نماز

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وصف نماز

اهمیت نماز

حضرت فاطمه(س) دارای مقام والای عصمت است. او صاحب روایت است؛ یعنی سخنانش برای پیروانش حجت است. وی راوی سخنان پدر بزرگوارش نیز می‌باشد. شوربختانه احادیث اندکی از فاطمه(س) به دست ما رسیده است؛ از جمله حدیثی که سید بن طاووس در فلاح السائل نقل کرده است: فاطمه(س) از پدر بزرگوارش پرسید: مجازات مرد یا زنی که به نماز خود اهمیت ندهد و آن را سبک شمارد چیست؟ پیامبر فرمود: فاطمه! کسی که نماز را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده بلا گرفتار می‌کند: شش بلا در دنیا؛ سه بلا هنگام جان دادن؛ سه بلا در قبر؛ سه بلا در روز قیامت، هنگامی که از قبر خود خارج می‌شود. شش بلا که در دنیا گرفتار می‌شوند، عبارتند از:

  1. خداوند برکت را از عمر او بر می‌دارد؛
  2. برکت را از روزی او نیز بر می‌دارد؛
  3. چهره صالحان را از او می‌گیرد؛
  4. هر کار نیکوی او بی‌آجر است؛
  5. دعای او به اجابت نمی‌رسد؛
  6. از دعای نیکان بهره‌ای نمی‌برد.

سه بلای هنگام مرگ عبارتند از:

  1. به خواری می‌میرد؛
  2. گرسنه می‌میرد؛
  3. تشنه می‌میرد؛ هر چه به او آب بنوشانند، تشنگی‌اش برطرف نمی‌شود.

سه بلا که در قبر دچار آنها می‌شود، عبارتند از:

  1. خداوند فرشته‌ای را می‌گمارد تا او را در قبر عذاب کند؛
  2. به فشار قبر گرفتار می‌آید؛
  3. قبر او تاریک می‌شود.

بلاهایی که هنگام خروج از قبر، دچار آنها می‌شود:

  1. خداوند به فرشته‌ای فرمان می‌دهد تا او را جلوی همگان با صورت روی زمین بکشاند؛
  2. حسابرسی او بسیار سخت و شدید خواهد بود؛
  3. خداوند به او نظر رحمت نمی‌اندازد و او را پاک نمی‌سازد و عذاب دردناکی خواهد داشت[۳۳].

این عذاب‌ها مخصوص افرادی است که به نماز خود اهمیت نمی‌دهند و عذاب افرادی که نماز نمی‌خوانند، بسیار شدیدتر از این است. درباره حالات عرفانی و ملکوتی فاطمه(س) هنگام نماز آمده است: «كانت فاطمة عالم تنهج في صلاتها من خوف الله تعالى»[۳۴]؛ حضرت فاطمه(س) هنگام نماز، از ترس خدا نفس نفس می‌زد و بغض در گلویش می‌شکست.[۳۵].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۳۵.
  2. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲: «"الْمَفْرُوضَاتِ تَسْكِيناً لِأَطْرَافِهِمْ وَ تَخْشِيعاً لِأَبْصَارِهِمْ وَ تَذْلِيلًا لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفِيضاً لِقُلُوبِهِمْ وَ إِذْهَاباً لِلْخُيَلَاءِ عَنْهُمْ، وَ لِمَا فِي ذَلِكَ مِنْ تَعْفِيرِ عِتَاقِ الْوُجُوهِ بِالتُّرَابِ تَوَاضُعاً وَ الْتِصَاقِ كَرَائِمِ الْجَوَارِحِ بِالْأَرْضِ تَصَاغُراً"»
  3. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸
  4. نهج البلاغه، حکمت ۲۰۷
  5. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸
  6. نهج البلاغه، حکمت ۲۲۹
  7. نهج البلاغه، حکمت ۳۸۲
  8. نهج البلاغه، حکمت‌های ۷۹ و ۸۰
  9. نهج البلاغه، خطبه ۱۱۰
  10. نهج البلاغه، حکمت‌های ۲۲۹ و ۴۷۵
  11. نهج البلاغه، حکمت ۴۴۲
  12. نهج البلاغه، خطبه ۸۶، نامه ۳۱ و حکمت‌های ۲۱، ۴۷، ۱۱۲، ۲۱۱، ۲۲۴، ۳۴۹، ۳۷۱ و ۴۳۵
  13. نهج البلاغه، خطبه ۲۲۲
  14. نهج البلاغه، حکمت ۹۷
  15. نهج البلاغه، خطبه‌های ۸۵ و ۱۶۵
  16. نهج البلاغه، خطبه‌های ۷۲، ۹۴، ۱۰۰، ۱۰۵، ۱۰۸، ۱۱۶، ۱۳۳، ۱۸۵ و ۲۳۱
  17. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۴
  18. نهج البلاغه، خطبه‌های ۹۱ و ۹۴
  19. نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹
  20. نهج البلاغه، خطبه‌های ۹۱ و ۱۰۹
  21. نهج البلاغه، خطبه ۲
  22. نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶
  23. نهج البلاغه، حکمت ۱۹۹
  24. نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۵۳
  25. نهج البلاغه، نامه ۵۳
  26. نهج البلاغه، نامه ۵۳
  27. نهج البلاغه، نامه ۵۳
  28. نهج البلاغه، نامه ۶۹ و حکمت‌های ۱۰۴، ۳۳۳ و ۳۹۰
  29. نهج البلاغه، نامه ۵۳
  30. نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۴۷
  31. نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۴۷
  32. دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 229.
  33. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۲۳؛ مسند فاطمه(س)، ص۳۴۶.
  34. دیلمی، ارشاد القلوب، ص۱۰۵.
  35. مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم ص ۱۱۸.