19. «(یاد کن) آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت «اندک» نشان داد و اگر آنان را «بسیار» نشان داده بود سست می‌شدید و در کار (جنگ) اختلاف می‌یافتید ولی خداوند (شما را) در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست» سوره انفال، آیه ۴۳.
  20. «خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پیروزی نزدیکی پدید آورد» سوره فتح، آیه ۲۷.
  21. «و (یاد کن) آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۶۰.
  22. ر.ک: فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۶۵۴؛ عبدالرحمن بن محمد بن ابی حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ج۷، ص۲۳۳۶.
  23. ر.ک: علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج۲، ص۲۱؛ محمد بن مسعود عیاشی، کتاب التفسیر، ج۲، ص۲۹۷.
  24. علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج۲، ص۳۸۰؛ محمد بن مسعود عیاشی، کتاب التفسیر، ج۲، ص۲۹۸.
  25. هاشمی، سید علی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی ص ۸۷.
  26. ﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ «و چون در تلاش، همپای او گشت (ابراهیم) گفت: پسرکم! من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم پس بنگر که چه می‌بینی؟ گفت: ای پدر! آنچه فرمان می‌یابی انجام ده که- اگر خداوند بخواهد- مرا از شکیبایان خواهی یافت» سوره صافات، آیه ۱۰۲.
  27. ر.ک: علی بن موسی بن طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه احمد فهری زنجانی، ص۶۴-۶۵؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۶۴.
  28. ر.ک: محمد بن علی بن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب (ع)، ج۴، ص۹۴؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، تحقیق علی شیری، ج۵، ص۶۷.
  29. ر.ک: محمد بن علی صدوق، الأمالی، ص۳۳۵.
  30. ر.ک: محمد بن حسن طوسی، الأمالی، ص۴۶۲.
  31. ر.ک: محمد بن علی صدوق، عیون أخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۷۴.
  32. ر.ک: عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الإسناد، ص۳۴۸. سند این روایت، موثق است.
  33. ر.ک: محمد بن علی صدوق، عیون أخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۱۶۸.
  34. ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۶۴۶.
  35. هاشمی، سید علی، ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی ص ۳۰۵.
  36. أوائل المقالات، ص۴٢؛ مصنفات شیخ المفید، ج۴، ص٧٠.
  37. تفسیر نمونه، ج١٩.
  38. «و چون در تلاش، همپای او گشت (ابراهیم) گفت: پسرکم! من در خواب می‌بینم که تو را سر می‌برم»؛ سوره صافات، آیه ١٠٢.
  39. «(یاد کن) آنگاه را که یوسف به پدرش گفت: ای پدر! من (در خواب) یازده ستاره و خورشید و ماه را دیدم که برای من فروتن بودند»؛ سوره یوسف، آیه ۴.
  40. «خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجدالحرام وارد شوید»؛ سوره فتح، آیه ٢٧
  41. «حضرت على (ع) یک روز صبح در مدینه وارد مسجد شد و گفت دیشب پیامبر خدا (ص) را در خواب دیدم که به من فرمود که همانا سلمان رحلت نموده است و پیامبر (ص) وصیت نمود که او را غسل نمایم و نماز بر او بخوانم و سپس دفن کنم... و اکنون براى این کار به‌سمت مدائن حرکت مى‌کنم. پس عمر گفت از بیت‌المال کفن ایشان را تهیه نما، حضرت (ع) فرمود: کفن فراهم شده است، نیازى نیست. پس درحالى‌که مردم او را بدرقه مى‌کردند تا بیرون شهر مدینه رسیدند. از آنجا [[حضرت](ع) جدا شد و مردم مراجعت کردند. هنوز ظهر نشده حضرت (ع) بازگشت و فرمود او را دفن کردم، اما اکثر مردم باور نکردند، تا این‌که بعد از مدتى از شهر مدائن نامه‌اى رسید که در آن نوشته شده بود: همانا سلمان در فلان شب از دنیا رفت و یک نفر از اعراب وارد شد او را غسل داد، کفن کرد، بر او نماز خواند و دفن نمود و رفت. با خواندن نامه همه متعجب شدند»؛ الخرائج و الجرائح، قطب الدین راوندى، ج٢، ص۵۶٢.
  42. «همانا خداوند براى تو در بهشت منزلتى معین کرده است که جز با شهادت به آن نخواهى رسید»؛ امالى، ص١۵٢؛ حياة الإمام الحسين(ع)، الشيخ باقر شريف القرشى، ج۵، ص٢۶٠.
  43. منابع علم امامان شیعه، ص ۱۵۰-۱۵۳.
  44. مصنفات الشیخ المفید(اوائل المقالات)، ج۴، ص۷۰؛ تصحیح الاعتقاد، ص۱۰۰.
  45. سوره صافات، آیه۱۰۲
  46. سوره فتح، آیه۲۷.
  47. قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۵۶۲ و ج۱، ص۲۳۳.
  48. علم غیب امام، ص۳۵۵.
  49. خواب‌های راستین بخشی از هفتاد جزء نبوت است.
  50. محمد صادق عظیمی، سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی، ص ۱۷۸.