ابواسحاق سبیعی
ابواسحاق سبیعی | |
---|---|
نام کامل | ابواسحاق سبیعی |
جنسیت | مرد |
کنیه | أبو إسحاق |
لقب | |
از قبیله | بنیهمدان |
محل زندگی | کوفه |
از اصحاب | |
مشخصات حدیثی | |
راویان از او | اسرائيل بن يونس |
مقدمه
نام ابواسحاق سُبیعی، عمرو بن عبد الله است. او از ذریه سُبیع بن صَعْبِ بن همدان[۱] و سبیع قبیلهای از همدان است[۲][۳].
دانشمندان و سرگذشتنامهنویسان شیعه او را جزء أصحاب امیر المؤمنین (ع)[۴] و از اصحاب امام حسن مجتبی (ع) شمردهاند[۵]. همچنین شیخ مفید او را از موثقین علی بن الحسین (ع) دانسته و میگوید: ابا اسحاق که اسمش عمرو بن عبدالله سبیعی است، چهل سال نماز صبح خود را با وضوی نماز شبش به جای آورد و هر شب یک ختم قرآن داشت و کسی عابدتر از او و در میان خاص و عام، موثقتر از او نبود[۶][۷]
در منابع اهلسنت به شرح حال ابواسحاق السبیعی بیشتر از منابع شیعه پرداخته شده است.
بسیاری از علمای رجال اهلسنت ابواسحاق السبیعی را توثیق کرده[۸] و در مورد او نوشتهاند اهتمام به عبادات و تلاوت قرآن داشته است؛ أبُو الأحْوَص میگوید: ابواسحاق السبیعی خطاب به جوانان گفته است: «ای گروه جوانان! قدرت و جوانی خود را غنیمت شمارید؛ هیچ شبی بر من نگذشت مگر اینکه در آن شب، هزار آیه از قرآن و در هر رکعت از نماز، سوره بقره را تلاوت کردم و تمام ماههای حرام و سه روز از هر ماه و روزهای دوشنبه و پنجشنبه هر ماه را، روزه گرفتم»[۹]؛
در مقابل گروهی دیگر تصریح بر جرح و ذم او کرده و وی را به تدلیس در احادیث و فراموشی و اختلاط متهم کردهاند[۱۰].
جستارهای وابسته
- بنیهمدان (قبیله)
- یونس بن ابیاسحاق سبیعی (فرزند)
- مسجد ابواسحاق سبیعی
منابع
پانویس
- ↑ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲. سبیع بطن من همدان، نه سبیع و قاعده نیز مقتضی خوانش سبیع است؛ مثل حسین و زبیر و کمیل. (یوسفی غروی).
- ↑ الثقات، ابن حبان، ج۵، ص۱۷۷.
- ↑ سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۳-۱۷۴.
- ↑ رجال الطوسی، طوسی، ص۸۷ (باب من عرف بکنیته او بقبیلته).
- ↑ رجال الطوسی، طوسی، ص۹۶ (باب الکنی).
- ↑ رجال الطوسی، طوسی، ص۲۴۸ (باب العین).
- ↑ سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۴-۱۷۵.
- ↑ تهذیب الکمال، مزی، ج۲۲، ص۱۰۳؛ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۲؛ إمتاع الأسماع، مقریزی، ج۴، ص۳۱۰.
- ↑ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۵، ص۳۹۳ و تهذیب التهذیب، ابن حجر ۸:.۶۵.
- ↑ سبحانی، سید محمد جعفر، مقاله «عمرو بن عبدالله»، اصحاب امام حسن مجتبی، ص ۱۷۸.