همسر علی بن مظاهر اسدی
همسر علی بن مظاهر اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: همسر علی بن مظاهر اسدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
علی بن مظاهر اسدی، برادر حبیب بن مظاهر اسدی است که همراه حبیب به کربلا آمد[۱].
نام همسر علی بن مظاهر اسدی در کتاب‌های تاریخی نیامده است، ولی عمل او بیان‌گر آن است که وی دوستدار اهل بیت و از زنان شجاع و مسئولیت‌شناسی است که در حماسه کربلا حضور داشته است، به طوری که با همه وجود به نهضت حسینی یاری رسانده و با اهل بیت امام حسین (ع) همراهی و هم گامی کامل داشته است.
برای این که اندکی با شخصیت این زن عاشورایی آشنا شویم، اشاره‌ای به گفت و گویی که بین او و همسرش در شب عاشورا واقع شده است، مفید می‌نماید: در شب عاشورا پس از آنکه امام با یاران خود سخن گفت و همه آنها را مرخص کرد، همه آنان اظهار آمادگی و وفاداری کردند. آن گاه امام برای آنان دعا کرد و فرمود: هر کس که همسرش را همراه آورده است می‌تواند او را به قبیله بنی اسد برساند؛ زیرا من فردا کشته و بانوانم اسیر می‌گردند و من بر زنان شما از اسیری می‌ترسم.
در تاریخ آمده است که علی بن مظاهر اسدی به خیمه همسرش آمد همسرش وقتی او را دید، گفت: امام برای شما خطبه خواند و اما در آخر همهمه‌ای بلند شد، نفهمیدم امام چه فرمودند. او پیام امام را در رساندن خانواده‌ها به بنی اسد اعلام کرد. همسرش گفت: تو چه می‌کنی؟ گفت: برخیز تا تو را به نزد خویشانت ببرم. زن برآشفت واز شدت ناراحتی سرش را به عمود خیمه زد و به شوهرش گفت: به خدا سوگند ای فرزند مظاهر! با من منصفانه رفتار نمی‌کنی. آیا می‌پسندی که دختران رسول خدا (ص) اسیر شوند و من از اسیری در امان باشم؟ آیا شایسته است که حجاب از سر زینب بردارند، گوشواره از گوش دختران زهرا بربایند و من در امان باشم؟ آیا شایسته است تو نزد رسول خدا رو سفید باشی و من نزد فاطمه زهرا رو سیاه باشم؟ به خدا سوگند! شما با مردان مواسات دارید و آنها را یاری می‌کنید و ما بانوان را. علی بن مظاهر با چشم گریان به سوی امام برگشت. امام پرسید: چرا گریانی؟ عرض کرد: مولای من! همسر اسدی من جز یاری و همراهی با شما را نمی‌پذیرد. امام (ع) گریه کرد و فرمود: خداوند به شما در راه یاری ما پاداش نیک عنایت کند[۲].
در این گفت و گوی کوتاه چند نکته در خور یادآوری است:
- در این گفت و گو آنچه بیش از هر مطلب دیگر جلب توجه می‌کند، مسئله احساس تکلیف و درک وظیفه است که دعای خیر امام را برای این خانواده در پی دارد. گریه و اشک این بانو از ترس و وحشت نبود، بلکه بدین جهت بود که بیش از این نمی‌تواند کاری انجام دهد. چه زیباست این ویژگی، که در هرانسانی به وجود بیاید او را در یاری دین و حمایت از امام و پیشوای خود تا سر حد مرگ و شهادت پیش خواهد برد و اگر این صفت از انسانی رخت بربندد، باعث سقوط خود و دیگران خواهد شد.
- همسر علی بن مظاهر در آن شرایط خاص نیز از بر خورد خوب با همسرش غافل نیست.
- پرسش همسر علی بن مظاهر که به همسرش گفت: در پایان سخنان امام همهمه‌ای شنیدم که نفهمیدم امام چه فرمودند، دلیل بر آن است که زنان عاشورایی سخنان امام را پی‌گیری می‌کرده‌اند.[۳]
جستارهای وابسته
- علی بن مظاهر اسدی (همسر)
منابع
پانویس
- ↑ الخصائص الزینبیه، ص۲۶۲.
- ↑ معالی السبطین، ج۱، ص۳۴۲.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۸۰-۸۲.