نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Saqi(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۰ توسط Saqi(بحث | مشارکتها)
زمینهسازان ظهور چه ویژگیهایی دارند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
در این مأموریت، از امکانات و وسائل عادی استفاده میشود و بنا نیست با اعجاز و اعمال خارقالعاده فوق بشری، به اهداف مورد نظر که در برپایی حکومت عدل جهانی خلاصه میشود، دست یافت.
با کمی تأمل در این سه مطلب معلوم خواهد شد که کاملترین شکل انتظار عملیامام زمان (ع) تشکیل حکومت اسلامی به رهبریفقیهعادل، آگاه، مدیر و مدبر است؛ زیرا برچیدن بساط ظلمحاکم بر جهان به وسیله امام زمان (ع) و یارانش، به وسیله معجزه صورت نخواهد گرفت، بلکه طبق روشهای متعارف و جاری در جوامع انسانی و با استفاده از امکانات عادی تحقق میپذیرد. و اگر به این نکته توجه کنیم که به طور طبیعی، نهضتی که هدفش براندازی ظلم در سراسر جهان باشد با مقاومت شدید و یکپارچه قوای شرک و ظلم روبرو خواهد شد و کلیه قدرتمندان ظالم و سردمداران جنایت و تبعیض در جامعه بشر، به طور جمعی به مخالفت با آن خواهند پرداخت و از کلیه امکانات خود برای نابودی چنین نهضتی -و لااقل ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت آن- استفاده خواهند کرد، این نتیجه به دست خواهد آمد که بدون تشکیل حکومتی با مشخصات زیر، آغاز چنین نهضتی امکانپذیر نیست:
حکومت مزبور بتواند با پیاده کردن نظام اسلامی در همه ابعادش، اذهان عمومی جهانیان را برای پذیرش نظام حکومت اسلامی آماده کند و با ارائه یک نمونه عینی، امکان تحقق ارزشهای متعالی نظام اسلامی را در عمل به اثبات رساند.
حکومت مزبور بتواند امکانات مادی و معنوی مورد نیاز نهضت جهانی ولی عصر (ع) و نیز نیروها و افراد لازم را برای چنین برنامه عظیم و گستردهای فراهم و آنان را برای اجرای مأموریتهای بزرگ آماده سازد. حکومتی که مشخصات مزبور را دارا باشد، همان حکومت اسلامی به رهبریفقیهآگاهبا کفایت است و با تشکیل و حمایت همه جانبه از چنین حکومتی، انتظار عملی و حقیقی امام زمان (ع) تحقق مییابد»[۱].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
«پاسخ را با سخنی از شهید مطهری آغاز میکنیم که مینویسد: "در روایات اسلامی، سخن از گروهی زبده است که به محض ظهورامام(ع) به آن حضرت میپیوندند. آشکار است که این گروه ابتدا به ساکن خلق نمیشوند و به قول معروف از پای بوته هیزم سبز نمیشوند؛ بلکه معلوم میشود در عین اشاعه و رواج ستم و فساد، زمینههایی عالی وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش میدهد. این خود میرساند که نه فقط حق و حقیقت به صفر نرسیده است؛ بلکه بر فرض اگر اهل حق از نگاه کمیت قابل توجه نباشد، از نگاه کیفیت ارزندهترین اهل ایماناند و در ردیف یارانسید الشهداء(ع)"[۲].
بنابراین تردیدی نیست که انقلاب جهانیحضرت مهدی (ع) بسان دیگر تحولات بزرگ، هرگز بدون مقدمه و زمینهسازی، رخ نخواهد داد؛ بلکه در آستانه ظهور، لازم است افرادی و یا گروههایی شکل گرفته، زمینه را برای ظهور آن حضرت فراهم آورند. این افراد به طور عمده حق پویانی هستند که از حاکمیتجور به تنگ آمده،- بر اساس آنچه در بعضی از روایات آمده-، زمینه را برای حرکت جهانی حضرت مهدی (ع) آماده میکنند. پیشگویی تحقّق این نشانهها، به تعبیرهای گوناگونی در روایات آمده که به بعضی از آنها اشاره میشود.
در بررسی روایاتی که در این باره به دست ما رسیده مجموع آنها را میتوان به دو دسته کلی تقسیم نمود:
در روایات زیر، گروه زمینهسازان از برخی مناطق خاصّ اینگونه وصف شدهاند:
زمینهسازان ظهور از مشرق:پیامبر اکرم(ص) میفرماید: "گروهی از ناحیهمشرق، قد برمیافرازند و زمینه حکومتمهدی(ع) را فراهم میسازند"[۳]. عبد اللّه میگوید: روزی رسول خدا(ص)، با شادمانی تمام به سوی ما آمد، به گونهای که برق شادی در نگاهش میدرخشید. هرچه میپرسیدیم، پاسخ میگفت، و هرگاه سکوت میکردیم، خود شروع میفرمود؛ تا آنکه گروهی از جوانان بنی هاشم- که امام حسن(ع) و امام حسین(ع)- در میانشان بودند، آمدند که از مقابل ما بگذرند. حضرت همین که آنان را دید در آغوششان کشید و اشک از دیدگان مبارکش جاری شد. گفتیم: ای فرستاده خدا! چیست که پیوسته در چهره شما چیزی میبینیم که خوش نداریم. فرمود: ما خاندانی هستیم که خدای تعالیآخرت را در مقابل دنیا برای ما برگزیده است. پس از من خاندانم رانده و آواره شهرها گردند تا آنکه پرچمهایی سیاه در مشرق سر بلند کنند. حق را طلبند و بدیشان ندهند، در برههای دیگر حق را طلب کنند و بدیشان ندهند، و باز نیز چنین شود، پس آن گاه نبرد کنند و پیروز شوند. سپس فرمود: هرکه از شما یا فرزندانتان چنین روزی را درک کرد نزد امامی که از خاندانم میباشد، حاضر شود- اگرچه جامه به خود پیچد و بر برف گام نهد- زیرا این پرچمها پرچمهای هدایتند که آنها را به مردی از خاندانم تقدیم کنند"[۴]. امام باقر(ع) میفرماید: "گویی قومی را میبینم که از شرق در طلب حققیام کردهاند؛ ولی بدانان نمیدهند و باز مطالبه میکنند، اما بدانها نمیدهند. پس چون چنین میبینند، شمشیرهای خود را بر دوش میگیرند. در آن هنگام آنچه را میخواهند به آنان میدهند؛ ولی نمیپذیرند تا اینکه پیروز میشوند و آن را جز به صاحب الامر(ع) تسلیم نمیکنند. کشتگان آنان شهیدند. اگر من آنان را درک کنم، جانم را برای صاحب الامر میگذارم"[۵]. [۶]. در روایتی دیگر میفرماید: "افرادی با بیرقهای سیاه از ناحیهمشرق میآیند که دلهای آنان مانند قطعههای فولاد، محکم است. پس هرکس قیام آنان را شنید، برای بیعت به سوی آنان بشتابد؛ هرچند لازم باشد با سینه بر روی برف برود"[۷]
زمینهسازان از خراسان: از امام باقر(ع) روایت شده که در این باره فرمود: "پرچمهای سیاهی از خراسان خارج میشود و وارد کوفه میشود. پس آنگاه که مهدیظهور کرد برای بیعت با او به سوی وی میروند"[۸]. ممکن است هر دو دسته روایت بالا به یک جریان واحد اشاره کرده باشد.
۲. زمینهسازان عام: در این دسته بدون اینکه به افراد خاصی اشاره شود تنها ویژگیهایی مطرح شده که در آستانه ظهور برخی که توفیقزمینهسازی را مییابند این ویژگیها را دارند.
امام صادق(ع) قلبهای آنان را بسان پولاد دانسته، میفرماید: "آنان مردانیاند که دلهایشان گویا پارههای آهن است. هیچ تردیدی نسبت به خداوند قلبهایشان را نیالاید و قلبهایشان از سنگ استوارتر است"[۱۴] از برجستهترین ویژگیهای آنها، شناختحضرت مهدی (ع) است. البته شناختامام در هر زمان بر پیروان لازم و ضروری است؛ ولی آنچه شناخترهبر واپسین را از اهمیتی دوچندان برخوردار میسازد، شرایط ویژه او است. ولادت پنهان، زیست پنهان، امتحانات سخت و دشوار، و ... برخی از این ویژگیها است. زمینهسازان- که همان یارانحضرت مهدی (ع) هنگام ظهور هستند- امام خویش را به بهترین وجه میشناسند و این شناخت آگاهانه در تمام وجودشان رسوخ کرده است. بنابراین زمینهسازی برای ظهور آن حضرت، بدون شناخت آن بزرگوار امکانپذیر نخواهد بود.
آنان که وجودشان سرشار از عشقخداوند و اولیای او است، اگر عصر ظهور را درک کنند، بزرگترین افتخارشان خدمت به ساحت بلند مهدی آل محمّد(ع) خواهد بود. شاید باور کردن این سخن بسی مشکل نماید که رئیسمذهبشیعهحضرت صادق(ع)، آنگاه که نام واپسین ذخیره الهی نزدش برده میشد، با حسرتی برآمده از عمق جان و آرزویی بیمانند آهی از نهاد بر میآورد و میفرمود: "اگر او را درک کنم تمام روزهای زندگیام خدمتگزار او خواهم بود"[۱۷] هرکس بخواهد در آن روزگار خدمت حضرتش نصیب گردد، باید هم اکنون در دوران غیبت، خدمت به آن حضرت و یاران او را سرلوحه کارهای خود قرار دهد»[۱۸][۱۹].